Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ευθύμιος Παπαδημητρίου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το «Ευθύμης Παπαδημητρίου» ανακατευθύνει εδώ. Για Έλληνας ηθοποιός, δείτε: Μάκης Παπαδημητρίου.
Ευθύμιος Παπαδημητρίου
Ε. Παπαδημητρίου, Καΐκι (1950). Ξυλογραφία, 31 εκ. x 41 εκ. Συλλογή του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης.
Γέννηση1895
Αθήνα
Θάνατος1958
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Ιδιότηταζωγράφος και χαράκτης

Ο Ευθύμιος ή Ευθύμης Παπαδημητρίου (Αθήνα, 1895Αθήνα, 1958) ήταν Έλληνας ζωγράφος και χαράκτης. Ασχολήθηκε επίσης εκτεταμένα με το σκίτσο και την πολιτική γελοιογραφία.

Πολυσύνθετο ταλέντο, ο Παπαδημητρίου σπούδασε αρχικά Φυσικές Επιστήμες, ενώ ταυτοχρόνως καταπιάστηκε με τις εικαστικές τέχνες. Παρακολούθησε μαθήματα σχεδίου κοντά στους ζωγράφους Ε. Κοντιάδη και Β. Χατζή, για να ασχοληθεί κατόπιν με την γελοιογραφία σε αθηναϊκές εφημερίδες και περιοδικά.

Από το 1922 έως το 1929 έζησε στο Παρίσι[1], όπου παρακολούθησε μαθήματα ξυλογραφίας σε διάφορες ελεύθερες ακαδημίες. Κατά το ίδιο διάστημα επισκέφθηκε πολλά μουσεία της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Βρετανίας.

Για ένα διάστημα έζησε στην Αίγυπτο[2], εικονογραφώντας ελληνικά παροικιακά περιοδικά. Ταξίδεψε επίσης στην Κωνσταντινούπολη, το Άγιο Όρος και τον Μυστρά, για να μελετήσει την βυζαντινή τέχνη. Καρπός αυτής της περιόδου ήταν πολλές ξυλογραφίες, μερικές εκ των οποίων κυκλοφόρησαν και σε βιβλία.

Παρουσίασε έργα του σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Το 1958, όντας ήδη καταξιωμένος καλλιτέχνης, διορίσθηκε καθηγητής της Χαρακτικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Ωστόσο, μερικούς μήνες αργότερα, τον πρόλαβε ο θάνατος.

Έργα του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη, στην Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων, στην Πινακοθήκη του Δήμου Ιωαννίνων, καθώς επίσης σε πολλές πινακοθήκες του εξωτερικού και σε ιδιωτικές συλλογές. Χαρακτικά του κοσμούν επίσης πολλά βιβλία, σχολικά[3] και μη.

Σήμερα, ο Ευθύμιος Παπαδημητρίου θεωρείται από τους πρωτοπόρους της ελληνικής χαρακτικής. Πέρα από τους πειραματισμούς του στις τεχνικές χάραξης, ήταν από τους πρώτους στην ιστορία της ελληνικής χαρακτικής, μαζί με τον ομότεχνο του Νίκο Βεντούρα, που στα χρόνια 19471957 δημιούργησε χαρακτικά σε κυβιστικό και αφαιρετικό ύφος.

  1. Dēmētrēs., Sapranidēs, (2001). Historia tēs hellēnikēs geloiographias : 3000 chronia amphisvētēsēs (1η έκδοση). Athēna: Potamos. σελ. 268. ISBN 9607563735. 49288344. 
  2. Ēl., Emirēs, Giannēs (2000). Hoi Hellēnes tēs Aigyptou : hē allē pleura tēs Mesogeiou : ekthesē : 11 Ianouariou-27 Phevrouariou 2000, Pneumatiko Kentro. Αθήνα: Dēmos Athēnaiōn Politismikos Organismos. σελ. 144. ISBN 9607401174. 49372024. 
  3. Παπαντωνίου, Ζαχαρίας (1933) [1918]. Τα ψηλά βουνά. Αναγνωστικό Δ΄ Δημοτικού (5η έκδοση). Αθήνα: Δημητράκος Α.Ε. σελ. 4.