Μετάβαση στο περιεχόμενο

Θαλασσοκρατία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τμήμα τοιχογραφίας στο ακρωτήρι της Θήρας με απεικόνιση νηοπομπής, 16ος αιώνας π.Χ.

H θαλασσοκρατία είναι τύπος κράτους του οποίου η δύναμη ασκείται κυρίως στην θάλασσα και επικεντρώνεται στην ναυτιλία.[1] Οι τυπικές θαλασσοκρατίες σπάνια είχαν ισχύ επί των ηπειρωτικών δυνάμεων, ακόμα και στις ηπειρωτικές περιοχές όπου είχαν την έδρα τους. Ιστορικά τέτοια κράτη υπήρξαν κατά την αρχαιότητα οι Φοίνικες με την Τύρο και την Σιδώνα και μετέπειτα την Καρχηδόνα, ή αργότερα κατά τον Μεσαίωνα και Αναγέννηση οι ναυτικές και εμπορικές δυνάμεις της Βενετίας και της Γένοβας, και μετέπειτα οι αποικιοκρατικές ευρωπαϊκές δυνάμεις της αυτοκρατορίας της Ολλανδίας και αυτοκρατορίας της Πορτογαλίας. Ιστορικά ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τους αρχαίους Έλληνες για την περιγραφή του μινωικού πολιτισμού και την ναυτική ισχύ του,[2] ενώ αργότερα παρόμοιο παράδειγμα αποτέλεσε η Δηλιακή συμμαχία της οποίας ηγούνταν η Αθήνα.

  1. Alpers, Edward A. (2013). The Indian Ocean in World History. New Oxford World History. Oxford University Press. σελ. 80. ISBN 9780199929948. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2016. Portugal's was in every sense a seaborne empire or thalassocracy. 
  2. D. Abulafia, «Thalassocracies», in P. Horden – S. Kinoshita (eds.), A Companion to Mediterranean History, Οξφόρδη, 2014, σσ. 139–153, εδώ 139–140.