Πιέρο ντι Κόζιμο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 16: Γραμμή 16:
Το 1481 ταξίδεψε στη [[Ρώμη]] μαζί με τον δάσκαλό του, Ροσσέλλι. Αποδείχτηκε γνήσιο τέκνο της Αναγέννησης, απεικονίζοντας θέματα της κλασικής μυθολογίας, σε πίνακες όπως "Ο Άρης, η Αφροδίτη και ο Έρως", "Ο θάνατος της [[Πρόκρις|Πρόκριδος]]", τη σειρά του [[Περσέας|Περσέα]] με την [[Ανδρομέδα]] (στην πινακοθήκη Ουφίτσι) και πολλούς άλλους. Εμπνευσμένος από τις αναφορές του [[Βιτρούβιος|Βιτρούβιου]] σχετικά με την εξέλιξη του ανθρώπου, οι μυθικές απεικονίσεις του Πιέρο παρουσιάζουν την παράξενη παρουσία υβριδικών μορφών ανθρώπων και ζώων, με τον άνθρωπο να μαθαίνει να χρησιμοποιεί τη φωτιά και τα εργαλεία. Τα πολλά γυμνά στα έργα αυτά καταδεικνύουν την επιρροή του [[Λούκα Σινιορέλλι]] στην τέχνη του Πιέρο.
Το 1481 ταξίδεψε στη [[Ρώμη]] μαζί με τον δάσκαλό του, Ροσσέλλι. Αποδείχτηκε γνήσιο τέκνο της Αναγέννησης, απεικονίζοντας θέματα της κλασικής μυθολογίας, σε πίνακες όπως "Ο Άρης, η Αφροδίτη και ο Έρως", "Ο θάνατος της [[Πρόκρις|Πρόκριδος]]", τη σειρά του [[Περσέας|Περσέα]] με την [[Ανδρομέδα]] (στην πινακοθήκη Ουφίτσι) και πολλούς άλλους. Εμπνευσμένος από τις αναφορές του [[Βιτρούβιος|Βιτρούβιου]] σχετικά με την εξέλιξη του ανθρώπου, οι μυθικές απεικονίσεις του Πιέρο παρουσιάζουν την παράξενη παρουσία υβριδικών μορφών ανθρώπων και ζώων, με τον άνθρωπο να μαθαίνει να χρησιμοποιεί τη φωτιά και τα εργαλεία. Τα πολλά γυμνά στα έργα αυτά καταδεικνύουν την επιρροή του [[Λούκα Σινιορέλλι]] στην τέχνη του Πιέρο.


Κατά τη διάρκεια του βίου του ο Πιέτρο απέκτησε φήμη για την εκκεντρικότητά του - φήμη που ενισχύθηκε αλλά και της προσδόθηκε υπερβολή από ύστερους σχολιαστές, όπως ο [[Τζόρτζιο Βαζάρι]], ο οποίος στο βιβλίο του "Vitae..." περιέλαβε και τη βιογραφία του.<ref>{{cite book|last=Fermor|first= Sharon|title=Piero di Cosimo: Fiction, Invention, and Fantasia|publisher=Reaktion Books|year=1997|pages=7–9 and ff}}</ref> Φέρεται να φοβόταν τις θύελλες που συνοδεύονταν από κεραυνούς και ήταν τόσο πυροφοβικός που σπάνια μαγείρευε το φαγητό του, ζώντας κυρίως με βραστά σφιχτά αβγά, τα οποία έβραζε σε πενηντάδες, ενώ ζέσταινε την κόλλα για τα έργα του.<ref>Οι πρωτογενείς πληροφορίες προέρχονται από το έργο του William Griswold, "Piero di Cosimo." Grove Art Online. Oxford Art Online. Oxford University Press. Web. 5 Aug. 2014. <http://www.oxfordartonline.com/subscriber/article/grove/art/T067492>. (απαιτείται συνδρομή)</ref> Αρνιόταν, επίσης, την όποια καθαριότητα στο εργαστήριό του ή την κοπή φρούτων από τα οπωροφόρα δένδρα του κήπου του: Ζούσε, όπως αναφέρει ο Βαζάρι, "περισσότερο σαν ζώο παρά σαν άνθρωπος".
Κατά τη διάρκεια του βίου του ο Πιέτρο απέκτησε φήμη για την εκκεντρικότητά του.


