Ιβάν Ποντούμπνι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιβάν Ποντούμπνι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση26 Σεπτεμβρίουιουλ. / 8  Οκτωβρίου 1871γρηγ.
Krasenivka[1] ή Bohodukhivka[2]
Θάνατος8  Αυγούστου 1949
Yeysk[3]
Αιτία θανάτουέμφραγμα του μυοκαρδίου
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςYeysk
ΕθνικότηταΟυκρανοί[4][5][6]
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία[7]
Λαϊκή Δημοκρατία της Ουκρανίας
Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΟυκρανικά
Ρωσικά[8]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπαλαιστής
αθλητής[9]
Περίοδος ακμής1904 - 1947
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςτάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας (1939)
Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής (1911)
Αξιόλογος Καλλιτέχνης της ΡΣΟΣΔ (1939)
Τιμητικό Δίπλωμα Αθλητισμού της ΕΣΣΔ (1945)
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ιβάν Ποντούμπνι (ρωσικά: Ива́н Максимович Подду́бный‎‎ και ουκρανικά: Іва́н Максимович Підду́бний‎‎), (8 Οκτωβρίου ή 26 Σεπτεμβρίου 1871 – 8 Αυγούστου 1949) ήταν επαγγελματίας παλαιστής από τη Ρωσική Αυτοκρατορία και τη Σοβιετική Ένωση.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ποντούμπνι γεννήθηκε την ημέρα του Αποστόλου Ιωάννη το 1871 σε μια οικογένεια Ζαπορόζιων Κοζάκων [10] [11] [12] [13] [14] στο χωριό Κρασενίβκα, στην κομητεία Ζολοτονόσκα (Ουγέστ) του Κυβερνείου της Πολτάβα στην Ρωσική Αυτοκρατορία (σημερινή Ζολοτονόσκα στην Περιφέρεια Τσερκάσι, της Ουκρανίας).

Έχοντας μια μεγάλη οικογένεια, ο πατέρας του Ποντούμπνι είχε μια δύσκολη περίοδο για να τους εξασφαλίσει, επομένως ο Ιβάν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σπίτι του πατέρα του πριν κλείσει τα 20. [15] Ως νεαρός, ο Ποντούμπνι εργάστηκε ως τεχνίτης στα λιμάνια της Σεβαστούπολης και της της Θεοδοσίας για επτά χρόνια, κερδίζοντας το παρατσούκλι του Ιβάν του Μεγάλου. [15] Στη Θεοδοσία, ο Ποντούμπνι άρχισε να προπονείται και συμμετείχε σε μερικούς αγώνες πάλης. [15] Κάπου γύρω στο 1897 [15] -1898, άρχισε να ταξιδεύει με περιοδείες τσίρκων και εμφανίστηκε αρχικά στη Σεβαστούπολη και αργότερα στις αρένες του Κιέβου. [15]

Κάπου το 1903, ο Ποντούμπνι εντάχθηκε στον Αθλητικό Όμιλο της Αγίας Πετρούπολης με τον οποίο συμμετείχε σε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Μόσχα και στο Παρίσι. [15] Το 1905 έγινε Παγκόσμιος Πρωταθλητής στην πάλη στο Παρίσι και αργότερα περιόδευσε στην Ιταλία, την Αλγερία, το Βέλγιο, το Βερολίνο, κερδίζοντας ένα πρωτάθλημα στη Νίκαια. [15] Το 1906, ο Ποντούμπνι κέρδισε άλλα δύο Παγκόσμια Κύπελλα στο Παρίσι και το Μιλάνο . [15]

Το 1907 ο Τζορτζ Χάκενσμιτ εντοπίζει τέσσερις δυνατούς παλαιστές: τον Κόνσταντ Λε Μαρίν, τον Στάνισλας Ζμπίζσκο, τον Ιβάν Ποντούμπνι και τον Τζο Ρότζερς. Και οι τέσσερις αμφισβητούν τον Χάκενσμιτ και συμφωνεί να αγωνιστεί με τον ισχυρότερο από αυτούς, που θα καθορίσει το τουρνουά. Στην Αγγλία, ο Χάκενσμιτ παρακολουθεί έναν αγώνα μεταξύ των Ζμπίζσκο και Ποντούμπνι, τον οποίο ο Ζμπίζσκο κερδίζει με αποκλεισμό. [16]Πριν επιστρέψει στο σπίτι του στην Κρασενίβκα το 1910, κέρδισε επίσης πολλά άλλα παγκόσμια κύπελλα στη Βιέννη, το Παρίσι και τη Φραγκφούρτη. [15] Ο Ποντούμπνι κέρδισε επανειλημμένα "Παγκόσμια Κύπελλα" ελληνορωμαϊκής πάλης μεταξύ επαγγελματιών, συμπεριλαμβανομένου του πιο έγκυρου από αυτούς - στο Παρίσι (1905–08). Το 1925-27 εμφανίστηκε στη Γερμανία και τις ΗΠΑ. [10]

