Ιωάννης Γ΄ του Σπόνχαϊμ-Στάρκενμπουργκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιωάννης Γ΄ του Σπόνχαϊμ-Στάρκενμπουργκ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1315[1]
Θάνατος30  Δεκεμβρίου 1398
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜατθίλδη της Βαυαρίας, κόμισσα του Σπόνχαϊμ-Στάρκενπουργκ
ΤέκναΙωάννης Δ΄ του Σπόνχαϊμ-Στάρκενμπουργκ
Ματθίλδη του Σπόνχαϊμ
Λορέττα του Σπόνχαϊμ-Στάρκενμπουργκ[2]
ΓονείςΕρρίκος Β΄ του Σπόνχαϊμ-Στάρκενμπουργκ[2] και Λορέττα του Ζαλμ, κόμισσα του Σπόνχαϊμ[2]
ΟικογένειαΟίκος του Σπόνχαϊμ
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ιωάννης Γ΄, γερμ.: Johann III graf von Sponheim-Starkenburg, ο Παλαιός (π. 1315 – π. 30 Δεκεμβρίου 1398), από τον Οίκο του Σπόνχαϊμ κυβέρνησε στην κομητεία του Σπόνχαϊμ για 67 χρόνια. Έλαβε και άλλα επίθετα, όπως «Ευγενής», και λόγω της φθίνουσας όρασής του «Τυφλός».

Το κάστρο Γκρέβενμπουργκ το 1734.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν ο πρώτος γιος του Ερρίκου Β΄ κόμη του Σπόνχαϊμ και της Λορέττας του Ζαλμ, κόρης του Ιωάννη Α΄ κόμη του Ζαλμ. Είχε δύο αδέλφια, τον Ερρίκο και τον Γοδεφρείδο. Διαδέχτηκε τον πάππο του Ιωάννη Β' το 1324, ωστόσο η μητέρα του Λορέττα ήταν επίτροπός του μέχρι την ενηλικίωσή του το 1331.

Το 1331 νυμφεύτηκε τη Mατθίλδη, κόρη του εκλέκτορα του Παλατινάτου, ανιψιά του Λουδοβίκου Δ΄ της Βαυαρίας. Κατά τη διάρκεια τής βασιλείας του συνέβησαν αρκετά σημαντικά γεγονότα, όπως η κατασκευή του Νοσοκομείου Χάιλιχ-Γκάιστ στο Ένκιρχ και ένας πόλεμος με τον αρχιεπίσκοπο του Τρηρ, Βοημούνδο Β' του Σααρμπρύκεν, που προκάλεσε μεγάλους αριθμούς νεκρών και από τις δύο πλευρές. Ο Ιωάννης Γ΄ είχε, μαζί με τη μητέρα του, διαφωνίες με την εκκλησία του Τρηρ. Το 1338 παραχώρησε κτήσεις του Σπόνχαϊμ ως φέουδα στον αρχιεπίσκοπο Bαλδουίνο του Λουξεμβούργου. [3]

Ο Ιωάννης Γ΄ διεξήγαγε μία έριδα εναντίον του αρχιεπισκόπου Bαλδουίνου του Λουξεμβούργου, η οποία διευθετήθηκε μέσω αλληλοπαραχωρήσεων στις 13 Απριλίου 1347. Στις 4 Ιανουαρίου 1351 ο αρχιεπίσκοπος Bαλδουίνος ονόμασε τον Ιωάννη Γ΄ διοικητή (amtmann) του Tρηρ και τοποθετήθηκε στη δεξιά όχθη του ποταμού Moζέλα. [4] Το 1356 ο διάδοχος του Bαλδουίνου, Boημούνδος, ήλθε σε σύγκρουση με τον Ιωάννη Γ΄ και τον κουνιάδο του Ρούπερτ Α΄ εκλέκτορα του Παλατινάτου, σχετικά με τα διόδια κοντά στο Ένκιρχ. Αυτή η διαμάχη ήταν ζημιογόνα για πολλές περιοχές του Τρηρ, λόγω των συνακόλουθων ληστειών και πυρκαγιών, αλλά ο Βοημούνδος κατέστρεψε το Στάρκενμπουργκ, το Κίρχμπεργκ και στρίμωξε τον κόμη του Σπόνχαϊμ με τέτοιον τρόπο, που ο Ιωάννης Γ΄ έπρεπε να ζητήσει ειρήνη το 1360. [5] Η διαμάχη που ακολούθησε μεταξύ του Ιωάννη και του εξαδέλφου του Βάλραμ δεν είχε μεγάλη σημασία, αφού διευθετήθηκε γρήγορα.

