Η περιπέτεια του χάρτινου κουτιού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η περιπέτεια του χάρτινου κουτιού
Ο Χολμς εξετάζει τα αυτιά, εικονογράφηση του Σίντνεϊ Πάτζετ για το περιοδικό The Strand (1893)
ΣυγγραφέαςΆρθουρ Κόναν Ντόιλ
ΕικονογράφοςΣίντνεϊ Πάτζετ
ΤίτλοςThe Adventure of the Cardboard Box
ΓλώσσαΑγγλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης1893
Μορφήδιήγημα
ΣειράΟι αναμνήσεις του Σέρλοκ Χολμς[1]
Εργογραφία του Σέρλοκ Χολμς
Χαρακτήρεςεπιθεωρητής Λεστράντ
ΠροηγούμενοΗ περιπέτεια της Ασημένιας φλόγας
ΕπόμενοΗ περιπέτεια του ωχρού προσώπου
Δημοσιεύθηκε στοΟι αναμνήσεις του Σέρλοκ Χολμς, Η τελευταία του υπόκλιση, The Strand Magazine[2] και Harper's Weekly[2]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η περιπέτεια του χάρτινου κουτιού, έχει επίσης μεταφραστεί και ως Η περιπέτεια του χαρτοκιβωτίου, (αγγλικός τίτλος: The Adventure of the Cardboard Box) είναι ένα από τα πενήντα έξι διηγήματα του Άρθουρ Κόναν Ντόιλ με ήρωα τον ντετέκτιβ Σέρλοκ Χολμς. Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο βρετανικό περιοδικό The Strand τον Ιανουάριο του 1893 και είναι το δεύτερο διήγημα της συλλογής Οι αναμνήσεις του Σέρλοκ Χολμς που κυκλοφόρησε το 1894, αν και ορισμένες εκδόσεις το περιλαμβάνουν στη συλλογή Η τελευταία του υπόκλιση.[3]

Ιστορικό δημοσίευσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε αντίθεση με τα άλλα έντεκα διηγήματα του Κόναν Ντόιλ που δημοσιεύθηκαν στο Strand Magazine από τον Δεκέμβριο 1892 έως τον Δεκέμβριο 1893, Η περιπέτεια του χάρτινου κουτιού δεν συμπεριλήφθηκε στην πρώτη βρετανική έκδοση των Αναμνήσεων του Σέρλοκ Χολμς. Η πρώτη αμερικανική έκδοση της συλλογής περιλάμβανε αυτό το διήγημα, αλλά οι επόμενες εκδόσεις το παρέλειπαν. Μερικές μεταγενέστερες αμερικανικές εκδόσεις το περιλάμβαναν στη συλλογή Η τελευταία του υπόκλιση. Οι ακριβείς λόγοι για την παράλειψη του διηγήματος είναι άγνωστοι, αλλά οι μελετητές θεωρούν ότι οι συντάκτες δεν το δημοσίευσαν λόγω του θέματος της μοιχείας που θεωρήθηκε ακατάλληλο και ίσως σκανδάλιζε τους αναγνώστες.[4]

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σέρλοκ Χολμς και ο δρ Γουάτσον (1893)

Η μεσήλικη αξιοπρεπής δεσποινίς Σούζαν Κάσινγκ στο Κρόιντον στο Νότιο Λονδίνο έλαβε ταχυδρομικά ένα δέμα που περιέχει δύο κομμένα ανθρώπινα αυτιά συντηρημένα μέσα σε χοντρό αλάτι. Είναι ιδιαίτερα σοκαρισμένη και δεν καταλαβαίνει ποιος θα μπορούσε να της τα έστειλε και για ποιο λόγο. Ο επιθεωρητής Λεστράντ της Σκότλαντ Γιαρντ υποπτεύεται μια φάρσα τριών φοιτητών ιατρικής στους οποίους η δεσποινίς Κάσινγκ νοίκιαζε δωμάτια και αναγκάστηκε να διώξει λόγω της απείθαρχης συμπεριφοράς τους. Το δέμα στάλθηκε από το Μπέλφαστ, την πόλη καταγωγής ενός από τους πρώην οικότροφους. Εξετάζοντας ο ίδιος το δέμα, ο Χολμς, που κατέφθασε στη σκηνή με τον δρα Γουάτσον κατόπιν πρόσκλησης του Λεστράντ, είναι πεπεισμένος ότι πρόκειται περί σοβαρού εγκλήματος. Υποστηρίζει ότι ένας φοιτητής ιατρικής με πρόσβαση σε εργαστήριο ανατομίας πιθανότατα θα χρησιμοποιούσε κάτι διαφορετικό από το απλό αλάτι για να διατηρήσει τα ανθρώπινα υπολείμματα και θα μπορούσε να κάνει μια πιο ακριβή τομή. Η διεύθυνση στη συσκευασία, ανορθόγραφα γραμμένη, υποδηλώνει στον Χολμς ότι ο αποστολέας δεν είναι μορφωμένος και δεν είναι εξοικειωμένος με το Κρόιντον.[5]

