Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ζιλ Βιλνέβ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζιλ Βιλνέβ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση18  Ιανουαρίου 1950[1][2][3]
Σαιν-Ζαν-συρ-Ρισελιέ
Θάνατος8  Μαΐου 1982[1][2][3]
Λέβεν
Αιτία θανάτουτροχαίο ατύχημα
Τόπος ταφήςBerthierville Catholic Cemetery[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΚαναδάς
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Αγγλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταοδηγός Φόρμουλα Ένα
μοτοσικλετιστής αγώνων
Οικογένεια
ΤέκναΖακ Βιλνέβ
ΑδέλφιαGilles Villeneuve
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςQuebec Sports Hall of Fame
Canada's Sports Hall of Fame
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ζοζέφ Ζιλ Ανρί Βιλνέβ (γαλλικά: Joseph Gilles Henry Villeneuve, 18 Ιανουαρίου 1950 - 8 Μαΐου 1982), γνωστός ως Ζιλ Βιλνέβ, ήταν Καναδός οδηγός της Φόρμουλα 1.

Ο Βιλνέβ γεννήθηκε στο Ρισελιέ, μια μικρή πόλη στην μεγάλη γαλλική περιφέρεια Κεμπέκ του Καναδά στις 18 Ιανουαρίου του 1950 και μεγάλωσε στο Μπερτιερβίλ. Το 1970 παντρεύτηκε την Τζόαν Μπαρτ, με την οποία απέκτησε δυο παιδιά. Ένα γιο, τον Ζακ και μια κόρη, την Μάλενι. Ο Ζάκ κατέκτησε το 1995 το Αμερικάνικο Πρωτάθλημα CART, νικώντας την ίδια χρονιά και στον περίφημο αγώνα του Ινδιανάπολις 500. Το 1996 εντάχθηκε στη Φόρμουλα 1 και τον επόμενο χρόνο (1997) κέρδισε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Φόρμουλα 1.

Ο Βιλνέβ ξεκίνησε την καριέρα του στη Φόρμουλα 1 το 1977 στο Βρετανικό Γκραν Πρι με Μακλάρεν και την ολοκλήρωσε το Μάιο του 1982 με δραματικό τρόπο στα δοκιμαστικά του Βελγικού Γκραν Πρι στο Ζόλντερ. Κατά τη διάρκεια αυτής, πέτυχε 6 νίκες, 13 βάθρα και σκόραρε 101 βαθμούς, όμως το όνειρο που είχε να γίνει μια μέρα Παγκόσμιος Πρωταθλητής, δεν πρόλαβε να το πραγματοποιήσει. Αυτό το έκανε, όπως αναφέραμε και πιο πάνω, ο γιος του, ο Ζακ, το 1997.

