Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιατρικές ιδιότητες του σκόρδου

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα πιθανόν να περιλαμβάνει πληροφορίες που αποτελούν πρωτότυπη έρευνα, που δεν έχουν προηγουμένως δημοσιευτεί ή δεν έχουν ελεγχθεί από ειδικούς. Εάν δεν συμβαίνει αυτό παραθέστε τις πηγές που επιβεβαιώνουν την επαληθευσιμότητα του λήμματος, διαφορετικά αφαιρέστε ό,τι αποτελεί προσωπική γνώση ή έρευνα του συντάκτη.
Παρακαλούμε δείτε τις σχετικές παρατηρήσεις στη σελίδα συζήτησης.

Ιατρική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην ιατρική το σκόρδο έχει και σήμερα χρήση. Έχει αντιβιοτικές και αποχρεμπτικές ιδιότητες. Είναι καλό κατά των σπασμών του εντέρου και χρησιμοποιείται κατά της αρτηριοσκλήρυνσης. Έχει υποτασικές ιδιότητες και είναι καλό για άτομα που έχουν υψηλή πίεση.

Αντιγηραντικές δράσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κάποιες έρευνες έχουν αποδείξει ότι μπορεί να καθυστερήσει την γήρανση[1].

Καρδιαγγειακό σύστημα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επιδημιολογικές έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει αντίστροφη συσχέτιση στην εμφάνισης κάποιας πάθησης του καρδιαγγειακού συστήματός με σχέση την κατανάλωση του σκόρδου [2] [3] .

Στηθάγχη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο καρδιολογικό σύστημα βοηθάει να προβλεφθεί Στηθάγχη.[4][5]

Αρτηριοσκλήρυνση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βοηθάει να προβλεφθεί η Αρτηριοσκλήρυνση.[6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16]

Θρόμβοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προλαμβάνει το να δημιουργηθούν Θρόμβοι καθώς έχει την ιδιότητα να αραιώνει το αίμα[17] Ένας Ινδός ερευνητής Arun K. Bordi, από το Ερευνητικό Κέντρο της Βομβάης, ανακάλυψε ότι ένα γραμμάριο ωμό σκόρδο ανά κιλό βάρους (περίπου 18 μέτριες σκελίδες σκόρδο για ένα άτομο 60 κιλών) μειώνει την τάση δημιουργίας επικίνδυνων θρόμβων στο αίμα ακόμα και σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο. Το θρομβοδιαλυτικό σύστημα του αίματος (ινωδολυτική δραστηριότητα) αυξήθηκε κατά 130% σε υγιείς ανθρώπους και κατά 83% σε καρδιοπαθείς στη διάρκεια τριών μηνών, ενώ ατόνησε μετά τη διακοπή της θεραπείας με σκόρδο.[15] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30]

Κυκλοφορικό Σύστημα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος.[31]

Αγγεία Αίματος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βοηθάει με το να διασπά ινώδη αντικείμενα στα αγγεία του αίματος, επίσης βελτιώνει την ελαστικότητα και την σκληρότητα των αγγείων.[29]

Καρδιά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βελτιώνει μερικές ασθένειες της καρδιάς.

Έμφραγμα του μυοκαρδίου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μειώνει την πιθανότητα εμφράγματος (σαν αντιθρομβωτικό), επίσης μειώνει την πιθανότητα δεύτερου επεισοδίου εμφράγματος (30% τον πρώτο χρόνο, 60% τον δεύτερο χρόνο) και η θνησιμότητα μειώνεται κατά 50% τον δεύτερο χρόνο και 66% τον τρίτο. [32] [33] Μπορεί να μειώσει τον αιματοκρίτη επειδή έχει την ιδιότητα να δρα σαν ιξώδες (μειώνοντας την πυκνότητα) του αίματος. [15] [31] [34] Μπορεί να μειώσει την πίεση στους υπερτασικούς ασθενείς.[15] [25] [32] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42] [43] [44] [45] [46] [47] [48] [49] [50] [51] [52] Για παράδειγμα μια έρευνα εδειξε ότι το 40% των ασθενών βίωσαν μια μείωση στην πίεση αίματος της τάξης των 20 mmHg, ή και περισσότερο, ή ακόμα περισσότερο μέσα σε μια εβδομάδα.

Αιματοκρίτης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μειώνει τον αιματοκρίτη[31] [34] [53] επειδή μειώνει το ιξώδες του αίματος.

Υπέρταση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το σκόρδο φημίζεται επίσης, για τις υποτασικές του ιδιότητες. Μελέτες έχουν δείξει ότι μπορεί να μείωσει την πίεση αίματος στους υπερτασικούς ασθενείς.[15] [32] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42] [43] [44] [45] [46] [47] [48] [49] [51] [52] [54] [55] και σε ζώα [56] [57] [58] [59] [60] [61] [62] [63] [64] Χρησιμοποιείτε για αυτό το σκοπό στην Κίνα εδώ και αιώνες και η ιαπωνική κυβέρνηση το έχει αναγνωρισμένο επίσημα ως κατασταλτικό της πίεσης. Οι Αμερικανοί επιστήμονες δοκίμασαν για πρώτη φόρα το σκόρδο κατά της πίεσης το 1921. Το σκόρδο μειώνει σταθερά την πίεση στα πειραματόζωα. Το ότι έχει ίδια αποτελέσματα και στους ανθρώπους φάνηκε από μελέτες που δημοσιεύτηκαν στη βρετανική εφημερίδα Lancet καθώς και από εκτεταμένες κλινικές μελέτες στη Ρωσία και τη Βουλγαρια. Ακόμα ο ερευνητής V. Petkov, φυσιολόγος στη Βουλγαρική Ακαδημία Επιστημών, ύστερα από πολλά πειράματα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το σκόρδο στους ανθρώπους προκαλεί μείωση της συστολικής πίεσης κατά 2-3 μονάδες και της διαστολικής κατά 1-2 μονάδες αντίστοιχα.

Διαλείπουσα χωλότητα (Intermittent Claudication)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυξάνει την ικανότητα για περπάτημα μεγαλυτέρων αποστάσεων στους ασθενείς.[65]

Παράγοντας Ενεργοποίησης Αιμοπεταλίων (Platelet Aggregating Factor)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το σκόρδο έχει δείξει ότι μπορεί και αναστέλλει τον Παράγοντα Ενεργοποίησης Αιμοπεταλίων. Η υπερβολική αιμοπεταλική συσσώρευση έχει σίγουρα συσχετιστεί με τις παθήσεις της αρτηριοσκλήρυνσης, τις καρδιακές παθήσεις και του εγκεφαλικού επεισοδίου. Τα σκευάσματα του σκόρδου παρασκευασμένα με τις ουσίες αλλιίνη, όσο καλά όσο το σκορδέλαιο και το πεπαλαιωμένο σκόρδο, έχουν καταγράψει σημαντική αδρανοποίηση[ασαφές] της αιμοπεταλικής συσσώρευσης. [57] [58] [59] [66] [67] [68] Σε μια έρευνα, 120 ασθενών με αυξημένη αιμοπεταλική συσσώρευση έγινε χορήγηση στον καθέναν 900 mg/ημέρα από ένα αποξηραμένο σκεύασμα σκόρδου όπου περιείχε 1.3 % αλλιίνη ή ένα Εικονικό φάρμακο την ημέρα για διάρκεια 4 εβδομάδων. [69] Τα αποτελέσματα ήταν η ομάδα που λάμβανε το σκόρδο, αυτόματα η αιμοπεταλική συσσώρευση εξαφανίστηκε, η μικροκυκλοφορία του δέρματος αυξήθηκε τουλάχιστον 47,6%, το ιξώδες του πλάσματος μειώθηκε 3.2%, η διαστολική πίεση του αίματος έπεσε κατά μέσο όρο από 74 σε 67 mm Hg, και γρήγορα η γλυκόζη αίματος η συγκέντρωση έπεσε κατά μέσο όρο από 90 σε 79 mg/dL

Αποπλεξία (εγκεφαλικό)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προλαμβάνει το Εγκεφαλικό επεισόδιο.[32] [70]

Θρόμβωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προλαμβάνει την Θρόμβωση[71] [72] [73] [74] [75] [76] επειδή μειώνει τα επίπεδα Thromboxane A2 και Thromboxane B2.

Κύτταρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Απόπτωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δημιουργεί απόπτωση στα καρκινικά κύτταρα.[77]

Κυτταρική Μεμβράνη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναστείλει την υπεροξείδωση λιπιδίου μέσα στα κυτταρικές μεμβράνες.

Χρωμοσώματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προστατεύει τα χρωμοσώματα από το να καταστραφούν από την ραδιενέργεια.[78] [79]

Πεπτικό Σύστημα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διεγείρει τον βλεννογόνο του στομάχου και προκαλεί πεπτική έκκριση. Έχει αντισηπτική ενέργεια στον πεπτικό σωλήνα και είναι σπουδαίο παρασιτοκτόνο, σκωληκοκτόνο. Απαγορεύεται να το παίρνουν εκείνοι που πάσχουν από υπερχλωρυδρία.

Όρεξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυξάνει την όρεξη και τονώνει την πέψη.

Δυσεντερία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακουφίζει από την δυσεντερία.

Δυσοσμία στόματος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει την δυνατότητα να σκοτώνει μικροοργανισμούς που προκαλούν δυσοσμία [80][81] όμως δημιουργεί δυσοσμία όταν καταναλώνεται.

Εντερικά Παράσιτα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πιστεύεται πως έχει άριστα αποτελέσματα στα εντερικά παράσιτα και ιδιαιτέρως στους έλμινθες και τις αμοιβάδες. Καταστρέφει πολλές μορφές παρασίτων τύπου ασκαρίδα[82] (Ascaris lumbricoides).

Αγκυλόσωμο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σκοτώνει το αγκυλόσωμο παράσιτο (νηματοσκώληκας),(hookworms),[83]


Ταινία (σκουλήκι)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σκοτώνει μερικά είδη σκουληκιών τύπου Ταινίας (tapeworms). [84]


Απεκκριτικό Σύστημα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προωθεί τον οργανισμό να δημιουργήσει και να αποβάλλει τα ούρα.

Ανοσοποιητικό Σύστημα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1944 ο χημικός Chester J.Cavallito διαπίστωσε ότι η αλλικίνη, το συστατικό του σκόρδου που ευθύνεται για την οσμή του, λειτουργεί ως αντιβιοτικό. Μελέτες ανακάλυψαν ότι το ωμό σκόρδο είναι πιο ισχυρό ακόμα και από την πενικιλίνη η την τετρακυκλίνη. Ενώ μπορεί να απενεργοποιήσει την ανάπτυξη βακτηρίων που έχουν αποκτήσει ανθεκτικότητα σε ένα ή σε περισσότερα από τα αντιβιοτικά όπως πενικιλίνη, στρεπτομυκίνη, χλωραμφαινικόλη, ερυθρομυκίνη, τετρακυκλίνη[85]. Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι το σκόρδο αποτελεί αντιβιοτικό ευρέος φάσματος ενάντια σε αμέτρητα μικρόβια που μεταδίδουν ασθένειες όπως αλλαντίαση (τροφική δηλητηρίαση), φυματίωση, διάρροια, σταφυλόκοκκο, δυσεντερία και τυφώδη πυρετό. Μία πιο πρόσφατη μελέτη αναφέρει 72 μολυσματικούς παράγοντες που καταστέλλονται με το σκόρδο. Το σκόρδο θεωρείται η πιο ισχυρή αντιμικροβιακή ουσία που είναι γνώστη: είναι αντιβακτηριακό, αντιμηκιτιακό, αντιπαρασατικό και αντιμικροβιακό. [85] [86] [87] [88]

Καρκίνος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει κατασταλτικότητα σε πολλά είδη καρκίνου. [77] [89] [90] [91] [92] [93] [94] [95] [96] [97] [98] [99] [100] Ο Ιπποκράτης ήταν ένας από τους πρώτους που περιέγραψε την αντικαρκινική δράση του και το χρησιμοποίησε σαν θεραπεία από την νόσο. Η αντικαρκινική του δράση είναι πιθανότατα από έμμεση δράση που παίζει ρόλο στο ανοσοποιητικό σύστημα. Πολλά συστατικά του σκόρδου έχουν σημαντικές αντικαρκινικές δράσεις, περιλαμβάνοντας να ενισχύει την φάση 2 μεταβολισμού των ενζύμων, αντί-οξειδωτικές δράσεις, να αναστέλλει τον σχηματισμό νιτροζαμίνες, να αναστέλλει την απευθείας ανάπτυξη νεοπλάσματος (όγκου) και την δυνατότητα να παρακινεί την Απόπτωση. [101] [102] [103] [104] [105] [106] [107] [108] [109] [110] [111] [112]

Σε ανθρώπινες έρευνες έχουν δείξει ότι τα αντικαρκινικά αποτελέσματα του σκόρδου είναι ευρεία σύμφωνα με τις επιδημιολογικές έρευνες. [113] [114] [115] [116] [117] Οι έρευνες αυτές τοπικά δείχνουν μια αντίστροφη σχέση ανάμεσα στο ποσοστό καρκίνου και την κατανάλωση σκόρδου. Σε ανθρώπινες έρευνες έχουν δείξει ότι αδρανοποιεί τον σχηματισμό των νιτροζαμίνων (ισχυρό προκλητικό καρκινικό συστατικό που σχηματίζετε κατά την διάρκεια της πέψης) [118] [119] Το 1952, οι Ρώσοι επιστήμονες άρχισαν να χρησιμοποιούν με επιτυχία εκχυλίσματα σκόρδου για την καταπολέμηση των όγκων στους ανθρώπους. Πολλά πειράματα σε ζώα δείχνουν ότι το φρέσκο σκόρδο εξασφαλίζει ανοσία ενάντια στην ανάπτυξη όγκων ή μπορεί ακόμα και να ανατρέχει σε περίπτωση που έχει ήδη ξεκινήσει.

Καρκίνος της Ουροδόχου Κύστης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έρευνες έχουν δείξει ότι μπορεί να μειώσει την ανάπτυξη του καρκίνου της ουροδόχου κύστης. [120] [121] Σε μια έρευνα των Ηνωμένων Πολιτειών το 1987 έδειξαν ότι το σκόρδο καταπολεμούσε αποτελεσματικότερα στα ζώα τον καρκίνο της ουροδόχου κύστης από ό,τι το γνωστό εμβόλιο BCG.

Καρκίνος Μαστού
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι μπορεί να μειώσει την πιθανότητα δημιουργίας καρκίνου του μαστού. [122] [123] [124] [125] [126] [127] [128] Σ' ένα πείραμα, Ιάπωνες επιστήμονες μετέδωσαν σε ποντίκια καρκινικά κύτταρα δύο φορές σε χρονική απόσταση 7 ήμερων. Τα ποντίκια στα οποία χορηγήθηκε και φρέσκο εκχύλισμα σκόρδου αποδείχτηκαν πολύ πιο ανθεκτικά στη δεύτερη ένεση με καρκινικά κύτταρα. Τα φρέσκο σκόρδο, χάρη στην Αλλισίνη που περιέχει, εξάλειψε εντελώς τον καρκίνο του μαστού στα ποντίκια. Οι Ιάπωνες επιστήμονες ανακάλυψαν επίσης ότι το εκχύλισμα του σκόρδου λειτουργούσε και ως ισχυρό αντιοξειδωτικό κατά της υπεροξείδωσης των λιπιδίων, η οποία μπορεί να μεταδώσει ακατάλληλα μόρια οξυγόνου στα κύτταρα προκαλώντας στην καταστροφή τους. Στα ποντίκια το σκόρδο αποδείχτηκε καλύτερο αντιοξειδωτικό ακόμα και από τη βιταμίνη Ε, που θεωρείται η πλέον κατάλληλη για την αντιμετώπιση της βλάβης του ήπατος.