Αν, όπως ισχυρίζεται ο Βαζάρι, πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του αποτραβηγμένος, αυτό οφείλεται στον Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα, υπό την επιρροή του οποίου έστρεψε την προσοχή του για μια ακόμη φορά στη θρησκευτική τέχνη. Ο θάνατος του διδασκάλου του, Ροσσέλλι, είναι επίσης πιθανό να επέδρασε στα τελευταία κακοδιάθετα χρόνια της ζωής του. Η "Άμωμη Σύλληψη με Αγίους" (σήμερα στην Ουφίτσι) και η "Αγία Οικογένεια" (σήμερα στην [[Πινακοθήκη της Δρέσδης]]) καταδεικνύουν τη θρησκευτική προσήλωση που του ενέπνευσε ο Σαβοναρόλα.


Εξαιρουμένου του τοπίου στο υπόβαθρο στην τοιχογραφία της "Επί του Όρους Ομιλίας" του Ροσσέλλι στην Καπέλα Σιξτίνα, δεν αναφέρονται άλλες τοιχογραφίες από τον χρωστήρα του. Από την άλλη ο Πιέτρο είχε μεγάλη φήμη ως ζωγράφος πορτρέτων: Το πιο διάσημο από τα έργα του είναι το πορτρέτο μιας ευγενούς από τη Φλωρεντία, της Σιμονέττα Βεσπούτσι, ερωμένης του Τζουλιάνο των Μεδίκων.


Σύμφωνα με τον Βαζάρι, ο Πιέτρο ήταν εξαιρετικός στην απεικόνιση παρελάσεων και θριαμβευτικών πομπών για τους νέους της Φλωρεντίας που αγαπούσαν τη διασκέδαση και δίνει μια ζωντανή περιγραφή μιας τέτοιας παρέλασης στο τέλος του καρναβαλιού του 1507, η οποία αναπαριστούσε τον θρίαμβο του θανάτου.


Ο Πιέρο ντι Κόζιμο επηρέασε πολύ τους συμμαθητές του [[Αλμπερτινέλλι]] και [[Μπαρτολομέο ντέλλα Πόρτα]] ενώ ήταν δάσκαλος του [[Αντρέα ντελ Σάρτο]].
<!--
During his lifetime, Piero acquired a reputation for eccentricity—a reputation enhanced and exaggerated by later commentators such as [[Giorgio Vasari]], who included a biography of Piero di Cosimo in his ''[[Lives of the Artists]]''.<ref>{{cite book|last=Fermor|first= Sharon|title=Piero di Cosimo: Fiction, Invention, and Fantasia|publisher=Reaktion Books|year=1997|pages=7–9 and ff}}</ref> Reportedly, he was frightened of thunderstorms, and so pyrophobic that he rarely cooked his food; he lived largely on hard-boiled eggs, which he prepared 50 at a time while boiling glue for his artworks.<ref>Original information sourced from: William Griswold. "Piero di Cosimo." Grove Art Online. Oxford Art Online. Oxford University Press. Web. 5 Aug. 2014. <http://www.oxfordartonline.com/subscriber/article/grove/art/T067492>.</ref> He also resisted any cleaning of his studio, or trimming of the fruit trees of his orchard; he lived, wrote Vasari, "more like a beast than a man".


Ο Βαζάρι αναφέρει ως χρονολογία θανάτου του Πιέρο το 1521 και τη χρονολογία αυτή αναπαράγουν πολλές πηγές, συμπεριλαμβανομένης και της "Encyclopedia Britannica".<ref>{{cite encyclopedia | title = Piero Di Cosimo | encyclopedia = Encyclopædia Britannica | volume = | pages = | publisher = Encyclopædia Britannica Online |year= 2006 | url = http://www.britannica.com/eb/article-9059972 | accessdate = 2006-10-28}}</ref> Ωστόσο, έγγραφα που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα αποκαλύπτουν ότι απεβίωσε από λοιμό στις 12 Απριλίου 1522.<ref name="waldman">{{cite journal | last = Waldman | first = Louis Alexander | authorlink = | coauthors = | title = Fact, Fiction, Hearsay: Notes on Vasari's Life of Piero di Cosimo | journal = The Art Bulletin | volume = 82 | issue = 1 | pages = 171–9 | publisher = The Art Bulletin, Vol. 82, No. 1|date=March 2000 | jstor = 3051370| doi = 10.2307/3051370 }}</ref>
If, as Vasari asserts, he spent the last years of his life in gloomy retirement, the change was probably due to preacher [[Girolamo Savonarola]], under whose influence he turned his attention once more to religious art. The death of his master Roselli may also have had an impact on Piero's morose elder years. The ''[[Immaculate Conception with Saints (Piero di Cosimo)|Immaculate Conception with Saints]]'', at the [[Uffizi]], and the ''Holy Family'', at [[Dresden]], illustrate the religious fervour to which he was stimulated by Savonarola.


