Διοίκηση Ισπανίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι Ρωμαϊκές διοικήσεις από το 293 έως το 337 περίπου.
Επαρχίες της Ισπανίας επί Διοκλητιανού (η Mauretania Tingitana δεν εμφανίζεται).

Η Διοίκηση Ισπανίας ήταν μία διοικητική μονάδα (dioecesis, διοίκησις) της ύστερς Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στην Ιβηρική Χερσόνησο. Υπήρχε από το 314 έως το 409 περίπου μ.Χ. Πρωτεύουσά της ήταν η Augusta Emerita. Η πρωτεύουσα διοικούνταν από έναν βικάριο (vicarius), που ήταν υπεύθυνος στον πραιτωριανό έπαρχο της Γαλατίας.

Οργάνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η διοίκηση της Ισπανίας αρχικά περιλάμβανε τις ακόλουθες έξι επαρχίες:

Οι Βαλεαρίδες Νήσοι αποσπάστηκαν από την Tarraconensis τον 4ο αι. ως η ανεξάρτητη επαρχία της Hispania Balearica, και έγινε η έβδομη επαρχία εντός της διοίκησης της Ισπανίας.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία αρχικά χωρίστηκε σε 46 επαρχίες, οι οποίες υποδιαιρέθηκαν από τον Διοκλητιανό γύρω στο 300 μ.Χ. σε 101 επαρχίες, οι οποίες με τη σειρά τους συγκεντρώθηκαν σε 12 διοικήσεις. Κατά τη διαίρεση της Αυτοκρατορίας το 395, η δομή μετατράπηκε σε 4 πραιτωριανές επαρχίες, 15 διοικήσεις και 119 επαρχίες. Με την κατάκτηση της Ισπανίας από τους Βανδάλους, τους Αλανούς και τους Σουήβους το 409, η διοίκηση άρχισε να καταρρέει.

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]