Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιωάννα του Ανγκουλέμ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιωάννα του Ανγκουλέμ
Γενικές πληροφορίες
ΓέννησηΔεκαετία του 1490[1]
Ανγκουλέμ
Θάνατος1538
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΚυρία επί των τιμών
Οικογένεια
ΣύζυγοςJean IV de Longwy, Seigneur de Givry et de Mirabeau
ΤέκναΖακλίν του Λονουί
Françoise de Longwy[2]
Claude-Louise de Longwy
ΓονείςΚάρολος της Ορλεάνης (1459-1496) και Jeanne de Polignac, Lady of Combronde
ΑδέλφιαΦραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας
Μαργαρίτα της Ναβάρρας
ΟικογένειαΟίκος του Βαλουά
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Ιωάννα, γαλλ.: Jeanne d'Angoulême, Countess of Bar-sur-Seine (π. 1490 – after 1531/1538), κυρία του Ζιβρύ και βαρόνη του Πανύ & Μιρεμπώ, ήταν νόθο τέκνο του Οίκου των Βαλουά-Ορλεάνης. Ήταν ετεροθαλής αδελφή τού Φραγκίσκου Α΄ της Γαλλίας και της Mαργαρίτας της Ναβάρρας. Ονομάστηκε ιδίω δικαιώματι (suo jure) κόμισσα του Μπαρ-συρ-Σαιν το 1522. Έγινε σύζυγος τού Ζαν του Λονουί, κυρίου του Ζιβρύ και βαρόνου του Πανύ & Μιρεμπώ.

Γεννήθηκε στο Ανγκουλέμ περί το 1490, ως νόθη κόρη του Καρόλου της Ορλεάνης κόμη τού Ανγκουλέμ και της ερωμένης του Αντουανέτ ντε Πολινιάκ.[3] Η Αντουανέτ υπηρέτησε ως η καστροφύλακας (chatelain) των κάστρων του Κar;oloy, και έγινε κυρία των τιμών και έμπιστη τής νεαρής συζύγου του Λουίζας της Σαβοΐας, την οποία νυμφεύτηκε στις 16 Φεβρουαρίου 1488.[4]

Όταν ο Κάρολος απεβίωσε την 1η Ιανουαρίου 1496, στην Ιωάννα, τις αδελφές της και τη μητέρα της Αντουανέτ επιτράπηκε να παραμείνουν στο νοικοκυριό του Ανγκουλέμ, που τώρα επόπτευε η χήρα κόμισσα Λουίζα της Σαβοΐας. Το 1499 η Λουίζα μετακίνησε την οικογένεια από το κάστρο του Κονιάκ στην Αυλή του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΒ΄ της Γαλλίας, ο οποίος ήταν εξάδελφος τού πατέρα της. Η Ιωάννα μεγάλωσε μαζί με τους νόμιμους αδελφούς τού Ανγκουλέμ: τον Φραγκίσκο, ο οποίος ήταν τώρα κόμης τού Ανγκουλέμ, δούκας του Βαλουά και διάδοχος του βασιλείου της Γαλλίας, και τη Μαργαρίτα. Νομιμοποιήθηκε στη Λυών τον Αύγουστο του 1501 από τον Λουδοβίκο ΙΒ΄, με την ευκαιρία τού γάμου της.

Η Ιωάννα είχε μία αμφιθαλή αδελφή, τη Μαγδαληνή (απεβ. 26 Οκτωβρίου 1543), η οποία έγινε ηγουμένη του Φοντεβρώ[3] και μία άλλη ετεροθαλή αδελφή, τη Σουβεραίνη (απεβ. 23 Φεβρουαρίου 1551), από τη σχέση τού Καρόλου με την Ιωάννα λε Κοντ.[1] Με τον γάμο τής μητέρας της με τον Μπερώ του Λ'Εσπινάς, κυρίου του Κομπρόντ, η Ιωάννα είχε μία άλλη ετεροθαλή αδελφή, τη Φρανσουάζ Λ'Εσπινάς. Ο ετεροθαλής αδελφός τής Ιωάννας, ο Φραγκίσκος, στέφθηκε βασιλιάς της Γαλλίας στις 25 Ιανουαρίου 1515.[5] Στις 24 Μαρτίου 1522 η Ιωάννα ονομάστηκε ιδίω δικαιώματι (suο jure) κόμισσα Μπαρ-συρ-Σαιν από τον ετεροθαλή αδελφό της Φραγκίσκο Α΄, ο οποίος είχε διαδεχθεί τον Λουδοβίκο ΙΒ΄ ως βασιλιάς το 1515.

