Θρησκεία στην Ιορδανία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νυχτερινή άποψη του Τζαμιού του Βασιλιά Αμπντουλάχ στο Αμμάν. Η βασιλική οικογένεια της Ιορδανίας, οι Χασεμίτες, ακολουθούν το Σουνιτικό κλάδο του Ισλάμ.

Το Σουνιτικό Ισλάμ είναι η κυρίαρχη θρησκεία στην Ιορδανία. Οι μουσουλμάνοι αποτελούν περίπου το 95% του πληθυσμού της χώρας, από τους οποίους το 93% από αυτούς αυτοπροσδιορίζονται ως Σουνίτες—το υψηλότερο ποσοστό στον κόσμο.[1] Επίσης, υπάρχει ένας μικρός αριθμός Μουσουλμάνων Αχμάντι,[2] και κάποιοι Σιίτες. Πολλοί Σιίτες είναι Ιρακινοί και Λιβανέζοι πρόσφυγες.[3]

Η χώρα διαθέτει επίσης μία από τις αρχαιότερες Χριστιανικές κοινότητες στον κόσμο, που συνυπάρχει με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Αποτελούσαν το 4.2% του πληθυσμού, όταν η χώρα είχε 5 εκατομμύρια κατοίκους το 2005, μειωμένο από το 20% στην δεκαετία του 1930. Η μείωση οφείλεται σε διάφορους λόγους, κυρίως λόγω των υψηλών ποσοστών μετανάστευσης Μουσουλμάνων στη χώρα. Περισσότεροι από τους μισούς είναι Έλληνες Ορθόδοξοι. Οι υπόλοιποι είναι Καθολικοί Λατινικής ή Ελληνικής ιεροτελεστίας, Σύριοι Ορθόδοξοι, Προτεστάντες και Αρμένιοι. Πιστεύεται ότι ο αριθμός των Ιορδανών Χριστιανών είναι περίπου 250.000-400,000 άτομα εκτός από δεκάδες χιλιάδες Σύριους και Ιρακινούς Χριστιανούς στη χώρα.[4] Το 2015, μια μελέτη εκτιμά ότι σε περίπου 6.500 χριστιανούς από Μουσουλμανικό υπόβαθρο στη χώρα, οι περισσότεροι από αυτούς ανήκουν σε κάποια μορφή του Προτεσταντισμού.[5]

Υπάρχουν περίπου 20.000-32.000 Δρούζοι που ζουν κυρίως στο βόρειο τμήμα της Ιορδανίας, ενώ υπάρχουν λιγότερα από 800 άτομα που ασκούν την Πίστη Μπαχάι και ζουν κυρίως στο Χωριό Αντάσια κοντά στην Κοιλάδα του Ιορδάνη.[6]

Δεν υπάρχουν νομικοί περιορισμοί σχετικά με τους Εβραίους, αλλά το 2006 δεν αναφέρθηκαν Εβραίοι πολίτες.[7] Οι Μπαχάι[8] και οι θρησκευτικές μειονότητες εξασκούν ελεύθερα στην Ιορδανία, αλλά με συγκεκριμένους περιορισμούς.

Διανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα ποσοστά διαφέρουν ελαφρώς σε διάφορες πόλεις και περιοχές. Για παράδειγμα, η νότια Ιορδανία και πόλεις όπως η Ζάρκα έχουν το υψηλότερο ποσοστό Μουσουλμάνων, ενώ πόλεις όπως το Αμμάν, η Ιρμπίντ, η Μαντάμπα, το Σαλτ και η Καράκ έχουν μεγαλύτερες Χριστιανικές κοινότητες από τον εθνικό μέσο όρο, και οι πόλεις Φουχέις, Αλ Χουσν και Ατζλούν έχουν πλειοψηφία Χριστιανών ή το ποσοστό τους είναι πολύ μεγαλύτερο από τον εθνικό μέσο όρο. Πολλά χωριά έχουν μικτό Χριστιανικό/Μουσουλμανικό πληθυσμό, όπως τα Κουφράντζα και Ραϊμούν στο βορρά.

Οι Αγγλικανοί/Επισκοπικοί στην Ιορδανία είναι υπό την εποπτεία του Αγγλικανού Επισκόπου της Ιερουσαλήμ. Η Εκκλησία του Σωτήρος είναι η μεγαλύτερη συναγωγή με βάση τη συμμετοχή από κάθε εκκλησία σε ολόκληρη την Επισκοπική Εκκλησία της Ιερουσαλήμ. Άλλες Επισκοπικές εκκλησίες βρίσκονται στις πόλεις Ασραφίγια, Σαλτ, Ζάρκα, το στρατόπεδο προσφύγων Μάρκα, την Ιρμπίντ, το Αλ Χουσν και την Άκαμπα.

