Διακήρυξη του Μάρτιν
| Διακήρυξη του Μάρτιν | |
|---|---|
| Δημιουργήθηκε | 30 Οκτωβρίου 1918 |
| Τοποθεσία | Μάρτιν, Σλοβακία |
| Συντάκτης | Σλοβακικό Εθνικό Συμβούλιο |
| Υπογράφοντες | Κάρολ Μεντβέσκι Ματούς Ντούλα |
| Σκοπός | Ανακοίνωση και επεξήγηση του διαχωρισμού της Σλοβακίας από το Βασίλειο της Ουγγαρίας και ενοποίηση με τα Τσέχικα εδάφη. |
Η Διακήρυξη του Μάρτιν (σλοβακικά: Martinská deklarácia) είναι το όνομα, που δίνεται συνήθως στη Διακήρυξη του Σλοβακικού Έθνους (σλοβακικά: Deklarácia slovenského národa) που έλαβε χώρα στη πόλη Τουρτσιάνσκι Σβατί Μάρτιν (τώρα Μάρτιν, Σλοβακία), στις 30 Οκτωβρίου 1918. Η δήλωση ήταν ουσιαστικά μια διακήρυξη ανεξαρτησίας από το Βασίλειο της Ουγγαρίας (εντός της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας) και προέβλεπε την ενοποίηση της Σλοβακίας με τα τσεχικά εδάφη ως μέρος του νέου κράτους της Τσεχοσλοβακίας. [1]
Οι Σλοβακικές αυτονομιστικές φιλοδοξίες ανεστάλησαν σε μεγάλο βαθμό κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν το κορυφαίο Σλοβακικό εθνικιστικό κόμμα, το Εθνικό Κόμμα της Σλοβακίας (SNP), διακήρυξε την πίστη του στην αυτοκρατορία. Τους τελευταίους μήνες του πολέμου είδε μια σταδιακή αποσύνθεση της αυτοκρατορίας, η οποία οδήγησε το SNP να αποφασίσει να συνεχίσει την προσπάθειά του για ένα ξεχωριστό σλοβακικό κράτος. Ο πρόεδρος του, Ματούς Ντούλα, επέλεξε το Μάρτιν, ένα κέντρο πολιτιστικής και πολιτικής ζωής της Σλοβακίας από τον 19ο αιώνα, ως τον τόπο διεξαγωγής μιας γενικής συνέλευσης του κόμματος. [1]
Το πρωί της 30ης Οκτωβρίου 1918, 108 εκπρόσωποι παρακολούθησαν τη συνάντηση στην Tatra Bank στο Μάρτιν και εξέλεξαν ένα δωδεκαμελές Εθνικό Συμβούλιο της Σλοβακίας, που προήλθε κυρίως από το Σλοβακικό Εθνικό Κόμμα. [1] Το απόγευμα, το νεοσυσταθέν συμβούλιο εξέδωσε τη διακήρυξη και την έστειλε στην Πράγα. [2] Η δήλωση ανακοίνωσε: "Το Σλοβακικό Έθνος είναι μέρος του Τσεχο-Σλοβακικού Έθνους, ενωμένο στη γλώσσα και στην ιστορία του πολιτισμού του" και δήλωσε ότι μόνο το Εθνικό Συμβούλιο της Σλοβακίας, όχι η ουγγρική κυβέρνηση ή οποιαδήποτε άλλη αρχή, εξουσιοδοτήθηκε να μιλήσει για το σλοβακικό έθνος. [3]
Η διακήρυξη ήρθε δύο ημέρες μετά τη διακήρυξη της Τσεχοσλοβακικής ανεξαρτησίας από την Τσεχική Εθνική Επιτροπή στην Πράγα και δύο εβδομάδες μετά τη διακήρυξη ανεξαρτησίας της Τσεχοσλοβακίας στην Ουάσιγκτον και το Παρίσι. [4] Οι Σλοβάκοι ενήργησαν ανεξάρτητα, καθώς τα νέα της τσεχικής διακήρυξης δεν είχαν φτάσει στο Μάρτιν μέχρι τη στιγμή της διακήρυξης της Σλοβακίας. Το συμβούλιο επιχείρησε να αναλάβει τον έλεγχο της Σλοβακίας, αλλά απέτυχε από μια ουγγρική στρατιωτική επέμβαση, η οποία κατέλαβε το Μάρτιν στις 15 Νοεμβρίου. Τσεχικά στρατεύματα κατέλαβαν σύντομα την πόλη και η νέα κυβέρνηση στην Πράγα διόρισε τον Βάβρο Σρομπάρ ως υπουργό για τη Σλοβακία. [1]
