Λορέντσο Γκιμπέρτι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: προσθήκη σήμανσης επαληθευσιμότητας
μ μ.επιμέλεια
Γραμμή 11: Γραμμή 11:
| ιδιότητα = [[Γλυπτική|Γλύπτης]]
| ιδιότητα = [[Γλυπτική|Γλύπτης]]
| καλλιτεχνικό ρεύμα = [[Αναγέννηση]]
| καλλιτεχνικό ρεύμα = [[Αναγέννηση]]
| σημαντικά έργα = Οι Πύλες του Παραδείσου, Βαπτιστήριο της Φλωρεντίας
| σημαντικά έργα = Οι «Πύλες του Παραδείσου» στο [[Βαπτιστήριο της Φλωρεντίας]]
}}
}}
O '''Λορέντσο Γκιμπέρτι''' (''Lorenzo Ghiberti'', [[1378]] - [[1 Δεκεμβρίου]] [[1455]]) ήταν [[Ιταλία|Ιταλός]] καλλιτέχνης της [[Αναγέννηση|πρώιμης αναγέννησης]], πιο γνωστός ως ο δημιουργός των χάλκινων θυρών του Βαπτιστηρίου της [[Φλωρεντία|Φλωρεντίας]], τις οποίες ο [[Μιχαήλ Άγγελος]] αποκάλεσε ''Πύλες του Παραδείσου''.
O '''Λορέντσο Γκιμπέρτι''' (''Lorenzo Ghiberti'', [[1378]] [[1 Δεκεμβρίου]] [[1455]]) ήταν [[Ιταλία|Ιταλός]] καλλιτέχνης της [[Αναγέννηση|πρώιμης αναγέννησης]], πιο γνωστός ως ο δημιουργός των χάλκινων θυρών του [[Βαπτιστήριο της Φλωρεντίας|Βαπτιστηρίου της Φλωρεντίας]], τις οποίες ο [[Μιχαήλ Άγγελος]] αποκάλεσε «Πύλες του Παραδείσου».


Ήταν γιος του Τσιόνε Γκιμπέρτι (Cione Ghiberti) ή του χρυσοτέχνη Μπάρτολο ντι Μικέλε. Ο ίδιος στα νεανικά του χρόνια ανέφερε ως πατέρα του τον Μπάρτολο, κάτω από την επίβλεψη του οποίου εκπαιδεύτηκε ως χρυσοτέχνης στη [[Φλωρεντία]], ωστόσο σε άλλη χρονική περίοδο ισχυρίστηκε το ίδιο και για τον Γκιμπέρτι, με αποτέλεσμα να παραμένει αβέβαιο ποιος από τους δύο ήταν πραγματικά ο πατέρας του. Το 1401 συμμετείχε και κέρδισε σε καλλιτεχνικό διαγωνισμό για την ανάληψη του έργου κατασκευής δύο μπρούντζινων πυλών, για το βαπτιστήριο του καθεδρικού ναού της Φλωρεντίας. Σώζονται μέχρι σήμερα στο μουσείο Μπαρτζέλλο της Φλωρεντίας τα ορειχάλκινα ανάγλυφα του Γκιμπέρτι και του [[Φιλίππο Μπρουνελέσκι]], ο οποίος συμμετείχε στο διαγωνισμό που είχε θέμα την θυσία του [[Ισαάκ]].
Ήταν γιος του Τσιόνε Γκιμπέρτι (Cione Ghiberti) ή του χρυσοτέχνη Μπάρτολο ντι Μικέλε. Ο ίδιος στα νεανικά του χρόνια ανέφερε ως πατέρα του τον Μπάρτολο, κάτω από την επίβλεψη του οποίου εκπαιδεύτηκε ως χρυσοτέχνης στη [[Φλωρεντία]], ωστόσο σε άλλη χρονική περίοδο ισχυρίστηκε το ίδιο και για τον Γκιμπέρτι, με αποτέλεσμα να παραμένει αβέβαιο ποιος από τους δύο ήταν πραγματικά ο πατέρας του. Το 1401 συμμετέσχε και κέρδισε σε καλλιτεχνικό διαγωνισμό για την ανάληψη του έργου κατασκευής δύο μπρούντζινων πυλών, για το [[βαπτιστήριο]] του καθεδρικού ναού της Φλωρεντίας. Σώζονται μέχρι σήμερα στο μουσείο Μπαρτζέλλο της Φλωρεντίας τα ορειχάλκινα ανάγλυφα του Γκιμπέρτι και του [[Φιλίππο Μπρουνελέσκι]], ο οποίος συμμετείχε στο διαγωνισμό που είχε θέμα την θυσία του [[Ισαάκ]].