==Επιλεγμένα έργα==
With the exception of the landscape background in Rosselli's fresco of the ''Sermon on the Mount'', in the Sistine Chapel, there is no record of any fresco work from his brush. On the other hand, Piero enjoyed a great reputation as a portrait painter: the most famous of his work is in fact the portrait of a [[Florence|Florentine]] noblewoman, ''[[Portrait of Simonetta Vespucci (Piero di Cosimo)|Simonetta Vespucci]]'', mistress of [[Giuliano di Lorenzo de' Medici|Giuliano de' Medici]]. According to Vasari, Piero excelled in designing pageants and triumphal processions for the pleasure-loving youths of Florence, and gives a vivid description of one such procession at the end of the carnival of 1507, which illustrated the triumph of death. Piero di Cosimo exercised considerable influence upon his fellow pupils [[Albertinelli]] and [[Bartolomeo della Porta]], and was the master of [[Andrea del Sarto]].


Vasari gave Piero's date of death as 1521, and this date is still repeated by many sources, including the ''[[Encyclopædia Britannica]]''.<ref>{{cite encyclopedia | title = Piero Di Cosimo | encyclopedia = Encyclopædia Britannica | volume = | pages = | publisher = Encyclopædia Britannica Online |year= 2006 | url = http://www.britannica.com/eb/article-9059972 | accessdate = 2006-10-28}}</ref> However, contemporary documents reveal that he died of plague on 12 April 1522.<ref name="waldman">{{cite journal | last = Waldman | first = Louis Alexander | authorlink = | coauthors = | title = Fact, Fiction, Hearsay: Notes on Vasari's Life of Piero di Cosimo | journal = The Art Bulletin | volume = 82 | issue = 1 | pages = 171–9 | publisher = The Art Bulletin, Vol. 82, No. 1|date=March 2000 | jstor = 3051370| doi = 10.2307/3051370 }}</ref>





<!--
==Selected works==
==Selected works==
*''Madonna and Child Enthroned with Sts. Peter, John the Baptist, Dominic, and Nicholas of Bari'' (1481–85) tempera and oil on panel, [[St. Louis Art Museum]], St. Louis, Missouri
*''Madonna and Child Enthroned with Sts. Peter, John the Baptist, Dominic, and Nicholas of Bari'' (1481–85) tempera and oil on panel, [[St. Louis Art Museum]], St. Louis, Missouri
Γραμμή 55: Γραμμή 60:
*''[[The Myth of Prometheus (Piero di Cosimo)|The Myth of Prometheus]]'' (1515) Oil on panel, [[Alte Pinakothek]], Munich and [[Musée des Beaux-Arts de Strasbourg|Musée des Beaux-Arts]], Strasbourg
*''[[The Myth of Prometheus (Piero di Cosimo)|The Myth of Prometheus]]'' (1515) Oil on panel, [[Alte Pinakothek]], Munich and [[Musée des Beaux-Arts de Strasbourg|Musée des Beaux-Arts]], Strasbourg
*''The Building of a Palace'' (1515–20) oil on panel, 83 x 197&nbsp;cm, [[Ringling Museum of Art]], Sarasota, Florida
*''The Building of a Palace'' (1515–20) oil on panel, 83 x 197&nbsp;cm, [[Ringling Museum of Art]], Sarasota, Florida
*''Madonna and Child with Saints and Angels'' (c.1520) oil on wood panel, [[Philbrook Museum of Art]], Tulsa, Oklahoma
*''Madonna and Child with Saints and Angels'' (c.1520) oil on wood panel, [[Philbrook Museum of Art]], Tulsa, Oklahoma -->


== Gallery ==
== Φωτοθήκη==
<gallery mode="packed" heights="200px">
<gallery mode="packed" heights="200px">


Γραμμή 64: Γραμμή 69:
File:1505 Piero di Cosimo Venus, Mars and Cupid anagoria.JPG|''Venus, Mars and Cupid'', [[Gemäldegalerie, Berlin]], c. 1505
File:1505 Piero di Cosimo Venus, Mars and Cupid anagoria.JPG|''Venus, Mars and Cupid'', [[Gemäldegalerie, Berlin]], c. 1505
File:Piero di cosimo, visitazione con i santi nicola e antonio abate, 1490 circa.JPG|''Visitation, with Saints Nicolas and Anthony Abbot'', c. 1490
File:Piero di cosimo, visitazione con i santi nicola e antonio abate, 1490 circa.JPG|''Visitation, with Saints Nicolas and Anthony Abbot'', c. 1490
File:Piero di Cosimo 013.jpg|''The Death of [[Procris]]'', c. 1495]]

