Διεθνές Μουσείο Τουαλετών Σουλάμπ
Συντεταγμένες: 28°35′47.8″N 77°4′50.9″E / 28.596611°N 77.080806°E
| Διεθνές Μουσείο Τουαλετών Σουλάμπ | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | μουσείο |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 28°35′48″N 77°4′51″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Νέο Δελχί |
| Τοποθεσία | Νέο Δελχί |
| Χώρα | Ινδία |
| Έναρξη κατασκευής | 1992 |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
| δεδομένα (π) | |
Το Διεθνές Μουσείο Τουαλετών Σουλάμπ στο Δελχί της Ινδίας, που διευθύνεται από τη Sulabh International, είναι μουσείο αφιερωμένο στην παγκόσμια ιστορία της υγιεινής και των τουαλετών. Σύμφωνα με το περιοδικό Time, το μουσείο είναι ένα από τα πιο περίεργα μουσεία[1][2] ανάμεσα στα «10 μουσεία σε όλο τον κόσμο που κάθε άλλο παρά κοινότυπα είναι».[3] Ιδρύθηκε το 1992 από τον Δρ. Μπίντεσουαρ Πάτακ, κοινωνικό ακτιβιστή, ιδρυτή του Κινήματος Υγιεινής και Κοινωνικής Μεταρρύθμισης Σουλάμπ, αποδέκτης εθνικών και διεθνών βραβείων, συμπεριλαμβανομένου του Βραβείου Νερού Στοκχόλμης το 2009. Στόχος του με την ίδρυση αυτού του μουσείου ήταν να τονίσει την ανάγκη αντιμετώπισης των προβλημάτων του τομέα υγιεινής στη χώρα, λαμβάνοντας υπόψη τις προσπάθειες που έγιναν σε διάφορα μέρη του κόσμου στον τομέα αυτό από την τρίτη χιλιετία π.Χ.[4]
Χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το μουσείο[4] ιδρύθηκε το 1992 και διαθέτει εκθέματα από 50 χώρες.[2] Τα τεχνουργήματα υγιεινής, που εκτείνονται από το 3000 π.Χ. έως το τέλος του 20ου αιώνα, ταξινομούνται χρονολογικά: «Αρχαία, Μεσαιωνικά και Σύγχρονα».[4]
Τα εκθέματα του μουσείου αναδεικνύουν την ανάπτυξη της τεχνολογίας που σχετίζεται με τις τουαλέτες ολόκληρης της γκάμας της ανθρώπινης ιστορίας. Με την πάροδο του χρόνου, αναδεικνύουν τις κοινωνικές συνήθειες, την εθιμοτυπία ειδικά για την υπάρχουσα υγειονομική κατάσταση και το νομικό τους πλαίσιο. Τα αντικείμενα που εκτίθενται περιλαμβάνουν εξωτερικές τουαλέτες, δοχεία νυχτός, διακοσμημένα βικτοριανά καθίσματα τουαλέτας, έπιπλα τουαλέτας, μπιντέδες και καζανάκια στη μόδα από το 1145 μ.Χ. μέχρι σήμερα. Οι πινακίδες έχουν ποίηση που σχετίζεται με τις τουαλέτες και τη χρήση τους.[4][5]
Μερικά από τα ενδιαφέροντα και διασκεδαστικά αντικείμενα και χάρτες πληροφοριών που εκτίθενται είναι: μια αναπαραγωγή μιας καρέκλας τουαλέτας με τη μορφή σεντουκιού θησαυρού της βρετανικής μεσαιωνικής περιόδου,[4] μια αναπαραγωγή της υποτιθέμενης τουαλέτας του Βασιλιά Λουδοβίκου ΙΔ΄ της Γαλλίας, η οποία αναφέρεται ότι χρησιμοποιήθηκε από τον βασιλιά για να αφοδεύσει ενώ ήταν στην αυλή,[5] μια τουαλέτα καμουφλαρισμένη με τη μορφή βιβλιοθήκης,[3] πληροφορίες για τη μεταφορά τεχνολογίας από τη Ρωσία στη NASA για τη μετατροπή των ούρων σε πόσιμο νερό - μια συμφωνία 19 εκατομμυρίων δολαρίων, πινακίδες με κόμικ, αστεία και κινούμενα σχέδια που σχετίζονται με το χιούμορ στις τουαλέτες,[2] λεκάνες τουαλέτας από χρυσό και άργυρο που χρησιμοποιούσαν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες, πληροφορίες σχετικά με το καζανάκι που σχεδιάστηκε το 1596 από τον Σερ Τζον Χάρινγκτον κατά τη διάρκεια του καθεστώτος της Βασίλισσας Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας, το αποχετευτικό σύστημα που υπήρχε κατά τον πολιτισμό της κοιλάδας του Ινδού και ιστορικές πληροφορίες από τον αρχαιολογικό χώρο του Λόταλ σχετικά με την ανάπτυξη των τουαλετών κατά τον πολιτισμό της κοιλάδας του Ινδού.[4]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Sulabh Toilet Museum, E-book
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «36 hours in Delhi». India Today. 16 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 «Delhi's toilets museum among world's 10 weirdest museums». 22 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2015.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 «The Museum». Sulabhtoiletmuseum Organization. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2015.
- ↑ 5,0 5,1 «Delhi's Toilets Museum Among World's 10 Weirdest Museums». NDTV. 21 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2015.
Περαιτέρω ανάγνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Tibballs, Geoff (Οκτωβρίου 2016). The World's 100 Weirdest Museums: From the Moist Towelette Museum in Michigan to the Museum of Broken Relationships in Zagreb.