Δίσκος βινυλίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Μουσική βιομηχανία (με το HotCat) |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{άλλεςχρήσεις|Δίσκος}} |
|||
{{Κουτί πληροφοριών μέσου αποθήκευσης |
{{Κουτί πληροφοριών μέσου αποθήκευσης |
||
| όνομα = Δίσκος Βινυλίου |
| όνομα = Δίσκος Βινυλίου |
||
Έκδοση από την 15:25, 13 Μαρτίου 2015
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Δίσκος (αποσαφήνιση).
 LP (Long Play) | |
| Κωδικοποίηση | Κοχλιοειδής αυλακιά |
|---|---|
| Χωρητικότητα | 22 λεπτά ανά πλευρά |
| Μηχανισμός ανάγνωσης | Παλμοευαίσθητη βελόνα |
| Διαστάσει | Διάμετρος 12 ιντσών (30 cm) και 10 ιντσών (25 cm) |
| Χρήση | Αποθήκευση και αναπαραγωγή ήχου |
| Επεκταμένο από | 1948 |
| Επεκταμένο σε | Σήμερα |
Ο Δίσκος Βινυλίου LP (Long Play), ή δίσκος 33 στροφών, είναι ένα είδος φωνογράφου (γραμμοφώνου) που χρησιμεύει ως μέσο αποθήκευσης και αναπαραγωγής αναλογικού ήχου. Εισήχθη από την Columbia Records το 1948, υιοθετήθηκε σύντομα ως ένα νέο πρότυπο από το σύνολο της δισκογραφικής βιομηχανίας. Εκτός από σχετικά μικρές βελτιώσεις και την σημαντική μεταγενέστερη προσθήκη της ικανότητας αναπαραγωγής στερεοφωνικού ήχου, έχει παραμείνει τυποποιημένο πρότυπο για δίσκους βινυλίου.