File:Piero di Cosimo - Liberazione di Andromeda - Google Art Project.jpg|''[[Perseus Rescuing Andromeda]]'', oil on canvas, 1510 or 1513, [[Uffizi]]]]
[[File:Piero di Cosimo, Tritons and Nereids, Oil on Panel, 37 x158 cm, Milano, Altomani collection.jpg''Tritons and Nereids'' (1500), oil on panel, 37 x158 cm, Milano, Altomani collection]]
</gallery>
</gallery>

[[File:Piero di Cosimo 013.jpg|thumb|400px|''The Death of [[Procris]]'', c. 1495]]
[[File:Piero di Cosimo - Liberazione di Andromeda - Google Art Project.jpg|350px|thumb|''[[Perseus Rescuing Andromeda]]'', oil on canvas, 1510 or 1513, [[Uffizi]]]]
[[File:Piero di Cosimo, Tritons and Nereids, Oil on Panel, 37 x158 cm, Milano, Altomani collection.jpg|350px|thumb|''Tritons and Nereids'' (1500), oil on panel, 37 x158 cm, Milano, Altomani collection]]-->


==Παραπομπές==
==Παραπομπές==

Έκδοση από την 21:48, 1 Φεβρουαρίου 2016

Πιέρο ντι Κόζιμο
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Piero di Cosimo (Ιταλικά)
Γέννηση2  Ιανουαρίου 1462[1]
Φλωρεντία
Θάνατος12  Απριλίου 1522[1]
Φλωρεντία[2]
Αιτία θανάτουπανώλη
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Ιδιότηταζωγράφος[3]
Είδος τέχνηςπροσωπογραφία
Σημαντικά έργαThe Death of Procris, Incarnation of Jesus by Piero di Cosimo, Madonna and Child with a Dove - Piero di Cosimo - Louvre INV 817, Portrait of Simonetta Vespucci και Venus, Mars and Cupid
Χορηγός/οίΟίκος των Μεδίκων
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Πιέρο ντι Κόζιμο (ιταλικά: Piero di Cosimo (2 Ιανουαρίου 1462[4] – 12 Απριλίου 1522), γνωστός επίσης και ως Πιέρο ντι Λορέντσο (Piero di Lorenzo) ήταν Φλωρεντινός ζωγράφος της ιταλικής Αναγέννησης.

Είναι διάσημος για τις μυθολογικές και αλληγορικές αναπαραστάσεις που ζωγράφισε στα έργα του κατά τα τέλη της εποχής του Quattrocento. Λέγεται ότι εγκατέλειψε αυτή τη θεματολογία και επέστρεψε στα θρησκευτικά θέματα υπό την επίδραση του Σαβοναρόλα, του ιεροκήρυκα που άσκησε εκπληκτική επιρροή στη Φλωρεντία κατά τη δεκαετία του 1490, ο οποίος επηρέασε με όμοιο τρόπο και τον Σάντρο Μποττιτσέλλι. Το ύφος της ύστερης Αναγέννησης που εμφανίστηκε με τον νέο αιώνα είχε μικρή επίδραση στον Πιέρο, καθώς διατήρησε τον απόλυτο ρεαλισμό των μορφών του, τις οποίες συνδυάζει με μια συχνά ιδιόρρυθμη μεταχείριση των θεμάτων του, ώστε να επιτύχει την ξεχωριστή έκφραση στα έργα του. Ο Τζόρτζιο Βαζάρι αναφέρει πολλές ιστορίες σχετικά με την εκκεντρικότητά του ενώ τα μυθολογικά του θέματα ασκούν μια προσωπική και ιδιόμορφη γοητεία.[5]

Ο Πιέρο ντι Κόζιμο εκπαιδεύτηκε από τον Κόζιμο Ροσσέλλι, του οποίου τη θυγατέρα νυμφεύτηκε και τον βοήθησε στις τοιχογραφίες της Καπέλα Σιξτίνα. Επηρεάστηκε, επίσης, από την πρώιμη φλαμανδική ζωγραφική και τα "φορτωμένα" τοπία κυριαρχούν σε πολλά έργα του, συχνά δάση ιδωμένα από κοντά. Μερικά από τα πιο εντυπωσιακά κοσμικά έργα του έχουν τη διάταξη τοπίου (landscape format) που χρησιμοποιούνταν για πίνακες που ενσωματώνονταν σε γαμήλια μπαούλα (cassone) ή αναρτώνταν πίσω από αυτά (ονομάζονταν spalliera). Ήταν επίσης διάσημος στην εποχή του για τη σχεδίαση των πρόσκαιρων διακοσμήσεων που χρησιμοποιούνταν για τους εορτασμούς του καρναβαλιού ή άλλων εκδηλώσεων.