Η εργασία του για την ολοκλήρωση του έργου για το βαπτιστήριο του καθεδρικού ναού διήρκεσε μέχρι το 1424 περιλαμβάνοντας επίσης το σχεδιασμό ορισμένων [[βιτρώ]], ενώ παράλληλα ο Γκιμπέρτι ανέλαβε και άλλες παραγγελίες, τις οποίες διεκπεραίωνε το εργαστήριό του, με πλήθος βοηθών καλλιτεχνών, μεταξύ των οποίων διακεκριμένες μορφές όπως ο [[Ντονατέλο]] και ο [[Πάολο Ουτσέλλο]]. Στη διάρκεια της ζωής του, ο Γκιμπέρτι έδειξε ενδιαφέρον για το έργο άλλων καλλιτεχνών, συνεισφέροντας σε αυτό με τον δικό του τρόπο. Χαρακτηριστικό δείγμα αποτελεί η συνεργασία του με τον [[Φρα Αντζέλικο]], στα πλαίσια της οποίας σχεδίασε το περίβλημα της εικόνας βωμού ([[ρετάμπλ]]) που φιλοτέχνησε ο τελευταίος για τη συντεχνία των εμπόρων λινών (''Arte dei Linaiuoli''). Στα αυτοβιογραφικά του γραπτά, ο Γκιμπέρτι ισχυρίστηκε πως μόνο σε λίγα από τα σημαντικά έργα της πόλης του δεν είχε ο ίδιος συμμετοχή. Αν και πιθανά η δήλωση αυτή ενέχει το στοιχείο της υπερβολής, ο Γκιμπέρτι θεωρείται από τους καλλιτέχνες που μοιράστηκαν τις γνώσεις και το ταλέντο τους.
Η εργασία του για την ολοκλήρωση του έργου για το βαπτιστήριο του καθεδρικού ναού διήρκεσε μέχρι το 1424 περιλαμβάνοντας επίσης το σχεδιασμό ορισμένων [[βιτρώ]], ενώ παράλληλα ο Γκιμπέρτι ανέλαβε και άλλες παραγγελίες, τις οποίες διεκπεραίωνε το εργαστήριό του, με πλήθος βοηθών καλλιτεχνών, μεταξύ των οποίων διακεκριμένες μορφές όπως ο [[Ντονατέλο]] και ο [[Πάολο Ουτσέλλο]]. Στη διάρκεια της ζωής του, ο Γκιμπέρτι έδειξε ενδιαφέρον για το έργο άλλων καλλιτεχνών, συνεισφέροντας σε αυτό με τον δικό του τρόπο. Χαρακτηριστικό δείγμα αποτελεί η συνεργασία του με τον [[Φρα Αντζέλικο]], στα πλαίσια της οποίας σχεδίασε το περίβλημα της εικόνας βωμού ([[ρετάμπλ]]) που φιλοτέχνησε ο τελευταίος για τη συντεχνία των εμπόρων λινών (''Arte dei Linaiuoli''). Στα αυτοβιογραφικά του γραπτά, ο Γκιμπέρτι ισχυρίστηκε πως μόνο σε λίγα από τα σημαντικά έργα της πόλης του δεν είχε ο ίδιος συμμετοχή. Αν και πιθανώς η δήλωση αυτή ενέχει το στοιχείο της υπερβολής, ο Γκιμπέρτι θεωρείται από τους καλλιτέχνες που μοιράστηκαν τις γνώσεις και το ταλέντο τους.


