Καλοχώρι Λάρισας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 39°43′13″N 22°32′44″E / 39.72028°N 22.54556°E / 39.72028; 22.54556

Καλοχώρι
Καλοχώρι is located in Greece
Καλοχώρι
Καλοχώρι
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΘεσσαλίας
Περιφερειακή ΕνότηταΛάρισας
ΔήμοςΤεμπών
Δημοτική ΕνότηταΝέσσωνος
Γεωγραφία
Υψόμετρο90
Πληθυσμός
Μόνιμος525
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας400 06
Τηλ. κωδικός24950

Το Καλοχώρι οικισμός της Θεσσαλίας στην Περιφερειακή Ενότητα Λάρισας.[1][2]

Γεωγραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Καλοχώρι βρίσκεται στην πεδινή λεκάνη του Συκουρίου, στα ριζά του Κισσάβου και το βουνό Μόψιο με υψόμετρο 90 μέτρα[3] ενώ απέχει περίπου 17 χλμ. βορειοανατολικά από τη Λάρισα. Η κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η γεωργία ενώ παράλληλα σε ανάπτυξη βρίσκεται η κτηνοτροφία και το ζωεμπόριο, ενώ αρκετοί δουλεύουν στη Λάρισα ή σε επιχειρήσεις στην περιοχή Ομορφοχωρίου. Μετά το 1950 ως σήμερα σπούδασαν πολλοί νέοι και έγιναν επαγγελματίες ή δημόσιοι υπάλληλοι.

Απέχει περίπου 6 χλμ από την ΑΘΕ με την οποία συνδέεται στο κόμβο Συκουρίου. Γειτονικά χωριά είναι το Χειμάδι και ο Νέσσωνας. Στα όρια του χωριού υπάρχει κοίτη χειμάρρου Μπαρτσιά, που έρχεται από τον Κίσσαβο πλάι στο Συκούριο, ο οποίος καταλήγει στη γειτονικό έλος Τόϊβασι που παλιότερα προκαλούσε ελονοσία από τα πολλά κουνούπια και με τις βροχές υπερχείλιση και πλημμύρες που το 1946 και 1978 έκανε μεγάλες ζημιές στα σπίτια του Καλοχωρίου και στις καλλιέργειες. Από το 1987 με τεχνικό έργο περιορίστηκε το έλος σε μικρή έκταση και δόθηκαν χωράφια για καλλιέργειες.

Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γύρω από το χωριό υπάρχουν 3-4 θέσεις προϊστορικής κατοίκησης του 6-5000 π.Χ. (βλέπε αρχαιολόγους Δ. Θεοχάρη και Κ. Γαλλή) ενώ κοντά σε χωράφια του Καλοχωρίου προ Ελευθέριο βρίσκονται επιγραφές του 4ου - 2ου αι. π.Χ. που δείχνουν λατρεία της Αρτέμιδος Θροσίας(=προστάτης του τοκετού) και του Ηρακλή.[4]

Το παλιό Δημοτικό Σχολείο του 1908 (δωρεά του Συγγρού) έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο.[5][2] Ο Πολιτιστικός Σύλλογος από το 1978, δραστηριοποιείται με διάφορες εκδηλώσεις. Σημαντική εκδήλωση επίσης αποτελεί το καρναβάλι που διοργανώνεται κάθε Καθαρή Δευτέρα.[6][2] Προστάτης του χωριού είναι ο Άγιος Ιωάννης με την εκκλησία να εορτάζει 7 Ιανουαρίου.

Στο Καλοχώρι γεννήθηκε το 1956 ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Βασίλης Έξαρχος[7].

Αθλητισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον οικισμό εδρεύει ο Αθλητικός Όμιλος Αναγέννηση Καλοχωρίου[8][9], με έτος ίδρυσης το 1969.

Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το παλιό του όνομα ήταν Τόϊβασι-Ορτά[10] (ορτά = μεσαίο) και υπήρξε από το 1912 έδρα της Κοινότητας Τόϊβασι, που περιλάμβανε και τους οικισμούς Σουφλάρ (σήμερα Χειμάδι) και Τζαμί (νυν Νέσσων). Το 1926 το χωριό Τζαμί αποσχίστηκε για να αποτελέσει ιδιαίτερη Κοινότητα. Το 1999 η Κοινότητα Καλοχωρίου εντάχθηκε στο δήμο Νέσσωνος και το 2011 με το πρόγραμμα «Καλλικράτης» εντάχθηκε στον Δήμο Τεμπών.[11]

Οι κάτοικοι του χωριού, όπως και των γειτονικών, Νέσσων και Χειμάδι, είναι Βλάχοι, σε μεγάλο ποσοστό, με καταγωγή από το Περιβόλι Γρεβενών,[2] και ήταν σκηνίτες (μετακινούμενοι) κτηνοτρόφοι που τα καλοκαίρια πήγαιναν πριν το 1927 στην Οχρίδα και μετά στα βουνά της Φλώρινας και αλλού με το σύστημα των τσελιγκάτων. Την περιοχή κατοικούσαν ως το 1881 οι τούρκοι Κονιάροι από τους οποίους αγόρασαν οι σημερινοί κάτοικοι τη γη, εκείνοι αναχώρησαν σταδιακά. Στα σπίτια οι οικογένειες μιλούν την προφορική βλάχικη γλώσσα και το γεγονός αυτό καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την πολιτιστική ταυτότητά τους (σήμερα παρατηρούμε υποχώρηση της γλώσσας). Η ηπειρώτικη μουσική είναι από τα βασικά ακούσματα ενώ αντίστοιχα είναι και τα ήθη και έθιμα.

Οι απογραφές πραγματικού πληθυσμού (de facto) μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι:

Απογραφή 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός 664[12] 747[13] 783[14] 722[15] 670[16] 708[17] 543

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 15. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 301. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 «Διοικητική διαίρεση». Δήμος Τεμπών. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2023. 
  3. Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 31. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 271. 
  4. User, Ellinismos (14 Σεπτεμβρίου 2022). «Καλοχώρι Λάρισας». ellinismos.gr | Κόμβος Διασύνδεσης του Ελληνισμού. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2023. 
  5. «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2023. 
  6. «Πολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος Καλοχωρίου». Πολιτιστικοί Σύλλογοι. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2023. 
  7. Μαργαρίτα Τόγια (επιμ.), Έλληνες βουλευτές και ευρωβουλευτές, Βουλή των Ελλήνων, Αθήνα, Αύγουστος 2009, σελ. 45.
  8. Αθλητικά σωματεία, ιστότοπος ΓΓΑ
  9. «athleticlarissa.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2020. 
  10. Αστέριος Ι. Κουκούδης, Μελέτες για τους Βλάχους, τόμος Δ΄. Οι Βεργιάνοι Βλάχοι και οι Αρβανιτόβλαχοι της Κεντρικής Μακεδονίας, εκδόσεις Ζήτρος, Θεσσαλονίκη 2001, σελ. 278.
  11. «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2023. 
  12. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 7ης Μαρτίου 1951, σελ. 131 του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-14. https://web.archive.org/web/20130514080510/http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1951_1.pdf. 
  13. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961, σελ. 127 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1961_1.pdf. 
  14. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971, σελ. 123 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1971_1.pdf. 
  15. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 5 Απριλίου 1981, σελ. 135 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1981_1.pdf. 
  16. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17 Μαρτίου 1991, σελ. 162 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_1.pdf. 
  17. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος - Απογραφή 2001, σελ. 164 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_1.pdf.