Βίος

Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής σε νεαρή ηλικία, δεκαετία 1490

Γιος του χρυσοχόου Λορέντσο ντι Πιέρο, ο ντι Κόζιμο γεννήθηκε στη Φλωρεντία και μαθήτευσε στον καλλιτέχνη Κόζιμο Ροσσέλλι, από τον οποίο πήρε το όνομα με το οποίο έγινε γνωστός και τον οποίο βοήθησε στις τοιχογραφίες της Καπέλλα Σιξτίνα το 1481.

Στην πρώτη φάση της σταδιοδρομίας του ο Πιέρο επηρεάστηκε από τον φλαμανδικό ρεαλισμό του Χούγκο φαν ντερ Χους, του οποίου το "Τρίπτυχο Πορτινάρι" (σήμερα στην Πινακοθήκη Ουφίτσι) ήταν η αφορμή να οδηγηθεί η φλωρεντινή ζωγραφική σε νέες ατραπούς. Πιθανότατα από αυτόν ο Πιέρο πήρε την αγάπη για τα τοπία και την πολύ καλή γνώση για την ανάπτυξη των λουλουδιών και του βίου των ζώων. Το ύφος του φαν ντερ Χους είναι ιδιαίτερα εμφανές στην "προσκύνηση των βοσκών" (σήμερα στα Μουσεία της πόλης του Βερολίνου).

Το 1481 ταξίδεψε στη Ρώμη μαζί με τον δάσκαλό του, Ροσσέλλι. Αποδείχτηκε γνήσιο τέκνο της Αναγέννησης, απεικονίζοντας θέματα της κλασικής μυθολογίας, σε πίνακες όπως "Ο Άρης, η Αφροδίτη και ο Έρως", "Ο θάνατος της Πρόκριδος", τη σειρά του Περσέα με την Ανδρομέδα (στην πινακοθήκη Ουφίτσι) και πολλούς άλλους. Εμπνευσμένος από τις αναφορές του Βιτρούβιου σχετικά με την εξέλιξη του ανθρώπου, οι μυθικές απεικονίσεις του Πιέρο παρουσιάζουν την παράξενη παρουσία υβριδικών μορφών ανθρώπων και ζώων, με τον άνθρωπο να μαθαίνει να χρησιμοποιεί τη φωτιά και τα εργαλεία. Τα πολλά γυμνά στα έργα αυτά καταδεικνύουν την επιρροή του Λούκα Σινιορέλλι στην τέχνη του Πιέρο.

Κατά τη διάρκεια του βίου του ο Πιέτρο απέκτησε φήμη για την εκκεντρικότητά του - φήμη που ενισχύθηκε αλλά και της προσδόθηκε υπερβολή από ύστερους σχολιαστές, όπως ο Τζόρτζιο Βαζάρι, ο οποίος στο βιβλίο του "Vitae..." περιέλαβε και τη βιογραφία του.[6] Φέρεται να φοβόταν τις θύελλες που συνοδεύονταν από κεραυνούς και ήταν τόσο πυροφοβικός που σπάνια μαγείρευε το φαγητό του, ζώντας κυρίως με βραστά σφιχτά αβγά, τα οποία έβραζε σε πενηντάδες, ενώ ζέσταινε την κόλλα για τα έργα του.[7] Αρνιόταν, επίσης, την όποια καθαριότητα στο εργαστήριό του ή την κοπή φρούτων από τα οπωροφόρα δένδρα του κήπου του: Ζούσε, όπως αναφέρει ο Βαζάρι, "περισσότερο σαν ζώο παρά σαν άνθρωπος".

