Ελληνική απογραφή 1861
 Απογραφές Πληθυσμού
| ||
| ← 1856 | 1861 | → 1870 |
Η ελληνική απογραφή του 1861 ήταν η δέκατη πέμπτη επίσημη απογραφή του ελληνικού κράτους από ιδρύσεώς του. Αυτή ήταν και η πρώτη απογραφή κατά την οποία υιοθετήθηκαν μερικώς οι διεθνείς συστάσεις για τη διενέργεια απογραφών όπως αυτές διαμορφώθηκαν στα Διεθνή Στατιστικά συνέδρια των Βρυξελών (1853), του Παρισιού (1855) και της Βιέννης (1857).[1] Ήταν επίσης η πρώτη πλήρης απογραφή, αφού εκτός από δημογραφικά στοιχεία συλλέχθηκαν και στοιχεία για την γεωργία.[2] Η απογραφή δημοσιεύτηκε στην ελληνική και γαλλική γλώσσα, με τον σκοπό της μετάφρασης στα γαλλικά να είναι η γνωστοποίηση των στοιχείων της ελληνικής κοινωνίας στον έξω κόσμο καθώς και η πρόκληση ενδιαφέροντος των Ευρωπαίων διανοουμένων.[3]
Πληθυσμός στις διοικητικές ενότητες
Την εποχή που διενεργήθηκε η απογραφή ίσχυε η διοικητική διαίρεση του 1845, ενώ η στα σύνορα του Ελληνικού Βασιλείου συμπεριλαμβανόταν μόνο η Πελοπόννησος, η Στερεά Ελλάδα, τα νησιά του Αργοσαρωνικού και οι Κυκλάδες. Τρία χρόνια μετά την απογραφή, το 1864, τα Επτάνησα θα παραχωρούνταν στο Βασίλειο της Ελλάδας από το Ηνωμένο Βασίλειο.[4]
| Θέση | Νομός | Πληθυσμός | Έδρα |
|---|---|---|---|
| 1 | Αργολίδος και Κορινθίας | 138.249 | Επαρχία Ναυπλίας |
| 2 | Κυκλάδων | 118.130 | Επαρχία Σύρου |
| 3 | Μεσσηνίας | 117.181 | Επαρχία Τριφυλίας |
| 4 | Αττικής και Βοιωτίας | 116.024 | Επαρχία Αττικής |
| 5 | Αχαΐας και Ήλιδος | 113.719 | Επαρχία Πατρών |
| 6 | Λακωνίας | 112.910 | Επαρχία Λακεδαίμονος |
| 7 | Ακαρνανίας και Αιτωλίας | 109.392 | Επαρχία Βάλτου |
| 8 | Φθιώτιδος και Φωκίδος | 102.291 | Επαρχία Παρνασσίδας |
| 9 | Αρκαδίας | 96.546 | Επαρχία Μαντινείας |
| 10 | Ευβοίας | 72.368 | Επαρχία Χαλκίδας |
| - | Βασίλειο της Ελλάδας | 1.096.810 | Αθήνα |
Κύρια Επαγγέλματα
Η πλειοψηφία του ενεργού πληθυσμού ασχολούνταν, σύμφωνα με την απογραφή του 1861, με την γεωργία, πρωτίστως, και την κτηνοτροφία.
| Επάγγελμα | Απασχολούμενοι |
|---|---|
| Γεωργοί | 147.507 |
| Ποιμένες | 38.935 |
| Βιομήχανοι | 32.801 |
| Εργάτες | 19.592 |
| Ναυτικοί του εμπορικού Ναυτικού | 19.303 |
| Κτηματικοί | 16.122 |
| Άνδρες Υπηρέτες | 12.651 |
| Μικρέμποροι | 9.452 |
Θρήσκευμα
Οι Χριστιανοί κάτοικοι στην απογραφή του 1861, συγκροτούν την απόλυτη πλειονότητα με τους ακόλουθους του Ορθόδοξου δόγματος να ανέρχονται στους 1.086.900, τους ακολούθους άλλων δογμάτων στους 9.358 και οι "αλλόθρησκοι" στους 552 κατοίκους.[5]
Εθνικότητα
Κατά την απογραφή του 1861 δύο ομάδες αναδείχθηκαν για τον ορισμό της εθνικότητας: Ημεδαποί και Αλλοδαποί. Η αναλογία δε είχε ως εξής: 1 περίπου αλλοδαπός επί 55 ημεδαπών. Συγκεκριμένα οι ημεδαποί αντιστοιχούσαν σε 1.076.907 και οι αλλοδαποί σε 19.992 απογραφόμενους.[5]
Παραπομπές
- ↑ «Απογραφές» - e-Demography
- ↑ «Η τριακοστή γενική απογραφή του ελληνικού πληθυσμού», εφ. ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 14-05-2011.
- ↑ Σούτσος, Ιωάννης (1862). «Απογραφή 1861». ΕΛΣΤΑΤ. Γραφείον Δημόσιας Οικονομίας. σελ. 35.
- ↑ Martin, F., Keltie, J. S., Renwick, I. P. A., Epstein M., Steinberg, S. H., Paxton, J., The Statesman's year-book, Λονδίνο 1866, σ. 308.
- ↑ 5,0 5,1 «Πολιτειογραφικαί πληροφορίαι περί Ελλάδος» στο: Εθνικόν Ημερολόγιον Βρετού, Τόμ. 9, Αρ. 1 (1869).
