Θεοβάλδος Α΄ του Μπλουά
| Θεοβάλδος Α΄ του Μπλουά | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Thibaud Ier de Blois (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 910 |
| Θάνατος | 16 Ιανουαρίου 975[1] |
| Παρατσούκλι | Thibaud le Tricheur |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Παλαιά Γαλλικά[2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Λιουτγκάρδη του Βερμαντουά (από 943)[3] |
| Τέκνα | Όντο Α΄ του Μπλουά Έμμα του Μπλουά Hugh of Blois[4] Thibaud de Blois[4] Hildegarde de Blois |
| Γονείς | Θεοβάλδος ο Πρεσβύτερος και Richilde de Bourges[5] |
| Αδέλφια | Richard de Blois Αδελαΐδα των Μπλουά |
| Οικογένεια | Οίκος του Μπλουά |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Θεοβάλδος Α΄, κόμης του Μπλουά ή Θεοβάλδος ο Απατεώνας (Thibaud Ier de Blois, 910 - 975) πρώτος κόμης του Μπλουά, του Σαρτρ, του Σατεντάν και του Τουρ (928 - 975) ήταν γιος του Θεοβάλδου του Πρεσβύτερου (890 - 943), ιδρυτή του Οίκου του Μπλουά και της Ριτσένδης του Μπουργκ, δισεγγόνης του Ροργκόν Α΄, κόμη του Μαιν.[6][7] Ο Θεοβάλδος Α΄ ήταν αρχικά υποτελής του δούκα των Φράγκων Ούγου του Μέγα.[8] Ο Λουδοβίκος Δ΄ της Γαλλίας αιχμαλωτίστηκε από τους Νορμανδούς (945) παραδόθηκε στον Ούγο τον Μέγα ο οποίος τον τοποθέτησε στην συνοδεία του Θεοβάλδου.[9] Μετά από έναν χρόνο ο Λουδοβίκος διαπραγματεύτηκε την ελευθερία του προσφέροντας στον Ούγο την πόλη της Λον, την οποία ο Ούγος παρέδωσε στον Θεοβάλδο.[10] Ο Θεοβάλδος Α΄ έγινε κόμης του Τουρ και του Μπλουά από το 942 και κόμης του Σατεντάν και του Σαρτρ από το 960. [11]
Σύγκρουση με την Νορμανδία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η αδελφή του Θεοβάλδου παντρεύτηκε τον Αλέν Β΄ της Νάντης, δούκα της Βρετάνης δίνοντας υπό την επιρροή του Θεοβάλδου ολόκληρο τον δρόμο προς την Ρεν.[12] Ο θάνατος του Αλαίν Β΄ ωστόσο άφησε ένα μεγάλο κενό στην Βρετάνη η οποία καταπατήθηκε τόσο από τους Νορμανδούς όσο και από τους Ανδεγαυούς. Ο Θεοβάλδος προχώρησε σε συμμαχία με τον Φούλκων Β΄ του Ανζού, του παραχώρησε το χωριό Σαουμούρ το οποίο ήταν στρατηγικό σημείο στην συμβολή των ποταμών Λίγηρα και Θουέτ, αυτό του επέτρεψε να ελέγξει το μοναστήρι του Αγίου Φλωρεντίου το οποίο βρισκόταν μέσα στα τείχη του Σαουμούρ.[13] Σε αντάλλαγμα ο Φούλκων παντρεύτηκε την αδελφή του Θεοβάλδου η οποία ήταν και χήρα του Αλαίν Β΄ της Βρετάνης.[14] Το 960 ήρθε σε σύγκρουση με τον Ριχάρδο Α΄ της Νορμανδίας κάτι που τον οδήγησε σε πόλεμο με τους Νορμανδούς, επιτέθηκε στο Εβρέ (961) και οι Νορμανδοί απάντησαν με επίθεση στο Ντουνουά. Η επίθεση του στην Ρουεν απέτυχε (962) αλλά οι Νορμανδοί σαν απάντηση έκαψαν την Σαρτρ. Την εποχή που ο Ούγος Καπέτος ήταν ακόμα ανήλικος ενίσχυσε το Σαρτρ και το Σατεντάν, ίδρυσε τον πύργο της Σινόν, την εποχή του θανάτου του έκτιζε έναν μεγάλο πύργο στον Λίγηρα για να μπορεί να έχει την επίβλεψη σε ολόκληρη την κεντρική Γαλλία.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παντρεύτηκε την Λιουτγκάρδη του Βερμαντουά (943) χήρα του Γουλιέλμου Α΄ της Νορμανδίας, κόρη του Έρμπερτ Β΄ των Βερμαντουά και της κόρης του Ροβέρτου Α΄ της Γαλλίας της ετεροθαλούς αδελφής του Ούγου του Μέγα, μαζί της απέκτησε:[15]
- Θεοβάλδος (πέθανε το 962)[16]
- Ούγος, αρχιεπίσκοπος του Μπουργκ (πέθανε το 985)[17]
- Όντο Α΄ του Μπλουά [18]
- Χιλντεγκάρδη
- Έμμα του Μπλουά, σύζυγος του Γουλιέλμου Δ΄ της Ακουιτανίας [19]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00020499.
- ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2020.
- ↑ p46492.htm#i464914. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 5,0 5,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ K.S.B. Keats-Rohan, 'Two Studies in North French Prosopography', Journal of Medieval History, Vol. 20 (1994), p. 10
- ↑ The Gesta Normannorum Ducum of William of Jumièges, Orderic Vitalis, and Robert of Torigni, Ed. & Trans. Elisabeth M.V. Van Houts (Clarendon Press, Oxford, 1992), pp. 56-7 n. 1
- ↑ The Annals of Flodoard of Reims; 919-966, Ed. & Trans. Steven Fanning & Bernard S. Bachrach (University of Toronto Press, 2011), pp. 41-2
- ↑ The Annals of Flodoard of Reims; 919-966, Ed. & Trans. Steven Fanning & Bernard S. Bachrach (University of Toronto Press, 2011), pp. 41-2
- ↑ The Annals of Flodoard of Reims; 919-966, Ed. & Trans. Steven Fanning & Bernard S. Bachrach (University of Toronto Press, 2011), p. 44
- ↑ Pierre Riché, The Carolingians; A Family who Forged Europe,Trans. Michael Idomir Allen (University of Pennsylvania Press, Philadelphia, 1993), p. 264
- ↑ Bernard S. Bachrach, Fulk Nerra the Neo-Roman Consul, 987-1040 (University of California Press, 1993), p. 7
- ↑ Bernard S. Bachrach, Fulk Nerra the Neo-Roman Consul, 987-1040 (University of California Press, 1993), p. 8
- ↑ Bernard S. Bachrach, Fulk Nerra the Neo-Roman Consul, 987-1040 (University of California Press, 1993), p. 8
- ↑ Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Marburg, Germany, J. A. Stargardt, 1984), Tafel 46
- ↑ Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Marburg, Germany, J. A. Stargardt, 1984), Tafel 46
- ↑ Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Marburg, Germany, J. A. Stargardt, 1984), Tafel 46
- ↑ Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Marburg, Germany, J. A. Stargardt, 1984), Tafel 46
- ↑ Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Marburg, Germany, J. A. Stargardt, 1984), Tafel 46
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bernard S. Bachrach, Fulk Nerra the Neo-Roman Consul, 987-1040 (University of California Press, 1993)
- Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band III Teilband 1 (Marburg, Germany, J. A. Stargardt, 1984)
- K.S.B. Keats-Rohan, 'Two Studies in North French Prosopography', Journal of Medieval History, Vol. 20 (1994)
- Pierre Riché, The Carolingians; A Family who Forged Europe,Trans. Michael Idomir Allen (University of Pennsylvania Press, Philadelphia, 1993)
- The Annals of Flodoard of Reims; 919-966, Ed. & Trans. Steven Fanning & Bernard S. Bachrach (University of Toronto Press, 2011)
- The Gesta Normannorum Ducum of William of Jumièges, Orderic Vitalis, and Robert of Torigni, Ed. & Trans. Elisabeth M.V. Van Houts (Clarendon Press, Oxford, 1992)
- The Normans in Europe, Ed. & Trans. Elisabeth van Houts (Manchester University Press, UK, 2000)
|