Μετά την ολοκλήρωση του έργου του για τον καθεδρικό ναό της Φλωρεντίας, ξεκίνησε να εργάζεται πάνω στην κατασκευή μίας ακόμα πύλης εισόδου, αυτή τη φορά για την ανατολική πλευρά του βαπτιστηρίου του ναού. To έργο αυτό, το οποίο ο Μιχαήλ Άγγελος ονόμασε ''Η Πόρτα του Παραδείσου'' ([[ιταλική γλώσσα|ιταλ.]] ''Porta del Paradiso''), ολοκληρώθηκε το 1452 και περιείχε δέκα βιβλικές σκηνές που φιλοτέχνησε ο Γκιμπέρτι.
Μετά την ολοκλήρωση του έργου του για τον καθεδρικό ναό της Φλωρεντίας, ξεκίνησε να εργάζεται πάνω στην κατασκευή μίας ακόμα πύλης εισόδου, αυτή τη φορά για την ανατολική πλευρά του βαπτιστηρίου του ναού. To έργο αυτό, το οποίο ο Μιχαήλ Άγγελος ονόμασε ''Η Πόρτα του Παραδείσου'' ([[ιταλική γλώσσα|ιταλ.]] ''Porta del Paradiso''), ολοκληρώθηκε το 1452 και περιείχε δέκα βιβλικές σκηνές που φιλοτέχνησε ο Γκιμπέρτι.


Ιδιαίτερη θέση κατέχουν επίσης τα γραπτά κείμενα του Γκιμπέρτι, τα οποία συγκέντρωσε σε τρεις ημιτελείς τόμους, με τον γενικό τίτλο ''I Commentarii'' και αποτελούν σημαντική πηγή για την [[αναγεννησιακή τέχνη]]. Το πρώτο μέρος του έργου πραγματεύεται την ιστορία της τέχνης των αρχαίων χρόνων, ενώ στο δεύτερο βιβλίο ο Γκιμπέρτι μελετά τα καλλιτεχνικά έργα του κοντινού παρελθόντος του, περιλαμβάνοντας επίσης μία αυτοβιογραφία. Από τον τρίτο τόμο διασώζονται μόνο αποσπάσματα, σύμφωνα με τα οποία επρόκειτο πιθανά για ένα αμιγώς θεωρητικό κείμενο.
Ιδιαίτερη θέση κατέχουν επίσης τα γραπτά κείμενα του Γκιμπέρτι, τα οποία συγκέντρωσε σε τρεις ημιτελείς τόμους, με τον γενικό τίτλο ''I Commentarii'' και αποτελούν σημαντική πηγή για την [[αναγεννησιακή τέχνη]]. Το πρώτο μέρος του έργου πραγματεύεται την ιστορία της τέχνης των αρχαίων χρόνων, ενώ στο δεύτερο βιβλίο ο Γκιμπέρτι μελετά τα καλλιτεχνικά έργα του κοντινού παρελθόντος του, περιλαμβάνοντας επίσης μία αυτοβιογραφία. Από τον τρίτο τόμο διασώζονται μόνο αποσπάσματα, σύμφωνα με τα οποία επρόκειτο πιθανά για ένα αμιγώς θεωρητικό κείμενο.


Απεβίωσε την [[1 Δεκεμβρίου|1η Δεκεμβρίου]] του [[1455]] στη [[Φλωρεντία]].
Απεβίωσε την [[1 Δεκεμβρίου|1η Δεκεμβρίου]] του [[1455]] στη [[Φλωρεντία]].
Γραμμή 30: Γραμμή 30:


<gallery widths="200px" heights="200px" perrow="5" >
<gallery widths="200px" heights="200px" perrow="5" >
File:Ghiberticompetition.jpg|''Η θυσία του Αβραάμ'', 1402, Φλωρεντία, Μουσείο Μπαρτζέλλο
Αρχείο:Ghiberticompetition.jpg|''Η θυσία του Αβραάμ'', 1402, Φλωρεντία, Μουσείο Μπαρτζέλλο
File:Museo_di_orsanmichele,_lorenzo_ghiberti,_san_matteo_01.JPG|''Ευαγγελιστής Ματθαίος'', 1419-23, Φλωρεντία, Museo di Orsanmichele
File:Museo_di_orsanmichele,_lorenzo_ghiberti,_san_matteo_01.JPG|''Ευαγγελιστής Ματθαίος'', 1419-23, Φλωρεντία, Museo di Orsanmichele
File:Formella_04,_lorenzo_ghiberti,_battesimo_di_cristo,_1427.JPG|''Η Βάπτιση'', 1417-1427, Σιένα, Battistero di San Giovanni
File:Formella_04,_lorenzo_ghiberti,_battesimo_di_cristo,_1427.JPG|''Η Βάπτιση'', 1417-1427, Σιένα, Battistero di San Giovanni
Γραμμή 42: Γραμμή 42:
</gallery>
</gallery>



