Ζοζέ Μουρίνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Spiros790 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες ποδοσφαιριστή <!--Πριν επεξεργαστείτε το πρότυπο, διαβάστε [[Πρότυπο:Πληροφορίες ποδοσφαιριστή]]-->
{{Πληροφορίες ποδοσφαιριστή <!--Πριν επεξεργαστείτε το πρότυπο, διαβάστε [[Πρότυπο:Πληροφορίες ποδοσφαιριστή]]-->
| όνομα = Ζοζέ Μουρίνιο
| όνομα = Ζοζέ Μουρίνιο
| εικόνα = File:José MourinhoChelsea.jpg
| εικόνα =
| μέγεθος εικόνας = 150
| μέγεθος εικόνας =
| λεζάντα =
| λεζάντα =
| πλήρες όνομα = Ζοζέ Μαρία ντος Σάντος Φέλιξ Μουρίνιο
| πλήρες όνομα = Ζοζέ Μαρία ντος Σάντος Φέλιξ Μουρίνιο

Έκδοση από την 17:08, 26 Απριλίου 2015

Ζοζέ Μουρίνιο
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΖοζέ Μαρία ντος Σάντος Φέλιξ Μουρίνιο
Ημερ. γέννησης26 Ιανουαρίου 1963 (1963-01-26) (61 ετών)
Τόπος γέννησηςΣετουμπάλ, Πορτογαλία
Ύψος1,75 μ.
ΘέσηΜέσος
Πληροφορίες συλλόγου
ΟμάδαΤσέλσι ΦΚ (προπονητής)
Νούμερο φανέλαςSpecial 1
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1980-1982Ρίο Άβε ΦΚ16(2)
1982-1983ΚΦ Ος Μπελενένσες16(2)
1983-1985ΓΝ Σεσίμπρα35(1)
1985-1987Κομέρσιο ε Ιντούστρια27(8)
Σύνολο94(13)
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
2000Μπενφίκα
2001-2002ΟΝ Λεϊρία
2002-2004ΦΚ Πόρτο
2004-2007Τσέλσι ΦΚ
2007-2010Ίντερ
2010-2013Ρεάλ Μαδρίτης
2013-Τσέλσι ΦΚ
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Ζοζέ Μάριο ντος Σάντος Φελίξ Μουρίνιο είναι Πορτογάλος προπονητής ποδοσφαίρου, πρώην ποδοσφαιριστής και θεωρείται από πολλούς απ'τους καλύτερους προπονητές στην ιστορία του ποδοσφαίρου με πολλές διακρίσεις και τίτλους.

Γεννήθηκε το 1963 στο Σετουμπάλ της Πορτογαλίας και προτού ασχοληθεί με την προπονητική είχε μια σύντομη ποδοσφαιρική καριέρα με τις φανέλες της Μπελενένσες και της Ρίο Άβε πρωτού κλείσει κρεμάσει τα παπούτσια του αγωνιζόμενος σε ερασιτεχνικούς συλλόγους. Έπειτα ξεκίνησε την καριέρα του ως μεταφραστής του Άγγλου προπονητή Σερ Μπόμπι Ρόμπσον στη Σπόρτινγκ Λισαβόνας, την Πόρτο και την Μπαρτσελόνα. Όταν ο Ρόμπσον έφυγε από τη Μπαρτσελόνα, ο Μουρίνιο έμεινε για ακόμα τρία χρόνια ως βοηθός του Ολλανδού προπονητή Λουίς Φαν Γκάαλ ενώ προπονούσε τη β' ομάδα της Μπαρτσελόνα.