Σύμφωνα με το μουσείο Κρασενίβκα, δεν σπαταλούσε τα χρήματά του που κέρδισε κατά τη διάρκεια των μαχών και κατά την επιστροφή του στο σπίτι αγόρασε 200 εκτάρια γης, δύο σπίτια στο γειτονικό χωριό Bohodukhivka, ένα μικρό κατάστημα, ένα μαγαζί, δύο μύλοι από τους οποίους ο ένας βρισκόταν στην Orzhytsia (σήμερα πόλη στην περιφέρεια Πολτάβα). [15] Εκείνη την εποχή παντρεύτηκε για πρώτη φορά. Κάποια στιγμή το 1913, ο Poddubny συμμετείχε σε ένα άλλο Παγκόσμιο Κύπελλο στη Μόσχα όπου έγινε δευτεραθλητής. [15] Τότε ήταν που η γυναίκα του τον άφησε για άλλον να πάρει τα χρυσά του μετάλλια. [15]

Κατά την περιοδεία του στο Ροστόφ, ο Ιβάν Ποντούμπνι συναντά τη μελλοντική δεύτερη σύζυγό του, την οποία παντρεύτηκε το 1923. [15] Στη δεκαετία του 1920 έκανε περιοδείες στις Ηνωμένες Πολιτείες μένοντας αήττητος ενώ επισκεπτόταν τη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, τη Φιλαδέλφεια, το Σικάγο, και το Σαν Φρανσίσκο.

Στις 2 Φεβρουαρίου 1926 στη Νέα Υόρκη, ο Ιβάν Ποντούμπνι έχασε από τον παγκόσμιο πρωταθλητή πάλης βαρέων βαρών Τζο Στέτσερ, κάτι που θεωρείται η πρώτη ήττα του Ποντούμπνι μετά από 25 χρόνια. [17] Στις 16 Ιουνίου, ο Στέτσερ νικάει ξανά τον Ποντούμπνι στο Olympic Auditorium στο Λος Άντζελες μπροστά σε 10.000 κόσμο. [18]

Κατά τη διάρκεια της περιοδείας του στις Ηνωμένες Πολιτείες αναγκάστηκε να αγωνιστεί ελεύθερος ως αντίπαλος του. Σε ηλικία 56 ετών ο Ιβάν Ποντούμπνι κέρδισε έναν διαγωνισμό ομορφιάς μεταξύ ανδρών στις Ηνωμένες Πολιτείες. [15] Μη μπορώντας να βγάλει από την τράπεζα το μισό εκατομμύριο δολάρια που είχε κερδίσει (απαιτείται να είναι πολίτης των ΗΠΑ), έφυγε για το σπίτι του. [15] Αργότερα ο Ποντούμπνι συνέχισε να παίζει στα ρωσικά τσίρκα, όπου θα αποσυρθεί τελικά σε ηλικία 70 ετών [15] Την τελευταία του αποχαιρετιστήρια παράσταση έκανε στο τσίρκο της πόλης Τούλα το 1941. Μετά τη συνταξιοδότησή του, εγκαταστάθηκε με τη σύζυγό του στο Κουμπάν αγοράζοντας ένα διώροφο σπίτι με κήπο στο Γιέσκ. [15]

Τον Νοέμβριο του 1939, του δόθηκε ο τίτλος του Τιμημένου Καλλιτέχνη της RSFSR και το 1945 του Τιμώμενου Διδάσκαλου του Αθλητισμού.

Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής γερμανικής κατοχής, αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη Σοβιετική Ένωση για να εκπαιδεύσει Γερμανούς παλαιστές. [19]

Μετά το τέλος της καριέρας του, μετακόμισε στην Αζοφική Θάλασσα και έζησε μέχρι το θάνατό του ( σε ηλικία 77 ετών. [20] Ο Ποντούμπνι διατήρησε μια δια βίου επαγγελματική αντιπαλότητα με τον παλαιστή Στάνισλας Ζμπίζσκο. Πέθανε αήττητος στις 8 Αυγούστου 1949, στην πόλη Γιέσκ, στην περιοχή του Κουμπάν στη Νότια Ρωσία από καρδιακή προσβολή. [15] Ο Ιβάν θάφτηκε στο Yeysk σε ένα πάρκο έξω από την πόλη. Στον τόπο ταφής του είχε εγκατασταθεί ένας οβελίσκος που έλεγε Εδώ βρίσκεται ο Ρώσος μπογιάτης.

