Μετοχή (γραμματική): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
JAnDbot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ r2.5.2) (Ρομπότ: Αφαίρεση: os, ru, sah, uk
Γραμμή 40: Γραμμή 40:
[[nn:Partisipp]]
[[nn:Partisipp]]
[[no:Partisipp]]
[[no:Partisipp]]
[[os:Миногми]]
[[pl:Imiesłów]]
[[pl:Imiesłów]]
[[pt:Particípio]]
[[pt:Particípio]]
[[ru:Причастие (лингвистика)]]
[[sah:Аат туохтуур]]
[[sl:Deležnik]]
[[sl:Deležnik]]
[[sv:Particip]]
[[sv:Particip]]
[[uk:Дієприкметник]]
[[vec:Partisipio]]
[[vec:Partisipio]]
[[wa:Pårticipe]]
[[wa:Pårticipe]]

Έκδοση από την 07:31, 4 Οκτωβρίου 2011

Η μετοχή είναι ένας ρηματικός τύπος που φανερώνει χρόνο και διάθεση, και μοιάζει με όνομα Επίθετο αφού έχει γένη και κλίνεται.

Η μετοχή λοιπόν είναι κατά ένα μέρος ρήμα (χρόνος, διάθεση) και κατά ένα μέρος όνομα (γένος, κλίση), δηλαδή μετέχει και στα δύο είδη του λόγου.

Η ενεργητική μετοχή φανερώνει τον τρόπο που εκδηλώνεται η ενέργεια του ρήματος, και είναι άκλιτη. Έχει κατάληξη -οντας (π.χ. τρέχοντας) ή -ώντας (π.χ. τραβώντας).

Η παθητική μετοχή φανερώνει ότι η ενέργεια του ρήματος έχει επηρεάσει το υποκείμενο σε παρελθόντα χρόνο, και είναι κλιτή με τρία γένη και δύο αριθμούς. Έχει κατάληξη :

  • συνήθως, -μένος, π.χ. φοβισμένος, κοιμισμένος.
  • αν είναι προπαροξύτονη, -όμενος, π.χ. ερχόμενος. Ειδικά οι μετοχές που προέρχονται από ρήματα δεύτερης συζυγίας καταλήγουν σε -ώμενος, π.χ. περισπώμενος.
  • αν είναι παροξύτονη, -ωμένος, π.χ. αγχωμένος.

Ορισμένες μετοχές, με την συχνή χρήση, μετατρέπονται σε ουσιαστικά, π.χ. η Οικουμένη (ήταν αρχικά η Οικουμένη Γη).