Ο Χολμς θεωρεί τη λύση τόσο απλή που ζητά από τον Λεστράντ να μην αναφέρει το όνομά του σε σχέση με την εξιχνίασή της. Μερικές απλές ερωτήσεις στη δεσποινίδα Κάσινγκ, μερικές παρατηρήσεις, ένα τηλεγράφημα στο Λίβερπουλ και μια επίσκεψη στην αδερφή της δεσποινίδας Κάσινγκ, τη Σάρα (ο γιατρός της αρνήθηκε στον Χολμς να τη δει επειδή είχε «εγκεφαλικό πυρετό») πείθει τον Χολμς ότι τα αυτιά ανήκουν στην τρίτη αδερφή της δεσποινίδας Κάσινγκ, τη Μαίρη, και τον εραστή της, και ότι οι δύο έχουν δολοφονηθεί. Είναι πεπεισμένος ότι ο εν διαστάσει σύζυγος της Μαίρης, Τζιμ Μπράουνερ, είναι ο δολοφόνος και ότι ο Μπράουνερ έστειλε το κουτί που περιείχε τα αυτιά στο σπίτι των Κάσινγκ στο Κρόιντον, απευθυνόμενος απλώς στην «Σ. Κάσινγκ», χωρίς να γνωρίζει ότι η Σάρα δεν κατοικούσε πλέον εκεί. Ο Μπράουνερ είχε σκοπό να τρομοκρατήσει τη Σάρα και όχι τη Σούζαν γιατί θεωρούσε ότι η Σάρα ουσιαστικά προκάλεσε το πρόβλημα που κορυφώθηκε με τη δολοφονία της γυναίκας του και του εραστή της.

Ο Μπράουνερ σκοτώνει τη γυναίκα του και τον εραστή της

Ο Μπράουνερ είναι πράγματι ναύτης και το Μπέλφαστ ήταν το πρώτο λιμάνι από όπου είχε την ευκαιρία να στείλει το δέμα. Ο Λεστράντ, ενεργώντας με βάση τις πληροφορίες του Χολμς, περιμένει να τον συλλάβει όταν το πλοίο του φτάσει στο Λονδίνο. Ο άνδρας δεν αντιστέκεται και ομολογεί αμέσως τα πάντα. Παρουσιάζεται συντετριμμένος, ένας άνθρωπος που βασανίζεται τόσο πολύ από τις ενοχές για την πράξη του και εύχεται να τον απαγχονίσουν.[6]

Ο πραγματικός υπεύθυνος της ιστορίας - ηθικά αν και όχι νομικά - είναι η Σάρα Κάσινγκ, η οποία ερωτεύτηκε και προσπάθησε να αποπλανήσει τον γαμπρό της Μπράουνερ. Στη συνέχεια, όταν αυτός απέρριψε τις προτάσεις της, βάλθηκε να καταστρέψει το γάμο του με την αδερφή της, τη Μαίρη, κατηγορώντας τον Μπράουνερ και παρασύροντας την αδελφή της σε έναν εραστή, στον οποίο αυτή εύκολα υπέκυψε, ειδικά δεδομένης της τάσης του συζύγου της να μεθάει (και τη βίαια συμπεριφορά του όταν ήταν μεθυσμένος). Στο τέλος, η αδυναμία του συζύγου να αποδεχθεί την απιστία της και η ζήλια που προέκυψε από την υπόθεση, τον ανάγκασαν να διαπράξει αυτό που ο Χολμς θεωρεί «έγκλημα πάθους»: τους παρακολούθησε και βρίσκοντας τους δύο εραστές σε μια βόλτα με βάρκα, τους σκότωσε, έκοψε τα αυτιά και τα έστειλε στη Σάρα για εκδίκηση.[7]

Μεταφράσεις στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Η περιπέτεια του χαρτοκιβωτίου, στα Άπαντα του Σέρλοκ Χολμς, μετάφραση: Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος, εκδόσεις Σύγχρονοι Ορίζοντες, 2005, στον Δ' τόμο.[8]
  • Η περιπέτεια του χάρτινου κουτιού, μετάφραση: Γιάννης Γ. Μπαζός, εκδόσεις Το Ποντίκι, 2013 [9]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]