Καρκίνος του Εντέρου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο νοσοκομείο M. D. Anderson και τον Ινστιτούτο Τιούμορ του Χιούστον, στο Τέξας, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα συστατικά θείου που περιέχει το σκόρδο έσωσαν τη ζωή των ποντικιών του παχέος εντέρου[ασαφές], εμποδίζοντας τη μετατροπή των χημικών σε ισχυρά καρκινογόνα. [129] [130] [131] [132] [133] [134] [135] [136] [137] [138] [139]


Καρκίνος του στομάχου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα στοιχεία που δείχνουν ότι τα άτομα που τρέφονται με σκόρδο έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να γλιτώσουν τον καρκίνο προέρχονται από μία συγκριτική μελέτη σε άτομα δύο κομητειών της κινεζικής επαρχίας Σαντούγκ. Οι κάτοικοι της Γκάνγκσαν καταναλώνουν περίπου 20γρ. σκόρδο τη μέρα (περίπου 7 σκελίδες) και το ποσοστό θανάτου από γαστρικό καρκίνο είναι 3,45 ανά 100.000. Στην κοντινή Κουίξια, όπου οι κάτοικοι καταναλώνουν σπάνια σκόρδο, το ποσοστό θανάτου από γαστρικό καρκίνο είναι 40 ανά 100.000. Τα άτομα που δεν τρώνε σκόρδο έχουν δώδεκα φορές μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου από γαστρικό καρκίνο. [129] [140] [141] [142] [143]


Ανοσοποιητικό Σύστημα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[144] [145] Σε παρατεταγμένη έρευνα έχει δείξει ότι το σκόρδο έχει πολλές δυναμωτικές ιδιότητες για το ανοσοποιητικό, τα περισσότερα τα οποία θεωρούνται να είναι λόγω των αιθέριων παραγόντων όπου είναι συνθετιμένα από τα θειώδης – περιεχόμενα των συστατικών: Αλλισίνης, diallyl disulfide, diallyl trisulfide, και άλλων. Σε vitro μελέτες έχουν δείξει ότι η Αλλισίνη μπορεί να διεγείρει ώστε να αυξηθεί η κυτταρομεσολαβητική κυτταροτοξικότητα σε ανθρώπινα περιμετρικά μονοπυρηνικά κύτταρα. Σε ζωικά μοντέλα, πολλαπλή χορήγηση της Αλλισίνης αποσπάει αξιοσημείωτη αντί-ογκοτική δράση δια μέσω των ανοσοδιεγερτικών μηχανισμών. [146]

Λεμφοκύτταρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προωθεί να παραχθούν λεμφοκύτταρα[147].

Μακροφάγα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προωθεί να παραχθούν μακροφάγα.[148] [149] [150]

Λεμφοκύτταρα ΝΚ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Tarig Abdullah και οι συνεργάτες του στην κλινική Άκμπαρ και το κέντρο Ερευνών του Παναμά της Φλόριντα ανακάλυψαν το 1987 ότι τόσο το ωμό σκόρδο όσο και το γιαπωνέζικο εκχύλισμα σκόρδου kyolic αυξάνουν δραστικά την ικανότητα των φυσικών «δολοφονικών»[151] ΝΚ λεμφοκυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος.[152] [153] Η αύξηση της δραστηριότητας των δολοφονικών κυττάρων πήγε αξιοσημείωτα στο 140% για αυτούς που έφαγαν δυο βολβίδια σκόρδου την ημέρα και 156% σε αυτούς που κατανάλωσαν 1800 mg από άοσμο πεπαλαιωμένο σκόρδο[154] [155].


Βλαβερά βακτήρια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το σκόρδο έχει την ιδιότητα να σκοτώνει πολλά βλαβερά βακτήρια. [144] [145] [156] Ο πρώτος που το διατύπωσε αυτό ηταν το 1944 ο χημικός Chester J.Cavallito που με τις μελέτες του έδειξε ότι ο χυμός του σκόρδου και της Αλλισίνη απενεργοποίησε την ανάπτυξη σταφυλόκοκκος, βάκιλος, βρουκέλλα, δονάκιο σε χαμηλές ποσότητες [85] [157] [158]. Σε πολλές χώρες το σκόρδο χρησιμοποιείται νόμιμα ως αντιβακτηριδιακός παράγοντας. Στην Ιαπωνία η επεξεργασμένη άοσμη ουσία του ωμού σκόρδου, που ονομάζεται kyolic, χρησιμοποιείται ως αντιβιοτικό. Η χορήγηση του σκόρδου έχει δείξει ότι μειώνει σημαντικά τον αριθμό των κολοβακτηριδίων και αναερόβιων οργανισμό στα κόπρανα [159].

Βάκιλος του Άνθρακα (Bacillus anthracis)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει αντιβακτηριακή δράση εναντίον το βακτήριο Bacillus anthracis [160]

Βάκιλος τύπου Bacillus cereus
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει αντιβακτηριακή δράση εναντίον το βακτήριο Bacillus cereus [161]

Bacillus subtilis
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να σκοτώσει το μικρόβιο Bacillus subtilis. [162] [163]

Chlamydia trachomatis
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στους πάσχοντες από τραχώματα το μεταχειρίζονται είτε σαν κατάπλασμα, είτε σαν υγρό, το οποίο παρασκευάζονται ύστερα από τρίβη του βολβού με ξίδι.

Clostridium perfringens
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να σκοτώσει το μικρόβιο Clostridium perfringens. [156]

Clostridium tetani
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το χρησιμοποιούν επί δέκα ήμερες, δίδοντας από ένα ολόκληρο βολβό την ήμερα σε εκείνους που έπαθαν τέτανο.

Escherichia coli
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να σκοτώσει το μικρόβιο Escherichia coli.[156] [162] [163] [164] [165]

Helicobacter pylori
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε πάρα πολλές έρευνες το σκόρδο έχει δείξει ότι μπορεί να αδρανοποιήσει το μικρόβιο Helicobacter pylori.[142] [156] [166] [167] [168] [169] [170] [171] [172] [173] [174] [175] Το σκόρδο σε παραταγμένη διάρκεια (χρόνια) έχει δείξει ότι μειώνει κατά μέσο όρο τα αντισώματα τίτλος (titer). Αυτό υποδηλώνει την έμμεση ανασταλτική δράση του στην αναπαραγωγή του H. Pylori και πιθανότατα στην προχώρηση σε πιο σοβαρές πεπτικές έλκους ασθένειες. [176]

Klebsiella pneumoniae.
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να αδρανοποιήσει το μικρόβιο Klebsiella pneumoniae.[161]

Mycobacterium smegmatis
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να αδρανοποιήσει το μικρόβιο Mycobacterium smegmatis.

Proteus mirabilis
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει αντιβακτηριακή δράση εναντίον το βακτήριο Proteus mirabilis. [163]

Proteus vulgaris
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να αδρανοποιήσει το μικρόβιο Proteus vulgaris.[165]

Σαλμονέλα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να σκοτώσει πολλά είδη μικρόβιων τύπου σαλμονέλας. [156]

Σαλμονέλα enteritidis
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να σκοτώσει το μικρόβιο τύπου σαλμονέλα enteritidis.[165]

Σαλμονέλα του τύφου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να σκοτώσει το μικρόβιο τύπου Salmonella typhi [163] [177] [178]

Porphyromonas gingivalis
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να σκοτώσει το μικρόβιο Porphyromonas gingivalis.[179]

Shigella Bacteria
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να αδρανοποιήσει το μικρόβιο Shigella Bacteria.[180]

Staphylococcus aureus
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να αδρανοποιήσει το μικρόβιο Staphylococcus aureus [156] [163] [181][182] που προκαλεί το κριθαράκι. Χρησιμοποιείται υπό την μορφή των καταπλασμάτων για εντριβή στο κριθαράκι του ματιού.

Staphylococcus epidermidis
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να αδρανοποιήσει το μικρόβιο Staphylococcus epidermidis.[177] [183]

Staphylococcus faecalis
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει αντιβακτηριδιακή δράση εναντίον του βακτηρίου Staphylococcus faecalis [163]

Streptococcus pneumoniae
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να αδρανοποιήσει ή να σκοτώσει το μικρόβιο της πνευμονίας.[184]

Streptomyces griseus
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να αδρανοποιήσει το μικρόβιο Streptomyces griseus.[161]

Vibrio cholerae
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει αντιβακτηριδιακή δράση εναντίον το βακτήριο Vibrio cholerae που είναι υπεύθυνο για την χολέρα [163]

Xanthomonas maltophilia
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να αδρανοποιήσει το μικρόβιο Xanthomonas maltophilia.[161]

Επιβλαβής μύκητες (Detrimental Fungi)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το σκόρδο αποδεικνύει από τις μελέτες ότι έχει αντίμυκητιακή δράση σε in vivo και In vitro [185] [186] [187] [188] [189] [190] Σκοτώνει ή αναστέλλει τουλάχιστον 30 στελέχη (17 τύπων) δερματικών μυκητών μαζί με το Mycobacterium tuberculosis,[191] και πολλών ειδών τύπου μύκητα Μονίλια (Candida)[192] Το σκόρδο καταπολεμά και άλλες δύσκολες μυκητιακές λοιμώξεις, όπως την φυματίωση (scrofuloderm(a)),όμως οι Κινέζοι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μέρος της θεραπείας οφειλόταν και στη διέγερση που προκαλεί το σκόρδο στις ανοσοποιητικές λειτουργίες των ασθενών. [193] [194] [195] [145] [196]

Αφλατοξίνες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μειώνει την τοξικότητα των Αφλατοξίνων (Aflatoxin). [197] [198] [199] [200]

Aspergillus flavus
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει αντί-μυκητώδη δράση ενάντιον του τύπου Aspergillus flavus. [201] [202]

Aspergillus fumigatus
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει αντί-μυκητώδη δράση ενάντιον του τύπου Aspergillus fumigatus. [203] [204]

Aspergillus niger
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει αντί-μυκητώδη δράση ενάντιον του τύπου Aspergillus niger. [202] [203] [205]

Candida albicans
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να καταστέλλει Candida albicans[177] [195] [206] [207] [208] [209] [210] [211] [212] που προκαλεί την μυκητώδη στοματίτιδα.[213] Από κλινικής πλευράς η κατάστελλτικότητα του Candida albicans είναι το έχει σημαντική σπουδαιότητα επειδή και στης δοκιμές στα ζώα και σε In vitro μελέτες έχουν δείξει ότι είναι ισχυρό και από την Νυστατίνη,[Γεντιανίδες|[γεντιακή βιολέτα]] και με έξι άλλους υποτιθέμενους αντιμυκητιακούς συντελεστές. [186] [187] [188] Παρόλο η αλυσίνη και τα αιθέρια ελαία είναι τα πιο σημαντικά ενεργά αντί-Μονίλια (anticandida) συστατικά. [214] [215] Το υδαρής εκχυλίσματα σκόρδου έχουν δείξει σε vivo να είναι πιο αποτελεσματικά ακόμα και σε διάλυση 1:100, σε μολύνσεις μυκητώδης επιδερμίδας όπως ενάντια στο κοινό τινέα κόρπορις, καπιτις και μηρού (αγγλικά: tinea corporis, capitis, και cruris)

Cryptococcus neoformans
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να καταστέλλει το μύκητα Cryptococcus neoformans. [216]

Δερματόφυτα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να ανδρανοποιήσει τα δερματόφυτα. [195] [217]

Πρωτόζωα Detrimental Protozoa

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να αδρανοποιήσει το μικρόβιο. [145] [194]

Cryptosporidium parvum
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να αδρανοποιήσει το μικρόβιο. [156]

Entamoeba histolytica
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να αδρανοποιήσει το μικρόβιο. [218] [219]

Giardia lamblia Protozoa
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να αδρανοποιήσει το μικρόβιο Giardia lamblia Protozoa, που προκαλεί Giardiasis, επειδή περιέχει Diallyl Trisulfide. [84] [218] [220]

Plasmodium Protozoan
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να σκοτώσει το μικρόβιο της ελονοσίας. [221] [222] [223] [224]

Φλεγμονή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει αντιφλεγμονώδη

δράση [225]

Ιοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να καταστρέψει πολλών ειδών ιούς. [99] [194] [226] [227] [228] Η αντιική δράση του σκόρδου διαδηλώθηκε από την προστασία του ποντικιού να μολυνθεί με ενδορυνικά ενοφθαλμίζμένο ιό της γρίπης και από την επαύξηση το να εξουδετερώνει των αντισωμάτων παραγωγή όταν δινόταν μαζί με το εμβόλιο της γρίπης. Η ιδιότητα δολοφονικής αποτελεσματικότητας σε In vitro το φρέσκο σκόρδο, η αλισίνη και τα αλλά θειώδη συστατικά του σκόρδου έχουν δείξει ότι είναι αποτελεσματικά ενάντια στο Ερπη τύπου 1 και 2,στον ιό της παρά-γρίπη τύπου 3, στον ιό δαμαλίτιδα (ευλογιά αγελάδων), στον ιό φλυκταινώδες στοματίτιδας και ανθρώπινο ρινοϊο τύπου 2. Η σειρά της ιοκιδαλικής δραστηριότητας είναι τα εξής: αχοενιο > αλλισίνη > αλλύλιο μεθύλιο θειοθειικός > μεθύλιο αλλύλιο θειοθειικός

AIDS
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με την έρευνα του Tarig Abdullah μπορεί να αύξησει την άμυνα του ανοσοποιητικού συστήματος στους ασθενείς με AIDS και να καταπολεμήσει άμεσα τις αμέτρητες μυκητιακές λοιμώξεις που προσβάλλουν συνήθως όσους πάσχουν από τον ιό. Επαναφέρει την λειτουργία των NK λεμφοκυττάρων[151] των ασθενών που πάσχουν από AIDS[229] [230] [231] [232] [233] [234] [235] σε φυσιολογικά επίπεδα βελτιώνοντας την αναλογία των Helper/Suppresser κυττάρων. Επίσης και οι μικρές δόσεις σκόρδου είναι ενδυναμωτικές για το ανοσοποιητικό σύστημα. Έχει παρατηρηθεί ότι αναστέλλει την ανάπτυξη του βακτηρίου Mycobacterium avium [236]

Κοινό κρυολόγημα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να αδρανοποιήσει τα μικρόβια που προκαλούν το Κοινό κρυολόγημα. [237] [238] Συνήθως μπορεί να λαμβάνετε το σκόρδο πριν από τον ύπνο στους πάσχοντας με τα συμπτώματα του κρυολογήματος για να ενισχύσει το ανοσοποιητικό. Ο ερευνητής Tarig Abdullah είχε παρατηρήσει ότι τρώγοντας δύο σκελίδες σκόρδου την ήμερα είχε να προσβληθεί από το κοινό κρυολόγημα από τότε που άρχισε την λήψη του. Η αντί μικροβιακή του δράση σε ενός συμπληρώματος σκόρδου μελετήθηκε σε 146 άτομα όπου που διαλέχτηκαν τυχαία να πάρουν placebo ή το σκεύασμα του σκόρδου όπου περιείχε το συστατικό της αλλισίνης, και η δοσολογία τους ήταν μια κάψουλα την ημέρα για περίοδο 12 εβδομάδων. Τα αποτελέσματα ήταν ότι τα άτομα όπου επιλέχτηκαν να πάρουν το σκόρδο είχαν λιγότερα συμπτώματα κρυώματος με σχέση με το placebo σκεύασμα (24 έναντι 65 ασθενείς). Η ομάδα του placebo με διαφορά, καταγράφτηκαν σημαντικότερα τις περισσότερες μέρες να έχουν ενοχλήσεις μικροβιακές (366 έναντι 111 ασθενών) και να είναι σημαντικά σε μεγαλύτερη διάρκειας τα συμπτώματα τους (5.01 με σχέση 1.52 ημέρες). Η έρευνα αυτή έχει δείξει ότι μπορεί να δίνεται σαν προφυλακτικό σε όλες τις επιδημίες για την προφύλαξη από την γρίπη[239] κατά τους χειμερινούς μήνες.

