Εκκλησία της Κατάθεσης του Ιματίου
| Εκκλησία της Κατάθεσης του Ιματίου | |
|---|---|
| Церковь Ризоположения | |
 | |
 | |
| Είδος | ορθόδοξη εκκλησία |
| Αρχιτεκτονική | Ρωσική αρχιτεκτονική |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 55°45′3″N 37°36′59″E |
| Θρήσκευμα | Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία |
| Θρησκευτική υπαγωγή | Επαρχία της Μόσχας |
| Διοικητική υπαγωγή | Tverskoy District |
| Χώρα | Ρωσία |
| Έναρξη κατασκευής | 1450 |
| Ολοκλήρωση | 1845 |
| Υλικά | τούβλο |
| Προστασία | μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς στη Ρωσία[1] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Η Εκκλησία της Κατάθεσης του Ιματίου της Θεοτόκου, (ρωσικά: Церковь Ризоположения), είναι εκκλησία που βρίσκεται στην Πλατεία των Καθεδρικών Ναών στο Κρεμλίνο της Μόσχας. Ξεκίνησε το 1484 από μαστόρους από το Πσκοφ, πιθανότατα από την ίδια ομάδα αρχιτεκτόνων που έκτισαν τον παρακείμενο καθεδρικό ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. [2] Σήμερα λειτουργεί ως μέρος των Μουσείων του Κρεμλίνου της Μόσχας.
Ο ναός κτίστηκε στη θέση προηγούμενης εκκλησίας, που κτίστηκε από τον Μητροπολίτη Μόσχας Ιωνά το 1451 Το όνομα της εκκλησίας, που μεταφράζεται ποικιλοτρόπως ως «Εκκλησία του Ιματίου της Παρθένου», [3] «Εκκλησία της Κατάθεσης του Ιερού Ιματίου της Κυρίας Ημών», «Εκκλησία του Πέπλου» ή απλά «Εκκλησία της Κατάθεσης», λέγεται ότι αναφέρεται σε μ εορτή, που χρονολογείται από τον 5ο αι., που γίνεται σε ανάμνηση της μεταφοράς του ιματίου Παναγίας από την Παλαιστίνη στην Κωνσταντινούπολη, όπου και προστάτευε την πόλη από εχθρικές επιδρομές. Για παράδειγμα, η παράδοση λέει ότι κατά τη διάρκεια του Ρωσο-βυζαντινού πολέμου του 860 ο Πατριάρχης τοποθέτησε το ιμάτιο της Παναγίας στη θάλασσα, προκαλώντας καταιγίδα που κατέστρεψε τα ρωσικά.
Ένα τέμπλο τεσσάρων επιπέδων του 1627, έχει διατηρηθεί στην εκκλησία. Η εκκλήσία έχει επίσης τοιχογραφίες του 1644 των Iβάν Μπορίσοφ, Σίντορ Ποσπέεφ και Σέμυον Aμπράμοφ. Κτίστηκε με το παραδοσιακό πρώιμο ρωσικό στυλ, που χαρακτηρίζεται από «μια αξιοσημείωτη τάση προς πιο υψηλές αναλογίες, τη συνολική δομή να επεκτείνεται τοποθετημένη σε υπερυψωμένα θεμέλια και το τύμπανο που στηρίζει τον ενιαίο τρούλο να υψώνεται επίσης». [2] Η περίπλοκη εσωτερική λεπτομέρεια και η διακόσμηση ήταν χαρακτηριστικά της ρωσικής αρχιτεκτονικής αυτής της περιόδου. [2]
Αρχικά, η εκκλησία χρησίμευε ως το ιδιωτικό παρεκκλήσι του Πατριάρχη της Μόσχας, αλλά από τα μέσα του 17ου αι. πέρασε στην κατοχή της ρωσικής βασιλικής οικογένειας. [4] Η εκκλησία υπέστη σοβαρές ζημιές σε μια πυρκαγιά το 1737 (η ίδια πυρκαγιά που έσπασε την καμπάνα του Τσάρου).
Σήμερα, η εκκλησία στεγάζει επίσης έκθεση ξυλογλυπτικής από τον 14ο έως τον 19ο αι.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Постановление Совета Министров РСФСР № 1327 от 30.08.1960».
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Shvidkovsky, Dmitry. Russian Architecture and the West, Yale University Press, 2007. (ISBN 0-300-10912-1)
- ↑ «About The Church of the Deposition of the Robe». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ Carlisle, Olga. "In the heart of Moscow", The New York Times, October 22, 1989. Retrieved on April 28, 2008.