Έχει κατακτήσει δύο φορές το Τσάμπιονς Λιγκ (2004 με την Πόρτο και 2010 με την Ίντερ). Επίσης, κατέκτησε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ (2003), έχει πάρει Πρωτάθλημα και Κύπελλο σε τέσσερις διαφορετικές χώρες (Πορτογαλία, Αγγλία, Ιταλία, Ισπανία). Είναι ανάμεσα στους τέσσερις προπονητές στην ιστορία του ποδοσφαίρου που έχουν κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών / Τσάμπιονς Λιγκ με δύο διαφορετικές ομάδες: οι άλλοι τρεις είναι ο Ερνστ Χάπελ (Φέγενορντ 1970, Αμβούργο 1983) και ο Ότμαρ Χίτζφελντ (Μπορούσια Ντόρτμουντ 1997, Μπάγερν Μονάχου 2001) και Γιούπ Χάινκες (Ρεάλ Μαδρίτης 1998, Μπάγερν Μονάχου 2013).

Το 2010 η ΦΙΦΑ του απένειμε το βραβείο της Χρυσής Μπάλας στην κατηγορία Καλύτερος Προπονητής.

Προπονητής στην Μπενφίκα

Ο Μουρίνιο γυρίζει στην πατρίδα του για να γίνει πρώτος προπονητής και καταφέρνει να αντικαταστήσει του Γερμανo Χάινκες στην Μπενφίκα, την 5η αγωνιστική του πορτογαλικού πρωταθλήματος το 2000.Διαγράφει μια καλή πορεία, αλλά η αλλαγή προέδρου στην ομάδα και η διαφαινόμενη έλλειψη εμπιστοσύνης προς το πρόσωπο του τον ωθεί στο να ζητήσει επέκταση συμβολαίου όμως ο νέος πρόεδρος αρνείται και έτσι ο Ζοζέ Μουρίνιο αφήνει το πάγκο της Μπενφίκα.


Στην Ουνιάο Λειρία

Ο Μουρίνιο είναι σίγουρος για τον εαυτό του και την επόμενη χρονιά δέχεται να προπονήσει την άσημη Ουνιάο Λειρία με τα μισά χρήματα από αυτά που έπαιρνε στην Μπενφίκα. Τα καταφέρνει αρκετά καλά και έτσι μια ομάδα που πάλευε για την σωτηρία της καταφέρνει να φτάσει στην καλύτερη θέση της ιστορίας της στο Πορτογαλικό πρωτάθλημα (5η).


Οι επιτυχίες στην Πόρτο

Ο πρόεδρος της Πόρτο, εντυπωσιασμένος από τις επιτυχίες του Μουρίνιο, του προσφέρει τη θέση του προπονητή στην ομάδα του,έτσι ο Μουρίνιο αντικαθιστά τον Οκτάβιο Μασάδο στην τεχνική ηγεσία του συλλόγου. Οι επιτυχίες δεν αργούν να έρθουν και την περίοδο 2002-03 η Πόρτο κατακτάει τα πάντα (το Πρωτάθλημα Πορτογαλίας το Κύπελλο Πορτογαλίας αλλά και το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ νικώντας στον τελικό την Σέλτικ Γλασκώβης με 3-2 στην παράταση (κανονικός αγώνας 2-2) πετυχαίνοντας ένα ιστορικό τρεμπλ. Οι προτάσεις πέφτουν βροχή αλλά ο Μουρίνιο μένει στην Πόρτο για να κερδίσει ακόμα ένα πρωτάθλημα αλλά και τον μεγαλύτερο τίτλο στην καριέρα του, το Τσάμπιονς Λιγκ της περιόδου 2003-04 όπου στον τελικό που έγινε στη Γερμανία η Πόρτο κέρδισε τη Γαλλική Μονακό με το επιβλητικό 3-0.