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη του σύζυγος, η Αντονίνα, τον απάτησε και έφυγε τρέχοντας με έναν άλλο άντρα, κλέβοντας του τα χρυσά μετάλλια. [15] Η Αντονίνα αργότερα μετάνιωσε για τις πράξεις της και προσπάθησε να τα επιστρέψει, αλλά ο Ιβάν δεν τη συγχώρεσε. [15]

Σύμφωνα με τον διευθυντή του μουσείου Κρασενίβκα, ο Ιβάν Ποντούμπνι είχε τρεις αδερφές (Μότρονα, Μαρύνα και Γεβντοκία) και τρία αδέρφια ( Ομελύαν, Mykyta και Μίτροφαν). [15] Η τύχη του Ομελύαν και της Μύκυτα είναι άγνωστη, ενώ ο Μίτροφαν συνέχισε να ζει στην Κρασενίβκα όπου πέθανε το 1966 [15] Ο τελευταίος συγγενής του Ιβάν Ποντούμπνι που ζούσε στην Κρασενίβκα ήταν η εγγονή του Χάννα Ζακαρίβνα που πέθανε λίγο πριν το 2011 [15] Είναι επίσης γνωστό ότι τόσο η Μότρονα όσο και η Μαρύνα είχαν τρία παιδιά η καθεμία, ωστόσο τις πιο στενές σχέσεις ο Ιβάν διατηρούσε με τη μικρότερη αδερφή του Γεβντοκία και ήταν νονός της κόρης της Μαρίγια. [15] Τελικά, η Γεβντοκία μετακόμισε στο γειτονικό χωριό Bohodukhivka και αργότερα στη Ζολοτόνοσκα. [15]

Το όνομα του πατέρα του Ιβάν Ποντούμπνι ήταν Maksym Ivanovych Piddubny. [15] Σύμφωνα με το μουσείο Κρασενίβκα, το ύψος του Ιβάν Ποντούμπνι ήταν 180 εκ., το βάρος του ήταν 118 κιλά, η περίμετρος του δικεφάλου του ήταν 44 εκ., και ο λαιμός του ήταν 60 εκ χοντρός. [15]

Μεταξύ των φίλων του Ποντούμπνι ήταν ο Ντμιτρό Γιαβορνίτσκι που ζούσε στο Ντνιπρό.

Ουκρανικό γραμματόσημο με τον Ιβάν Ποντούμπνι
Ο Ιβάν Ποντούμπνι
Ο Ιβάν Ποντούμπνι

Πρωταθλήματα, επιτεύγματα και βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κληρονομιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπάρχει ένα μνημείο αφιερωμένο στον Ποντούμπνι στο χωριό της καταγωγής του Κρασενίβκα. [15] Υπάρχει επίσης το Ταμείο Ιβάν Ποντούμπνι με επικεφαλής τον Πέτρο Ντουσέικο (πρώην κυβερνήτη του Chornobai Raion ). [15] Το Ταμείο χορηγεί το ετήσιο φεστιβάλ της δύναμης του μπαγιάτη που διεξάγεται από το 1998. [15] Το φεστιβάλ που συγκεντρώνει έως και 10.000 άτομα επισκέφτηκε μια φορά ένας εγγονός και δισέγγονος του Ιβάν Ποντούμπνι που έφτασε από το Καζακστάν. [15]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Енциклопедія історії України» (Ουκρανικά) Naukova Dumka. Κίεβο. 2003. ISBN-10 966-00-0632-2.
  2. ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 16  Δεκεμβρίου 2016.
  3. ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  4. ↑ www.vokrugsveta.ru/vs/article/2923/.
  5. ↑ www.history.vn.ua/book/person/68.html.
  6. ↑ h.ua/story/181166.
  7. ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969.
  8. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2015876362. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  9. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2015876362. Ανακτήθηκε στις 16  Δεκεμβρίου 2022.
  10. ↑ 10,0 10,1 Абсолютная сила Ивана. vokrugsveta.ru
  11. ↑ ИВАН ПОДДУБНЫЙ (Ivan Poddubny). history.vn.ua
  12. ↑ «Иван Поддубный в Екатеринославе позировал и дрался». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2011. 
  13. ↑ Nikolai Sukhomlin (16 March 2009) Богатырь Иван ПОДДУБНЫЙ: из грузчиков в чемпионы Αρχειοθετήθηκε 2022-03-23 στο Wayback Machine.. h.ua
  14. ↑ Иван Поддубный (Ivan Poddubny). ote4estvo.ru. 6 July 2011
  15. ↑ 15,00 15,01 15,02 15,03 15,04 15,05 15,06 15,07 15,08 15,09 15,10 15,11 15,12 15,13 15,14 15,15 15,16 15,17 15,18 15,19 15,20 15,21 15,22 15,23 15,24 15,25 15,26 15,27 15,28 15,29 15,30 Nikitenko, T. Bogatyr from Krasenivka. Ukrayina Moloda. 7 October 2011
  16. ↑ George, Hackenschmidt (1911). The Path to Strength and Health (στα Ρωσικά). Moscow: Popov Brothers. σελ. 102. 
  17. ↑ «Ludington Daily News - Поиск в архиве Google Новостей». news.google.com. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2022. 
  18. ↑ «ED "STRANGLER" LEWIS. Facts within a Myth». Los Angeles Herald. 1926-07-17. https://www.wrestling-titles.com/personalities/lewis_ed/bio/lewisbio20.html. 
  19. ↑ Сильный мира сего: почему от Ивана Поддубного сбежала жена, и зачем борец работал вышибалой в баре. Argumenty i Fakty
  20. ↑ https://ipoltavets.com/uk/eternal-poltavskyj-atlet-czyrkach-z-nelyudskoyu-syloyu-ivan-piddubnyj
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ιβάν_Ποντούμπνι&oldid=10494207"