Cytomegalovirus (CMV).
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καταστέλλει τους Cytomegalovirus.[240]

Γρίπη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καταστέλλει τα συμπτώματα της γρίπης. [227] [241] [242] [243] [244] [245] [246] [247] [248] [249] Στην πρώην Σοβιετική Ένωση το σκόρδο αποκαλούταν ρωσική πενικιλίνη και ήταν τόσο συνηθισμένο, που λέγεται πως κάποτε η κυβέρνηση εισήγαγε 500 τόνους σκόρδο για να καταπολεμηθεί μία επιδημία γρίπης. Εκεί ο βολβός θεωρείτε επίσης γιατρικό για το κρυολόγημα, τον κοκίτη και τις εντερικές διαταραχές.

Papillomas
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναστέλλει τον σχηματισμό του Papillomas.[138][250]

Ιός Ρότα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να σκοτώσει τον Ιό Ρότα (Rotavirus).[156]

Λύσσα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το χρησιμοποιούσαν επί δέκα ήμερες, δίδοντας από έναν ολόκληρο βολβό την ήμερα σε εκείνους που έπασχαν από λύσσα.

Μεταβολισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αντιοξειδωτικό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι αντιοξειδωτικές[251] [252] του δράσης του σκόρδου έχουν αναληθή σε vitro και σε vivo (σε ζώα).[253] Του σκόρδου τα συστατικά αναστέλλουν τον σχηματισμό ελευθέρων κυττάρων, υποστηρίζει τους μηχανισμούς ενδογενή καθαρισμού ρίζα-καθαρισμού ριζών , ενισχύει κυτταρικούς αντιοξειδωτικούς ενζύμων (superoxide dismutase, καταλάση, γλουταθειόνη υπεροξειδάση),προστατεύει χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεϊνης από την οξείδωση των ελευθέρων ριζών και αναστέλλει την ενεργοποίηση της nuclear factor kappa B (NF-kB)[254] Στη σκόνη του σκόρδου έχει καταγραφεί ότι αναστέλλει την παραγωγή της superoxide από phorbol ester-activated ανθρώπινου κοκκιοκύτταρο σε vitro (IC50 390 mg/mL), [255]

Υδροξύλιο (ελευθερων ριζων)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Απενεργοποιεί το Υδροξύλιο (ελεύθερες ρίζες). [252] [256]

Υπεροξείδωσης λιπιδίου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει την ιδιότητα να αναστέλλει την υπεροξείδωση λιπιδίου.

Χοληστερίνη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολλές έρευνες έχουν εξετάσει την αποτελεσματικότητα του σκόρδου να χαμηλώνει τις αυξημένες συγκεντρώσεις Χοληστερίνης[27][29] [257] [258] [259] [260] [261] [262] [263] [264] [265] [266] [267] και τα πορίσματα σε αυτές τις μελέτες έχουν ανασκοπηθεί σε πολλές μετά-αναλύσεις [265] [268] [269] Μία μετά-ανάλυση 5 τυχαίων πλασέμπο ελεγχόμενων δοκιμών περιλάμβανε των περισσοτέρων ασθενών οπού η συγκέντρωση της συνολικής χοληστερίνης ήταν πάνω από 5.17 mmmol/L οπού δέχτηκαν την δοσολογία[ασαφές] των 600–1000 mg ημερησίως για 8-24 εβδομάδες, τα αποτελέσματα ήταν να έχει μειωθεί σημαντικά η συνολική χοληστερίνη από 9% (καθαρή μείωση με σχέση με το πλασέμπο), συγκρίνοντας με το πλασέμπο (p<-0,001)[270]

Εσωτερική Χοληστερίνη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μειώνει την παραγωγή της εσωτερικής χοληστερίνης που παράγεται από το συκώτι,Αναστέλλοντας τα ηπατικά κύτταρα [271] [272] [273] [274] [275],δρώντας και αναστέλλοντας αρκετά ένζυμα όπως το hydroxymethylglutaryl-CoA (HMG-CoA) και lanosterol-14-demethylase,το "human squalene monooxygenase" [276]

Λιποπρωτεΐνη υψηλής πυκνότητας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυξάνει τα επίπεδα Λιποπρωτεΐνης υψηλής πυκνότητας (HDL). [31] [40] [257] [277] [278]

Λιποπρωτεΐνη Χαμηλής Πυκνότητας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μειώνει τουλάχιστον κατά 11% τα επίπεδα της Λιποπρωτεΐνης Χαμηλής Πυκνότητας (LDL) [40] [257] [279] [280] [281] [282] και αποτρεπει να ανεβή οταν καταναλωνετε μαζι με ψάρι(τα ψαρια εχουν την ιδιοτητα να την αυξάνουν)[283]

Διαβήτης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χαμηλώνει τα επίπεδα σακχάρου στους διαβητικούς ασθενείς. [99] [284] Τα σκόρδο και το κρεμμύδι ιστορικά χρησιμοποιούταν για την θεραπεία του διαβήτη. Η αλλισίνη έχει δείξει ότι είναι σημαντική υπογλυκαιμική δράση. Το χαρακτηριστικό της είναι επειδή δρα μέσων του ηπατικού μεταβολισμού, αυξάνοντας κατόπιν την ινσουλίνη και τη υπογλυκαιμική φειδωλότητα (insuling sparing) [285] Ο τελευταίος μηχανισμός εμφανίζετε να είναι ο κύριος παράγοντας, επειδή η αλλισίνη και οι άλλες υδροθειικές ενώσεις (sulfhydryl compounds) του σκόρδου και του κρεμμυδιού συναγωνίζονται με την ινσουλίνη (που είναι επίσης μια δισουλφιδική (disulfide) πρωτεΐνη) για την ινσουλίνη-αδρανοποιηθεικών(insulin-inactivating) ενώσεων της, η οποία δίνη το αποτέλεσμα να αυξάνετε η ελεύθερη ινσουλίνη.

Συκώτι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αποτοξινώνει το συκώτι από καρκινικά χημικά πριν αποβληθούν απο τον οργανισμό. [197] [286] και προστατευη το συκώτι να καταστραφεί σε όσους έχουν πάθει κίρρωση.[287]

Παχυσαρκία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυξάνει στο αίμα το επίπεδο της νορεπινεφρίνης που οδηγεί στην θερμογένεση του καφέ λιπώδη ιστού. [288] [289] [290] Το μεταχειρίζονται εναντίον της παχυσαρκίας, δίνοντας στους παχύσαρκους ανθρώπους, επί ένα μήνα και μετά το φαγητό, ένα πιάτο σκορδαλιά , ή τρώγοντας κάθε βράδυ[291]. Σε μια άλλη έρευνα όταν η αλλισίνη χορηγήθηκε σε μια ομάδα από ποντικούς οι οποίοι τρέφονταν με υψηλής φρουκτόζης διατροφή, ενώ υπήρχε μια ακόμα ομάδα που τρεφόταν μόνο με φρουκτόζη συνέχιζε να παίρνει βάρος, ενώ αυτή που τρέφονταν με την αλλισίνη δεν πήρε [292]. Αυτή η έρευνα αποδεικνύει ότι το σκόρδο μπορεί να έχει πρακτική χρήση για τον έλεγχο του βάρους και αποτρέπει να επανέλθει το βάρος [293]

Αντοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φημίζεται ότι αυξάνει την αντοχή. Ιδιαίτερη χρήση έκαναν οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι πολεμιστές, που θεωρούσαν ότι τους έδινε μεγάλη δυναμικότητα για να αντεπεξέλθουν των αντιπάλων τους. Επίσης εκ μέρους των αθλητών εγένετο μεγάλη χρήση, σε σημείο ώστε, προ της καθόδου των στο στίβο για να αγωνισθούν, έτρωγαν σκόρδο, γιατί πίστευαν στην τονωτική του ικανότητα. Εκτός των ιδιοτήτων του αυτών, ειδικά για τη θεραπεία του τριχοφάγου κοπανίζουν ένα βολβό ολόκληρο μαζί με λάδι και μπαρούτι, και κάνουν αλοιφή που την χρησιμοποιούν ως εντριβή και επίπλασμα του μέρους που είναι ο Τριχοφάγος. Επίσης το μεταχειρίζονται ως χωνευτικό, και εναντίον της υπερτάσεως.

Τριγλυκερίδια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μειώνει τα Τριγλυκερίδια τουλάχιστον κατά 30% [31] [34] [40] [294] [295],και αναστέλη την δημιουργία νέον με την βιοσύνθεση [296] [297] δρώντας και καταστέλλοντας το NADPH, δημιουργώντας υδρόλυση της triacylglycerols μέσω αυξησης της δραστηριοτητας της lipase (ένζυμο αποικοδόμησης λιπών) και απενεργοποιώντας τα ένζυμα που δημιουργούν την σύνθεση λιπιδίου αλληλεπιδρώντας με τα ένζυμα του θειόλικής ομάδας[298] [299] [300]

Μυοσκελετικό Σύστημα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σαν αλοιφή επίσης τα μεταχειρίζονται για όλους τους πόνους των κλειδώσεων, αρθριτικά, ρευματισμούς, κτυπήματα και αγκυλώσεις. Στις περιπτώσεις αυτές τις αλοιφές τις κάνουν πολτό από οινόπνευμα και μυαλό των οστών μεγάλου χοίρου η και κατά διάφορους άλλους τρόπους

Ρευματοειδής Αρθρίτιδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να ανακουφίσει από τα συμπτώματα της ρευματοειδής αρθρίτιδας

Νευρικό Σύστημα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μηνιγγίτιδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κινέζοι γιατροί το χρησιμοποιούσαν για τη θεραπεία της κρυπτοκοκκικής μηνιγγίτιδας, μίας μυκητιακής λοίμωξης που συχνά αποβαίνει μοιραία για τη ζωή. (σε μεγάλες ποσότητες)[301]

Αναπνευστικό Σύστημα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άσθμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βελτιώνει την κατάσταση των ασθματικών παιδιών . [128]

Βρογχίτιδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να βελτιώσει την κατάσταση της χρόνιας βρογχίτιδας και να χρησιμοποιείτε σαν προφυλακτικό. [128]

Κοινό Κρύωμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να θεραπεύσει το κοινό κρύωμα λόγο τις αλλισίνης.

Γρίπη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μειώνει τα συμπτώματα της κοινής γρίπης και μπορεί να την αποτρέψει παίρνοντας το σκόρδο σαν προφυλακτικό. [238] [249] [302] [303] [304] [305] [306] [307] [308] [309]

Πνεύμονες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διαλύει συσσωρευμένα βλεννώδη στους πνεύμονες. [310] [311]

Πνευμονία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σκοτώνει και προστατεύει μερικούς μικροοργανισμούς που προκαλούν την πνευμονία [184]

Κολπίτιδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διαλύει συσσωρευμένα βλεννώδη στους ασθενής της κολπιτιδας(Παραρρινοκολπίτιδα).

Κοκκύτης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

το σκόρδο είναι χρήσιμο για θεραπεία από τον κοκκύτη.

Σεξουαλικό Σύστημα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μαστίτιδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπό την μορφή των καταπλασμάτων (έμπλαστρο) το μεταχειρίζονται οι γυναίκες όταν μετά τον τοκετό πάθουν μαστίτιδα

Αμηνόρροια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ελαττώνει τα συμπτώματα της Αμηνόρροιας διεγείροντας εμμηνορροϊκή ροή.

Προεμμηνορροϊκό Σύνδρομο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ελαττώνει σύμφωνα με Ρώσους επιστήμονες τα συμπτώματα τις πρόωρης έμμηνους ρήσης

Επιδερμίδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ινοβλάστη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει αντιγηρατική δράση στα ινοβλάστα [97]

Ψωρίαση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να απενεργοποιήσει το αραχιδρονικό οξύ μεταβολισμό που είναι υπεύθυνο για την ψωρίαση. Ο τρόπος αντιμετώπισης είναι επαλείφοντας έλαιο σκόρδου στην τοπική περιοχή, ή καταναλώνοντάς το.

Τινέα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βάζοντας τοπικά μπορεί να θεραπεύσει από τινέα (τριχοφυτίαση) [312] [313] [314] [315]

Κρεατοελιές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί βάζοντας το τοπικά (μια σκελίδα κομμένη στην μέση επαλείφοντας την στην κρεατοελιά μετά καλύπτοντάς την με ελαστικό επίδεσμο ή βοηθητική ταινία) να αφαίρεσει τις κρεατοελιές. [316] [317]

Τοξικές Ουσίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο σκόρδο γνωρίζουμε από την παράδοση ότι προστατεύει από τοξικές ουσίες στο νερό, στη διατροφή και στον αέρα αρκετά αποτελεσματικά. Οι ναύτες το χρησιμοποιούσαν για να μην τους βλάπτει η μυρωδιά της σεντίνα[318]. Όταν υπάρχει ευαισθησία[319] προτείνει να μην καταναλώνετε πολύ ωμό αλλά ψημένο.

Αμίνες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αποτρέπει να μετατραπούν Nitrates and Nitrites αστέρες σε Νιτροζαμίνες και αποτρέπει οι νιτροζαμινες να καταστρέψουν το συκώτι. [320] [321]

Ηλεκτρομαγνητική Ακτινοβολία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αποτρέπει τα Χρωμοσώματα να καταστραφούν από την έκθεση σε ακτινοβολίες ακτίνων γ [78] [200] [322]

Τοξικότητα Περιβάλλοντος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μειώνει την καρκινογονική δράση του αμίαντο. [323]

Ένζυμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Απενεργοποιεί την δράση του ένζυμου Angiotensin Converting Enzyme (ACE). [49] Απενεργοποιεί την δράση του ένζυμου 5-Lipoxygenase

Λιπίδια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καταστέλλει την παραγωγή τα λιπίδια τύπου Prostaglandin F2 alpha (PGF2 alpha),Prostaglandin I2 (PGI2), [324] Thromboxane A2 (TXA2)[72] [324] και Thromboxane B2 (TXB2)[325]

Μέταλλα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αρσενικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αποτρέπει την κυτταρική καταστροφή από την υπερβολική κατάπτωση αρσενικού [326] [327] [328] [329].

Κάδμιο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορεί να βοηθήσει να αφαιρεθεί από το σώμα το Κάδμιο [330]

Χαλκός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μειώνει την οξείδωση που προκαλεί ο χαλκός μέσα στον οργανισμό [331].

