Ιωάννης Α΄ της Βηρυτού
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ιωάννης του Ιμπελέν | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1177 ή 1179 |
| Θάνατος | 1236 Άκρα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Αντιβασιλέας |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μελισάνθη του Αρσούφ (από 1209) Helvis of Nephim (1201–1208) |
| Τέκνα | Μπαλιάν της Βηρυτού Ιωάννης του Αρσούφ Ούγος του Ιμπελέν Βαλδουίνος του Ιμπελέν Γκι του Ιμπελέν Ισαβέλλα του Ιμπελέν |
| Γονείς | Μπαλιάν του Ιμπελέν και Μαρία Κομνηνή της Ιερουσαλήμ |
| Αδέλφια | Φίλιππος του Ιμπελέν (1180-1227) Ελβίς του Ιμπελέν Ισαβέλλα Α' της Ιερουσαλήμ Marguerite of Ibelin |
| Οικογένεια | Οίκος του Ιμπελέν |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | ΣΤ΄ Σταυροφορία, Πόλεμος των Λομβαρδών και Ε΄ Σταυροφορία |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Βαΐλος του Βασιλείου της Ιερουσαλήμ (1205–1210) Κοντόσταυλος του Βασιλείου της Ιερουσαλήμ (1194–1205) Αντιβασιλέας της Κύπρου (1228–1232) |
| Θυρεός | |
 | |
Ο Ιωάννης Α΄ o παλαιός, γαλλ. Jean I le vieux (π. 1179 - 1236) από τον Οίκο του Ιμπελέν ήταν κύριος της Βηρυτού, ένας ισχυρός σταυροφόρος ευγενής του 13ου αι. και από τους πιο γνωστούς τού με επιρροή Οίκου των Ιμπελέν.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Μπαλιάν κυρίου του Ιμπελέν και της Μαρίας Κομνηνής, κόρης του Ανδρονίκου Κομνηνού. Η μητέρα του ήταν χήρα του Αμαλρίκ Α΄ των Ανζού της Ιερουσαλήμ.
Είχε στενούς δεσμούς με τους ευγενείς της Κύπρου και της Ιερουσαλήμ, ως ετεροθαλής αδελφός της Ισαβέλλας Α΄ των Ανζού της Ιερουσαλήμ (κόρης της Μαρίας Κομνηνής και του Αμαλρίκ Α΄). Ήδη πριν τα 20 έτη του ορίστηκε κοντόσταυλος της Ιερουσαλήμ και λίγα έτη μετά έγινε κύριος της Βηρυτού. Εκεί, μετά την κατάκτηση του Σαλαντίν, έκτισε πάλι την πόλη και οικοδόμησε το μεγάλο ανάκτορο των Ιμπελέν. Έγινε αντιβασιλιάς (1205-10) κατά την ανηλικιότητα της πρώτης κόρης της Ισαβέλλας, Μαρίας του Μομφερράτου της Ιερουσαλήμ. Η δεύτερη κόρη της Ισαβέλλας, η Αλίκη της Καμπανίας, παντρεύτηκε τον Ερρίκος Α΄ των Λουζινιάν της Κύπρου και ο Ιωάννης έγινε αντιβασιλιάς ως την ενηλικίωσή του (1228-32)· αντέδρασε στον Φρειδερίκο Β΄ της Γερμανίας, όταν αυτός θέλησε την επέκταση της δύναμής του στη Κύπρο.
Ήταν άνδρας με αρχές και οι βαρόνοι προσέβλεπαν σε αυτόν ως τον φυσικό ηγέτη των Χριστιανών των Αγίων Τόπων.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε πρώτα το 1201/02 την Ελβίς, κόρη του Ραϋμόνδου του Νεπίν και είχε πέντε γιους, που απεβίωσαν πριν τη μητέρα τους.
Το 1207 ο Ιωάννης έκανε δεύτερο γάμο με την Μελιζέντε/Μελισσάνθη, κόρη και κληρονόμο του Γκυ κυρίου του Αρσούφ και είχε τέκνα:
- Μπαλιάν Γ΄ απεβ. 1247, κύριος της Βηρυτού. Γιος του ήταν ο Ιωάννης Β΄ ο νεότερος, κύριος της Βηρυτού.
- Ιωάννης π. 1211-1258, κύριος του Αρσούφ.
- Ούγος π. 1213-1238 ο δυνατός, όμηρος στην Αυλή του Φρειδερίκου Β΄ της Γερμανίας.
- Βαλδουίνος απεβ. 1267, σενεσάλης της Κύπρου.
- Γκυ 1215/18-1255, κοντόσταυλος της Κύπρου.
- Ισαβέλλα, έγινε μοναχή.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Edbury, Peter W. (1997). John of Ibelin and the Kingdom of Jerusalem. Boydell Press. ISBN 0851157033.
- J.L. La Monte, "John of Ibelin. The Old Lord of Beirut, 1177-1236." Byzantion, xii, 1947.
- Riley-Smith, Jonathan (1973). The Feudal Nobility and the Kingdom of Jerusalem, 1174-1277. MacMillan Press.
- Joshua Prawer, "Crusader Nobility and the Feudal System" in Crusader institutions, Clarendon Press, Oxford, 1980, pp. 20–45.