Αν, όπως ισχυρίζεται ο Βαζάρι, πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του αποτραβηγμένος, αυτό οφείλεται στον Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα, υπό την επιρροή του οποίου έστρεψε την προσοχή του για μια ακόμη φορά στη θρησκευτική τέχνη. Ο θάνατος του διδασκάλου του, Ροσσέλλι, είναι επίσης πιθανό να επέδρασε στα τελευταία κακοδιάθετα χρόνια της ζωής του. Η "Άμωμη Σύλληψη με Αγίους" (σήμερα στην Ουφίτσι) και η "Αγία Οικογένεια" (σήμερα στην Πινακοθήκη της Δρέσδης) καταδεικνύουν τη θρησκευτική προσήλωση που του ενέπνευσε ο Σαβοναρόλα.

Εξαιρουμένου του τοπίου στο υπόβαθρο στην τοιχογραφία της "Επί του Όρους Ομιλίας" του Ροσσέλλι στην Καπέλα Σιξτίνα, δεν αναφέρονται άλλες τοιχογραφίες από τον χρωστήρα του. Από την άλλη ο Πιέτρο είχε μεγάλη φήμη ως ζωγράφος πορτρέτων: Το πιο διάσημο από τα έργα του είναι το πορτρέτο μιας ευγενούς από τη Φλωρεντία, της Σιμονέττα Βεσπούτσι, ερωμένης του Τζουλιάνο των Μεδίκων.

Σύμφωνα με τον Βαζάρι, ο Πιέτρο ήταν εξαιρετικός στην απεικόνιση παρελάσεων και θριαμβευτικών πομπών για τους νέους της Φλωρεντίας που αγαπούσαν τη διασκέδαση και δίνει μια ζωντανή περιγραφή μιας τέτοιας παρέλασης στο τέλος του καρναβαλιού του 1507, η οποία αναπαριστούσε τον θρίαμβο του θανάτου.

Ο Πιέρο ντι Κόζιμο επηρέασε πολύ τους συμμαθητές του Αλμπερτινέλλι και Μπαρτολομέο ντέλλα Πόρτα ενώ ήταν δάσκαλος του Αντρέα ντελ Σάρτο.

Ο Βαζάρι αναφέρει ως χρονολογία θανάτου του Πιέρο το 1521 και τη χρονολογία αυτή αναπαράγουν πολλές πηγές, συμπεριλαμβανομένης και της "Encyclopedia Britannica".[8] Ωστόσο, έγγραφα που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα αποκαλύπτουν ότι απεβίωσε από λοιμό στις 12 Απριλίου 1522.[9]

Επιλεγμένα έργα

Φωτοθήκη


Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 «Artists of the World Online» (Γερμανικά, Αγγλικά) K. G. Saur Verlag, Walter de Gruyter. Βερολίνο. 2009. 00171031T. Ανακτήθηκε στις 3  Μαρτίου 2019.
  2. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 2  Νοεμβρίου 2017. 500007508. Ανακτήθηκε στις 25  Οκτωβρίου 2018.
  3. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/58924. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  4. Ύστερα από πολλές ασάφειες, η ημερομηνία γέννησης του Κόζιμο βρέθηκε στα ενοριακά αρχεία του Σαν Λορέντσο από τον Ντέννις Τζερόνιμους (Dennis Geronimus): "The Birth Date, Early Life, and Career of Piero di Cosimo", The Art Bulletin 82.1 (March 2000:164–170); Ο Τζερόνιμους κατόρθωσε να στηριχτεί στη συνοχή των αναφορών του Λορέντσο ντι Πιέρο ντ' Αντόνιο σχετικά με τις ηλικίες των τέκνων του στα "κατάστιχα" του 1469 και του 1480 και σε νέα βάση δεδομένων των καταγραφών βαπτίσεων στη Φλωρεντία .
  5. Hartt, 480-481
  6. Fermor, Sharon (1997). Piero di Cosimo: Fiction, Invention, and Fantasia. Reaktion Books. σελίδες 7–9 and ff. 
  7. Οι πρωτογενείς πληροφορίες προέρχονται από το έργο του William Griswold, "Piero di Cosimo." Grove Art Online. Oxford Art Online. Oxford University Press. Web. 5 Aug. 2014. <http://www.oxfordartonline.com/subscriber/article/grove/art/T067492>. (απαιτείται συνδρομή)
  8. «Piero Di Cosimo». Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Online. 2006. http://www.britannica.com/eb/article-9059972. Ανακτήθηκε στις 2006-10-28. 
  9. Waldman, Louis Alexander (March 2000). «Fact, Fiction, Hearsay: Notes on Vasari's Life of Piero di Cosimo». The Art Bulletin (The Art Bulletin, Vol. 82, No. 1) 82 (1): 171–9. doi:10.2307/3051370. 

Πηγές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι