Μετάβαση στο περιεχόμενο

Επιστροφή στο Μπράιντσχεντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Επιστροφή στο Μπράιντσχεντ
Το κάστρο Χάουαρντ χρησιμοποιήθηκε ως τόπος γυρισμάτων για τηλεοπτική διασκευή του μυθιστορήματος
ΣυγγραφέαςΊβλιν Γουό
ΤίτλοςBrideshead Revisited
ΓλώσσαΑγγλικά
Ημερομηνία δημιουργίας1945
Ημερομηνία δημοσίευσης1945
Μορφήμυθιστόρημα
ΤόποςΠανεπιστήμιο της Οξφόρδης
LC ClassOL5721394W
LΤ ID22550
Πρώτη έκδοσηChapman and Hall
ΠροηγούμενοPut Out More Flags
ΕπόμενοScott-King's Modern Europe

Επιστροφή στο Μπράιντσχεντ (αγγλικός τίτλος: Brideshead Revisited) είναι μυθιστόρημα του Άγγλου συγγραφέα Ίβλιν Γουό που γράφτηκε το 1944 και δημοσιεύτηκε το 1945. Μετά από έναν ελαφρύ τραυματισμό που υπέστη τον Δεκέμβριο του 1943, ο Γουό ζήτησε άδεια μερικών μηνών την άνοιξη του 1944, δικαιολογώντας αυτό το αίτημα με την ελπίδα ότι το βιβλίο που σκόπευε να γράψει θα «προσφέρει αναγνωστική ευχαρίστηση και χαλάρωση σε μεγάλο αριθμό αναγνωστών στον σημερινό πόλεμο».[1]

Το μυθιστόρημα διερευνά θέματα όπως ο καθολικισμός και η νοσταλγία για την χαμένη χρυσή εποχή της αγγλικής αριστοκρατίας. Αναπλάθει την ατμόσφαιρα του Μεσοπολέμου και παρουσιάζει την ανέμελη φοιτητική ζωή στην Οξφόρδη, την παρακμή της αγγλικής αριστοκρατίας, το τέλος ενός κόσμου και την αβεβαιότητα της νέας εποχής.[2]

Το περιοδικό Time κατατάσσει το μυθιστόρημα ανάμεσα στα 100 καλύτερα αγγλόφωνα μυθιστορήματα που εκδόθηκαν μεταξύ 1923 και 2005.[3] Το 1981 διασκευάστηκε σε τηλεοπτική σειρά και το 2008 σε κινηματογραφική ταινία.[4]

Ο πρόλογος διαδραματίζεται στα τελευταία χρόνια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο λοχαγός Τσαρλς Ράιντερ και η μονάδα του στεγάζονται σε ένα μεγαλοπρεπές εξοχικό αρχοντικό που ονομάζεται Μπράιντσχεντ, το οποίο ο Τσαρλς γνωρίζει από την περίοδο του Μεσοπολέμου. Θυμάται πώς ήρθε για πρώτη φορά εδώ πριν από περισσότερα από 20 χρόνια με τον φίλο του Σεμπάστιαν, τον μικρότερο γιο των ιδιοκτητών του κτήματος. Το μυθιστόρημα αφηγείται την ιστορία αυτής της οικογένειας μέσα από τις αναμνήσεις του Τσαρλς Ράιντερ, ο οποίος άλλοτε από κοντά, άλλοτε από απόσταση, συμμετείχε στη ζωή των μελών της.

1923: Ο Τσαρλς Ράιντερ, ένας νεαρός αγνωστικιστής από ευκατάστατη μεσοαστική οικογένεια, φοιτητής στο κολλέγιο Χέρτφορντ του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, γίνεται φίλος με τον γοητευτικό λόρδο Σεμπάστιαν Φλάιτ, τον νεότερο γιο του αριστοκράτη λόρδου Μάρτσμεϊν και φοιτητή στο κολλέγιο Κράις Τσερτς. Ο Σεμπάστιαν συστήνει τον Τσαρλς στους εκκεντρικούς φίλους του, μεταξύ των οποίων και ο αλαζονικός και ομοφυλόφιλος Άντονι Μπλανς. Ο Σεμπάστιαν φιλοξενεί τον Τσαρλς στην οικογενειακή έπαυλη Μπράιντσχεντ, όπου ο Τσαρλς συναντά την υπόλοιπη οικογένεια του Σεμπάστιαν και την αδερφή του Τζούλια που τον γοητεύει.[5]

Κατά τη διάρκεια των μακρών διακοπών, ο Τσαρλς επιστρέφει στο σπίτι του στο Λονδίνο, όπου ζει με τον χήρο πατέρα του. Σύντομα όμως καλείται πίσω στο Μπράιντσχεντ μετά από έναν ελαφρύ τραυματισμό του Σεμπάστιαν και περνά τις υπόλοιπες διακοπές εκεί.

Η οικογένεια του Σεμπάστιαν είναι καθολική, κάτι που επηρεάζει τη ζωή τους καθώς και το περιεχόμενο των συνομιλιών τους. Ο Τσαρλς εκπλήσσεται με αυτό, αφού πάντα πίστευε ότι ο Χριστιανισμός ήταν «χωρίς ουσία ή αξία». Ο λόρδος Μάρτσμεϊν είχε μεταστραφεί από τον Αγγλικανισμό στον Καθολικισμό για να παντρευτεί τη γυναίκα του, αλλά στη συνέχεια εγκατέλειψε τόσο τον γάμο του όσο και τη νέα του θρησκεία και εγκαταστάθηκε στη Βενετία με την Ιταλίδα ερωμένη του. Μόνη, η λαίδη Μάρτσμεϊν αφοσιώνεται ακόμη περισσότερο στην πίστη της, την οποία συμμερίζονται επίσης με ενθουσιασμό ο μεγαλύτερος γιος της, λόρδος Μπρίντχεντ και η μικρότερη κόρη της, η Κορντέλια. Ο Σεμπάστιαν βυθίζεται όλο και περισσότερο στον αλκοολισμό και αποξενώνεται από την οικογένειά του για μια περίοδο δύο ετών. Φεύγει στο Μαρόκο, όπου το ποτό καταστρέφει την υγεία του. Τελικά βρίσκει κάποια παρηγοριά σε ένα καθολικό μοναστήρι της Τυνησίας.