Μόλυβδος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βοηθάει να αποβάλει ο οργανισμός των μόλυβδο [332] [333] [334]

Υδράργυρος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βοηθάει να αποβάλει ο οργανισμός των Υδράργυρο [330] [335] [336]

Νουκλεϊκες Συνθέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Απενεργοποιεί την συγχώνευση της θυμιδίνη μέσα στο DNA των πολλών καρκινικών κυττάρων. [93]

Φαρμακευτικά Φάρμακα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Doxorubicin
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μειώνει την τοξικές παρενέργειες του Doxorubicin [337] [338]

Rifampin
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αδρανοποιεί την δυνατότητα του φαρμάκου Rifampin να βλάψει το συκώτι [339]

Πρωτεΐνες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ινωδογόνο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε επιδημιολογικές έρευνες έχουν δείξει ότι ο αυξημένος ινωδογόνος σχηματισμός είναι η κύριος αιτιολογικός παράγοντας για να παρουσιαστεί κάποια καρδιοαγγειακή ασθένεια. [340] Το σκορδικό παρασκεύασμα σταθεροποιημένο για το περιεχόμενο της αλλιινης και του σκορδικού λαδιού να έχουν τηγανιστεί και το ωμό σκόρδο να έχει δείξει την μεγαλύτερη αύξηση του γενικής ινωδολυτικής δραστηριότητας σε ανθρώπους.[ασαφές] [341] [342] Αυτή η αύξηση σημειώθηκε για στις πρώτες 6 ώρες μετά την κατάπτωση και συνεχίστηκε για πάνω από 12 ώρες. Ενώ πολλές άλλες έρευνες έχουν δείξει ότι μπορεί να μείωσει τα ανεβασμένα επίπεδα Ινωδογόνο (Fibrinogen) [25] [31] [343] [344] [345]

Prostate-Specific Antigen
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αδρανοποιεί την πρωτεΐνη Prostate-Specific Antigen (PSA) που προκαλεί προστάτη [346]

Λειτουργίες που ενισχύονται

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αμινοξέα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυξάνει τα επίπεδα της Γλουταθειόνης και μειώνει τα επίπεδα της οξειδωμένης γλουταθειόνης

Ένζυμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει την δυνατότητα να αυξάνει τα ένζυμα Glutathione Reductase,[347] Glutathione-S-Transferase[348] και ενεργοποιεί το ένζυμο Nitric Oxide Synthase (NOS)[349] [350]

Ορμόνες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυξάνει τις ορμόνες Luteinizing Hormone (LH) και τα επίπεδα τεστοστερόνης[351]

Μικροοργανισμοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ενισχύει την ανάπτυξη ωφέλιμων βακτηρίων μέσα στον οργανισμό λόγω των Fructooligosaccharides Όπου Περιλαμβάνει: Bifidobacteria bifidus Lactobacillus acidophilus

Νευροδιαβιβαστές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυξάνει τα επίπεδα της νοροδρεναλίνης [289]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Svendsen, Lise; Rattan, Suresh I.S.; Clark, Brian F.C. (1 July 1994). «Testing garlic for possible anti-ageing effects on long-term growth characteristics, morphology and macromolecular synthesis of human fibroblasts in culture». Journal of Ethnopharmacology 43 (2): 125–133. doi:10.1016/0378-8741(94)90009-4. 
  2. ↑ Kendler, Barry S. (September 1987). «Garlic (Allium sativum) and onion (Allium cepa): A review of their relationship to cardiovascular disease». Preventive Medicine 16 (5): 670–685. doi:10.1016/0091-7435(87)90050-8. PMID 3317392. 
  3. ↑ Keys, Ancel (January 1980). «WINE, GARLIC, AND CHD IN SEVEN COUNTRIES». The Lancet 315 (8160): 145–146. doi:10.1016/S0140-6736(80)90620-0. PMID 6101471. 
  4. ↑ Li, H; Shi, Z; Yusanyin, M (1999 Nov). «[Effects of garlicin tablet on plasma endothelin and nitric oxide in patients with coronary heart disease and angina pectoris].». Zhongguo Zhong xi yi jie he za zhi Zhongguo Zhongxiyi jiehe zazhi = Chinese journal of integrated traditional and Western medicine / Zhongguo Zhong xi yi jie he xue hui, Zhongguo Zhong yi yan jiu yuan zhu ban 19 (11): 670-1. PMID 11783160. 
  5. ↑ Li, G; Shi, Z; Jia, H; Ju, J; Wang, X; Xia, Z; Qin, L; Ge, C; Xu, Y; Cheng, L; Chen, P; Yuan, G (2000 Dec). «A clinical investigation on garlicin injectio for treatment of unstable angina pectoris and its actions on plasma endothelin and blood sugar levels.». Journal of traditional Chinese medicine = Chung i tsa chih ying wen pan / sponsored by All-China Association of Traditional Chinese Medicine, Academy of Traditional Chinese Medicine 20 (4): 243-6. PMID 11263272. 
  6. ↑ Banerjee, Sanjay; Maulik, Subir (1 January 2002). Nutrition Journal 1 (1): 4. doi:10.1186/1475-2891-1-4. 
  7. ↑ Breithaupt-Grogler, K; Ling, M; Boudoulas, H; Belz, GG (1997 Oct 21). «Protective effect of chronic garlic intake on elastic properties of aorta in the elderly.». Circulation 96 (8): 2649-55. PMID 9355906. https://archive.org/details/sim_circulation_1997-10-21_96_8/page/2649. 
  8. ↑ Durak, I; Ozturk, HS; Olcay, E; Can, B; Kavutcu, M (2002 Jun). «Effects of garlic extract on oxidant/antioxidant status and atherosclerotic plaque formation in rabbit aorta.». Nutrition, metabolism, and cardiovascular diseases : NMCD 12 (3): 141-7. PMID 12325471. 
  9. ↑ Durak, I; Aytac, B; Atmaca, Y; Devrim, E; Avci, A; Erol, C; Oral, D (2004 Sep 3). «Effects of garlic extract consumption on plasma and erythrocyte antioxidant parameters in atherosclerotic patients.». Life sciences 75 (16): 1959-66. PMID 15306163. https://archive.org/details/sim_life-sciences_2004-09-03_75_16/page/1959. 
  10. ↑ Gonen, A; Harats, D; Rabinkov, A; Miron, T; Mirelman, D; Wilchek, M; Weiner, L; Ulman, E; Levkovitz, H; Ben-Shushan, D; Shaish, A (2005). «The antiatherogenic effect of allicin: possible mode of action.». Pathobiology : journal of immunopathology, molecular and cellular biology 72 (6): 325-34. PMID 16582584. 
  11. ↑ Koscielny, J; Klussendorf, D; Latza, R; Schmitt, R; Radtke, H; Siegel, G; Kiesewetter, H (1 May 1999). «The antiatherosclerotic effect of Allium sativum». Atherosclerosis 144 (1): 237–249. doi:10.1016/S0021-9150(99)00060-X. PMID 10381297. 
  12. ↑ Lau, Benjamin H.S.; Adetumbi, Moses A.; Sanchez, Albert (1 January 1983). «Allium sativum (garlic) and atherosclerosis: A review». Nutrition Research 3 (1): 119–128. doi:10.1016/S0271-5317(83)80128-6. 
  13. ↑ Orekhov, A. N., et al. Direct anti-atherosclerosis-related effects of garlic. Ann Med. 27(1):63-65, 1995.
  14. ↑ Rassoul, F.; Salvetter, J.; Reissig, D.; Schneider, W.; Thiery, J.; Richter, V. (1 March 2006). «The influence of garlic (Allium sativum) extract on interleukin 1α-induced expression of endothelial intercellular adhesion molecule-1 and vascular cell adhesion molecule-1». Phytomedicine 13 (4): 230–235. doi:10.1016/j.phymed.2005.01.010. 
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 15,4 Bone, K., et al. Cardiovascular activity of garlic. Mediherb Professional Review. 70:1-4, 1999.
  16. ↑ Garlic in high doses may protect arteries. Nutrition Science News. January 2000.
  17. ↑ Barrie, S. A., et al. Effects of garlic oil on platelet aggregation, serum lipids and blood pressure. J Orthomol Med. 36(4):766-768, 1987.
  18. ↑ Bordia, Arun (1 August 1978). «Effect of garlic on human platelet aggregation in vitro arun bordia». Atherosclerosis 30 (4): 355–360. doi:10.1016/0021-9150(78)90129-6. 
  19. ↑ el-Sabban, F., et al. Influence of garlic compared to aspirin on induced photothrombosis in mouse pial microvessels, in vivo. Thromb Res. 88(2):193-203, 1997.
  20. ↑ Ernst, E (1987). «Cardiovascular effects of garlic (Allium sativum): a review.». Pharmatherapeutica 5 (2): 83-9. PMID 3310019. 
  21. ↑ Rahman, Khalid; Billington, David; Rigby, Gaynor (1 January 1997). «Cardioprotection and garlic». The Lancet 349 (9045): 131. doi:10.1016/S0140-6736(05)60911-7. 
  22. ↑ Kleijnen, J; Knipschild, P; ter Riet, G (1989 Nov). «Garlic, onions and cardiovascular risk factors. A review of the evidence from human experiments with emphasis on commercially available preparations.». British journal of clinical pharmacology 28 (5): 535-44. PMID 2686739. https://archive.org/details/sim_british-journal-of-clinical-pharmacology_1989-11_28_5/page/535. 
  23. ↑ Khosh, F. Natural approach to hypertension. Alternative Medicine Review. 6(6), 2001. Αρχειοθετημένο αντίγραφο. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-06-17. https://web.archive.org/web/20120617014658/http://www.thorne.com/altmedrev/.fulltext/6/6/590.pdf. Ανακτήθηκε στις 2013-12-12. 
  24. ↑ Lawson, L. D., et al. Inhibition of whole blood platelet-aggregation by compounds in garlic clove extracts and commercial garlic products. Thromb Res. 65(2):141-156, 1992.
  25. ↑ 25,0 25,1 25,2 Sanjay, K., et al. Effect of garlic on cardiovascular disorders: a review. Nutrition Journal. 1:4, 2002.
  26. ↑ Srivastava, K. C. Effects of aqueous extracts of onion, garlic and ginger on platelet aggregation and metabolism of arachidonic acid in the blood vascular system: in vitro study. Prostaglandins, Leukotrienes and Medicine. 13(2):227-235, 1984.
  27. ↑ 27,0 27,1 Borek, C. Garlic: 4 varieties for health. Nutrition Science News. March 2000.
  28. ↑ Faloon, W. Inflammation and heart disease. Life Extension. 7(1), 2001.
  29. ↑ 29,0 29,1 29,2 Stansbury, J. Sidestep heart disease. Nutrition Science News. March 1999.
  30. ↑ Briggs WH, Xiao H, Parkin KL, Shen C, Goldman IL. Differential inhibition of human platelet aggregation by selected Allium thiosulfinates. J Agric Food Chem 2000;48(11):5731–5.
  31. ↑ 31,0 31,1 31,2 31,3 31,4 31,5 Khosh, F. Natural approach to hypertension. Alternative Medicine Review. 6(6), 2001.
  32. ↑ 32,0 32,1 32,2 32,3 Siegel, G., et al. [Pleiotropic effects of garlic.] Wien Med Wochenschr. 149(8-10):217-224, 1999.
  33. ↑ Mindell, Earl L. Dr. Earl Mindell’s Garlic: the Miracle Nutrient. Keats Publishing, New Canann, Connecticut, USA. 1994:71.
  34. ↑ 34,0 34,1 34,2 Ernst, E., et al. Garlic and blood lipids. British Medical Journal. 291(6488):139, 1985.
  35. ↑ 35,0 35,1 Al-Qattan, K. K., et al. Mechanism of garlic (Allium sativum) induced reduction of hypertension in 2K-1C rats: a possible mediation of Na/Η exchanger isoform-1. Prostaglandins Leukot Essent Fatty Acids. 69(4):217-222, 2003.
  36. ↑ 36,0 36,1 Auer W., et al. Hypertension and hyperlipidaemia: garlic helps in mild cases. Br J Clin Pract Symp Suppl. 69:3-6, 1990.
  37. ↑ 37,0 37,1 Damru, F. The use of garlic concentrate in vascular hypertension. Med Rec. 153:249-251, 1941.
  38. ↑ 38,0 38,1 Dhawan, V; Jain, S (November 2004). «Effect of garlic supplementation on oxidized low density lipoproteins and lipid peroxidation in patients of essential hypertension.». Molecular and cellular biochemistry 266 (1-2): 109-15. PMID 15646031. https://archive.org/details/sim_molecular-and-cellular-biochemistry_2004-11_266_1-2/page/109. 
  39. ↑ 39,0 39,1 Dhawan, V; Jain, S (July 2005). «Garlic supplementation prevents oxidative DNA damage in essential hypertension.». Molecular and cellular biochemistry 275 (1-2): 85-94. doi:10.1007/s11010-005-0824-2. PMID 16335787. http://download.springer.com/static/pdf/248/art%253A10.1007%252Fs11010-005-0824-2.pdf?originUrl=http%3A%2F%2Flink.springer.com%2Farticle%2F10.1007%2Fs11010-005-0824-2&token2=exp=1460117232~acl=%2Fstatic%2Fpdf%2F248%2Fart%25253A10.1007%25252Fs11010-005-0824-2.pdf%3ForiginUrl%3Dhttp%253A%252F%252Flink.springer.com%252Farticle%252F10.1007%252Fs11010-005-0824-2*~hmac=11be0f440882650ce0c1d3d194b45e073683f613da1b4762a5118f9e132823b2. [νεκρός σύνδεσμος]
  40. ↑ 40,0 40,1 40,2 40,3 40,4 Durak, I; Kavutcu, M; Aytaç, B; Avci, A; Devrim, E; Ozbek, H; Oztürk, HS (June 2004). «Effects of garlic extract consumption on blood lipid and oxidant/antioxidant parameters in humans with high blood cholesterol.». The Journal of nutritional biochemistry 15 (6): 373-7. doi:10.1016/j.jnutbio.2004.01.005. PMID 15157944. https://archive.org/details/sim_journal-of-nutritional-biochemistry_2004-06_15_6/page/373. 
  41. ↑ 41,0 41,1 Ernst, E. Cardioprotection and garlic [letter]. Lancet. 349:131-132, 1997.
  42. ↑ 42,0 42,1 Foushee, D. B., et al. Garlic as a natural agent for the treatment of hypertension. Cytobios. 34(135-136):145-152, 1982.
  43. ↑ 43,0 43,1 Khosh, F. Natural approach to hypertension. Alternative Medicine Review. 6(6):590-600, 2001.
  44. ↑ 44,0 44,1 Kiesewetter, H., et al. Effect of garlic on thrombocyte aggregation, microcirculation, and other risk factors. Int J Clin Pharmacol Ther Toxicol. 29(4):151-155, 1991.
  45. ↑ 45,0 45,1 Korotkov, V. M. The action of garlic juice on blood pressure. Vrachebnoe Deioebnoe. 6:123, 1966.
  46. ↑ 46,0 46,1 Leoper, M., et al. Hypotensive effect of tincture of garlic. Prog Med. 36:391–392, 1921.
  47. ↑ 47,0 47,1 McMahon, F. G., et al. Can garlic lower blood pressure? A pilot study. Pharmacotherapy. 13(4):406-407, 1993.
  48. ↑ 48,0 48,1 Qidwai, W., et al. Effect of dietary garlic (Allium Sativum) on the blood pressure in humans - a pilot study. J Pak Med Assoc. 50(6):204-207, 2000.
  49. ↑ 49,0 49,1 49,2 Sharifi, A. M., et al. Investigation of antihypertensive mechanism of garlic in 2K1C hypertensive rat. Journal of Ethnopharmacology. 86(2-3):219-224, 2003.
  50. ↑ Sial, A. Y., et al. Study of the hypotensive action of garlic extract in experimental animals. Journal of the Pakistan Medical Association. 32(10):237-239, 1982.
  51. ↑ 51,0 51,1 Qidwai, W. Impact of dietary garlic on blood pressure. Abstract 2234. 17th World Conference of Family Doctors, in conjunction with the American Academy of Family Physicians Scientific Assembly. October 18, 2004, Orlando, FL, USA.
  52. ↑ 52,0 52,1 Segala, M. (editor). Disease Prevention and Treatment 3rd Edition. Life Extension Media. Florida, USA. 2000:357.
  53. ↑ one, K., et al. Cardiovascular activity of garlic. Mediherb Professional Review. 70:1-4, 1999.
  54. ↑ Piotrowski, G. L.. Therapeutique. Praxis. 26:488-492, 1948.
  55. ↑ Silagy, C. A. A meta-analysis of the effect of garlic on blood pressure. Journal of Hypertension. 12:463-468, 1994.
  56. ↑ Ali M, Thomson M. Consumption of a garlic clove a day could be beneficial in preventing thrombosis. Prostaglandins Leukot Essent Fatty Acids. 1995;53:211-212. .
  57. ↑ 57,0 57,1 Lau BH, Adetumbi MA, Sanchez A. Allium sativum (garlic) and atherosclerosis. A review. Nutr Res. 1983;3:119-128. .
  58. ↑ 58,0 58,1 Kendler BS. Garlic (Allium sativum) and onion (Allium cepa): a review of their relationship to cardiovascular disease. Prev Med. 1987;16:670-685. .
  59. ↑ 59,0 59,1 Ernst E. Cardiovascular effects of garlic (Allium sativum): a review. Pharmatherapeutica. 1987;5:83-89. .
  60. ↑ Silagy CA, Neil HA. A meta-analysis of the effect of garlic on blood pressure. J Hypertens. 1994;12:463-468. .
  61. ↑ Petkov V. Plants and hypotensive, antiatheromatous and coronarodilatating action. Am J Chin Med. 1979;7: 197-236. .
  62. ↑ Foushee DB, Ruffin J, Banerjee U. Garlic as a natural agent for the treatment of hypertension: a preliminary report. Cytobios. 1982;34:145-152. .
  63. ↑ Al-Qattan KK, Khan I, Alnaqeeb MA, et al. Mechanism of garlic (Allium sativum) induced reduction of hypertension in 2K-1C rats: a possible mediation of Na/Η exchanger isoform-1. Prostaglandins Leukot Essent Fatty Acids. 2003;69: 217-222. .
  64. ↑ Sharifi AM, Darabi R, Akbarloo N. Investigation of antihypertensive mechanism of garlic in 2K1C hypertensive rat. J Ethnopharmacol. 2003;86: 219-224. .
  65. ↑ Kiesewetter, H. Effects of garlic coated tablets in peripheral arterial occlusive disease. Clin Investig. 71(5):383-386, 1993.
  66. ↑ Steiner M, Li W. Aged garlic extract, a modulator of cardiovascular risk factors: a dose-finding study on the effects of AGE on platelet functions. J Nutr. 2001;131:S980-S984. .
  67. ↑ Ali M, Thomson M. Consumption of a garlic clove a day could be beneficial in preventing thrombosis. Prostaglandins Leukot Essent Fatty Acids. 1995;53:211-212. .
  68. ↑ Rahman K, Billington D. Dietary supplementation with aged garlic extract inhibits ADP-induced platelet aggregation in humans. J Nutr. 2000;130:2662-2665. .
  69. ↑ Kiesewetter H, Jung F, Pindur G, et al. Effect of garlic on thrombocyte aggregation, microcirculation, and other risk factors. Int J Clin Pharmacol Ther Toxicol. 1991;29:151-155. .
  70. ↑ Yamada, N., et al. Prophylactic effects of ajoene on cerebral injury in stroke-prone spontaneously hypertensive rats (SHRSP). Biol Pharm Bull. 29(4):619-622, 2006.
  71. ↑ Ali, M., et al. Antithrombotic activity of garlic: its inhibition of the synthesis of thromboxane-B2 during infusion of arachidonic acid and collagen in rabbits. Prostaglandins Leukot Essent Fatty Acids. 41(2):95-99, 1990.
  72. ↑ 72,0 72,1 Ali, M., et al. Consumption of a garlic clove a day could be beneficial in preventing thrombosis. Prostaglandins Leukot Essent Fatty Acids. 53(3):211-212, 1995.
  73. ↑ Apitz-Castro, R., et al. A garlic derivative, ajoene, inhibits platelet deposition on severely damaged vessel wall in an in vivo porcine experimental model. Thromb Res. 75(3):243-249, 1994.
  74. ↑ Awe, S. O., et al. Effects of Allium sativum and Vernonia amygadalina on thrombosis in mice. Phytotherapy Research. 12, 57-58, 1998.
  75. ↑ DeBoer, L. W., et al. Garlic extract prevents acute platelet thrombus formation in stenosed canine coronary arteries. Am Heart J. 117(4):973-975, 1989.
  76. ↑ Segala, M. (editor). Disease Prevention and Treatment 3rd Edition. Life Extension Media. Florida, USA. 2000:671.
  77. ↑ 77,0 77,1 Thatte, U., et al. Modulation of programmed cell death by medicinal plants. Cell Mol Biol. 46:199-214, 2000.
  78. ↑ 78,0 78,1 Singh, SP; Abraham, SK; Kesavan, PC (December 1995). «In vivo radioprotection with garlic extract.». Mutation research 345 (3-4): 147-53. doi:10.1016/0165-1218(95)90050-0. PMID 8552136. 
  79. ↑ Singh, SP; Abraham, SK; Kesavan, PC (July 1996). «Radioprotection of mice following garlic pretreatment.». The British journal of cancer. Supplement 27: S102-4. PMID 8763858. 
  80. ↑ Groppo, F.; Ramacciato, J.; Motta, R.; Ferraresi, P.; Sartoratto, A. (2007). "Antimicrobial activity of garlic against oral streptococci". Int. J. Dent. Hyg. 5 (2): 109–115.
  81. ↑ Bakri, I. M. and C. W. I. Douglas (2005). "Inhibitory effect of garlic extract on oral bacteria." Archives of Oral Biology 50(7): 645-651.
  82. ↑ Grudzinski, I. P., et al. Diallyl sulfide - a flavour component from garlic (Allium sativum) attenuates lipid peroxidation in mice infected with Trichinella spiralis. Phytomedicine. 8(3):174-177, 2001.