== Βιβλιογραφία ==
==Βιβλιογραφία==
* Giorgio Vasari, ''Le vite de' più eccellenti pittori, scultori, e architettori'', 1550 (Τζόρτζιο Βαζάρι, ''Οι βίοι των εξοχοτέρων ζωγράφων, γλυπτών και αρχιτεκτόνων'' -αποσπασματική ελληνική μετάφραση από τον Στέλιο Λυδάκη, "Κανάκης", 1995)
* Giorgio Vasari, ''Le vite de' più eccellenti pittori, scultori, e architettori'', 1550 (Τζόρτζιο Βαζάρι, ''Οι βίοι των εξοχοτέρων ζωγράφων, γλυπτών και αρχιτεκτόνων'' -αποσπασματική ελληνική μετάφραση από τον Στέλιο Λυδάκη, "Κανάκης", 1995)


==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
{{Commonscat|Lorenzo Ghiberti}}
{{Commonscat|Lorenzo Ghiberti}}
*[http://www.newadvent.org/cathen/06544a.htm "Lorenzo di Cione Ghiberti", ''The Catholic Encyclopedia'', Volume VI]
* [http://www.newadvent.org/cathen/06544a.htm "Lorenzo di Cione Ghiberti", ''The Catholic Encyclopedia'', Volume VI]
*[http://www.lifo.gr/now/culture/15014 Οι «Πύλες του Παραδείσου» αποκαθίστανται μετά από 30 χρόνια -άρθρο στη Lifo]
* [http://www.lifo.gr/now/culture/15014 Οι «Πύλες του Παραδείσου» αποκαθίστανται μετά από 30 χρόνια -άρθρο στη Lifo]



{{Authority control}}
{{Authority control}}
{{Portal bar|Βιογραφίες|Τέχνη|Γλυπτική}}
{{Portal bar|Βιογραφίες|Τέχνη|Γλυπτική}}



{{DEFAULTSORT:Γκιμπερτι Λορεντζο}}
{{DEFAULTSORT:Γκιμπερτι, Λορεντζο}}
[[Κατηγορία:Ιταλοί γλύπτες]]
[[Κατηγορία:Ιταλοί γλύπτες]]
[[Κατηγορία:Γλύπτες της Αναγέννησης]]
[[Κατηγορία:Γλύπτες της Αναγέννησης]]

Έκδοση από την 15:58, 24 Αυγούστου 2020

Λορέντσο Γκιμπέρτι
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Lorenzo Ghiberti (Ιταλικά)
Γέννηση1378
Επαρχία της Φλωρεντίας, Ιταλία
Θάνατος1 Δεκεμβρίου 1455 (77 ετών)
Φλωρεντία, Ιταλία
Τόπος ταφήςΒασιλική της Σάντα Κρότσε
Χώρα πολιτογράφησηςΦλωρεντίνος
ΙδιότηταΓλύπτης
ΤέκναVittorio Ghiberti[1]
ΣυγγενείςBonaccorso Ghiberti (ανιψιός)[2]
ΚίνημαΠρώιμη Αναγέννηση
Είδος τέχνηςγλυπτική
Καλλιτεχνικά ρεύματαΑναγέννηση
Σημαντικά έργαΟι «Πύλες του Παραδείσου» στο Βαπτιστήριο της Φλωρεντίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

O Λορέντσο Γκιμπέρτι (Lorenzo Ghiberti, 13781 Δεκεμβρίου 1455) ήταν Ιταλός καλλιτέχνης της πρώιμης αναγέννησης, πιο γνωστός ως ο δημιουργός των χάλκινων θυρών του Βαπτιστηρίου της Φλωρεντίας, τις οποίες ο Μιχαήλ Άγγελος αποκάλεσε «Πύλες του Παραδείσου».

Ήταν γιος του Τσιόνε Γκιμπέρτι (Cione Ghiberti) ή του χρυσοτέχνη Μπάρτολο ντι Μικέλε. Ο ίδιος στα νεανικά του χρόνια ανέφερε ως πατέρα του τον Μπάρτολο, κάτω από την επίβλεψη του οποίου εκπαιδεύτηκε ως χρυσοτέχνης στη Φλωρεντία, ωστόσο σε άλλη χρονική περίοδο ισχυρίστηκε το ίδιο και για τον Γκιμπέρτι, με αποτέλεσμα να παραμένει αβέβαιο ποιος από τους δύο ήταν πραγματικά ο πατέρας του. Το 1401 συμμετέσχε και κέρδισε σε καλλιτεχνικό διαγωνισμό για την ανάληψη του έργου κατασκευής δύο μπρούντζινων πυλών, για το βαπτιστήριο του καθεδρικού ναού της Φλωρεντίας. Σώζονται μέχρι σήμερα στο μουσείο Μπαρτζέλλο της Φλωρεντίας τα ορειχάλκινα ανάγλυφα του Γκιμπέρτι και του Φιλίππο Μπρουνελέσκι, ο οποίος συμμετείχε στο διαγωνισμό που είχε θέμα την θυσία του Ισαάκ.

