Ζίγκφριντ Σασούν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζίγκφριντ Σασούν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση8  Σεπτεμβρίου 1886[1]
Matfield
Θάνατος1  Σεπτεμβρίου 1967[1][2]
Heytesbury[3]
Τόπος ταφήςΣόμερσετ
ΚατοικίαMatfield
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο[4]
Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας (έως 1927)
ΘρησκείαΚαθολικισμός
Ιουδαϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[5]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ
Κλερ Κόλετζ[6]
New Beacon School
Κολέγιο Μάρλμπορο
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταρεπόρτερ
συγγραφέας
στρατιωτικός
ποιητής
Αξιοσημείωτο έργοMemoirs of a Fox-Hunting Man
Επηρεάστηκε απόΤόμας Χάρντι
Ε. Μ. Φόρστερ
Ρόμπερτ Γκρέιβς
Χένρι Βον
William Halse Rivers Rivers
Henry Head
Edmund Gosse
Οικογένεια
ΣύζυγοςHester Gatty (από 1933)[7][8]
Stephen Tennant[7]
ΣύντροφοςStephen Tennant
ΤέκναGeorge Sassoon[7]
ΓονείςAlfred Ezra Sassoon[9][7] και Theresa Thornycroft[7]
ΑδέλφιαHamo Watts Sassoon[7]
ΟικογένειαSassoon family
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςcaptain/Βρετανικός Στρατός
Πόλεμοι/μάχεςΑ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΣτρατιωτικός Σταυρός
Διοικητής του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας
βραβείο Τζέιμς Τέιτ Μπλακ Μεμόριαλ
Χρυσό Μετάλιο Βασίλισσας για την Ποίηση
Hawthornden Prize
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ζίγκφριντ Σασούν (αγγλικά:Siegfried Loraine Sassoon) (8 Σεπτεμβρίου 1886 – 1 Σεπτεμβρίου 1967) ήταν Άγγλος ποιητής, συγγραφέας και στρατιωτικός. Παρασημοφορημένος για γενναιότητα στο Δυτικό Μέτωπο, έγινε ένας από τους κορυφαίους ποιητές του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Στα αντιπολεμικά του ποιήματα περιέγραψε τη φρίκη των χαρακωμάτων. [10]

Για τη στρατιωτική δράση του παρασημοφορήθηκε με τον Στρατιωτικό Σταυρό και προήχθη σε Διοικητή του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας .

Ο Σασούν έγινε κεντρικό σημείο διαφωνίας εντός των Ενόπλων δυνάμεων όταν έκανε μια δημόσια δήλωση αντίθεσης στον πόλεμο, τον Ιούλιο 1917, η οποία είχε ως αποτέλεσμα να μεταφερθεί σε Πολεμικό Νοσοκομείο. Κατά την παραμονή του εκεί γνώρισε τον Γουίλφρεντ Όουεν, τον οποίο υποστήριξε και επηρέασε. Ο Σασούν κέρδισε αργότερα αναγνώριση και για το πεζογραφικό του έργο, ιδίως την τρίτομη μυθιστορηματική αυτοβιογραφία του, γνωστή ως Η τριλογία του Σέρστον.[11]

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σασούν (μπροστά) με τον αδερφό του Χάμο και συμφοιτητές το πρωί στο κολέγιο May Ball στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ το 1906

Ο Ζίγκφριντ Σασούν γεννήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 1886 στο Μάτφιλντ της κομητείας του Κεντ. Ο πατέρας του ήταν γόνος πλούσιας εβραϊκής οικογένειας τραπεζιτών και εμπόρων και η μητέρα του κατάγονταν από αγγλοκαθολική οικογένεια γλυπτών. Επειδή παντρεύτηκε εκτός της εβραϊκής πίστης, ο πατέρας του αποκληρώθηκε. Δεν υπήρχε γερμανική καταγωγή στην οικογένεια Σασούν. Η μητέρα του τον ονόμασε Ζίγκφριντ λόγω της αγάπης της για τις όπερες του Βάγκνερ. Ήταν ο δεύτερος από τους τρεις γιους, οι άλλοι ήταν ο Μάικλ και ο Χάμο. Όταν ήταν τεσσάρων ετών οι γονείς του χώρισαν. Το 1895 ο πατέρας του πέθανε από φυματίωση.[12]