  83. ↑ Bastidas, G. J. Effect of ingested garlic on Necator americanus and Ancylostoma caninum. Am J Trop Med Hyg. 18(6):920-923, 1969.
  84. ↑ 84,0 84,1 Soffar, S. A., et al. Evaluation of the antiparasitic effect of aqueous garlic (Allium sativum) extract in hymenolepiasis nana and giardiasis. J Egypt Soc Parasitol. 21(2):497-502, 1991.
  85. ↑ 85,0 85,1 85,2 Harris JC, Cottrell SL, Plummer S, et al. Antimicrobial properties of Allium sativum (garlic). Appl Microbiol Biotechnol. 2001;57:282-286.
  86. ↑ Adetumbi MA, Lau BH. Allium sativum (garlic)—a natural antibiotic. Med Hypotheses. 1983;12:227-237.
  87. ↑ Koch HP. Garlicin—fact or fiction? Phytother Res. 1993;7:278-280.
  88. ↑ Hughes BG, Lawson L. Antimicrobial effects of Allium sativum L. (garlic), Allium ampeloprasum L. (elephant garlic, and Allium cepa L. (onion), garlic compounds and commercial garlic supplement products. Phytother Res. 1991;5:154-158.
  89. ↑ Das, S (2002). «Garlic - A Natural Source of Cancer Preventive Compounds.». Asian Pacific journal of cancer prevention : APJCP 3 (4): 305-311. PMID 12716288. http://www.apocpcontrol.org/paper_file/issue_abs/Volume3_No4/Sukta%20Das.pdf. [νεκρός σύνδεσμος]
  90. ↑ Knowles, LM; Milner, JA (March 2001). «Possible mechanism by which allyl sulfides suppress neoplastic cell proliferation.». The Journal of nutrition 131 (3s): 1061S-6S. PMID 11238817. http://jn.nutrition.org/content/131/3/1061S.full.pdf+html. 
  91. ↑ Unnikrishnan, MC; Kuttan, R (15 May 1990). «Tumour reducing and anticarcinogenic activity of selected spices.». Cancer letters 51 (1): 85-9. doi:10.1016/0304-3835(90)90235-P. PMID 2110862. 
  92. ↑ Lau, B., et al. Allium sativum and cancer prevention. Nutr Res. 10:937-948, 1990.
  93. ↑ 93,0 93,1 Lea, M. A., et al. International Journal of Oncology. 11(1):181-185, 1997.
  94. ↑ Milner, JA (2001). «Mechanisms by which garlic and allyl sulfur compounds suppress carcinogen bioactivation. Garlic and carcinogenesis.». Advances in experimental medicine and biology 492: 69-81. PMID 11480676. 
  95. ↑ Milner, JA (March 2001). «A historical perspective on garlic and cancer.». The Journal of nutrition 131 (3s): 1027S-31S. PMID 11238810. 
  96. ↑ Oommen, S; Anto, RJ; Srinivas, G; Karunagaran, D (6 February 2004). «Allicin (from garlic) induces caspase-mediated apoptosis in cancer cells.». European journal of pharmacology 485 (1-3): 97-103. doi:10.1016/j.ejphar.2003.11.059. PMID 14757128. 
  97. ↑ 97,0 97,1 Svendsen, L; Rattan, SI; Clark, BF (8 July 1994). «Testing garlic for possible anti-ageing effects on long-term growth characteristics, morphology and macromolecular synthesis of human fibroblasts in culture.». Journal of ethnopharmacology 43 (2): 125-33. doi:10.1016/0378-8741(94)90009-4. PMID 7526077. https://archive.org/details/sim_journal-of-ethnopharmacology_1994-07-08_43_2/page/125. 
  98. ↑ Thomson, M., et al. Garlic [Allium sativum]: A review of its potential use as an anti-cancer agent. Curr Cancer Drug Targets. 3(1):67-81, 2003.
  99. ↑ 99,0 99,1 99,2 Gerolic: enteric coated garlic. Nutrition Care Practitioner Manual Edition 4. 2001:91-92.
  100. ↑ Dolby, V. Sniffing out garlic’s healing ‘secret’ leads us to its antioxidative properties. Better Nutrition. 59(5):18, 1997.
  101. ↑ Choy YM, Kwok TT, Fund KP, et al. Effect of garlic, Chinese medicinal drugs and amino acids on growth of Erlich ascites tumor cells in mice. Am J Chin Med. 1983;11:69-73.
  102. ↑ Lin X, Liu J, Milner J. Dietary garlic powder suppresses in vivo formation of DNA adducts induced by N-nitroso compounds in liver and mammary tissues. FASEB J. 1992;6:A1392.
  103. ↑ Nagabhushan M, Line D, Polverini PJ, et al. Anticarcinogenic action of diallyl sulfide in hamster buccal pouch and forestomach. Cancer Lett. 1992;66:207-216.
  104. ↑ Meng CL, Shyu KW. Inhibition of experimental carcinogenesis by painting with garlic extract. Nutr Cancer. 1990;14: 207-217.
  105. ↑ Niukian K, Schwartz J, Shklar G. Effects of onion extract on the development of hamster buccal pouch carcinomas as expressed in tumor burden. Nutr Cancer. 1987;9:171-176.
  106. ↑ Wargovich MJ. Diallyl sulfide, a flavor component of garlic (Allium sativum), inhibits dimethylhydrazine-induced colon cancer. Carcinogenesis. 1987;3: 487-489.
  107. ↑ Belman S. Onion and garlic oils inhibit tumor promotion. Carcinogenesis. 1983;4:1063-1065.
  108. ↑ Weisberger AS, Pensky J. Tumor inhibition by a sulfhydryl-blocking agent related to an active principle of garlic (Allium sativum). Cancer Res. 1958;18:1301-1308.
  109. ↑ Kroening F. Garlic as an inhibitor for spontaneous tumors in mice. Acta Unio Int Contra Cancrum. 1964;20:855-856.
  110. ↑ Sundaresan S, Subramanian P. S-allylcysteine inhibits circulatory lipid peroxidation and promotes antioxidants in N-nitrosodiethylamine-induced carcinogenesis. Pol J Pharmacol. 2003;55:37-42.
  111. ↑ Ledezma E, Apitz-Castro R, Cardier J. Apoptotic and anti-adhesion effect of ajoene, a garlic derived compound, on the murine melanoma B16F10 cells: possible role of caspase-3 and the alpha(4)beta(1) integrin. Cancer Lett. 2004;206:35-41.
  112. ↑ Munday R, Munday CM. Induction of phase II enzymes by aliphatic sulfides derived from garlic and onions: an overview. Methods Enzymol. 2004;382: 449-456.
  113. ↑ Lau BH, Tadi P, Tosk J. Allium sativum (garlic) and cancer prevention. Nutr Res. 1990;10:937-948.
  114. ↑ Dorant E, van den Brandt PA, Goldbohm RA, et al. Garlic and its significance for the prevention of cancer in humans: a critical review. Br J Cancer. 1993;67: 424-429.
  115. ↑ Dausch JG, Nixon DW. Garlic: a review of its relationship to malignant disease. Prev Med. 1990;19:346-361.
  116. ↑ Thomson M, Ali M. Garlic [Allium sativum]: a review of its potential use as an anti-cancer agent. Curr Cancer Drug Targets. 2003;3:67-81.
  117. ↑ Khanum F, Anilakumar KR, Viswanathan KR. Anticarcinogenic properties of garlic: a review. Crit Rev Food Sci Nutr. 2004;44:479-488.
  118. ↑ Mei X, Lin X, Liu JZ, et al. The blocking effect of garlic on the formation of N-nitrosoproline in the human body. Acta Nutrimenta Sinica. 1989;11:144-145.
  119. ↑ Xing M, Wang ML, Xu HX, et al. Garlic and gastric cancer-the effect of garlic on nitrite and nitrate in gastric juice. Acta Nutrimenta Sinica. 1982;4:53-55.
  120. ↑ Lamm, D. L., et al. Enhanced immunocompetence by garlic: role in bladder cancer and other malignancies. Journal of Nutrition. 131:1067S-1070S, 2001.
  121. ↑ Lu, H. F., et al. Diallyl disulfide (DADS) induced apoptosis undergo caspase-3 activity in human bladder cancer T24 cells. Food Chem Toxicol. 42(10):1543-1552, 2004.
  122. ↑ Hirsch, K., et al. Effect of purified allicin, the major ingredient of freshly crushed garlic, on cancer cell proliferation. Nutrition & Cancer. 38(2):245-254, 2000.
  123. ↑ Department of Clinical Biochemistry, Faculty of Health Sciences, Ben-Gurion University of the Negev, Beer-Sheva, Israel.Lea, M. A., et al. International Journal of Oncology. 11(1):181-185, 1997.
  124. ↑ Nakagawa, H., et al. Growth inhibitory effects of diallyl disulfide on human breast cancer cell lines. Carcinogenesis. 22(6):891-897, 2001.
  125. ↑ Schaffer, E. M., et al. Garlic and associated allyl sulfur components inhibit N-methyl-N-nitrosourea induced rat mammary carcinogenesis. Cancer Letters. 102(1-2):199-204, 1996.
  126. ↑ Schaffer, E. M., et al. Garlic powder and allyl sulfur compounds enhance the ability of dietary selenite to inhibit 7,12-dimethylbenz[a]anthracene-induced mammary DNA adducts. Nutrition & Cancer. 27(2):162-168, 1997.
  127. ↑ Sigounas, G., et al. S-allylmercaptocysteine inhibits cell proliferation and reduces the viability of erythroleukemia, breast, and prostate cancer cell lines. Nutrition & Cancer. 27(2):186-191, 1997.
  128. ↑ 128,0 128,1 128,2 Carper, Jean. The Food Pharmacy. Simon & Schuster, London. 1990:203.
  129. ↑ 129,0 129,1 Fleischauer, A. T., et al. Garlic consumption and cancer prevention: meta-analyses of colorectal and stomach cancers. American Journal of Clinical Nutrition. 72(4):1047-1052, 2000.
  130. ↑ Hosono, T., et al. Diallyl trisulfide suppresses the proliferation and induces apoptosis of human colon cancer cells through oxidative modification of beta - tubulin. J Biol Chem. 2005.
  131. ↑ Knowles, L. M., et al. Garlic constituents alter cell cycle progression and proliferation. FASEB J. 11(3):A422#2445, 1997.
  132. ↑ Sengupta, A., et al. Tomato and garlic can modulate azoxymethane-induced colon carcinogenesis in rats. Eur J Cancer Prev. 12(3):195-200, 2003.
  133. ↑ Ross, S. A., et al. Allyl sulfur compounds from garlic modulate aberrant crypt formation. Journal of Nutrition. 136(3):852S-854S. 2006.
  134. ↑ Segupta, A., et al. Indian food ingredients and cancer prevention - an experimental evaluation of anticarcinogenic effects of garlic in rat colon. Asian Pac J Cancer Prev. 5(2):126-132, 2004.
  135. ↑ Su, C. C., et al. Crude extract of garlic induced caspase-3 gene expression leading to apoptosis in human colon cancer cells. In Vivo. 20(1):85-90, 2006.
  136. ↑ Wargovich, M. J. Diallyl sulfide, a flavor component of garlic (Allium sativum), inhibits dimethylhydrazine-induced colon cancer. Carcinogenesis. 8(3):487-489, 1987.
  137. ↑ Carper, Jean. The Food Pharmacy. Simon & Schuster, London. 1990:204.
  138. ↑ 138,0 138,1 Ogilvie, R. A. Garlic - taking on cancer. Prevention. 9(12):18-23, 1994.
  139. ↑ Thomas, F. Botanical arsenal. Energy Times. 9(3):41-46, 1999.
  140. ↑ Gao, C. M., et al. Protective effect of allium vegetables against both esophageal and stomach cancer: a simultaneous case-referent study of a high-epidemic area in Jiangsu Province, China. Jpn J Cancer Res. 90(6):614-621, 1999.
  141. ↑ Setiwan, V. W., et al. Allium vegetables and stomach cancer risk in China. Asian Pacific Journal of Cancer Prevention. 6(3):387-395, 2005.
  142. ↑ 142,0 142,1 Sivam, G. P., et al. Helicobacter pylori - in vitro susceptibility to garlic (Allium sativum) extract. Nutr Cancer. 27(2):118-121, 1997.
  143. ↑ Sun, L., et al. Effects of allicin on both telomerase activity and apoptosis in gastric cancer SGC-7901 cells. World J Gastroenterol. 9(9):1930-1934, 2003
  144. ↑ 144,0 144,1 Appl Microbiol Biotechnol. 57(3):282-286, 2001.
  145. ↑ 145,0 145,1 145,2 145,3 Rorie, S. The road to immune health. Health Supplement Retailer. February 2002.
  146. ↑ Patya M, Zahalka MA, Vanichkin A, et al. Allicin stimulates lymphocytes and elicits an antitumor effect: a possible role of p21ras. Int Immunol. 2004;16:275-281.
  147. ↑ Morioka N, Sze LL, Morton DL, et al. A protein fraction from aged garlic extract enhances cytotoxicity and proliferation of human lymphocytes mediated by interleukin-2 and concanavalin A. Cancer Immunol Immunother. 1993;37:316-322.
  148. ↑ Ogilvie, R. A. Garlic - taking on cancer. Prevention. 9(12):18-23, 1994
  149. ↑ Ghazanfari, T., et al. (2006). "Enhancement of peritoneal macrophage phagocytic activity against Leishmania major by garlic (Allium Sativum) treatment." Journal of Ethnopharmacology 103(3): 333-337.
  150. ↑ Lau BH, Yamasaki T, Gridley DS. Garlic compounds modulate macrophage and T-lymphocyte functions. Mol Biother. 1991;3:103-107.
  151. ↑ 151,0 151,1 Abdullah, T. H., et al. Enhancement of natural killer cell activity in AIDS with garlic. Deutsch Zietschrift fur Onkologie. 21:52-53, 1989.
  152. ↑ Hassan, Z. M., et al. Immunomodulatory affect of R10 fraction of garlic extract on natural killer activity. Int Immunopharmacol. 3(10-11):1483-1489, 2003.
  153. ↑ Kandil, O. M., et al. Garlic and the immune system in humans. Its effect on natural killer cells. Fed Proc. 46(3):441, 1987. Gerolic: enteric coated garlic. Nutrition Care Practitioner Manual Edition 4. 2001:90.
  154. ↑ Hirao, Yuzo; Sumioka, Isao; Nakagami, Satoru; Yamamoto, Michiko; Hatono, Syunzo; Yoshida, Susumu; Fuwa, Tohru; Nakagawa, Shizutoshi (December 1987). «Activation of immunoresponder cells by the protein fraction from aged garlic extract». Phytotherapy Research 1 (4): 161–164. doi:10.1002/ptr.2650010406. 
  155. ↑ Kandil OM, Abdullah TH, Elkadi A. Garlic and the immune system in humans. Its effect on natural killer cells. Fed Proc. 1987;46:441.
  156. ↑ 156,0 156,1 156,2 156,3 156,4 156,5 156,6 156,7 Mercola, J. Raw garlic for parasites and viral infections. Optimal Wellness Center’s eHealthy News You Can Use. 203, 2001.
  157. ↑ Huddleston IF, DuFrain J, Barrons K, et al. Antibacterial substances in plants. J Am Vet Med Assoc. 1944;105: 394-397.
  158. ↑ Cavallito CJ, Bailey JH. Allicin, the antibacterial principle of Allium sativum. I. Isolation, physical properties and antibacterial action. J Am Chem Soc. 1944;66:1950-1951.
  159. ↑ Vohora SB, Rizwan M, Khan JA. Medicinal uses of common Indian vegetables. Planta Med. 1973;23: 381-393.
  160. ↑ Sasaki, J; Kita, J (August 2003). «Bacteriocidal activity of garlic powder against Bacillus anthracis.». Journal of nutritional science and vitaminology 49 (4): 297-9. PMID 14598920. 
  161. ↑ 161,0 161,1 161,2 161,3 Naganawa, R; Iwata, N; Ishikawa, K; Fukuda, H; Fujino, T; Suzuki, A (November 1996). «Inhibition of microbial growth by ajoene, a sulfur-containing compound derived from garlic.». Applied and environmental microbiology 62 (11): 4238-42. PMID 8900018. https://archive.org/details/sim_applied-and-environmental-microbiology_1996-11_62_11/page/4238. 
  162. ↑ 162,0 162,1 Minakshi, D., et al. Antimicrobial screening of some indian spices. Phytotherapy Research. 13(7):616-618, 1999.
  163. ↑ 163,0 163,1 163,2 163,3 163,4 163,5 163,6 Ahsan M, Islam SN. Garlic: a broad spectrum antibacterial agent effective against common pathogenic bacteria. Fitoterapia 1996; 67: 374–376.
  164. ↑ Naganawa, R., et al. Inhibition of microbial growth by ajoene, a sulfur-containing compound derived from garlic. Appl Environ Microbiol. 62(11):4238-4242, 1996.
  165. ↑ 165,0 165,1 165,2 Wilson, J. The therapeutic possibilities of artemesia. The Traditional Therapist (Practitioner’s Newsletter of Nature’s Sunshine). May 2000.
  166. ↑ Canizares, P., et al. Allyl-thiosulfinates, the bacteriostatic compounds of garlic against Helicobacter pylori. Biotechnol Prog. 20(1):397-401, 2004.
  167. ↑ Canizares, P., et al. Thermal degradation of allicin in garlic extracts and its implication on the inhibition of the in-vitro growth of Helicobacter pylori. Biotechnol Prog. 20(1):32-37, 2004.
  168. ↑ Gaby, A. R. Helicobacter pylori eradication: are there alternatives to antibiotics? Alternative Medicine Review. 6(4):355-366, 2001.
  169. ↑ Iimuro, M., et al. Suppressive effects of garlic extract on Helicobacter pylori-induced gastritis in Mongolian gerbils. Cancer Letters. 187(1-2):61, 2002.
  170. ↑ Mahady, G. B. Garlic and Helicobacter pylori. Am J Gastroenterol. 95(1):309, 2000.
  171. ↑ O’Gara, E. A., et al. Activities of garlic oil, garlic powder, and their diallyl constituents against Helicobacter pylori. Appl Environ Microbiol. 66(5):2269-2273, 2000.
  172. ↑ Ohta, R., et al. In vitro inhibition of the growth of Helicobacter pylori by oil-macerated garlic constituents [letter]. Antimicrob Agents Chemother. 43(7):1811-1812, 1999.
  173. ↑ Salih, B. A., et al. Does regular garlic intake affect the prevalence of Helicobacter pylori in asymptomatic subjects? Saudi Med J. 24(8):842-845, 2003.
  174. ↑ Sivam, G. P. Protection against Helicobacter pylori and other bacterial infections by garlic. Journal of Nutrition. 131(Supplement):1106S-1108S, 2001.
  175. ↑ Kockar C, Ozturk M, Bavbek N. Helicobacter pylori eradication with beta carotene, ascorbic acid and allicin. Acta Medica (Hradec Kralove). 2001; 44(3): 97-100.