Στις 9 Μαΐου 1368 απένειμε το αξίωμα στο Σπόνχαϊμ του στρατάρχη (Εrbmarschall), το οποίο είχε μείνει κενό με το τέλος τού Σίμωνα Βάλντεκ, και το χωριό Σεβένιτς, που συνδέεται με αυτό το φέουδο στον κύριο του Φρειδερίκου του Έρενμπουργκ. Για το Βίντερμπουργκ, το Kόπενσταϊν και το Μπίρκενφελντ, έλαβε δικαιώματα πόλης από τον βασιλιά Λουδοβίκο το 1330. Έκτισε μία εκκλησία στο Tράρμπαχ, αλλά το έτος δεν είναι γνωστό. Έστειλε έναν ηγούμενο από το αβαείο Χίμμεροντ στο Tράμπεν, ο οποίος έπρεπε να διαβάζει τη λειτουργία στο Tράρμπαχ καθημερινά και τρεις φορές την εβδομάδα, απουσία του κόμη. Είναι άγνωστο αν συμμετείχε στην επίθεση που οργάνωσαν ο Κούνο Β' κόμης του Φάλκενσταϊν και ο Βάλραμ κόμης του Σπονχάιμ το 1362 κατά των Άγγλων, οι οποίοιυ λυμαίνονταν την αριστερή όχθη του Ρήνου. Ο Ιωάννης Γ΄ ήταν ο κτίστης του Γκρέβενμπουργκ (Γκράφενμπουργκ) επάνω από το Tράρμπαχ, το οποίο αναφέρθηκε για πρώτη φορά στις 3 Οκτωβρίου 1357. Τάφηκε στο αβαείο του Χίμμεροντ.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1331 νυμφεύτηκε τη Ματθίλδη (Mechtild) του Παλατινάτου (απεβ. 1375). Ήταν κόρη του Ροδόλφου Α' των Βίττελσμπαχ παλατινού κόμη του Ρήνου και της Μέχτιλντ του Νάσσαου. Από τη μεριά τού πατέρα της ήταν δισεγγονή του Ροδόλφου Α΄ των Αψβούργων βασιλιά της Γερμανίας, ενώ από τη μεριά της μητέρας της ήταν εγγονή τού Αδόλφου του Νασσάου βασιλιά της Γερμανίας. Επίσης ο Λουδοβίκος Δ΄ της Βαυαρίας, βασιλιάς της Γερμανίας που βασίλευσε από το 1314, ήταν θείος της. Με την εξαφάνιση και των δύο κλάδων του Οίκου του Σπόνχαϊμ το 1437, οι δύο κόρες τους Mατθίλδη και Λορέττα κληρονόμησαν μετά το τέλος του ολόκληρη την κομητεία του Σπόνχαϊμ, μεταξύ του Μπάντεν και του Φέλντεντς. Παιδιά του ήταν:

  • Ιωάννης Δ΄ (π. 1338 – π. 1413/14 [6]) κόμης του Σπόνχαϊμ-Στάρκενμπουργκ, νυμφεύτηκε το 1346 την Ελισάβετ του Σπόνχαϊμ-Κρόιτσναχ (απεβ. μετά το 1394 [7]).
  • Mατθίλδη (π. 1345 – π. 1407/10 [8]), παντρεύτηκε το 1356 τον Ροδόλφο ΣΤ΄ μάργραβο του Μπάντεν (απεβ. 1372).
  • Λορέττα (π. 1347 – π. μετά το 1364), παντρεύτηκε περί το 1374 τον Ερρίκο Γ΄ κόμη του Φέλντεντς (π. 1389).

Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Günther, Wilhelm Arnold. Codex diplomaticus rheno-mosellanus: Urkunden-Sammlung zur Geschichte der Rhein- und Mosellande, der Nahe- und Ahrgegend, und des Hundsrückens, des Meinfeldes und der Eifel. H. J. Hölscher, Koblenz 1824. (digitalized)
  • Damitz, Karl von. Die Mosel mit ihren Ufern und Umgebungen von Koblenz aufwärts bis Trier: in [30] Stahlstichen [nebst Karte des Mosellaufs] : mit dem begleitenden Texte nebst einigen Episoden aus der modernen Welt. Schumacher, Cöln 1838. (digitalized)
  • Dotzauer, Winfried. Geschichte des Nahe-Hunsrück-Raumes von den Anfängen bis zur Französischen Revolution. Franz Steiner Verlag, Stuttgart 2001. (digitalized)
  • Immich-Spier, Hans. Anchiriacum - Enkirch 733 - 1983. Herausgegeben von der Gemeinde Enkirch, Enkirch 1983.
  • Dr. Upmann. Beiträge zur Geschichte des Fürstenthums Birkenfeld. Jahresbericht der Gesellschaft für nützliche Forschungen zu Trier über die Jahre 1861 und 1862, herausgegeben von dem Secretair Schneemann, Trier 1864. (digitalized)

Σημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 (Αγγλικά) CERL Thesaurus. Consortium of European Research Libraries. cnp01200336. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  3. (in Latin and γερμανική) Günther, Wilhelm Arnold. Codex diplomaticus rheno-mosellanus: Urkunden-Sammlung zur Geschichte der Rhein- und Mosellande, der Nahe- und Ahrgegend, und des Hundsrückens, des Meinfeldes und der Eifel. H. J. Hölscher, Koblenz 1824. Volume 3, Part 1. N. 240.
  4. (in γερμανική) Immich-Spier, Hans. Anchiriacum - Enkirch 733 - 1983. Herausgegeben von der Gemeinde Enkirch, Enkirch 1983.
  5. (in γερμανική) Düring, Reinhard. Zollturm an der Mosel (www.zollturm.de)
  6. 16 October 1413 or 12 April 1414
  7. after 18 April 1395
  8. 1407 or 1 November 1410

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]