Η φιλία μεταξύ του Σεμπάστιαν και του Τσαρλς, η οποία μετά βίας αποκρύπτεται ως ομοερωτική, σταδιακά εξασθενεί και η αποχώρηση του Σεμπάστιαν κάνει τον Τσαρλς να απομακρυνθεί από τους Μάρτσμεϊν. Ο Τσαρλς γίνεται επιτυχημένος ζωγράφος, παντρεύεται και αποκτά δύο παιδιά, αλλά η σχέση με τη γυναίκα του είναι ψυχρή και εκείνη τον απατά. Δέκα χρόνια αργότερα, συναντά τυχαία σε ένα ατμόπλοιο από τη Νέα Υόρκη στη Μεγάλη Βρετανία τη Τζούλια και αρχίζει τελικά μια σχέση μαζί της. Η Τζούλια έχει παντρευτεί έναν πλούσιο Καναδό επιχειρηματία, τον Ρεξ Μότραμ. Αυτός ο γάμος είχε προκαλέσει μεγάλο πόνο στη μητέρα της, γιατί ο Ρεξ ήταν χωρισμένος, οπότε παντρεύτηκαν με αγγλικανική ιεροτελεστία που επέτρεπε τον γάμο μεταξύ διαζευγμένων.[6]

Ο Τσαρλς και η Τζούλια αποφασίζουν να χωρίσουν τους συζύγους τους και να παντρευτούν. Την παραμονή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο ηλικιωμένος λόρδος Μάρτσμεϊν, πλέον ασθενής στο τελικό στάδιο, επιστρέφει στο Μπράιντσχεντ για να πεθάνει στο πατρογονικό του σπίτι. Ταραγμένος για τον ανάρμοστο γάμο του μεγαλύτερου γιου του, κληροδοτεί στη Τζούλια το αρχοντικό και το κτήμα, κάτι που θα έκανε τον Τσαρλς ιδιοκτήτη του σπιτιού. Ωστόσο, η αναζωπύρωση της πίστης του λόρδου Μάρτσμεϊν αλλάζει την κατάσταση: η Τζούλια αποφασίζει ότι δεν μπορεί να συνάψει έναν «αμαρτωλό» γάμο με τον Τσαρλς, σύμφωνα με τον καθολικό νόμο περί γάμου, θεωρούνται παντρεμένοι παρά τα διαζύγιά τους.

Η Κορντέλια επιστρέφει από την Ισπανία, όπου ήταν νοσοκόμα κατά τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο, με ανησυχητικά νέα για τον Σεμπαστιάν και προβλέπει ότι θα πεθάνει σύντομα στο μοναστήρι της Τυνησίας.

Η ιστορία τελειώνει την άνοιξη του 1943 (ή του 1944). Ο Τσαρλς έχει γίνει αξιωματικός του στρατού αφού ακολούθησε μια επιτυχημένη καριέρα ως ζωγράφος και βρίσκεται απροσδόκητα στο Μπράιντσχεντ, το οποίο έχει επιταχθεί για στρατιωτική χρήση. Το αρχοντικό έχει υποστεί πλέον ζημιές από τον στρατό, αλλά το ιδιωτικό παρεκκλήσι, που έκλεισε το 1926 μετά το θάνατο της λαίδης Μάρτσμεϊν, άνοιξε ξανά για προσευχές των στρατιωτών. Ο Τσαρλς προσεύχεται στο παρεκκλήσι  - που φαίνεται να δείχνει ότι και αυτός έχει βρει την πίστη.[7]

Το μυθιστόρημα έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές χάρη στην τηλεοπτική του διασκευή σε σειρά 11 επεισοδίων, η οποία γυρίστηκε στο κάστρο Χάουαρντ και μεταδόθηκε για πρώτη φορά στη βρετανική τηλεόραση το 1981. Πρωταγωνίστησε ο Τζέρεμι Άιρονς ως Τσαρλς Ράιντερ και ο Άντονι Άντριους ως Σεμπάστιαν Φλάιτ.[8]

Το 2008 διασκευάστηκε σε ομότιτλη ταινία μεγάλου μήκους, με την Έμμα Τόμσον ως λαίδη Μάρτσμεϊν, τον Μάθιου Γκουντ ως Τσαρλς Ράιντερ και τον Μπεν Γουίσοου ως Σεμπάστιαν Φλάιτ. Η ταινία σκηνοθετήθηκε από τον Τζούλιαν Τζάρολντ.[9]

Μεταφράσεις στα ελληνικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Επιστροφή στο Μπράιντσχεντ, μετάφραση Μ. Τόλη, εκδόσεις Κάκτος, 1983 [10]
  • Επιστροφή στο Μπράιντσχεντ, μετάφραση: Αθηνά Δημητριάδου, εκδόσεις Νεφέλη, 1997,[11] και εκδόσεις Πάπυρος, 2008 [12]