Εναλλακτικές Επενδύσεις

Οι Εναλλακτικές Επενδύσεις αφορούν τοποθετήσεις σε περιουσιακά στοιχεία πέρα από τα παραδοσιακά (π.χ. ομόλογα, μετοχές, μετρητά). Οι επενδυτές τοποθετούνται σε διαφορετικού τύπου χρηματοοικονομικά στοιχεία όπως εμπορεύματα, χρηματοοικονομικά παράγωγα, ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια, αντισταθμιστικά κεφάλαια, ή ενσώματα περιουσιακά στοιχεία όπως ακίνητα, έργα τέχνης, κρασί, πολύτιμα μέταλλα, ή γραμματόσημα.

Τοποθετήσεις

Χαρακτηρίζονται ως εναλλακτικές επενδύσεις οι τοποθετήσεις στα παρακάτω προϊόντα/κεφάλαια:

• Αντισταθμιστικά κεφάλαια: ιδιωτικά επενδυτικά σχήματα που δεν υπόκεινται σε όλες τις ρυθμίσεις των παραδοσιακών επενδύσεων (π.χ. αμοιβαίων κεφαλαίων). Απευθύνονται σε θεσμικούς επενδυτές και ευκατάστατους ιδιώτες, και διαχωρίζονται ακολούθως με βάση την επενδυτική τους στρατηγική, η οποία συνήθως είναι μία από τις παρακάτω:
  • Global macro
  • Equity long/short
  • Short selling
  • Arbitrage
  • Event driven
• Εμπορεύματα
• Ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια (αγγλικά: Private Equity Funds)
  • Επιχειρηματικά Κεφάλαια (αγγλικά: Venture Capital): Χρηματοδοτούν το αρχικό στάδιο εταιριών που δεν μπορούν να αντλήσουν κεφάλαια μέσω παραδοσιακών τρόπων χρηματοδότησης.
  • Leveraged Buyout Funds (LBO funds)
  • Special debt funds: πρόκειται για ειδικά κεφάλαια που επενδύουν σε χρέος εταιριών. Κύριες μορφές είναι το mezzanine debt, μία υβριδική μορφή χρηματοδότησης με χρέος και μετοχικό κεφάλαιο για την κάλυψη των καθημερινών αναγκών μίας συνήθως ώριμης εταιρίας σε περιόδους επέκτασης, και το distressed debt που αφορά αγορά χρέους εταιριών που αντιμετωπίζουν προβλήματα λειτουργίας και είναι πιθανή η πτώχευσή τους.
• Ενσώματα περιουσιακά στοιχεία, όπως κρασί, έργα τέχνης, πολύτιμα μέταλλα.

Χαρακτηριστικά

Το βασικό όφελος που προσφέρουν οι εναλλακτικές επενδύσεις είναι η ακόμη μεγαλύτερη διαφοροποίηση που μπορεί να εισάγει ο επενδυτής στο χαρτοφυλάκιό του, επενδύοντας σε στοιχεία που έχουν χαμηλή συσχέτιση με τα παραδοσιακά. Με την προσθήκη εναλλακτικών επενδύσεων, μπορεί κάποιος να επιτύχει βελτιωμένη σχέση απόδοσης-κινδύνου. Παράλληλα, πολλοί επενδύουν σε προϊόντα που λειτουργούν αντισταθμιστικά ως προς τους κινδύνους του παραδοσιακού χαρτοφυλακίου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι επενδύσεις σε εμπορεύματα που αποτελούν σύνηθες μέσο αντιστάθμισης του κινδύνου πληθωρισμού.

Οι εναλλακτικές επενδύσεις καλύπτουν, επίσης, το κενό που αφήνουν οι παραδοσιακές επενδύσεις στη δυνατότητα του εκάστοτε επενδυτή να επιλέξει διαφορετικά επίπεδα κινδύνων και αποδόσεων. Για παράδειγμα, τα αντισταθμιστικά κεφάλαια έχοντας μεγαλύτερη δυνατότητα λήψης θέσεων πώλησης (short selling), αλλά και χρήσης μόχλευσης, μπορούν να αναλάβουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο. Αυτός μπορεί να οδηγήσει είτε σε αποδόσεις πολύ υψηλότερες από αυτές της αγοράς, είτε σε σημαντικότατες απώλειες, εάν οι εκτιμήσεις του διαχειριστή δεν επαληθευτούν.

Οι εναλλακτικές επενδύσεις, στην πλειοψηφία τους, δεν είναι τυποποιημένες σε οργανωμένες κεφαλαιαγορές, και επομένως εποπτεύονται από τις αρχές σε πολύ μικρότερο βαθμό σε σχέση με τις παραδοσιακές επενδύσεις. Το γεγονός αυτό τις κάνει λιγότερο ρευστές επενδύσεις, δηλαδή, ένας επενδυτής δεν μπορεί εύκολα να εισέλθει και να εξέλθει από την αγορά, λόγω πολλών μορφών κόστους (π.χ. κόστος πληροφόρησης, προμήθειες, ρήτρες κεφαλαίου). Για αυτό το λόγο άλλωστε οι πιο συνήθεις επενδυτές είναι μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, συνταξιοδοτικά ταμεία, φυσικά πρόσωπα με μεγάλη περιουσία, φιλανθρωπικά ιδρύματα, πανεπιστημιακά κληροδοτήματα και funds of funds.