Η Ιωάννα παντρεύτηκε πρώτα τον Ζαν Ωμπίν κύριο του Μαλικόρν, τον Αύγουστο του 1501. Ο γάμος ήταν άτεκνος. Λίγο μετά [6] το τέλος του, παντρεύτηκε τον Ζαν Δ΄ ντε Λονουί, κύριο του Ζιβρύ, και βαρόνο του Πανύ και του Μιρεμπώ, [1] από τον οποίο είχε τρεις κόρες:

  • Φρανσουάζ του Λονουί, κυρία του Πανύ και του Μιρεμπώ (π. 1510 - 1561). Πρώτα στις 10 Ιανουαρίου 1526 παντρεύτηκε τον Φίλιππο του Σαμπό, κύριο του Μπριόν, κόμη του Σαρνύ και Μπουζανσουά, Ναύαρχο της Γαλλίας (π. 1492-1543). Μετά το 1545 παντρεύτηκε τον Ζακ ντε Περύς, κύριο του Εσκάρ.
  • Κλαυδία-Λουίζα του Λονουί.
  • Ζακλίν του Λονουί, κόμισσα του Μπαρ-συρ-Σαιν (πριν το 1520 - 28 Αυγούστου 1561), παντρεύτηκε το 1538 τον Λουδοβίκο Γ΄ των Βουρβόνων, δούκα του Μονπανσιέ.

Ο σύζυγός της Ζαν απεβίωσε το 1520. Οι τίτλοι του κληρονομήθηκαν από την μεγαλύτερη κόρη τους, την Φρανσουάζ.

Η Ιωάννα απεβίωσε σε άγνωστη ημερομηνία κάποια στιγμή μετά το 1538. Η μικρότερη κόρη της Ζακλίν, τη διαδέχτηκε ως κόμισσα του Μπαρ-συρ-Σαιν.

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
8. Λουδοβίκος Α΄ της Ορλεάνης
 
 
 
 
 
 
 
4. Ιωάννης της Ορλεάνης (1399-1467)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
9. Βαλεντίνα Βισκόντι, δούκισσα της Ορλεάνης
 
 
 
 
 
 
 
2. Κάρολος της Ορλεάνης (1459-1496)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
10. Αλαίν Θ΄, Υποκόμης του Ροάν
 
 
 
 
 
 
 
5. Μαργαρίτα του Ροάν
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
11. Μαργαρίτα της Βρετάνης (1392-1428)
 
 
 
 
 
 
 
1. Ιωάννα των Βαλουά-Ανγκουλέμ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
12. Αρμάντ ΙΒ΄ ντε Πολινιάκ
 
 
 
 
 
 
 
6. Αρμάντ ΙΓ΄ Γκυγιώμ ντε Πολινιάκ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
13. Ιζαμπώ ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν
 
 
 
 
 
 
 
3. Ιωάννα (ή Αντουανέτα) του Πολινιάκ, κυρία του Κομπρόντ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
14. Μανφρέντ ντε Σαλύς
 
 
 
 
 
 
 
7. Αμελί ντε Σαλύς
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
15. Φρανσουάζ ντε Μονμαγιέρ
 
 
 
 
 
 
  1. 1,0 1,1 Ανακτήθηκε στις 26  Νοεμβρίου 2018.
  2. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  3. 3,0 3,1 Knecht 1982, σελ. 2.
  4. Knecht 1982, σελ. 1.
  5. Knecht 1982, σελ. 16, 465.
  6. Potter 2004, σελ. 65.
  • Couchman, Jane (1997). «Charlotte of Bourbon's Correspondence: Using Words to Implement Emancipation». Στο: Winn, επιμ. Women Writers in Pre-revolutionary France: Strategies of Emancipation. Garland Publishing Inc. 
  • Knecht, R.J. (1982). Francis I. Cambridge University Press. 
  • Potter, David (2004). Foreign Intelligence and Information in the Elizabethan England:Two English Treatises on the State of France, 1580-1584. Cambridge University Press.