Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιωσήφ Μομφεράτος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιωσήφ Μομφεράτος
Ο Ιωσήφ Μομφεράτος στην Ποικίλη Στοά του 1888
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ιωσήφ Μομφεράτος (Ελληνικά)
Γέννηση1  Σεπτεμβρίου 1816
Κάστρο Κεφαλλονιάς
Θάνατος7  Απριλίου 1888
Αργοστόλι
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένον Κράτος των Ιονίων Νήσων (1816–1864)
Ελλάδα (1864–1888)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαπληρεξούσιος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ιωσήφ Μομφεράτος ή Μομφερράτος (1 Σεπτεμβρίου 1816-7 Απριλίου 1888) ήταν Έλληνας πολιτικός από την Κεφαλονιά.

Ιωάννης Λυσγαράς

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μομφεράτος ήταν από τους αρχηγούς του Ριζοσπαστικού κόμματος των Ηνωμένων πολιτειών των Ιόνιων νήσων, δικηγόρος που είχε σπουδάσει σε πανεπιστήμια της Ιταλίας και της Γαλλίας. Διατέλεσε μέλος του Κερκυραϊκού κοινοβουλίου επί αγγλικής κατοχής και της Β΄Εθνοσυνέλευσης της Αθήνας 1864, όταν τα Ιόνια νησιά είχαν παραχωρηθεί στην Ελλάδα από τους Άγγλους. Επίσης από τις 9 Απριλίου[1] του 1849 έως το 1859 εξέδιδε στην Κεφαλονιά την εφημερίδα Αναγέννησις της Κεφαλονιάς. Αγωνίστηκε για την ένωση των νήσων με την Ελλάδα και για την πολιτική του δράση φυλακίστηκε και εξορίστηκε από την Αγγλική αρμοστεία.

Το 1862 συμπαρατάχθηκε με τον Ηλία Ζερβό που πρότεινε ψήφισμα για την αναστολή της ένωσης και την ψήφιση μέτρων για την ανακούφιση του επτανησιακού λαού. Το ψήφισμα αυτό ήταν η αιτία να διασπαστεί το Κόμμα των Ριζοσπαστών σε Κόμμα Αληθινών Ριζοσπαστών, με ηγέτες του Μομφεράτο και Ζερβό, και σε Κόμμα των Ενωτικών Ριζοσπαστών με ηγέτη τον Κων/νο Λομβάρδο.

Στις 21 Μαΐου 1864 γίνεται η ένωση των Ιονίων νήσων με την Ελλάδα, αλλά ο Μομφεράτος αρνείται να υπογράψει την ένωση και απουσιάζει από τους πανηγυρισμούς -παρόλο που ήταν αντιπρόεδρος του Ιόνιου κοινοβουλίου- διαφωνώντας με τους όρους της ένωσης.

  1. Ζερβού - Ιακωβάτου, Ηλία (1964). Μυλωνά, Σπύρου, επιμ. Επτανησιακός Ριζοσπαστισμός. Αφιέρωμα στα εκατόχρονα της Ενώσεως 1864 - 1964. Αθήνα. σελ. 11.