Η εργασία του για την ολοκλήρωση του έργου για το βαπτιστήριο του καθεδρικού ναού διήρκεσε μέχρι το 1424 περιλαμβάνοντας επίσης το σχεδιασμό ορισμένων βιτρώ, ενώ παράλληλα ο Γκιμπέρτι ανέλαβε και άλλες παραγγελίες, τις οποίες διεκπεραίωνε το εργαστήριό του, με πλήθος βοηθών καλλιτεχνών, μεταξύ των οποίων διακεκριμένες μορφές όπως ο Ντονατέλο και ο Πάολο Ουτσέλλο. Στη διάρκεια της ζωής του, ο Γκιμπέρτι έδειξε ενδιαφέρον για το έργο άλλων καλλιτεχνών, συνεισφέροντας σε αυτό με τον δικό του τρόπο. Χαρακτηριστικό δείγμα αποτελεί η συνεργασία του με τον Φρα Αντζέλικο, στα πλαίσια της οποίας σχεδίασε το περίβλημα της εικόνας βωμού (ρετάμπλ) που φιλοτέχνησε ο τελευταίος για τη συντεχνία των εμπόρων λινών (Arte dei Linaiuoli). Στα αυτοβιογραφικά του γραπτά, ο Γκιμπέρτι ισχυρίστηκε πως μόνο σε λίγα από τα σημαντικά έργα της πόλης του δεν είχε ο ίδιος συμμετοχή. Αν και πιθανώς η δήλωση αυτή ενέχει το στοιχείο της υπερβολής, ο Γκιμπέρτι θεωρείται από τους καλλιτέχνες που μοιράστηκαν τις γνώσεις και το ταλέντο τους.

Μετά την ολοκλήρωση του έργου του για τον καθεδρικό ναό της Φλωρεντίας, ξεκίνησε να εργάζεται πάνω στην κατασκευή μίας ακόμα πύλης εισόδου, αυτή τη φορά για την ανατολική πλευρά του βαπτιστηρίου του ναού. To έργο αυτό, το οποίο ο Μιχαήλ Άγγελος ονόμασε Η Πόρτα του Παραδείσου (ιταλ. Porta del Paradiso), ολοκληρώθηκε το 1452 και περιείχε δέκα βιβλικές σκηνές που φιλοτέχνησε ο Γκιμπέρτι.

Ιδιαίτερη θέση κατέχουν επίσης τα γραπτά κείμενα του Γκιμπέρτι, τα οποία συγκέντρωσε σε τρεις ημιτελείς τόμους, με τον γενικό τίτλο I Commentarii και αποτελούν σημαντική πηγή για την αναγεννησιακή τέχνη. Το πρώτο μέρος του έργου πραγματεύεται την ιστορία της τέχνης των αρχαίων χρόνων, ενώ στο δεύτερο βιβλίο ο Γκιμπέρτι μελετά τα καλλιτεχνικά έργα του κοντινού παρελθόντος του, περιλαμβάνοντας επίσης μία αυτοβιογραφία. Από τον τρίτο τόμο διασώζονται μόνο αποσπάσματα, σύμφωνα με τα οποία επρόκειτο πιθανά για ένα αμιγώς θεωρητικό κείμενο.

Απεβίωσε την 1η Δεκεμβρίου του 1455 στη Φλωρεντία.

Επιλογή έργων



Βιβλιογραφία

  • Giorgio Vasari, Le vite de' più eccellenti pittori, scultori, e architettori, 1550 (Τζόρτζιο Βαζάρι, Οι βίοι των εξοχοτέρων ζωγράφων, γλυπτών και αρχιτεκτόνων -αποσπασματική ελληνική μετάφραση από τον Στέλιο Λυδάκη, "Κανάκης", 1995)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

  1. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 2  Νοεμβρίου 2017. 500006531. Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2021.
  2. «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. ghiberti. Ανακτήθηκε στις 8  Οκτωβρίου 2019.