Ευρωπαϊκός χάρτης των περιφερειακών ή μειονοτικών γλωσσών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: et:Euroopa regionaal- ja vähemuskeelte harta
HRoestBot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ r2.6.5) (Ρομπότ: Τροποποίηση: nds-nl:Europees Haandvest veur regionale talen of talen van minderhejen
Γραμμή 92: Γραμμή 92:
[[lv:Eiropas reģionālo vai mazākumtautību valodu harta]]
[[lv:Eiropas reģionālo vai mazākumtautību valodu harta]]
[[nds:Europääsche Charta vun de Regional- oder Minnerheitenspraken]]
[[nds:Europääsche Charta vun de Regional- oder Minnerheitenspraken]]
[[nds-nl:Europees Haandves veur regionale taolen of taolen van minderheen]]
[[nds-nl:Europees Haandvest veur regionale talen of talen van minderhejen]]
[[nl:Europees Handvest voor regionale talen of talen van minderheden]]
[[nl:Europees Handvest voor regionale talen of talen van minderheden]]
[[no:Den europeiske pakt om regionale språk eller mindretallsspråk]]
[[no:Den europeiske pakt om regionale språk eller mindretallsspråk]]

Έκδοση από την 08:01, 30 Οκτωβρίου 2011

Ο Ευρωπαϊκός χάρτης των περιφερειακών ή μειονοτικών γλωσσών (αγγλικά:European Charter for Regional or Minority Languages -ECRML) είναι σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης. Καταρτίσθηκε το 1992 και στοχεύει στην προστασία και την προώθηση των ιστορικών περιφερειακών και μειονοτικών γλωσσών της Ευρώπης.

Ισχύει μόνο για τις γλώσσες που χρησιμοποιούνται παραδοσιακά από τους πολίτες των κρατών - μελών (αποκλείοντας έτσι τις γλώσσες που χρησιμοποιούνται από τους πρόσφατους μετανάστες από άλλα κράτη), οι οποίες διαφέρουν σημαντικά από την γλώσσα της πλειοψηφίας ή την την επίσημη γλώσσα (αποκλείοντας έτσι τις διαλέκτους της γλώσσας της πλειοψηφίας ή της επίσημης γλώσσας) και οι οποίες είτε έχουν μια εδαφική βάση (και επομένως μιλιούνται παραδοσιακά από πληθυσμούς περιφερειών ή περιοχών μέσα στο κράτος) είτε χρησιμοποιούνται από τις γλωσσικές μειονότητες μέσα στο κράτος ως σύνολο (με αυτόν τον τρόπο περιλαμβάνοτναι γλώσσες όπως η γίντις και η ρομανί που χρησιμοποιούνται σε μια ευρεία γεωγραφική περιοχή).

Γλώσσες που είναι επίσημες στις περιφέρειες ή τις επαρχίες ή τις ομοσπονδιακές μονάδες ενός κράτους (π.χ. τα καταλανικά στην Ισπανία) δεν κατατάσσονται στις επίσημες γλώσσες του κράτους και μπορούν, επομένως, να ωφεληθούν από τον Χάρτη. Από την άλλη, η Ιρλανδία δεν μπορούσε να υπογράψει τον Χάρτη προς όφελος της ιρλανδικής γλώσσας, (αν και μειονοτική γλώσσα), καθώς έχει οριστεί ως η πρώτη επίσημη γλώσσα του κράτους. Το Ηνωμένο Βασίλειο, όμως, έχει επικύρωσει τον Χάρτη εκ μέρους (μεταξύ άλλων γλωσσών) των ιρλανδικών στη Βόρεια Ιρλανδία.

Ο Χάρτης περιλαμβάνει ένα μεγάλο αριθμό δράσεων που τα συμβαλλόμενα κράτη μπορούν να αναλάβουν για να προστατεύσουν και να προωθήσουν τις ιστορικές περιφερειακές και μειονοτικές γλώσσες. Υπάρχουν δύο επίπεδα προστασίας. Όλοι οι χώρες που υπογράφουν τον Χάρτη οφείλουν να εφαρμόσουν το χαμηλότερο επίπεδο προστασίας στις γλώσσες που αναγνωρίζουν ότι αφορά ο Χάρτης. Μπορούν, όμως, να δηλώσουν ότι κάποια ή όλες αυτές οι γλώσσες θα έχουν το ανώτερο επίπεδο προστασίας, που περιλαμβάνει μια σειρά ενεργειών, από τις οποίες τα κράτη πρέπει να συμφωνήσουν να αναλάβουν τουλάχιστον 35.

Η υπογραφή (ένα προκαταρκτικό στάδιο) και επικύρωση του Χάρτη είναι προϋπόθεση για τις χώρες που θέλουν να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αν και αρκετά από τα σημερινά μέλη της δεν την έχουν υπογράψει.

Ο Χάρτης τέθηκε σε ισχύ την 1 Αυγούστου 1998, όταν 5 χώρες ολοκλήρωσαν την επικύρωσή του.

Από τα 46 μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, ο Χάρτης έχει υπογραφεί (αλλά δεν έχει επικυρωθεί) από τις παρακάτω χώρες:

Ο Χάρτης έχει επικυρωθεί από τις παρακάτω χώρες:

Οι υπόλοιπες χώρες-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, δεν έχουν υπογράψει τον Χάρτη.

Δείτε επίσης

Εξωτερικές συνδέσεις