Ορισμένοι εκπρόσωποι της Σλοβακίας υποστήριξαν την αυτονομία για τη Σλοβακία και για τη χώρα να έχει τη δική της αποκεντρωμένη συνέλευση [2] αλλά αυτό απορρίφθηκε από την κυβέρνηση της Τσεχοσλοβακίας και ο Σρομπάρ διέλυσε το Εθνικό Συμβούλιο της Σλοβακίας τον Ιανουάριο του 1919. [1] Οι εκπρόσωποι του Τουρτσιάνσκι Σβατί Μάρτιν δεν είχαν καθορίσει ακριβώς τι εννοούσαν από το "Τσεχο-Σλοβακικό Έθνος", αλλά φαινόταν να είχαν κατά νου έναν ορισμό, που να διατηρεί τη διακριτή εθνική ταυτότητα και ατομικότητα του Σλοβακικού λαού. Οι Σλοβάκοι είχαν υποσχεθεί να γίνουν ίσοι εταίροι σε αυτό που είχε δηλώσει ο Εντβάρντ Μπενές, ο υπουργός Εξωτερικών της Προσωρινής Τσεχοσλοβακικής κυβέρνησης, ότι θα ήταν ένα ομοσπονδιακό κράτος τύπου Ελβετίας. Αντ 'αυτού, οι Σλοβάκοι βρέθηκαν να υποβιβάζονται στο καθεστώς της εθνικής μειονότητας. [5] Στη συνέχεια, η Σλοβακία κυβερνήθηκε ως μέρος του κεντρικού κράτους της Τσεχοσλοβακίας, το οποίο είχε συσταθεί από την Εθνική Συνέλευση της Τσεχοσλοβακίας στην Πράγα.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Mametey, Victor S. (2000). «Martin Declaration». Στο: Frucht, Richard C. Encyclopedia of Eastern Europe: From the Congress of Vienna to the Fall of Communism. Garland Pub. σελ. 483. ISBN 978-0-8153-0092-2.
- ↑ 2,0 2,1 Špiesz, Anton· Bolchazy, Ladislaus J. (2006). Illustrated Slovak History: A Struggle for Sovereignty in Central Europe. Bolchazy-Carducci Publishers. σελίδες 191–3. ISBN 978-0-86516-426-0.
- ↑ Krajčovičová, Natália (2011). «Slovakia in Czechoslovakia, 1918–1938». Στο: Teich, Mikuláš. Slovakia in History. Cambridge University Press. σελ. 137. ISBN 978-1-139-49494-6.
- ↑ Preclík, Vratislav. Masaryk a legie (Masaryk and legions), váz. kniha, 219 str., vydalo nakladatelství Paris Karviná, Žižkova 2379 (734 01 Karvina, Czech Republic) ve spolupráci s Masarykovým demokratickým hnutím (Masaryk Democratic Movement, Prague), 2019, (ISBN 978-80-87173-47-3), pages 101-102, 124–125, 128, 129, 132, 140–148, 184–190.
- ↑ Kirschbaum, Stanislav J. (1996). A History of Slovakia: The Struggle for Survival. St. Martin's Griffin. σελ. 159. ISBN 978-0-312-16125-5.