Διπλό σκάκι
Το Διπλό σκάκι (Double Chess) είναι σκακιστική παραλλαγή που εφηύρε ο Julian S. Grant Hayward το 1916.[1][2][3] Το παιχνίδι παίζεται σε σκακιέρα 12×16 και ο κάθε παίκτης έχει στον έλεγχό του δύο πλήρεις στρατούς τοποθετημένους τον έναν δίπλα στον άλλον.
Κανόνες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι κανόνες του παιχνιδιού δημοσιεύθηκαν στο τεύχος του Ιανουαρίου 1929 του British Chess Magazine.
Η εικόνα πάνω δεξιά δείχνει την παράταξη εκκίνησης. Ένας παίκτης κερδίζει όταν κάνει ματ σε έναν από τους βασιλείς του αντιπάλου. Πρόσθετοι κανόνες:
- Οι βασιλείς κάνουν ροκέ μόνο στο ήμισυ της σκακιέρας όπου εκκινούν.
- Τα πιόνια προχωρούν μέχρι και τέσσερα τετράγωνα στην πρώτη τους κίνηση. Το πάρσιμο εν διελεύσει επιτρέπεται.
Τα πιόνια προάγονται φτάνοντας στην τελευταία γραμμή, όπως και στο κανονικό σκάκι.
Αγώνας Καπαμπλάνκα - Μαρόσζι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Χοσέ Ραούλ Καπαμπλάνκα, ο οποίος είχε πειραματιστεί με διάφορες μορφές σκακιού στη δεκαετία του 1920, βρήκε το παιχνίδι «εξαιρετικά ενδιαφέρον», και έδωσε έναν αγώνα τεσσάρων-παρτίδων με τον Γκέζα Μαρόσζι που διεξήχθη από τις 22 έως 26 Απριλίου του 1929 στο Royal Automobile Club του Παλ Μαλ, στο Λονδίνο. Ο Καπαμπλάνκα κέρδισε τον αγώνα +2−0=2.
Το μόνο γνωστό αποτέλεσμα παρτίδας από τον αγώνα είναι αυτό της πρώτη παρτίδας, που παίχθηκε με χρονομέτρηση 30 κινήσεων σε 1½ ώρες:
Λευκά: Μαρόσζι – Μαύρα: Καπαμπλάνκα[4]
1.ι6 ν10 2.θ6 Ιξ10 3.Ιγ3 Ιγ10 4.Ιξ3 δ8 5.ν3 ε8 6.Αμ3 Αδ10 7.δ3 Αε10 8.η5 Βδ11 9.ε4 0-0-0 10.Αε3 ζ7 11.Βη4 η7 12.0-0-0 Ιζ10 13.Αζκ5 Πδη12 14.Βθ3 θ8 15.Βν2 ι7 16.Ιι3 Ιη8 17.θ7 Ιι9 18.Ιηε2 λ8 19.λ5 κ7 20.Ακλ4 Ικλ10 21.κ5 η6 22.Ιη4 Ικ8 23.Αθ4 Ιε11 24.Αι5 Ιμ7 25.Α:δ10 Β:δ10 26.Βθ2 Ιμ9 27.Αλ2 Βο9 28.λ6 Β:θ2 29.Π:θ2 Ικ6 30.Αθ1 κ:λ6 31.κ:λ6 Αθ9 32.Ιι5 Αεζ11 33.0-0 Ιν7 34.Ιμ4 Ακ8 35.Νο4 0-0 36.Αξ7 Πικ12 37.ξ6 Ινl5 38.Πξ5 Βμ10 39.Πθ4 Βμ6 40.Βπ4 Ικ4 41.Ικ5 Βξ8 42.Π:κ4 Β:ξ7 43.μ5 Βξ10 44.Ππ5 π10 45.Πο4 Ρπ11 46.Αζ4 Αμ10 47.Αθ2 Αξ8 48.Ιμ6 Ακ11 49.Αο6 Α:ο6 50.Π:ο6 μ9 51.Πο8 ν9 52.Πδθ1 Πη10 53.Αη1 Βξ9 54.Π8ο5 Πο10 55.Ιξ7 Π:ο5 56.Π:ο5 Α:η1 57.Ιπ8 Βπ9 58.Ι:η1 (βλ. διάγραμμα) Ι:μ5 59.Πθ4 Πκ9 60.Πθο4 Πο12 61.ξ7 Ι:ν3 62.Πν4 Ιλ2 63.Πλ1 Πθκ12 64.Π:λ2 Πκ1+ 65.Ρξ2 Π:η1+ 66.Ρδ2 Ιλ10 67.Βπ7 Ιμ8 68.Βο7 ξ10 69.Πλν2 Ιξ9 70.Ι:ξ9 Β:ξ9 71.Βξ6 Πκ11 72.Ρο3 μ8 73.Πξ4 Βξ8 74.Πξ3 Πι1 75.Ιε2 Πι3 76.Πνν3 Π:ν3 77.Π:ν3 Πκ6 78.Ιζ4 Βθ2 79.Ιζθ3 Βμ2 80.Βξ4 Α:λ6 81.Ι:λ6 Π:λ6 82.π4 Πλ3 83.Πν5 Πκ12 84.Ρπ2 Π:θ3 85.Βι4+ μ7 86.Β:θ3 Β:ζ2+ 87.Ργ3 Πκ2 88.Πο3 Βγ5+ 89.Ρβ3 Β:γ2+ 90.Ρβ4 Β:β2+ 91.Ργ4 Πγ2+ 92.Ρδ5 Ββ5+ 93.Ρδ4 Βγ5# 0–1
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Gligorić, Svetozar (2002). Shall We Play Fischerandom Chess?. B.T. Batsford Ltd. ISBN 0-7134-8764-X.
- Pritchard, David B. (1994). The Encyclopedia of Chess Variants. Games & Puzzles Publications. ISBN 0-9524142-0-1.
- Pritchard, David B. (2007). Beasley, John, επιμ. The Classified Encyclopedia of Chess Variants. John Beasley. ISBN 978-0-9555168-0-1.
- Winter, Edward (12 Ιουνίου 2008). «Double Chess». Chess Notes. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2016.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Bodlaender, Hans. Double Chess. Chess Variants Org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2016.