Εκλογές στο Μπανγκλαντές

Το Μπανγκλαντές εκλέγει σε εθνικό επίπεδο ένα νομοθετικό σώμα με μία Βουλή ή θάλαμο. Το μονοθάλαμο Jatiyo Sangshad, δηλαδή το εθνικό κοινοβούλιο, έχει 350 μέλη εκ των οποίων τα 300 εκλέγονται απευθείας μέσω εθνικών εκλογών για πενταετή θητεία σε μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες, ενώ 50 θέσεις προορίζονται για τις γυναίκες που επιλέγονται από το κυβερνών κόμμα ή τον συνασπισμό. Επικεφαλής της κυβέρνησης είναι ο πρωθυπουργός. Ο πρόεδρος που είναι ο επικεφαλής του κράτους εκλέγεται από το εθνικό κοινοβούλιο. Ο πρόεδρος του Μπανγκλαντές είναι ένα τελετουργικό αξίωμα και δεν ασκεί κανέναν έλεγχο στη λειτουργία του κράτους.

Το Μπαγκλαντές έχει ένα ανεπίσημο δικομματικό σύστημα το οποίο έχει εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου από τις εκλογές του 1991. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν δύο κυρίαρχα πολιτικά κόμματα ή συνασπισμοί, το ένα με επικεφαλής την Αουάμι Λιγκ του Μπανγκλαντές και το άλλο με επικεφαλής το Εθνικιστικό Κόμμα του Μπανγκλαντές, με εξαιρετική δυσκολία για οποιονδήποτε να επιτύχει εκλογική επιτυχία υπό τη σημαία οποιουδήποτε άλλου κόμματος όσον αφορά την επίτευξη πλειοψηφίας. Ωστόσο, το Κόμμα Jatiya (Ershad) έχει επίσης επιτύχει εκλογική επιτυχία με την πάροδο των ετών, κερδίζοντας αρκετές τοπικές και δημαρχιακές εκλογές και αποτελώντας το κύριο κόμμα της αντιπολίτευσης από το 2008.

Έμμεσες προεδρικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2009[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εκλογή προέδρου ήταν να γίνει έμμεσα στις 16 Φεβρουαρίου του 2009.^[1]^[2] Εξαιτίας της απουσίας ενός εκλεγμένου κοινοβουλίου, η διαδικασία καθυστέρησε, με δεδομένο ότι η θητεία του Ιατζουντίν Αχμέτ είχε λήξει το Σεπτέμβριο του 2007.^[3] Ο σύνδεσμος Αγουάμι, που ήταν ο μεγάλος νικητής των βουλευτικών εκλογών του 2008, όρισε υποψήφιο για το ύπατο αξίωμα το Ζιλούρ Ραχμάν.^[4] Ήταν ο μοναδικός υποψήφιος που κατέθεσε την υποψηφιότητά του έγκαιρα, καθώς η προθεσμία ήταν ως τις 9 Φεβρουαρίου.^[5] Καθώς δεν απέσυρε την υποψηφιότητά του ως την προθεσμία (11 Φεβρουαρίου), η Εκλογική Επιτροπή τον ανακήρυξε εκλεγμένο πρόεδρο.^[6] Ορκίστηκε και ανέλαβε καθήκοντα στις 12 Φεβρουαρίου.

2013[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά το θάνατο του προέδρου Ραχμάν, εξελέγη από το Κοινοβούλιο ως αντικαταστάτης του ο Αμπντούλ Χαμίντ στις 22 Απριλίου 2013. Ο Χαμίντ κέρδισε την εκλογή χωρίς αντίπαλο^[7].