Σωτηρία Ιατρίδου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 31: | Γραμμή 31: | ||
{{Παραπομπές}} |
{{Παραπομπές}} |
||
{{DEFAULTSORT:Ιατριδου Σοφια}} |
{{DEFAULTSORT:Ιατριδου Σοφια}} |
||
⚫ | |||
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1901]] |
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1901]] |
||
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1985]] |
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1985]] |
||
[[Κατηγορία:Ελληνίδες ηθοποιοί κινηματογράφου]] |
|||
⚫ |
Έκδοση από την 09:57, 15 Νοεμβρίου 2016
Σωτηρία Ιατρίδου | |
---|---|
Γέννηση | 1901 Αθήνα |
Θάνατος | 4 Απριλίου 1985 Αθήνα |
Εθνικότητα | Ελληνική |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελληνική |
Ιδιότητα | ηθοποιός και ηθοποιός ταινιών |
Είδος τέχνης | ηθοποιός |
Η Σωτηρία Ιατρίδου (1901 - 4 Απριλίου 1985) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός.
Γεννήθηκε το 1901 στην Αθήνα. Ηθοποιός του δραματικού και μουσικού θεάτρου, πρωτοεμφανίστηκε το 1916 και απεσύρθη το 1946. Έλαβε μέρος σε έργα πρόζας στην περίοδο 1919-1926 και 1928-1940 καθώς και σε επιθεωρήσεις στην ενδιάμεση περίοδο 1926 -1928. Εμφανίσθηκε επίσης ως συμπρωταγωνίστρια με τη Μαρίκα Κοτοπούλη και την Κυβέλη σε μια από τις πρώτες ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες "Κακός δρόμος" του Ξενόπουλου στην οποία είχε συνθέσει η ίδια τη μουσική υπόκρουση. Έγραψε μουσική και στίχους σε αρκετά τραγούδια κυρίως επιθεωρήσεων, όπως το "Ακόμα ένα ποτηράκι".[1]. Διακρίθηκε ακόμη και ως βιολίστρια και κιθαρωδός και δίδασκε την τέχνη της αοιδού σε πολλές νεότερες ντιζέζ. Υπήρξε επίσης και ζωγράφος εκθέτοντας το 1938 στην Αθήνα έργα της σε διακοσμητική και ρακογραφία.
Η Σωτηρία Ιατρίδου ήταν αδερφή του επίσης ηθοποιού Σταύρου Ιατρίδη και κόρη της παλαιότερης μεγάλης υψιφώνου του ελληνικού μελοδράματος (όπερας) Αικατερίνης Ιατρίδου - Ζαμπελίου.
Πέθανε στην Αθήνα στις 4 Απριλίου 1985.