Ιωάννης Συναδηνός, μέγας στρατοπεδάρχης
| Ιωάννης Συναδηνός | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ἰωάννης Κομνηνός Ἄγγελος Συναδηνός (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 13ος αιώνας |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Περίοδος ακμής | 1276 |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Θεοδώρα Παλαιολογίνα Συναδηνή |
| Τέκνα | Θεόδωρος Συναδηνός Ευφροσύνη Συναδηνή Ιωάννης Κομνηνός Δούκας Παλαιολόγος Συναδηνός |
| Οικογένεια | Συναδηνοί |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | Στρατοπεδάρχης/Βυζαντινός στρατός |
Ο Ιωάννης Κομνηνός Άγγελος Δούκας Συναδηνός (άκμασε 1276-π.1320) ήταν ευγενής και στρατιωτικός αρχηγός με τον τίτλο του μεγάλου στρατοπεδάρχη κατά τη βασιλεία των Παλαιολόγων Μιχαήλ Η΄ και του γιου του Ανδρονίκου Β΄ Αυτοκρατόρων των Ρωμαίων.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εμφανίζεται το 1276/77 όταν, μαζί με τον Μιχαήλ Καβαλλάριο μεγάλο κονόσταυλο, οδήγησε ένα στράτευμα εναντίον του ανεξάρτητου άρχοντα Ιωάννη Α΄ της Θεσσαλίας. Ο Ρωμαϊκός στρατός οδηγήθηκε στη μάχη των Φαρσάλων, όπου ο Συναδηνός αιχμαλωτίστηκε, ενώ ο Καβαλλάριος, προσπαθώντας να διαφύγει, σκοτώθηκε.[1][2][3]
Ελευθερώθηκε -ίσως με λύτρα- και το 1281 συμμετείχε στην εκστρατεία εναντίον των Καπετιδών-Ανζού στην Αλβανία, που έφερε τη νίκη των Ρωμαϊκών στρατευμάτων στο Βεράτι.[3][4] Το 1283 συμμετείχε σε ακόμη μία μάχη εναντίον του Ιωάννη Α΄ υπό τον Μιχαήλ Ταρχανειώτη.[2][3]
Τελικά αποσύρθηκε σε μονή με το όνομα Ιωακείμ. Έπειτα από τον θάνατό του, που συνέβη το διάστημα 1310-28, η σύζυγός του Θεοδώρα έγινε επίσης μοναχή με το όνομα Θεοδούλη και ίδρυσε τη μονή της Θεοτόκου Βεβαίας Ελπίδος στην Κωνσταντινούπολη. Το Τυπικόν της μονής συντάχθηκε σε μεγάλο βαθμό από τη Θεοδώρα π. το 1350 και έχει πλούσιες απεικονίσεις των μελών της Οικογένειας.[2][5][6] Φυλάσσεται στη Βιβλιoθήκη του Κολλεγίου Λίνκολν της Οξφόρδης.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε τη Θεοδώρα Παλαιολογίνα, κόρη του Κωνσταντίνου Καίσαρος και σεβαστοκράτορος (ετεροθαλούς αδελφού του Μιχαήλ Η΄).[2][6] Είχε τέκνα:
- Ιωάννης άκμασε 1328, μέγας κονόσταυλος.[6][7]
- Ευφροσύνη, η δεύτερη ιδρύτρια της μονής Βεβαίας Ελπίδος, μαζί με τη μητέρα της· μοναχή.[8]
- κόρη, θα μνηστευόταν τον Θεόδωρο-Σβετοσλάβ Τέρτερ της Βουλγαρίας.[3]
- Θεόδωρος π. 1277-π. 1346, πρωτοστράτωρ, μεγιστάνας. Συμμετείχε στον δεύτερο εμφύλιο (1341-47). [9]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Geanakoplos, Deno John (1959). Emperor Michael Palaeologus and the West, 1258–1282: A Study in Byzantine-Latin Relations. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press.
- Guilland, Rodolphe (1967). Recherches sur les Institutions Byzantines, Tome I (in French). Berlin: Akademie-Verlag.
- Kazhdan, Alexander, ed. (1991). The Oxford Dictionary of Byzantium. New York and Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-504652-6.
- Polemis, Demetrios I. (1968). The Doukai: A Contribution to Byzantine Prosopography. London: The Athlone Press.
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Geanakoplos 1959, σελ. 297.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Guilland 1967, σελ. 505.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Polemis 1968, σελ. 179.
- ↑ Geanakoplos 1959, σελίδες 331–333; Guilland 1967, σελίδες 176, 505.
- ↑ Kazhdan 1991, σελίδες 275, 1990.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Polemis 1968, σελίδες 179–180.
- ↑ Guilland 1967, σελίδες 473, 505.
- ↑ Polemis 1968, σελίδες 179, 181; Kazhdan 1991, σελ. 275.
- ↑ Guilland 1967, σελίδες 226–227, 485–486, 505; Polemis 1968, σελίδες 179–181.