Οστρογότθοι

Ψηφιδωτό που απεικονίζει το ανάκτορο του Θεοδώριχου στο παρεκκλήσιο του παλατιού του, Άγιος Απολλινάριος ο νέος

Οι Οστρογότθοι ήταν ο ανατολικός κλάδος των παλαιότερων Γότθων (ο άλλος μεγάλος κλάδος ήταν οι Βησιγότθοι). Η προέλευση των Οστρογότθων εντοπίζεται σ' έναν κλάδο των Γότθων που είχε μεταναστεύσει νότια από τη Βαλτική Θάλασσα και εγκατέστησε βασίλειο βόρεια της Μαύρης Θάλασσας κατά τον 3ο και 4ο αιώνα. Δημιούργησαν μία αυτοκρατορία που εκτεινόταν από τη Μαύρη Θάλασσα έως τη Βαλτική. Οι Οστρογότθοι ήταν πιθανώς εγγράμματοι τον 3ο αιώνα και το εμπόριό τους με τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν πολύ ανεπτυγμένο. Περί το 370, οι Ούννοι επιτέθηκαν στους Οστρογότθους και τους υπέταξαν.

Μετά την προσάρτησή τους από τους Ούννους, υπάρχουν λίγες πληροφορίες για τους Οστρογότθους για περίπου 80 χρόνια, μετά τα οποία επανεμφανίζονται στην Παννονία, στον Δούναβη, ως φοιδεράτοι των Ρωμαίων.

Το βασίλειο των Οστρογότθων.

Μετά το θάνατο του αρχηγού των Ούννων Αττίλα (453 μ.Χ.), απερίσπαστοι, εισέβαλαν στην Ιταλία και με αρχηγό το Θεοδώριχο, την κατέλαβαν, αναγνωρίζοντας τη Βυζαντινή επικυριαρχία. Όταν, όμως, άρχισαν να γίνονται απειλητικοί για τις κτήσεις της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, ο Ιουστινιανός έστειλε αρχικά το στρατηγό Βελισσάριο και αργότερα το στρατηγό Ναρσή, ο οποίος τους συνέτριψε, σφραγίζοντας έτσι την κατάλυση του κράτους τους.

Ηγεμόνες

Οι πρώτοι πέντε είναι από τον Οίκο τού Αμάλ.

• Βαλαμίρ 447-π.465
• Θεοντέμιρ π.465-475
• Θεοδώριχος ο Μέγας 475-526
• Αταλάριχος 526-534
• Θεόδατος 534-536
• Ουίτιγις 536-540
• Ιλδίβαδος 540-541
• Εράριχος 541
• Τωτίλας 541-552
• Τεΐας 552-553