Ερρίκος Α΄ του Λονγκεβίλ
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ερρίκος Α΄ του Λονγκεβίλ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Henri d'Orléans (Γαλλικά) |
Γέννηση | 1568 |
Θάνατος | 8 Απριλίου 1595 Αμιένη |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός ηγέτης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Αικατερίνη του Νεβέρ (από 1588)[1] |
Τέκνα | Ερρίκος Β΄ του Λονγκεβίλ |
Γονείς | Λεονόρ ντ'Ορλεάν-Λονγκεβίλ και Marie de Bourbon, Duchess of Estouteville |
Αδέλφια | Φραγκίσκος του Φρονσάκ Antonietta d'Orléans-Longueville |
Οικογένεια | οίκος της Ορλεάνης-Λονγκεβίλ |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | στρατηγός |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Πνεύματος Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Μιχαήλ |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ερρίκος Α΄ (1568 - 8 Απριλίου 1595) από τον Οίκο των Βαλουά-Ορλεάνης ήταν δούκας του Λονγκεβίλ και πρίγκιπας του Νεσατέλ (1573-95). Ήταν στρατιωτικός και μέγας καγκελάριος της Γαλλίας (1589-95). Ήταν εγγονός της Μαργαρίτας Παλαιολογίνας.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Λεονόρ δούκα του Λονγκεβίλ, πρίγκιπα του Νεσατέλ, κόμη του Ντυνουά και του Τανκαρβίλ και της Μαρίας των Βουρβόνων, δούκισσας του Εστουτβίλ, κόρης και κληρονόμου του Φραγκίσκου κόμη του Σαιν-Πολ.
Το 1573 διαδέχθηκε τον πατέρα του στο Λονγκεβίλ στους τίτλους του και το 1601 τη μητέρα του ως κόμης του Σαιν-Πολ. Ήταν κυβερνήτης της Πικαρδίας, όταν ο Ερρίκος Γ΄ της Γαλλίας του ζήτησε να ανακουφίσει το Σενλί, που το πολιορκούσε ο Κάρολος Α΄ του Οίκου της Λωρραίνης, δούκας του Ωμάλ. Επέτυχε, νικώντας το στρατό του Καθολικού Συνασπισμού το 1589.
Το επόμενο έτος ο Ερρίκος Γ΄ δολοφονήθηκε και ο δούκας του Λονγκεβίλ δήλωσε πίστη στον Προτεστάντη διάδοχό του Ερρίκο Δ΄ της Γαλλίας. Έλαβε τη διοίκηση του στρατού της Πικαρδίας και έγινε μέγας Καγκελάριος της Γαλλίας.
Όταν εόρταζε την είσοδό του στο Ντουρλέρ, ένα μουσκέτο εκπυρσοκρότησε και τον τραυμάτισε. Το ατύχημα ίσως ήταν απόπειρα δολοφονίας, οργανωμένη από την Γκαμπριέλ ντ' Εστρέε ή ένα ζηλότυπο σύζυγο. Απεβίωσε από τα τραύματά του. Ο γλύπτης Φρανσουά Ανγκιέ έφτιαξε το επιτάφιο μνημείο του, στο οποίο ενταφιάστηκε και ο γιος του. Το μνημείο βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου.
Από τον Ερρίκο Α΄ ο Σαίξπηρ εμπνεύστηκε στοιχεία για τον Λονγκεβίλ στο θεατρικό του έργο Αγάπης Αγώνας Άγονος[2].
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1588 νυμφεύτηκε την Αικατερίνη Γκοντζάγκα, κόρη του Λουδοβίκου δούκα του Νεβέρ (γιου της Μαργαρίτας Παλαιολογίνας) και είχε τέκνο:
- Ερρίκος Β΄ 1595-1663, δούκας του Λονγκεβίλ.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ p43637.htm#i436363. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ G.R. Hibbard (editor), Love's Labour's Lost (Oxford University Press, 1990), p.49
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- His funerary monument in the Louvre Αρχειοθετήθηκε 2017-06-10 στο Wayback Machine.
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Henri I d'Orléans, duc de Longueville της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |