Το Εθνικό Μουσείο του Γκντανσκ (πολωνικά: Muzeum Narodowe w Gdańsku), το οποίο ιδρύθηκε το 1972 στο Γκντανσκ (αν και η ιστορία του χρονολογείται από το τρίτο τέταρτο του 19ου αιώνα), είναι ένα από τα κύρια παρακλάδια του συστήματος εθνικών μουσείων της Πολωνίας.
Η κύρια τοποθεσία του βρίσκεται στο παλιό ύστερο γοτθικόφραγκισκανικόμοναστήρι, το οποίο χρησιμοποιείται για τη φιλοξενία εκθεμάτων από τα τέλη του 19ου αιώνα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ήταν γνωστό ως Danziger Stadtmuseum («Μουσείο της Πόλης του Γκντανσκ»), το οποίο κατείχε μια σημαντική συλλογή ιστορικών έργων τέχνης. Το 1884, η συλλογή διευρύνθηκε με εκθέματα από το μουσείο Danziger Kunstgewerbemuseum («Μουσείο Εφαρμοσμένων Τεχνών του Γκντανσκ»), όταν συγχωνεύθηκαν τα δύο ιδρύματα.
Μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, το 65% του κύριου κτηρίου του μουσείου καταστράφηκε και πολλές από τις συλλογές του μουσείου χάθηκαν, συμπεριλαμβανομένων όλων των νομισματικών εκθεμάτων, καθώς και έργων τέχνης από την Άπω Ανατολή. Επίσης, η βιβλιοθήκη και μερικά από τα αρχεία του μουσείου χάθηκαν ή καταστράφηκαν. Η πρώτη μεταπολεμική έκθεση άνοιξε το 1948 και το μουσείο άλλαξε το όνομά του σε «Πομερανικό Μουσείο του Γκντανσκ». Το 1956, το αριστούργημα Ημέρα της Κρίσης του Χανς Μέμλινγκ επέστρεψε στο Γκντανσκ, καθώς και μέρος των συλλογών ζωγραφικής και αντιγράφων. Αρχικά το μουσείο βρισκόταν στο Παλάτι των Ηγουμένων στην Ολίβα και αποτελούσε το εθνογραφικό τμήμα του μουσείου. Από το 1989, το παλάτι στεγάζει τη συλλογή μοντέρνας τέχνης του μουσείου.
Διάφορα άλλα μουσεία ιδρύθηκαν από τις πλούσιες συλλογές του Μουσείου Πομερανίας, οι οποίες περιλαμβάνουν: το Εθνικό Ναυτικό Μουσείο (1960), το Αρχαιολογικό Μουσείο (1962) και το Ιστορικό Μουσείο του Γκντανσκ (1971). Το 1972, μετονομάστηκε ως Εθνικό Μουσείο του Γκντανσκ.
Πολυμέσα.jpg)