  176. ↑ Salih BA, Abasiyanik FM. Does regular garlic intake affect the prevalence of Helicobacter pylori in asymptomatic subjects? Saudi Med J. 2003;24: 842-845.
  177. ↑ 177,0 177,1 177,2 Arora, D. S., et al. Antimicrobial activity of spices. Int J Antimicrob Agents. 12(3):257-262, 1999.
  178. ↑ Kumar, M., et al. Sensitivity of food pathogens to garlic (Allium sativum). J Appl Microbiol. 84(2):213-215, 1998.
  179. ↑ Bakri, I. M., et al. Inhibitory effect of garlic extract on oral bacteria. Arch Oral Biol. 50(7):645-651, 2005.
  180. ↑ Elnima, E., et al. The antimicrobial activity of garlic and onion extract. Pharmazie. 38(11):747-748, 1983.
  181. ↑ Elnima, E., et al. The antimicrobial activity of garlic and onion extract. Pharmazie. 38:747-748, 1983.
  182. ↑ Tsao, S. M., et al. Garlic extract and two diallyl sulphides inhibit methicillin-resistant Staphylococcus aureus infection in BALB/cA mice. J Antimicrob Chemother. 2003.
  183. ↑ Perez-Giraldo C, Cruz-Villalon G, Sanchez-Silos R, Martinez-Rubio R, Blanco MT, Gomez-Garcia AC. In vitro activity of allicin against Staphylococcus epidermidis and influence of subinhibitory concentrations on biofilm formation. J Appl Microbiol. 2003; 95(4): 709-11.
  184. ↑ 184,0 184,1 Dikasso, D., et al. Investigation on the antibacterial properties of garlic (Allium sativum) on pneumonia causing bacteria. Ethiopian Medical Journal. 40(3):241-249, 2003.
  185. ↑ Amer M, Taha M, Tosson Z. The effect of aqueous garlic extract on the growth of dermatophytes. Int J Dermatol. 1980;19:285-287.
  186. ↑ 186,0 186,1 Venugopal PV, Venugopal TV. Antidermatophytic activity of garlic (Allium sativum) in vitro. Int J Dermatol. 1995;34: 278-279.
  187. ↑ 187,0 187,1 Sandhu DK, Warraich MK, Singh S. Sensitivity of yeasts isolated from cases of vaginitis to aqueous extracts of garlic. Mykosen. 1980;23:691-698.
  188. ↑ 188,0 188,1 Prasad G, Sharma VD. Efficacy of garlic (Allium sativum) treatment against experimental candidiasis in chicks. Br Vet J. 1980;136:448-451.
  189. ↑ Anonymous. Garlic in cryptococcal meningitis: a preliminary report of 21 cases. Chin Med J. 1980;93:123-126.
  190. ↑ Fromtling RA, Bulmer GS. In vitro effect of aqueous extract of garlic (Alliumsativum) on the growth and viability of Cryptococcus neoformans. Mycologia.1978;70:397-405.
  191. ↑ Delaha ED, Garagusi VF. Inhibition of mycobacteria by garlic extract (Allium sativum). Antimicrob Agents Chemother 1985; 27: 485–486.
  192. ↑ Lemar KM, Turner MP, Lloyd D. Garlic (Allium sativum) as an anti-Candida agent: a comparison of the efficacy of fresh garlic and freezedried extracts. J Appl Microbiol. 2002; 93: 398-405.
  193. ↑ Adetumbi, M. A., et al. Allium sativum (garlic): A natural antibiotic. Medical Hypotheses. 12(3):227-237, 1983.
  194. ↑ 194,0 194,1 194,2 Harris, J. C., et al. Antimicrobial properties of Allium sativum (garlic). Appl Microbiol Biotechnol. 57(3):282-286, 2001.
  195. ↑ 195,0 195,1 195,2 Shams-Ghahforoki, M., et al. In vitro antifungal activities of Allium cepa, Allium sativum and ketoconazole against some pathogenic yeasts and dermatophytes. Fitoterapia. 2006.
  196. ↑ Sovova, M., et al. [Pharmaceutical significance of Allium sativum L. 4. Antifungal effects.] Ceska Slov Farm. 52(2):82-87, 2003.
  197. ↑ 197,0 197,1 Belloir, C., et al. Protective effects of garlic sulfur compounds against DNA damage induced by direct- and indirect-acting genotoxic agents in HepG2 cells. Food Chem Toxicol. 44(6):827-834, 2006.
  198. ↑ Guyonnet, D., et al. Mechanisms of protection against aflatoxin B(1) genotoxicity in rats treated by organosulfur compounds from garlic. Carcinogenesis. 23(8):1335-1341, 2002.
  199. ↑ Soni, K. B., et al. Protective effect of food additives on aflatoxin-induced mutagenicity and hepatocarcinogenicity. Cancer Letters. 115:129-133, 1997.
  200. ↑ 200,0 200,1 Jones, C. L. A. Herbal aids for cancer. Nutrition Science News. March 2000.
  201. ↑ Bilgrami, K. S., et al. Inhibition of aflatoxin production & growth of Aspergillus flavus by eugenol & onion & garlic extracts. Indian J Med Res. 96:171-175, 1992.
  202. ↑ 202,0 202,1 Yin, M. C., et al. Inhibition of Aspergillus niger and Aspergillus flavus by some herbs and spices. J Food Prot. 61(1):123-125, 1998.
  203. ↑ 203,0 203,1 Pai, S. T., et al. Antifungal effects of Allium sativum (garlic) extract against the Aspergillus species involved in otomycosis. Lett Appl Microbiol. 20(1):14-18, 1995.
  204. ↑ Shadkchan, Y., et al. Efficacy of allicin, the reactive molecule of garlic, in inhibiting Aspergillus spp. in vitro, and in a murine model of disseminated aspergillosis. J Antimicrob Chemother. 2004.
  205. ↑ Yoshida, S., et al. Antifungal activity of ajoene derived from garlic. Appl Environ Microbiol. 53(3):615-617, 1987.
  206. ↑ Adetumbi, M., et al. Allium sativum (garlic) inhibits lipid synthesis by Candida albicans. Antimicrobial Agents and Chemotherapy. 30(3):499-501, 1986.
  207. ↑ Ghannoum, M. A. Studies on the anticandidal mode af action of Allium sativum (garlic). Journal of General Microbiology. 134(Pt 11):2917-2924, 1988.
  208. ↑ Ghannoum, M. A. Inhibition of Candida adhesion to buccal epithelial cells by an aqueous extract of Allium sativum (garlic). Journal of Applied Bacteriology. 68(2):163-169, 1990.
  209. ↑ Lemar, K. M., et al. Garlic (Allium sativum) as an anti-Candida agent: a comparison of the efficacy of fresh garlic and freeze-dried extracts. J Appl Microbiol. 93(3):398-405, 2002.
  210. ↑ Matsuura, H. Saponins in garlic as modifiers of cardiovascular disease risk. Recent Advances on the Nutritional Benefits Accompanying the Use of Garlic as a Supplement, Newport Beach, California, USA. 15-17 November 1998.
  211. ↑ Prasad, G., et al. Efficacy of garlic (Allium sativum) treatment against experimental candidiasis in chicks. British Veterinary Journal. 136(5):448-451, 1980.
  212. ↑ Hudson, T. Vulvovaginal candidiasis: an update. Townsend Letter for Doctors and Patients. November 2005. Vayda, W. Systemic yeast infection - part two. Nature & Health. 7(1):69-71, 1986.
  213. ↑ Lemar KM, Passa O, Aon MA, et al (October 2005). "Allyl alcohol and garlic (Allium sativum) extract produce oxidative stress in Candida albicans". Microbiology (Reading, Engl.) 151 (Pt 10): 3257–65.
  214. ↑ Lemar KM, Turner MP, Lloyd D. Garlic (Allium sativum) as an anti-Candida agent: A comparison of the efficacy of fresh garlic and freeze-dried extracts. J Appl Microbiol. 2002;93:398-405.
  215. ↑ Kim JW, Kim YS, Kyung KH. Inhibitory activity of essential oils of garlic and onion against bacteria and yeasts. J Food Prot. 2004;67:499-504.
  216. ↑ Fromtling, R. A., et al. In vitro effect of aqueous extract of garlic (allium sativum) on the growth and viability of Cryptococcus neoformans. Mycologia. 70(2):397-405, 1978.
  217. ↑ Amer, M., et al. The effect of aqueous garlic extract on the growth of dermatophytes. International Journal of Dermatology. 19(5):285, 1980.
  218. ↑ 218,0 218,1 Lun, Z. R., et al. Antiparasitic activity of diallyl trisulfide (Dasuansu) on human and animal pathogenic protozoa (Trypanosoma sp., Entamoeba histolytica and Giardia lamblia) in vitro. Ann Soc Belg Med Trop. 74(1):51-59, 1994.
  219. ↑ Mirelman, D., et al. Inhibition of growth of Entamoeba histolytica by allicin, the active principle of garlic extract (Allium sativum). J Infect Dis. 156(1):243-244, 1987.
  220. ↑ Harris, J. C., et al. The microaerophilic flagellate Giardia intestinalis: Allium sativum (garlic) is an effective antigiardial. Microbiology. 146(12):3119-3127, 2000.
  221. ↑ Coppi, A., et al. Antimalarial activity of allicin, a biologically active compound from garlic cloves. Antimicrob Agents Chemother. 50(5):1731-1737, 2006.
  222. ↑ Perez, H. A., et al. In vivo activity of ajoene against rodent malaria. Antimicrob Agents Chemother. 38(2):337-339, 1994.
  223. ↑ Crandall, I., et al. American Society of Tropical Medicine and Hygiene Meeting. Toronto, Canada, 2001.
  224. ↑ Saul, A. W. Garlic for malaria. The Doctor Yourself Newsletter. 3(8), 2003.
  225. ↑ Mo SJ, Son EW, Rhee DK, Pyo S. Modulation of TNF-alpha-induced ICAM-1 expression, NO and H2O2 production by alginate, allicin and ascorbic acid in human endothelial cells. Arch Pharm Res. 2003;26:244-51.
  226. ↑ Weber, N. D., et al. In vitro viricidal effects of Allium sativum (Garlic) extract & compounds. Planta Medica. 58(5):417-423, 1992.
  227. ↑ 227,0 227,1 Roberts, A. J., et al. Nutraceuticals: the Complete Encyclopedia of Supplements, Herbs, Vitamins and Healing Foods. Berkely Publishing Group. New York, USA. 2001:88.
  228. ↑ Rorie, S. The road to immune health. Health Supplement Retailer. February 2002
  229. ↑ Deshpande, R. G., et al. Inhibition of Mycobacterium avium complex isolates from AIDS patients by garlic (Allium sativum). J Antimicrob Chemother. 32(4):623-626, 1993.
  230. ↑ Tatarintsev, A. V., et al. Ajoene antagonizes integrin-dependent processes in HIV-infected T-lymphoblasts. AIDS. 6(10):1215-1217, 1992.
  231. ↑ Tatarintsev, A. V., et al. [The ajoene blockade of integrin-dependent processes in an HIV-infected cell system]. Vestn Ross Akad Med Nauk. 11-12:6-10, 1992.
  232. ↑ Walder, R., et al. In vitro suppression of HIV-1 replication by ajoene [(e)-(z)-4,5,9-trithiadodeca-1,6,11-triene-9 oxide]. Biomed Pharmacother. 51(9):397-403, 1997.
  233. ↑ Garlic extract for HIV? Treatment Update. 10(3):1-2, 1998.
  234. ↑ Int Conf AIDS. July 19-24, 1992. 8(3):39(abstract no PuA 6173).
  235. ↑ Konlee, M. A consumer’s guide to immune restoration. The search for “Th1”. Positive Health News. 18, 1999.
  236. ↑ Deshpande RG et al. Inhibition of Mycobacterium avium complex isolates from AIDS patients by garlic (Allium sativum). J Antimicrob Chemother 1993; 32: 623–626.
  237. ↑ Weber, ND; Andersen, DO; North, JA; Murray, BK; Lawson, LD; Hughes, BG (1992 Oct). «In vitro virucidal effects of Allium sativum (garlic) extract and compounds.». Planta medica 58 (5): 417-23. PMID 1470664. 
  238. ↑ 238,0 238,1 Roberts, Arthur J.· O'Brien, Mary E.· Subak-Sharpe, Genelle (2001). Nutraceuticals : the complete encyclopedia of supplements, herbs, vitamins, and healing foods (1η έκδοση). New York: Berkley Pub. Group. ISBN 0399526323. 
  239. ↑ Josling, P (2001 Jul-Aug). «Preventing the common cold with a garlic supplement: a double-blind, placebo-controlled survey.». Advances in therapy 18 (4): 189-93. PMID 11697022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-02-27. https://web.archive.org/web/20140227161854/http://www.allicinmax.nl/wp-content/uploads/2013/07/AllicinMAX_common_cold_study.pdf. Ανακτήθηκε στις 2014-02-22. 
  240. ↑ Guo, NL; Lu, DP; Woods, GL; Reed, E; Zhou, GZ; Zhang, LB; Waldman, RH (February 1993). «Demonstration of the anti-viral activity of garlic extract against human cytomegalovirus in vitro.». Chinese medical journal 106 (2): 93-6. PMID 8389276. 
  241. ↑ Abdullah, T. A strategic call to utilize Echinacea-garlic in flu-cold seasons [editorial]. J Natl Med Assoc (United States). 92(1):48-51, 2000.
  242. ↑ Esanu V., et al. The effect of garlic extract, applied as such or in association with NaF, on experimental influenza in mice. Virologie (Romania). 34(1):11-17, 1983.
  243. ↑ Nagai, K. [Effect of garlic extract in prevention of virus infections]. Kansenshogaku Zasshi (Japan). 47(4):111-115, 1973.
  244. ↑ Nagai, K. [Preventive effect of garlic extract against influenza]. Kansenshogaku Zasshi. 47(9):321-325, 1973.
  245. ↑ Nagai, K. Experimental studies on the preventive effect of garlic extract against infection with influenza virus.Japanese Journal of the Association for Infectious Diseases. 47:111-115, 1973.
  246. ↑ Tsai, Y., et al. Antiviral properties of garlic: in vitro effects of influenza B, herpes simplex and Coxsackie viruses. Planta Medica. 5:460–61, 1985.
  247. ↑ Brinker, F. Eclectic dispensatory of botanical therapeutics. Vol. II. Section IV: Botanical Medicine Research Summaries. Eclectic Medical Publications, Sandy, Oregon, USA. 1995:133-134.
  248. ↑ Rasai, P. Bid adieu to colds and flu. Mother Nature’s Health Journal Biweekly Newsletter. 2(19), 1999.
  249. ↑ 249,0 249,1 White, L. B. Don’t let colds catch your kid. Health & Nutrition Breakthroughs. November 1999.
  250. ↑ Das, I; Saha, T (April 2009). «Effect of garlic on lipid peroxidation and antioxidation enzymes in DMBA-induced skin carcinoma.». Nutrition (Burbank, Los Angeles County, Calif.) 25 (4): 459-71. PMID 19084378. 
  251. ↑ Imai, J; Ide, N; Nagae, S; Moriguchi, T; Matsuura, H; Itakura, Y (October 1994). «Antioxidant and radical scavenging effects of aged garlic extract and its constituents.». Planta medica 60 (5): 417-20. PMID 7997468. 
  252. ↑ 252,0 252,1 Prasad, K., et al. Antioxidant activity of allicin, an active principle in garlic. Mol Cell Biochem. 148(2):183-189, 1995.
  253. ↑ Koch, Heinrich P.· Lawson, Larry D., επιμ. (1996). Garlic : the science and therapeutic application of Allium sativum L. and related species (2η έκδοση). Baltimore: Williams & Wilkins. ISBN 0683181475. 
  254. ↑ Borek C. Antioxidant health effects of aged garlic extract. J Nutr 2001; 131 (Suppl. Suppl.3): S1010–S1015.
  255. ↑ Siegers, CP; Röbke, A; Pentz, R (March 1999). «Effects of garlic preparations on superoxide production by phorbol ester activated granulocytes.». Phytomedicine : international journal of phytotherapy and phytopharmacology 6 (1): 13-6. PMID 10228606. 
  256. ↑ Prasad, K; Laxdal, VA; Yu, M; Raney, BL (12 January 1996). «Evaluation of hydroxyl radical-scavenging property of garlic.». Molecular and cellular biochemistry 154 (1): 55-63. PMID 8717417. https://archive.org/details/sim_molecular-and-cellular-biochemistry_1996-01-12_154_1/page/55. 
  257. ↑ 257,0 257,1 257,2 Ashraf, R; Aamir, K; Shaikh, AR; Ahmed, T (2004). «Effects of garlic on dyslipidemia in patients with type 2 diabetes mellitus.». Journal of Ayub Medical College, Abbottabad : JAMC 17 (3): 60-4. PMID 16320801. http://www.ayubmed.edu.pk/JAMC/PAST/17-3/RizwanShifa.pdf. 
  258. ↑ Bordia, A; Bansal, HC; Arora, SK; Rathore, AS; Ranawat, RV; Singh, SV (1974 Mar). «Effect of the essential oil (active principal) of garlic on serum cholesterol, plasma fibrinogen, whole blood coagulation time and fibrinolytic activity in alimentary lipaemia.». The Journal of the Association of Physicians of India 22 (3): 267-70. PMID 4844705. 
  259. ↑ Durak, İlker; Kavutcu, Mustafa; Aytaç, Bilal; Avcı, Aslıhan; Devrim, Erdinç; Özbek, Hanefi; Öztürk, Hasan Serdar (June 2004). «Effects of garlic extract consumption on blood lipid and oxidant/antioxidant parameters in humans with high blood cholesterol». The Journal of Nutritional Biochemistry 15 (6): 373–377. doi:10.1016/j.jnutbio.2004.01.005. PMID 15157944. https://archive.org/details/sim_journal-of-nutritional-biochemistry_2004-06_15_6/page/373. 
  260. ↑ Ernst, E; Weihmayr, T; Matrai, A (13 July 1985). BMJ 291 (6488): 139–139. doi:10.1136/bmj.291.6488.139-b. PMID PMC1416254. 
  261. ↑ Kamanna, V. S.; Chandrasekhara, N. (July 1982). «Effect of garlic (Allium sativum linn) on serum lipoproteins and lipoprotein cholesterol levels in albino rats rendered hypercholesteremic by feeding cholesterol». Lipids 17 (7): 483–488. doi:10.1007/BF02535329. PMID 7121209. https://archive.org/details/sim_lipids_1982-07_17_7/page/483. 
  262. ↑ Khosh, F. Natural approach to hypertension. Alternative Medicine Review. 6(6), 2001.. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-06-17. https://web.archive.org/web/20120617014658/http://www.thorne.com/altmedrev/.fulltext/6/6/590.pdf. Ανακτήθηκε στις 2013-12-12. 