Το τραγικό ατύχημα όπου ο Βιλνέβ έχασε τη ζωή του

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 8 Μαΐου του 1982,ο Ζιλ Βιλνέβ χάνει την ζωή του, κατά την διάρκεια της τελευταίας περιόδου των χρονομετρημένων κατατακτήριων δοκιμών του Βελγικού Γκράν Πρί στην πίστα του Ζόλντερ. Την στιγμή του ατυχήματος ο ομόσταυλός του Γάλλος Ντιντιέ Πιρονί, είχε πετύχει ταχύτερο χρόνο κατά 0.1 δευτερόλεπτα παίρνοντας την έκτη θέση. Ο Βιλνέβ χρησιμοποιούσε το τελευταίο σετ των ειδικών ελαστικών για δοκιμές και μαρτυρίες τον φέρουν να προσπαθεί να βελτιώσει τον χρόνο του. Άλλες μαρτυρίες αναφέρουν ότι προσπαθούσε συγκεκριμένα να πετύχει καλύτερο χρόνο από αυτόν του Ντιντιέ Πιρονί. Όμως όπως αναφέρει και ο βιογράφος του Ζιλ Βιλνέβ, ο Τζέραλντ Ντόναλτσον, ο αρχιμηχανικός της Ferrari Μάουρο Φοργκιέρι φέρεται να είπε ότι ο Καναδός παρά το γεγονός ότι πίεζε το αυτοκίνητο του όπως συνήθως έκανε, απλά επέστρεφε στα πιτς της ομάδας του όταν συνέβη το ατύχημα. Με λίγο περισσότερο από οκτώ λεπτά να απομένουν για την λήξη των χρονομετρημένων δοκιμών, ο Βιλνέβ με την Φερράρι Νο. 27, πλησιάζει το σημείο εκκίνησης/τερματισμού, έχοντας αρκετά μπροστά του τον Γερμανό Γιόχεν Μας που οδηγεί μία Μάρτς με τον νούμερο 17. Αν και μακριά του, ο Βιλνέβ διατηρεί οπτική επαφή με τον Γερμανό, πλησιάζοντάς τον όμως με πολύ γρήγορο ρυθμό. Φτάνοντας στο ύψωμα της πίστας μετά το πρώτο σικέιν, ο Βιλνέβ έχει πλησιάσει πολύ κοντά τον Μας, ο οποίος κινείται αργά, κατευθυνόμενος στα πιτς της ομάδας του, έχοντας ολοκληρώσει την προσπάθειά του. Στο κατέβασμα του δρόμου με κατεύθυνση την πολύ γρήγορη αριστερή Μπούττε, ο Βιλνέβ παίρνει την ακαριαία απόφαση να προσπεράσει τον Μας από τα δεξιά και από την εξωτερική πλευρά της στροφής. Ο Γερμανός όμως βλέποντας από τους καθρέφτες του τον καταιγιστικό ρυθμό του Βιλνέβ, αλλάζει κατεύθυνση και φέρνει το αυτοκίνητό του δεξιότερα πιστεύοντας ότι ο Βιλνέβ θα κάνει χρήση της αγωνιστικής γραμμής, προσπερνώντας τον δηλαδή από τα αριστερά και το εσωτερικό μέρος της στροφής. Η μετακίνηση αυτή του Γερμανού αποδείχτηκε μοιραία και οδήγησε τον εμπρός αριστερό τροχό της Φερράρι του Βιλνέβ, σε μια βίαιη επαφή με τον πίσω δεξί τροχό του Μας, με ταχύτητα 220-250 Χλμ/ω. Το αποτέλεσμα ήταν να απογειωθεί η Φερράρι του Βιλνέβ, αρχίζοντας μια σειρά από απανωτά τουμπαρίσματα και περιστροφές στον αέρα, σκάζοντας στο έδαφος την μία φορά με το πίσω μέρος και την άλλη με το εμπρός, διαλύοντας το αυτοκίνητο. Η επαναλάμβανόμενη αυτή διαδικασία συνεχίστηκε για μια απόσταση μεγαλύτερη των 200μ, φέρνοντας εν τέλη τα συντρίμμια του αυτοκινήτου στο σημείο της επόμενης στροφής, της Τερλάμενμπόχτ. Το ατύχημα ήταν αεροπορικών διαστάσεων και οι απανωτές προσκρούσεις στο έδαφος έκοψαν τις βίδες οι οποίες στερέωναν το κάθισμα του οδηγού επάνω στο σασί του αυτοκινήτου. Έτσι, κατά την διάρκεια της τελευταίας τούμπας και περιστροφής του μονοθεσίου στον αέρα, ο Βιλνέβ εκτοξεύτηκε μέσα από τα συντρίμμια του μαζί με το μπάκετ κάθισμά του, δεμένο ακόμα επάνω του, με ότι είχε απομείνει από τις ζώνες ασφαλείας. Το σώμα του διέγραψε μια ελλειπτική τροχιά πάνω από το οδόστρωμα και κατέληξε ανάμεσα σε μια σειρά από προστατευτικούς φράχτες, στα αριστερά της πίστας. Κατά την προσγείωση του σώματός του, το πίσω μέρος του κεφαλιού του προσέκρουσε σε ένα πάσσαλο, με αποτέλεσμα να σπάσει ο λαιμός του και να βγει το κράνος του. Το σώμα του βρέθηκε ξυπόλυτο, χωρίς τα αθλητικά του παπούτσια και τις κάλτσες του. Μαρτυρίες φέρουν τον Βιλνέβ να έχει προλάβει να κλείσει τον διακόπτη της παροχής του καυσίμου, σβήνοντας την μηχανή του, ακριβώς την στιγμή που ξεκίνησε το ατύχημα, κατά την απογείωση του αυτοκινήτου του μετά την πρόσκρουση με τον τροχό του Γιόχεν Μας, με σκοπό να αποφύγει την εκδήλωση φωτιάς στο μονοθέσιό του. Αρκετοί οδηγοί περνώντας από το σημείο του ατυχήματος, σταμάτησαν τα αυτοκίνητά τους και έτρεξαν προς το μέρος που βρισκόταν ο Βιλνέβ. Ο Τζόν Γουότσον και ο Ντέρεκ Γουόργουικ προσπάθησαν να τον απομακρύνουν ελαφρώς από τον φράχτη. Το πρόσωπό του ήταν μπλε και το κεφάλι του είχε διπλώσει προς τα κάτω, με το κούτελό του σχεδόν να ακουμπά στο στέρνο του. Ο πρώτος γιατρός έφτασε στο σημείο του ατυχήματος 35 δευτερόλεπτα αργότερα, διαπιστώνοντας ότι ο Βιλνέβ διατηρούσε τον σφυγμό του, αλλά δεν ανέπνεε. Επιτόπου οι γιατροί τον διασωλήνωσαν και του χορηγήσαν οξυγόνο, πριν τον μεταφέρουν στο νοσηλευτικό κέντρο της πίστας. Στην συνέχεια από εκεί μεταφέρθηκε με ελικόπτερο στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Αγίου Ραφαήλ, στην πόλη Λέουβεν του Βελγίου. Αν και κλινικά νεκρός, οι γιατροί τον κράτησαν στην ζωή με μηχανική υποστήριξη, έως ότου φτάσει η σύζυγός του Τζοάννα στο νοσοκομείο. Μετά την άφιξή της, ακολούθησε μία σειρά ενεργειών με σκοπό την ανεύρεση ειδικών από όλο τον κόσμο σε μια ύστατη προσπάθεια να αναχαιτίσουν την κατάσταση. Οι προσπάθειες όμως ήταν μάταιες και οι συμβουλές όλων των ειδικών έδειχναν προς την ίδια κατεύθυνση. Απέμενε μόνο η συγκατάθεση της συζύγου του, η οποία μην μπορώντας να πιστέψει αυτό που είχε συμβεί, αρνείτο να συμφωνήσει. Στο τέλος, oi γιατροί και φίλοι την έπεισαν να προχωρήσει στην απόφασή της. Ο Ζιλ Βιλνέβ πέρασε στην αιωνιότητα εκείνο το βράδυ στις 9:12 τοπική ώρα. Ήταν Σάββατο 8 Μαΐου 1982.