Εγγράφηκε στο πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, όπου από το 1905 έως το 1907 σπούδασε νομικά και ιστορία. Έφυγε από το Κέιμπριτζ χωρίς πτυχίο και πέρασε τα χρόνια μετά το 1907 κυνηγώντας τον χειμώνα, παίζοντας κρίκετ το καλοκαίρι και γράφοντας στίχους, μερικούς από τους οποίους δημοσίευσε ιδιωτικά. [13]

Αν και ο πατέρας του είχε αποκληρωθεί από την περιουσία των Σασούν επειδή παντρεύτηκε Καθολική, ο Ζίγκφριντ είχε ένα μικρό προσωπικό εισόδημα που του επέτρεπε να ζει άνετα χωρίς να χρειάζεται να εργάζεται. Ήταν λάτρης της τέχνης, μέλος της καλής κοινωνίας, λογοτεχνικών κύκλων, αλλά και μποέμ. Αργότερα, κληρονόμησε μια μεγάλη κληρονομιά από μια θεία του.

Στον πόλεμο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πορτρέτο του Σασούν από τον Γκλιν Φίλποτ, 1917 (Μουσείο Φιτζγουίλιαμ )

Με το ξέσπασμα του πολέμου το 1914, ο Σασούν κατατάχθηκε εθελοντικά στον στρατό, αλλά ένα ατύχημα στην ιππασία καθυστέρησε την αποστολή του. Τον Μάιο του 1915 έφυγε για το Δυτικό μέτωπο στη Γαλλία ως αξιωματικός στο σύνταγμα των Ουαλών Τυφεκιοφόρων. Την 1η Νοεμβρίου 1915, έμαθε το τραγικό νέο: ο μικρότερος αδερφός του Χάμο σκοτώθηκε στην εκστρατεία της Καλλίπολης. Στο σύνταγμά του γνωρίστηκε και έγιναν στενοί φίλοι με τον Ρόμπερτ Γκρέιβς, ο οποίος είχε επίσης καταταχθεί εθελοντικά. Και οι δύο είχαν κοινή αγάπη για την ποίηση και έγραφαν ποιήματα ενώ υπηρετούσαν στο μέτωπο. Σύντομα αντιμετώπισε την πραγματικότητα του πολέμου και ο τόνος της γραφής του άλλαξε εντελώς: ενώ τα πρώιμα ποιήματά του παρουσιάζουν μια ρομαντική γλυκύτητα, η πολεμική του ποίηση κινείται σε μια ολοένα και πιο ασύμφωνη μουσικότητα, με σκοπό να μεταφέρει την τραγική κατάσταση των χαρακωμάτων και να αφυπνίσει ένα κοινό μέχρι τότε συνηθισμένο σε πατριωτικά ποιήματα. Αυτή την εποχή, λεπτομέρειες όπως σάπια πτώματα, τσακισμένα μέλη, βρωμιά, δειλία και αυτοκτονία είναι το σήμα κατατεθέν του έργου του και η φιλοσοφία του είχε σημαντική επίδραση στην μοντερνιστική ποίηση.[14]

Η φρίκη του πολέμου και τα βάσανα που οι στρατιώτες αναγκάστηκαν να υπομείνουν δημιούργησε στον Σασούν ένα παράδοξο μανιακό θάρρος, οι άνδρες του τον ονόμασαν «Τρελός Τζακ» για τα σχεδόν αυτοκτονικά κατορθώματά του. Στις 27 Ιουλίου 1916 του απονεμήθηκε ο Στρατιωτικός Σταυρός, ένα από τα υψηλότερα βραβεία ανδρείας του Βρετανικού Στρατού και η παραπομπή ανέφερε:

2ος Υπολοχαγός Ζίγκφριντ Σασούν. Για την εξαιρετική του ανδρεία κατά τη διάρκεια επιδρομής στα χαρακώματα του εχθρού. Παρέμεινε για 1 ½ ώρα κάτω από πυρά τουφεκιών και βομβών συλλέγοντας και φέρνοντας τους τραυματίες μας. Χάρη στο θάρρος και την αποφασιστικότητά του μεταφέρθηκαν όλοι οι νεκροί και οι τραυματίες.

Αντίδραση στον πόλεμο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σασούν τραυματίστηκε πολλές φορές και επέστρεψε στην Αγγλία για θεραπεία. Μετά από μια τέτοια αναρρωτική παραμονή στην Αγγλία, αρνήθηκε να επιστρέψει στο μέτωπο με μια δημόσια διαμαρτυρία ενάντια στη συνέχιση του πολέμου με τη «Διακήρυξη του Στρατιώτη» τον Ιούλιο 1917 και πέταξε τον Στρατιωτικό Σταυρό του στο ποτάμι. Αντί για το Στρατοδικείο, το Υπουργείο Πολέμου τον μετέφερε σε νοσοκομείο για τραυματισμένους αξιωματικούς, θύματα του λεγόμενου σοκ βομβαρδισμού, καθώς «δεν ήταν πλέον κατάλληλος για στρατιωτική υπηρεσία». Στο στρατιωτικό νοσοκομείο Γκρέγκλοκχαρτ του Εδιμβούργου, ο Σασούν γνώρισε τον Γουίλφρεντ Όουεν. Μέχρι τότε, ο Σασούν είχε ήδη γίνει γνωστός ως ποιητής του πολέμου και υποστήριξε τον άγνωστο ακόμη Όουεν. Στα τέλη του 1917, ο Σασούν αποσπάστηκε στην Ιρλανδία στην εκπαίδευση νέων νεοσυλλέκτων και σύντομα επέστρεψε στο μέτωπο της Αιγύπτου, χωρίς να αλλάξει ουσιαστικά τη στάση του στον πόλεμο. Τελικά επέστρεψε στη Γαλλία τον Ιούλιο 1918, όπου τραυματίστηκε ξανά, από φιλικά πυρά αυτή τη φορά στο κεφάλι, και πέρασε το υπόλοιπο του πολέμου στη Βρετανία.[15]

Μετά τον πόλεμο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τον πόλεμο, αφού έζησε για μια περίοδο στην Οξφόρδη, όπου σύχναζε στους λογοτεχνικούς κύκλους και υποστήριξε ηθικά και οικονομικά νεοεμφανιζόμενους συγγραφείς, δραστηριοποιήθηκε για λίγο στην πολιτική, εντάχθηκε στο Εργατικό κόμμα. Το 1919 άρχισε να εργάζεται ως λογοτεχνικός συντάκτης μιας σοσιαλιστικής εφημερίδας. Στη συνέχεια, ξεκίνησε μια περιοδεία διαλέξεων στις ΗΠΑ και ταξίδεψε στην Ευρώπη και τη Βρετανία.

Ο Ζίγκφριντ Σασούν με τη φίλη του Έθελ Φέιν το 1926

Ο Σασούν έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να φέρει το έργο του φίλου του Γουίλφρεντ Όουεν, ο οποίος είχε σκοτωθεί στο πεδίο της μάχης λίγο πριν από το τέλος του πολέμου, στην προσοχή του ευρύτερου κοινού. Η στενή σχέση τους είναι το θέμα του θεατρικού έργου του Στέφεν ΜακΝτόναλντ Not About Heroes που παρουσιάστηκε το 1982 στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου. [16]

Το 1951 ο Ζίγκφριντ ονομάστηκε Διοικητής του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, το 1953 έγινε επίτιμος υπότροφος στο Κολλέγιο Κλερ του Κέιμπριτζ και το 1965 έλαβε τιμητικό πτυχίο από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

Πέθανε την 1η Σεπτεμβρίου 1967, σε ηλικία 80 ετών. Στις 11 Νοεμβρίου 1985 το όνομά του, μαζί με 15 άλλα, προστέθηκε σε μια αναμνηστική πλακέτα στη Γωνιά των ποιητών στο Αββαείο του Γουέστμινστερ.

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ζίγκφριντ Σασούν είχε συμφιλιωθεί με την ομοφυλοφιλία του, που διώκονταν ποινικά εκείνη την εποχή, από την περίοδο που έφυγε από το Κέιμπριτζ και είχε μια σειρά από ερωτικές σχέσεις με άντρες, όπως με τον ηθοποιό Άιβορ Νοβέλο, τον Φίλιππο της Έσσης κ.α. Επιθυμώντας να αποκτήσει παιδί, τον Δεκέμβριο του 1933 παντρεύτηκε την Έστερ Γκάτι. Το ζευγάρι απέκτησε έναν γιο, τον Τζορτζ (1936–2006), που έγινε επιστήμονας, γλωσσολόγος και συγγραφέας, και χώρισε το 1945.

Λογοτεχνικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ποίημα Όλοι τραγουδούσαν του Σασούν σε τοίχο της Χάγης

Ο Σασούν αναφέρει τις πολεμικές του εμπειρίες στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στα πρώτα του έργα όπως Ο Γέρος Κυνηγός (The Old Huntsman, 1917), Επίθεση (Counter-Attack, 1918) και Σατιρικά ποιήματα (Satirical Poems, 1926). Η ημι-φανταστική αυτοβιογραφία του Οι αναμνήσεις του Τζορτζ Σέρστον (The Complete Memoirs of George Sherston, 1937) αποτελείται από τρία μέρη: Αναμνήσεις ενός ανθρώπου που κυνηγούσε αλεπούδες (Memoirs of a Fox-Hunting Man,1928), που κέρδισε το βραβείο Hawthornden το 1929, Αναμνήσεις ενός Αξιωματικού του Πεζικού (Memoirs of an Infantry Officer, 1930) και Η πρόοδος του Σέρστον (Sherston's Progress, 1936).

Ακολούθησαν άλλα αυτοβιογραφικά έργα, όπως ο Παλιός Αιώνας (1938), Ο Πλούτος της Νιότης (1942) και το Ταξίδι του Ζίγκφριντ 1916–20 (1945). Έγραψε επίσης μια βιογραφία του συγγραφέα Τζορτζ Μέρεντιθ το 1948.

Τα όψιμα ποιήματά του όπως Αγρυπνίες (1935) και Ακολουθίες (1956) είναι κυρίως πνευματικά. Το 1957 ασπάστηκε τον Ρωμαιοκαθολικισμό.

Ο Σασούν είναι ένας από τους κύριους χαρακτήρες στην Τριλογία της Αναγέννησης της Πατ Μπάρκερ, έργα που αναφέρονται στην εποχή που ο ποιητής βρισκόταν στο νοσοκομείο για τραυματισμένους αξιωματικούς. Αναφέρεται επίσης η γνωριμία του με τον Ρόμπερτ Γκρέιβς και τον Γουίλφρεντ Όουεν.

Το 2021, ο Τέρενς Ντέιβις σκηνοθέτησε το πολεμικό δράμα και κινηματογραφικό πορτρέτο του Ζίγκφριντ Σασούν, Benediction. [17] [18]

Ποιήματα σε μετάφραση στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Siegfried-Sassoon. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. (Αγγλικά) Find A Grave. 18860. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. Διεθνές Πρότυπο Aναγνωριστικό Ονόματος. isni.oclc.org/xslt/DB=1.2//CMD?ACT=SRCH&IKT=8006&TRM=ISN%3A0000+0001+0923+2033&COOKIE=U51%2CKENDUSER%2CI28%2CB0028++++++%2CSY%2CNISNI%2CD1.2%2CE3ce4ca18-41%2CA%2CH1%2C%2C3-28%2C%2C30-41%2C%2C43-59%2C%2C65-70%2C%2C74-75%2CR69.74.60.218%2CFY.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118642243.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12024904p. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. Αυτοκρατορικό Πολεμικό Μουσείο (Λονδίνο). www.europeana.eu/en/collections/person/60438-siegfried-sassoon.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 7,7 «Kindred Britain»
  8. p20473.htm#i204724. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  9. 9,0 9,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  10. . «poetryfoundation.org/poets/siegfried-sassoon». 
  11. . «ww1lit.nsms.ox.ac.uk/collections/sassoon». 
  12. . «poets.org/poet/siegfried-sassoon». 
  13. . «allpoetry.com/Siegfried-Sassoon». 
  14. . «kathimerini.gr/o-a-pagkosmios-opos-ton-ezise-o-athoos-poiitis/». 
  15. . «24grammata.com/Ο Ζίγκφριντ Σασούν και οι Ονειροπόλοι του». 
  16. . «iwm.org.uk/partnerships/mapping-the-centenary/projects/not-about-heroes-by-stephen-macdonald». 
  17. . «flix.gr/news/terrence-davies-prepares-benediction». 
  18. . «imdb.com/title/Benediction/2021». 
  19. . «frear.gr/«Οι επιζήσαντες» και η «Επίθεση». Δύο ποιήματα του Ζίγκφριντ Σασούν». 
  20. . «fractalart.gr/vomvardismos/».