Κοινωνική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε γενικές γραμμές, οι Μουσουλμάνοι και οι Χριστιανοί ζουν μαζί χωρίς μεγάλα προβλήματα σχετικά με τις διαφορές και διακρίσεις. Ωστόσο, οι μικρότερες μειονότητες, που αποτελούνται από μικρές κοινότητες Σιιτών, Μπαχάι και Δρούζων, δέχονται στο μέγιστο δυνατό βαθμό τις θρησκευτικές διακρίσεις από την κυβέρνηση.[9] Για παράδειγμα, υπάρχουν περιπτώσεις απόρριψης αναγνώρισης των μελών της Πίστης Μπαχάι και της Αγγλικανικής Εκκλησίας από την Ιορδανική κυβέρνηση.[10]

Θρησκευτική ελευθερία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επίσημη θρησκεία είναι το Ισλάμ, αλλά το σύνταγμα προβλέπει την ελευθερία άσκησης της θρησκείας σύμφωνα με τα έθιμα που τηρούνται στο Βασίλειο, εκτός εάν παραβιάζουν τη δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη.

Ωστόσο, κάποια θέματα όπως η θρησκευτική μεταστροφή είναι αμφιλεγόμενα. Αν και μεταστροφή στο Ισλάμ είναι σχετικά ελεύθερη από νομικές επιπλοκές, όσοι επιθυμούν να αποχωρήσουν από το Ισλάμ κινδυνεύουν με απώλεια πολιτικών δικαιωμάτων και αντιμετωπίζουν τεράστια κοινωνική πίεση. Μεταξύ των περιορισμών κατά των θρησκευτικών μειονοτήτων είναι:[11]

  • Διάφορες αναφορές Αντισημιτισμού (ως προκλητική αντίδραση στις εντάσεις στην Ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση)
  • Η Ιορδανική κυβέρνηση μπορεί να αρνηθεί την αναγνώριση σε μια θρησκεία
  • Στους Μπαχάι δεν επιτρέπεται να ιδρύσουν σχολεία, χώρους λατρείας ή νεκροταφεία
  • Εκτός από τους Χριστιανούς, όλες οι άλλες μη Μουσουλμανικές μειονότητες δεν έχουν τα δικά τους δικαστήρια για να κριθεί η προσωπική κατάσταση και οι οικογενειακές υποθέσεις
  • Χριστιανοί ιεραπόστολοι δεν μπορεί να ευαγγελίσουν Μουσουλμάνους

Τον Ιούνιο του 2006, η κυβέρνηση δημοσίευσε το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα στην Επίσημη Εφημερίδα της Κυβέρνησης. Το άρθρο 18 του Συμφώνου παρέχει την ελευθερία της θρησκείας.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Chapter 1: Religious Affiliation». The World's Muslims: Unity and Diversity. Pew Research Center. 9 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2015. 
  2. Kurshid, Ahmad. «Propagation of Islam». Al Islam. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2016. 
  3. Nicky, Adam (27 November 2012). «Shiites in Jordan maintained low profile while marking Ashura observance». The Media Line (The Jewish Journal). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-11-28. https://web.archive.org/web/20121128220658/http://www.jewishjournal.com/live_from_the_arab_spring/article/shiites_in_jordan_maintained_low_profile_while_marking_ashura_observance. Ανακτήθηκε στις 16 March 2016. 
  4. Kildani, Hanna (8 Ιουλίου 2015). «الأب د. حنا كلداني: نسبة الأردنيين المسيحيين المقيمين 3.68%» (στα Arabic). Abouna.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2016. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  5. Johnstone, Patrick; Miller, Duane (2015). «Believers in Christ from a Muslim Background: A Global Census». IJRR 11: 14. https://www.academia.edu/16338087/Believers_in_Christ_from_a_Muslim_Background_A_Global_Census. Ανακτήθηκε στις 20 November 2015. 
  6. «Jordan International Religious Freedom Report 2005». U.S. Department of State. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014. 
  7. US Department of State (2006), International Religious Freedom Report 2006. [1]
  8. البهائيون في الأردن
  9. «The Berkley Center for Religion, Peace, and World Affairs at Georgetown University: Religious Freedom in Jordan». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2018. 
  10. الطائفة البهائية تتقدم بطلب اعتراف من الداخلية
  11. Reports on Religious Freedom: Jordan (2000)