Στην Αγγλία και την Τσέλσι

Πριν ακόμα τον τελικό του Τσάμπιονς Λίγκ ο Μουρίνιο αποφασίζει να αποδεχθεί τη δελεαστική πρόταση του Ρώσου μεγιστάνα Ρόμαν Αμπράμοβιτς και να αναλάβει της τύχες της αγγλικής Τσέλσι.Από την πρώτη του χρονιά (2004-05) ο Μουρίνιο έχοντας και ένα υψηλότατο μπάτζετ να διαχειριστεί, κατακτά το πρωτάθλημα της Πρέμιερ Λιγκ, έναν τίτλο που η Τσέλσι είχε 50 χρόνια να πανηγυρίσει, και το Λιγκ Καπ κερδίζοντας στον τελικό την πρωταθλήτρια Ευρώπης Λίβερπουλ με 3-2. Το 2005-06 ξανακερδίζει την Πρέμιερ Λιγκ ενώ το 2006-07 κατακτά εκ νέου το Λιγκ Καπ και τον μοναδικό αγγλικό τίτλο που του έλειπε το ιστορικό Κύπελλο Αγγλίας κερδίζοντας στην παράταση την πρωταθλήτρια Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με 1-0.

Την σεζόν 2007-08 με αφορμή το άσχημο ξεκίνημα, αλλά πραγματική αιτία την αποτυχία της ομάδας να φτάσει στην κατάκτηση του Τσάμπιονς Λίγκ τα προηγούμενα χρόνια, ο Πορτογάλος προπονητής απολύεται από την Τσέλσι και τον διαδέχεται ο Αβραάμ Γκραντ.

Ίντερ

Στις 2 Ιουνίου του 2008 και ενώ τον προηγούμενο καιρό ο ίδιος είχε αφήσει να διαρρεύσει στα ΜΜΕ ότι πρόκειται να αναλάβει μια ιταλική ομάδα, ο Μουρίνιο ήρθε σε συμφωνία με τη διοίκηση της Ίντερ ώστε να αναλάβει τις τύχες της ομάδας, διαδεχόμενος στην τεχνική ηγεσία τον Ρομπέρτο Μαντσίνι υπογράφοντας συμβόλαιο τριετούς διάρκειας. Την πρώτη του σεζόν στην Ίντερ ο Μουρίνιο δεν κατάφερε να κατακτήσει το Τσαμπιονς Λιγκ που ήταν ο πόθος του προέδρου και των οπαδών, κατέκτησε μόνο το πρωτάθλημα, κάτι που όμως το είχε κατακτήσει 2 φορές και με τον Μαντσίνι και δεν ήταν αυτό που ήθελε ο Μοράτι. Την επόμενη σεζόν ο Μουρίνιο πούλησε το μεγάλο της αστέρι τον Ιμπραΐμοβιτς για 50.500.000 συν τον Σαμουέλ Ετό. Η Ίντερ διαχειρίστηκε πολύ καλά τα 50.5 εκατομμύρια και κάλυψε όλες τις καινές θέσεις που είχε με πολύ καλούς και φθηνούς παίκτες. Σνάιντερ (15), Λούσιο (5), Μιλίτο (11), Μότα (8) ήταν οι μεγάλες μεταγραφές της Ίντερ και κόστισαν λιγότερα από όσα πήρε από την πώληση του Ιμπραίμοβιτς. Όλοι αυτοί μαζί με τον Ετό δέθηκαν με τους υπόλοιπους παίκτες και έφτιαξαν μια τέλεια ομάδα που, σύμφωνα με πολλούς, είχε τη δυνατότερη άμυνα από κάθε άλλη ομάδα τα τελευταία χρόνια και με Σνάιντερ, Ετό και Μιλίτο στην επίθεση σκόραρε όποτε το χρειαζόταν. Έτσι κατέκτησε το τρίτο Τσάμπιονς Λιγκ στην ιστορία που όλοι οι Νερατζούρι ήθελαν όσο τίποτα άλλο αφού η ομάδα τους είχε να το κατακτήσει σχεδόν 50 χρόνια, η ομάδα κατέκτησε το Τσαμπιονς Λιγκ νικώντας τις πρωταθλήτριες Ισπανίας, Αγγλίας, Γερμανίας, Ρωσίας και Ουκρανίας ενώ εκτός από το Τσάμπιονς Λιγκ κατέκτησε και το πρωτάθλημα και κύπελλο Ιταλίας, δηλαδή κατέκτησε ένα ιστορικό τρεμπλ, κάτι που καμιά ιταλική ομάδα δεν το είχε καταφέρει και η Ίντερ έγινε η 5η παγκοσμίως που το καταφέρνει, μετά από αυτή την εξαιρετική σεζόν ο Μουρίνιο αποχαιρέτισε την Ίντερ με πολλά δάκρυα, δηλώνοντας λίγες μέρες μετά ότι κάποια στιγμή θα επιστρέψει.

Ρεάλ Μαδρίτης

Στις 26 Μαΐου του 2010 λίγες μέρες μετά την κατάκτηση του δεύτερου Τσάμπιονς Λιγκ της καριέρας του με την Ίντερ, ανακοινώθηκε η μεταγραφή του στην Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Μουρίνιο δήλωσε σε συνέντευξή του πως, θέλει την πρόκληση της κατάκτησης του Τσάμπιονς Λιγκ με τρεις διαφορετικές ομάδες, κάτι που κανείς προπονητής δεν έχει καταφέρει μέχρι σήμερα. Στην πρώτη του σεζόν κατάφερε να φτάσει τη Ρεάλ στα ημιτελικά του Τσαμπιονς Λιγκ, όπου αποκλείστηκε από την αιώνια αντίπαλο Μπαρτσελόνα, αλλά και να κατακτήσει το κύπελλο Ισπανίας χάρη σε νίκη με 1-0 στον τελικό την ομάδα από τη Βαρκελώνη με γκολ του Κριστιάνο Ρονάλντο. Τη σεζόν 2011-2012, κατέκτησε το πρωτάθλημα, αφού έσπασε αρκετά ρεκόρ και η Ρεάλ απέδιδε εξαιρετικό ποδόσφαιρο. Τα ρεκόρ εκείνης της σεζόν: περισσότερες νίκες σε μία σεζόν στο ισπανικό πρωτάθλημα (32), περισσότερες νίκες εκτός έδρας (16), περισσότεροι πόντοι όλων των εποχών στα κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (100), περισσότερα γκολ στην ιστορία του ισπανικού πρωταθλήματος (121) και μεγαλύτερη διαφορά τερμάτων (+89). Στις 22 Μαΐου του 2012, ο Μουρίνιο ανανέωσε το συμβόλαιό του με τη Ρεάλ ως το 2016.

Όμως, η περίοδος 2012-2013 υπήρξε μια από τις πιο δύσκολες για την προπονητική καριέρα του Μουρίνιο στη Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Μουρίνιο ήρθε σε σύγκρουση με πολλούς παίκτες εντός της ομάδας και απόλεσε την στήριξη μεγάλης μερίδας των οπαδών της. Επιπλέον, η άνετη επικράτηση της Μπαρτσελόνα στο πρωτάθλημα, ο αποκλεισμός από τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ από την Μπορούσια Ντόρτμουντ και η ήττα στον τελικό του κυπέλλου Ισπανίας από την Ατλέτικο Μαδρίτης εκείνη τη χρονιά, οδήγησαν τελικά τη διοίκηση της Ρεάλ στην διακοπή του συμβολαίου με τον προπονητή τον Μάιο του 2013, με τον πρόεδρο της Ρεάλ Φλορεντίνο Πέρεθ να δηλώνει πως τα χρόνια της συνεργασία τους «...Επανέφερε την Ρεάλ στη θέση που της αξίζει...», αλλά ενώ «...στην Ρεάλ Μαδρίτης είμαστε συνηθισμένοι και περήφανοι με την ένταση, όμως με τον Μουρίνιο έφτασε σε ανυπόφορα επίπεδα...»[1]

Επιστροφή στην Τσέλσι

Ο Μουρίνιο θα παρέμενε, με βάση την συμφωνία, στον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης μέχρι τα μέσα Ιουνίου του 2013. Αμέσως μετά την δημοσιοποίηση από τον Πέρεθ της διακοπής της συνεργασίας τους, έκαναν την εμφάνισής τους δημοσιεύματα που μιλούσαν για προχωρημένες επαφές και συμφωνία του Μουρίνιο με την ομάδα της Τσέλσι, έναντι ετήσιων απολαβών της τάξης των 10 εκατομμυρίων λιρών.

Αμέσως μετά το τελευταίο του αγώνα του με την Ρεάλ Μαδρίτης για το πρωτάθλημα Ισπανίας, στις 3 Ιουνίου 2013, η Τσέλσι ανακοίνωσε επίσημα τη συμφωνία της με τον Ζοζέ Μουρίνιο, στη θέση του Ραφαέλ Μπενίτεθ. Ο Μουρίνιο υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο συνεργασίας με την ομάδα του Λονδίνου.[2]

Τίτλοι

Διάσημες δηλώσεις του Μουρίνιο

Ο Μουρίνιο φημίζεται για τον ιδιόρρυθμο χαρακτήρα του και κυρίως για τα απαξιωτικά σχόλια προς τους αντιπάλους. Μερικά από τα πιο πετυχημένα του Πορτογάλου προπονητη είναι τα παρακάτω:

  • Δεν φοβάμαι κανέναν, φοβάμαι μόνο την ανωτερότητα της ομάδας μου (πριν από το Τσέλσι-Άρσεναλ τη σεζόν 2005-06)
  • Μετά από 3 χρόνια στο νησί, παραιτείται ο Τόνι Μπλερ. Ακόμα ένας θρίαμβος
  • Η Τσέλσι κατακτά το Λιγκ Καπ. Όμως η καινούρια μου λακ δεν έγινε αντιληπτή από πολλούς
  • Στην Πορτογαλία είμαστε μόνοι μας. Η σεζόν όμως θεωρείται επιτυχημένη μόνο αν πάρουμε το ΟΥΕΦΑ
  • Δε μπορούν να μιλάνε. Το σκορ έπρεπε να είναι 5-1. Τότε σίγουρα δε θα μιλούσαν! (Ίντερ-Κατάνια 2-1)
  • Ο Μαντσίνι είναι φίλος σου, εγώ όμως όχι! (αποστομωτική απάντηση σε Ιταλό δημοσιογράφο)
  • Παρακαλώ μην με αποκαλείτε εγωιστή, άλλα είμαι πρωταθλητής Ευρώπης και νομίζω πως είμαι ξεχωριστός
  • Ήταν η πιο γλυκιά ήττα της ζωής μου (μετά τον αγώνα με την Μπαρτσελόνα, όπου η Ίντερ προκρίθηκε στον τελικό)
  • Μελετούσα πέντε ώρες κάθε μέρα για πολλούς μήνες, ώστε να μπορώ να επικοινωνώ με τους παίκτες, τα ΜΜΕ και τους οπαδούς. Ο Ρανιέρι ήταν στην Αγγλία πέντε χρόνια κι ακόμη παλεύει για να πει καλημέρα και καληνύχτα στη γλώσσα τους.
  • Είμαι ο Ζοσέ Μουρίνιο και δεν αλλάζω. Έφτασα στη Μαδρίτη με τα προτερήματα μου και τα ελαττώματά μου.
  • Αν με μισούν στην Μπαρτσελόνα, αυτό είναι δικό τους πρόβλημα κι όχι δικό μου. Ο φόβος δεν είναι μια λέξη που περιλαμβάνεται στο ποδοσφαιρικό λεξιλόγιό μου.
  • Έχω επηρεαστεί από τη φιλοσοφία της Μπαρτσελόνα περισσότερο από οποιονδήποτε προπονητή. Ήταν τέσσερα χρόνια της ζωής μου απόλυτα θεμελιώδη.
  • Οι νέοι παίκτες είναι σαν τα καρπούζια. Μόνο αν ανοίξεις ένα καρπούζι μπορείς να είσαι σίγουρος πως το καρπούζι που πήρες είναι καλό.

Παραπομπές

CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα José Mourinho της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).