  263. ↑ Kleijnen, J; Knipschild, P; Riet, G (November 1989). «Garlic, onions and cardiovascular risk factors. A review of the evidence from human experiments with emphasis on commercially available preparations [see comments»]. British Journal of Clinical Pharmacology 28 (5): 535–544. doi:10.1111/j.1365-2125.1989.tb03539.x. PMID PMC1380013. https://archive.org/details/sim_british-journal-of-clinical-pharmacology_1989-11_28_5/page/535. 
  264. ↑ Sainani, GS; Desai, DB; Gorhe, NH; Natu, SM; Pise, DV; Sainani, PG (1979 May). «Effect of dietary garlic and onion on serum lipid profile in Jain community.». The Indian journal of medical research 69: 776-80. PMID 511261. 
  265. ↑ 265,0 265,1 Silagy, C; Neil, A (1994 Jan-Feb). «Garlic as a lipid lowering agent--a meta-analysis.». Journal of the Royal College of Physicians of London 28 (1): 39-45. PMID 8169881. 
  266. ↑ Warshafsky, Stephen; Kamer, RS; Sivak, SL (1 October 1993). «Effect of Garlic on Total Serum Cholesterol». Annals of Internal Medicine 119 (7_Part_1): 599. doi:10.7326/0003-4819-119-7_Part_1-199310010-00009. PMID 8363171. 
  267. ↑ Stengler, M. Lowering cholesterol naturally Nature’s Impact. February/March 1999:32-33.
  268. ↑ Neil, HA; Silagy, CA; Lancaster, T; Hodgeman, J; Vos, K; Moore, JW; Jones, L; Cahill, J; Fowler, GH (1996 Jul-Aug). «Garlic powder in the treatment of moderate hyperlipidaemia: a controlled trial and meta-analysis.». Journal of the Royal College of Physicians of London 30 (4): 329-34. PMID 8875379. 
  269. ↑ Stevinson, C; Pittler, MH; Ernst, E (2000 Sep 19). «Garlic for treating hypercholesterolemia. A meta-analysis of randomized clinical trials.». Annals of internal medicine 133 (6): 420-9. PMID 10975959. https://archive.org/details/sim_annals-of-internal-medicine_2000-09-19_133_6/page/420. 
  270. ↑ Warshafsky S et al. Effect of garlic on total serum cholesterol. A metaanalysis. Ann Intern Med 1993; 119: 599–605.
  271. ↑ Qureshi AA et al. Inhibition of cholesterol and fatty acid biosynthesis in liver enzymes and chicken hepatocytes by polar fractions of garlic. Lipids 1983; 18: 343–348.
  272. ↑ Gebhardt R. Multiple inhibitory effects of garlic extracts on cholesterol biosynthesis in hepatocytes. Lipds 1993; 28: 613–619.
  273. ↑ Gebhardt R et al. Inhibition of cholesterol biosyntheis by allicin and ajoene in rat hepatocytes and Hep G2 cells. Biochim Biophys Acta 1994; 1213: 57–62.
  274. ↑ Gebhardt R. Amplification of palmitate-induced inhibition of cholesterol biosynthesis in cultured rat hepatocytes by garlic-derived organosulfur compounds. Phytomedicine 1995; 2: 29–34.
  275. ↑ Gebhardt R, Beck H. Differential inhibitory effects of garlic-derived organosulfur compounds on cholesterol biosynthesis in primary rat hepatocytes. Lipids 1996; 31: 1269–1276.
  276. ↑ Gupta, N; Porter, TD (June 2001). «Garlic and garlic-derived compounds inhibit human squalene monooxygenase.». The Journal of nutrition 131 (6): 1662-7. PMID 11385050. https://archive.org/details/sim_journal-of-nutrition_2001-06_131_6/page/1662. 
  277. ↑ Ghorai M, Mandal SC, Pal M, Pal SP, Saha BP. A comparative study on hypocholesterolaemic effect of allicin, whole germinated seeds of bengal gram and guggulipid of gum gugglu. Phytother Res. 2000 May; 14(3): 200-2.
  278. ↑ Ali M, Al-Qattan KK, Al-Enezi F, Khanafer RM, Mustafa T. Effect of allicin from garlic powder on serum lipids and blood pressure in rats fed with a high cholesterol diet. Prostaglandins Leukot Essent Fatty Acids. 2000 Apr; 62(4): 253-9.
  279. ↑ Ide, N., et al. Garlic compounds inhibit low density lipoprotein (LDL) oxidation and protect endothelial cells from oxidized LDL-induced injury. FASEB J. 11(3):A122#713, 1997.
  280. ↑ Ou, C. C., et al. Protective action on human LDL against oxidation and glycation by four organosulfur compounds derived from garlic. Lipids. 38(3):219-224, 2003.
  281. ↑ Dolby, V. Sniffing out garlic’s healing ‘secret’ leads us to its antioxidative properties. Better Nutrition. 59(5):18, 1997
  282. ↑ Silagy C, Neil A. Garlic as a lipid lowering agent—a meta-analysis. J R Coll Physicians Lond. 1994;28:39-45.
  283. ↑ Morcos NC. Modulation of lipid profile by fish oil and garlic combination. J Natl Med Assoc. 1997;89:673-678.
  284. ↑ Bever, B. O., et al. Plants with oral hypoglycaemic action. Quart J Crude Drug Res. 17:139-196, 1979.
  285. ↑ Bever BO, Zahnd GR. Plants with oral hypoglycemic action. Q J Crude Drug Res. 1979;17:139-196.
  286. ↑ Hikino, H., et al. Antihepatotoxic actions of Allium sativum bulbs. Planta Medica. 56:163-168, 1986.
  287. ↑ Vimal V, Devaki T. Hepatoprotective effect of allicin on tissue defense system in galactosamine/endotoxin challenged rats. J Ethnopharmacol. 2004; 90(1): 151-4.
  288. ↑ Oia, Y., et al. Allyl-containing sulfides in garlic increase uncoupling protein content in brown adipose tissue, and noradrenaline and adrenaline secretion in rats. Journal of Nutrition. 129:336-342, 1999.
  289. ↑ 289,0 289,1 Burke, E. Garlic can really heat you up. All Natural Muscular Development. 36(1):28, 1999.
  290. ↑ Joo, H., et al. (2013). "Anti-obesity effects of hot water extract and high hydrostatic pressure extract of garlic in rats fed a high-fat diet." Food and Chemical Toxicology 55(0): 100-105.
  291. ↑ Ο πάτερ Γυμνάσιος και τα βότανα του σ.62 Εκδόσεις Λέων
  292. ↑ Elkayam A, Mirelman D, Peleg E, et al. The effects of allicin on weight in fructose-induced hyperinsulinemic, hyperlipidemic, hypertensive rats. Am J Hypertens. 2003;16:1053-1056.
  293. ↑ Elkayam A, Mirelman D, Peleg E, Wilchek M, Miron T, Rabinkov A, Oron-Herman M, Rosenthal T. The effects of allicin on weight in fructose induced hyperinsulinemic, hyperlipidemic, hypertensive rats. Am J Hypertens. 2003 Dec; 16(12): 1053-6.
  294. ↑ Sainani, GS; Desai, DB; Gorhe, NH; Natu, SM; Pise, DV; Sainani, PG (May 1979). «Effect of dietary garlic and onion on serum lipid profile in Jain community.». The Indian journal of medical research 69: 776-80. PMID 511261. 
  295. ↑ Lin, MC; Wang, EJ; Lee, C; Chin, KT; Liu, D; Chiu, JF; Kung, HF (June 2002). «Garlic inhibits microsomal triglyceride transfer protein gene expression in human liver and intestinal cell lines and in rat intestine.». The Journal of nutrition 132 (6): 1165-8. PMID 12042427. http://jn.nutrition.org/content/132/6/1165.full.pdf+html. 
  296. ↑ Yeh, YY; Yeh, SM (March 1994). «Garlic reduces plasma lipids by inhibiting hepatic cholesterol and triacylglycerol synthesis.». Lipids 29 (3): 189-93. PMID 8170288. https://archive.org/details/sim_lipids_1994-03_29_3/page/189. 
  297. ↑ Liu, L; Yeh, YY (April 2001). «Water-soluble organosulfur compounds of garlic inhibit fatty acid and triglyceride syntheses in cultured rat hepatocytes.». Lipids 36 (4): 395-400. PMID 11383692. https://archive.org/details/sim_lipids_2001-04_36_4/page/395. 
  298. ↑ Lau BHS et al. Allium sativum (garlic) and atherosclerosis: a review. Nutr Res 1983; 3: 119–128.
  299. ↑ Fulder S. Garlic and the prevention of cardiovascular disease. Cardiol Pract 1989; 7: 30–35.
  300. ↑ Adoga, GI (13 February 1987). «The mechanism of the hypolipidemic effect of garlic oil extract in rats fed on high sucrose and alcohol diets.». Biochemical and biophysical research communications 142 (3): 1046-52. doi:10.1016/0006-291X(87)91520-8. PMID 3827892. 
  301. ↑ Garlic in Cryptococcal Meningitis: A preliminary report of 21 cases. Chinese Medical Journal. 93(2):123-126, 1980.
  302. ↑ Coelho Filho, JC; Pereira, J; Rabello Júnior, A (1989 Nov-Dec). «Mediastinal and pulmonary entomophthoromycosis with superior vena cava syndrome: case report.». Revista do Instituto de Medicina Tropical de Sao Paulo 31 (6): 430-3. PMID 2640516. 
  303. ↑ Eşanu, V; Prahoveanu, E (1983 Jan-Mar). «The effect of garlic extract, applied as such or in association with NaF, on experimental influenza in mice.». Virologie 34 (1): 11-7. PMID 6304996. 
  304. ↑ Nagai, K (1973 Apr). «[Effect of garlic extract in prevention of virus infections].». Kansenshogaku zasshi. The Journal of the Japanese Association for Infectious Diseases 47 (4): 111-5. PMID 4354295. 
  305. ↑ Nagai, K (1973 Sep). «[Preventive effect of garlic extract against influenza].». Kansenshogaku zasshi. The Journal of the Japanese Association for Infectious Diseases 47 (9): 321-5. PMID 4202430. 
  306. ↑ Nagai, K. Experimental studies on the preventive effect of garlic extract against infection with influenza virus. Japanese Journal of the Association for Infectious Diseases. 47:111-115, 1973.
  307. ↑ Tsai, Y; Cole, LL; Davis, LE; Lockwood, SJ; Simmons, V; Wild, GC (1985 Oct). «Antiviral properties of garlic: in vitro effects on influenza B, herpes simplex and coxsackie viruses.». Planta medica (5): 460-1. PMID 3001801. 
  308. ↑ Brinker, F. Eclectic dispensatory of botanical therapeutics. Vol. II. Section IV: Botanical Medicine Research Summaries. Eclectic Medical Publications, Sandy, Oregon, USA. 1995:133-134.
  309. ↑ Rasai, P. Bid adieu to colds and flu. Mother Nature’s Health Journal Biweekly Newsletter. 2(19), 1999.
  310. ↑ Ku DD, Abdel-Razek TT, Dai J, et al. Garlic and its active metabolite allicin produce endothelium- and nitric oxide-dependent relaxation in rat pulmonary arteries. Clin Exp Pharmacol Physiol. 2002 Jan-Feb; 29(1-2): 84-91.
  311. ↑ Batirel HF, Naka Y, Kayano K, et al. Intravenous allicin improves pulmonary blood flow after ischemia-reperfusion injury in rats. J Cardiovasc Surg (Torino). 2002; 43(2): 175-9.
  312. ↑ Ledezma, E., et al. Efficacy of ajoene, an organosulphur derived from garlic, in the short-term therapy of tinea pedis. Mycoses. 39:393-395, 1996.
  313. ↑ Ledezma, E., et al. Ajoene in the topical short-term treatment of tinea cruris and tinea corporis in humans. Randomized comparative study with terbinafine. Arzneimittelforschung. 49(6):544-547, 1999.
  314. ↑ Ledezma, E., et al. Efficacy of ajoene in the treatment of tinea pedis: a double-blind and comparative study with terbinafine. J Am Acad Dermatol. 43(5 Part 1):829-832, 2000.
  315. ↑ Venugopal, P.V., et al. Antidermatophytic activity of garlic (Allium sativum) in vitro. Int J Dermatol. 34:278-9, 1995.
  316. ↑ Dehghani, F., et al. Healing effect of garlic extract on warts and corns. Int J Dermatol. 44(7):612-615, 2005.
  317. ↑ Silverberg, N. B. Garlic cloves for verruca vulgaris. Pediatr Dermatol. 19(2):183, 2002.
  318. ↑ Γεωπονικόν-Αγάπιου-Κρητος σελ 107
  319. ↑ Ο Αγάπιος ο μοναχός
  320. ↑ Inst DNA damage induced by direct- and indirect-acting genotoxic agents in HepG2 cells. Food Chem Toxicol. 44(6):827-834, 2006.
  321. ↑ Chung, M. J., et al. Inhibitory effect of whole strawberries, garlic juice or kale juice on endogenous formation of N-nitrosodimethylamine in humans. Cancer Letters. 182(1):1-10, 2002.
  322. ↑ Singh, S. P. Radioprotection of mice following garlic pretreatment. British J Cancer. 74(Suppl):S102-104, 1996.
  323. ↑ Bhattacharya, K., et al. Reduction of chrysotile asbestos-induced genotoxicity in human peripheral blood lymphocytes by garlic extract. Toxicol Lett. 153(3):327-332, 2004.
  324. ↑ 324,0 324,1 Ali, M., et al. Aqueous extracts of garlic (Allium sativum) inhibit prostaglandin synthesis in the ovine ureter. Prostaglandins Leukot Essential Fatty Acids. 49(5):855-859, 1993.
  325. ↑ Thomson, M., et al. Thromboxane-B(2) levels in serum of rabbits receiving a single intravenous dose of aqueous extract of garlic and onion. Prostaglandins Leukot Essent Fatty Acids. 63(4):217-221, 2000.
  326. ↑ Choudhury, A. R., et al. Inhibition of clastogenic effects of arsenic through continued oral administration of garlic extract in mice in vivo. Mutat Res. 392(3):237-242, 1997.
  327. ↑ Choudhury, A. R., et al. Dietary garlic extract in modifying clastogenic effects of inorganic arsenic in mice: two-generation studies. Mutat Res. 359(3):165-170, 1996.
  328. ↑ Das, T., et al. Modification of cytotoxic effects of inorganic arsenic by crude extract of Allium sativum in mice. Int J Pharmacogn. 21(4):316-320, 1993.
  329. ↑ Das, T., et al. Modification of clastogenicity of three known clastogens by garlic extract in mice in vivo. Environ Mol Mutagen. 21(4):383-388, 1993.
  330. ↑ 330,0 330,1 Cha, C. W. A study on the effect of garlic to the heavy metal poisoning of rat. J Korean Med Sci. 2(4):213-224, 1987.
  331. ↑ Pedraza-Chaverri, J., et al. Garlic's ability to prevent in vitro Cu2+-induced lipoprotein oxidation in human serum is preserved in heated garlic: effect unrelated to Cu2+-chelation. Nutrition Journal. 3(1):10, 2004.
  332. ↑ Hanafy, M. S., et al. Effect of garlic on lead contents in chicken tissues. DTW Dtsch Tierarztl Wochenschr. 101(4):157-158, 1994.
  333. ↑ Williams, X. Lead. Nature & Health. 4(4):88-89, 1983.
  334. ↑ Senapati, S. K., et al. (2001). "Effect of garlic (Allium sativum L.) extract on tissue lead level in rats." Journal of Ethnopharmacology 76(3): 229-232.
  335. ↑ Lau, B. Garlic for Health. Lotus Light Publications, Wilmot, Wisconsin USA. 1988:31-32.
  336. ↑ Mercury detoxification. Life Extension. 7(5), 2001.
  337. ↑ Mostafa, M. G., et al. S-allylcysteine ameliorates doxorubicin toxicity in the heart and liver in mice. Planta Medica. 66(2):148-151, 2000.
  338. ↑ Thabrew, M. I., et al. Protection by garlic against adriamycin induced alterations in the oxido-reductive status of mouse red blood cells. Phytotherapy Research. 14(3):215-217, 2000.
  339. ↑ Pal, R., et al. Effect of garlic on isoniazid and rifampicin-induced hepatic injury in rats. World Journal of Gastroenterology. 12(4):636-639, 2006.
  340. ↑ Ernst E. Fibrinogen: an important risk factor for atherothrombotic diseases. Ann Med. 1994;26:15-22.
  341. ↑ Chutani SK, Bordia A. The effect of fried versus raw garlic on fibrinolytic activity in man. Atherosclerosis. 1981;38:417-421.
  342. ↑ Legnani C, Frascaro M, Guazzaloca G, et al. Effects of dried garlic preparation on fibrinolysis and platelet aggregation in healthy subjects. Arzneimittelforschung. 1993;43:119-122.
  343. ↑ Banerjee, S. K., et al. Effect of garlic on cardiovascular disorders: a review. Nutr J. 1(1):4, 2002.
  344. ↑ Bordia, A. K., et al. Effect of the essential oil (active principle) of garlic on serum cholesterol, plasma fibrinogen whole blood coagulation time and fibrinolytic activity in alimentary lipaemia. Journal of the Association of Physicians of India. 22:267, 1974.
  345. ↑ Chutani, S. K., et al. The effect of fried vs. raw garlic on fibrinolytic activity in man. Atherosclerosis. 38:417, 1981.
  346. ↑ Pinto, J., et al. Garlic constituents modify expression of biomarkers for human prostatic carcinoma cells. FASEB, 11:A439, 1997.
  347. ↑ Adoga, G. I. Effect of garlic oil extract on glutathione reductase levels in rats fed on high sucrose and alcohol diets: a possible mechanism of the activity of the oil. Biosci Rep. 6(10):909-912, 1986.
  348. ↑ Tsai, C. W., et al. Garlic organosulfur compounds upregulate the expression of the {pi} class of glutathione S-transferase in rat primary hepatocytes. Journal of Nutrition. 135(11):2560-2565, 2005.
  349. ↑ Das, I., et al. Arginine is not responsible for the activation of nitric oxide synthase by garlic. Journal of Ethnopharmacology. 53:5-9, 1996.
  350. ↑ Das, I., et al. Potent activation of nitric oxide synthase by garlic: a basis for its therapeutic applications. Curr Med Res Opin. 13(5):257-263, 1995.
  351. ↑ Oi, Y; Imafuku, M; Shishido, C; Kominato, Y; Nishimura, S; Iwai, K (2001 Aug). «Garlic supplementation increases testicular testosterone and decreases plasma corticosterone in rats fed a high protein diet.». The Journal of nutrition 131 (8): 2150-6. PMID 11481410. http://jn.nutrition.org/content/131/8/2150.full.pdf+html. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ιατρικές_ιδιότητες_του_σκόρδου&oldid=10576602"