Καισαρόπολη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Καισαρόπολη ήταν βυζαντινή πόλη, η οποία ευρισκόταν στα παράλια της ανατολικής Μακεδονίας.

Ιδρύθηκε το 836 από τον Καίσαρα Αλέξιο Μωσηλέ ή Μουσελέ, προκειμένου να ενισχύσει τον έλεγχο των Βυζαντινών επί των σλαβικών φυλών της περιοχής.

Αναφέρεται ως έδρα επισκοπής στο έργο του Χάινριχ Γκέλτζερ με τίτλο Nova Tactica (1717) και στο έργο του Παρτέ με τίτλο Notitiae episcopatuum, III (π. 1170-1179) και X (12ος ή 13ος αιώνας), ως έδρα βοηθού επισκόπου των Φιλίππων της Μακεδονίας. Ο Λεκιέν (II, 65) αναφέρεται στην συγκεκριμένη επισκοπή, χωρίς ωστόσο να κάνει λόγο για κάποιον επίσκοπο. Σημειώσεις σε χειρόγραφα αναφέρουν δύο ονόματα επισκόπων: τον Μελέτιο, ο οποίος ήταν εν ζωή τον Απρίλιο του 1329, καθώς και τον Γαβριήλ, ο οποίος ήταν εν ζωή τον Νοέμβριο του 1378.

Καθώς δεν αποτελούσε, πλέον, έδρα επισκόπου, η Καισαρόπολη έχει καταχωρηθεί από την Καθολική Εκκλησία ως τιμητική επισκοπή.[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Annuario Pontificio 2013 (Libreria Editrice Vaticana 2013 ISBN 978-88-209-9070-1), p. 868