Δρύοπας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Δρύοπας
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΤέκναΔρυόπη
Κραγαλέας
Δρυόπη
ΓονείςΣπερχειός, Πηνειός και Απόλλων και Πολυδώρα και Κία

Στην ελληνική μυθολογία ο Δρύοπας (Δρύοψ) ήταν ο ηγεμόνας και γενάρχης μιας πανάρχαιας προ-ελληνικής φυλής που κατοικούσε στην αρχαία Ελλάδα. Η φυλή αυτή ήταν οι Δρύοπες, που έλαβαν το όνομά τους από αυτόν. Ο Δρύοπας αναφέρεται άλλοτε ως γιος του ποτάμιου θεού - ποταμού Σπερχειού και της Πολυδώρας (κόρης του Δαναού), ενώ άλλοτε ως γιος του θεού Απόλλωνα και της Κίας, κόρης του Λυκάονα. Ως κόρη του Δρύοπα αναφέρεται η Δρυόπη.

Ο Δρύοπας και ο λαός του αρχικά κατοικούσαν στην περιοχή ανάμεσα στα βουνά Οίτη και Παρνασσός, μία άγονη γη που ήταν γνωστή ως Δρυοπίς. Εκδιώχθηκαν όμως από τον Ηρακλή και τους Μαλιείς, που κατέλαβαν την οχυρωμένη πόλη τους στον Παρνασσό, οπότε στη συνέχεια διασκορπίσθηκαν στην Εύβοια, στις Κυκλάδες, στην Πελοπόννησο, ακόμα και στην Κύπρο.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969