Δεζιδεράτα

Δεζιδεράτα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	754; Παβία
Θάνατος	776;
Χώρα πολιτογράφησης	Βασίλειο των Λομβαρδών
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Σύζυγος	Καρλομάγνος (770–771)
Γονείς	Δεζιδέριος και Ansa, Queen of the Lombards
Αδέλφια	Adalgis; Λιουτπέργα; Adelperga; Anselperga; Γερβέργη
	δεδομένα

Η Ντεζιντεράτα, ή Ερμενγκάρντα, (Γαλλική γλώσσα : Desiderata, Ελληνική γλώσσα : Δεζιδεράτα, άκμασε 770 - 771) από τον Οίκο της Λομβαρδίας ήταν πριγκίπισσα της Λομβαρδίας και με τον γάμο της με τον Καρλομάγνο ως δεύτερη σύζυγος έγινε βασίλισσα των Φράγκων & των Λομβαρδών.

Η Ντεζιντεράτα ήταν μία από τις τέσσερις κόρες του βασιλιά των Λομβαρδών Δεσιδέριου και της Άνσας από τη Μπρέσκα. Ο γάμος της (770) έγινε με στόχο την δημιουργία συμμαχικών δεσμών ανάμεσα στην Φραγκία και το Βασίλειο των Λομβαρδών ώστε να εξουδετερώσει ο Καρλομάγνος κάθε αντίσταση του μικρού αδελφού του Καρλομάνος Α΄ που κατείχε εκτάσεις στην κεντρική Φραγκία. Ο γάμος ανάμεσα στον Καρλομάγνο και την Ντεζιντεράτα διατηρήθηκε μόνο έναν χρόνο και κατόπιν διαλύθηκε (771), δεν καταγράφονται παιδιά. Οι γνώμες των ιστορικών διχάζονται σχετικά με το αν ήταν η πρώτη ή η δεύτερη σύζυγος του Καρλομάγνου, με την πρώτη του σύζυγο Χιμιλτρούδη πιθανότατα είχε μόνο ερωτικές σχέσεις χωρίς να γίνει η τελετή του γάμου.

Η ιστορικός της εποχής των Καρολιδών Τζάνετ Νέλσον (γεν. το 1942) γράφει ότι σκοπός του γάμου ήταν να δημιουργήσει συμμαχία με τους Λομβαρδούς ώστε να απομονωθεί ο αδελφός του.^[5] Ο Πάπας Στέφανος Γ΄ αντέδρασε έντονα το καλοκαίρι του 770, έστειλε επιστολή στον Καρλομάγνο και στον Καρλομάν με την φράση "η ένωση της θεϊκής φυλής των Φράγκων με την μιαρή φυλή των Λομβαρδών θα λερώσει το αίμα των Φράγκων και θα φέρει την λέπρα στην χώρα τους".^[6] Δεν υπάρχει καμιά αναφορά για τον γάμο στα "Βασιλικά Χρονικά των Φράγκων" ούτε στην ανανεωμένη έκδοση τους. Ο βιογράφος του Καρλομάγνου Έινχαρντ στο Κεφάλαιο 18 του έργου του "Η ζωή του Καρλομάγνου" σημειώνει ότι ο Καρλομάγνος "παντρεύτηκε μια κόρη του Δεσιδέριου με την προτροπή της μητέρας του".^[7]

Ιστορικές διαφωνίες για το όνομα της

Άν και έμεινε γνωστή στους ιστορικούς κύκλους με το όνομα Ντεζιντεράτα υπάρχουν πολλές αμφιβολίες σχετικά με το πραγματικό της όνομα. Το όνομα αυτό προήλθε από παρερμηνεία του εκδότη της Μνημειώδους Γερμανικής Ιστορίας τον 19ο αι., όπου η φράση desideratam filiam (την ποθητή κόρη) τυπώθηκε ως Desideratam filiam (την κόρη Ντεζιντεράτα). Αν όμως είχε το όνομα του πατέρα της Δεζιδέριου, θα έπρεπε να λέγεται Δεζιδέρια/Ντεζιντέρια, γαλλ. Desiree. Πολλοί θεωρούν ότι το πραγματικό της όνομα ήταν "Γερβέργα", την σχετίζουν με την σύζυγο του Καρλομάνος Α΄ Γερβέργα για την οποία πολλοί πιστεύουν ότι ήταν επίσης κόρη του Δεσιδέριου. Η Τζάνετ Νέλσον έγραψε ότι η άποψη αυτή στηρίζεται στο γεγονός ότι η Γερβέργα αμέσως μετά τον πρόωρο θάνατο του Καρλομάν δραπέτευσε στην αυλή του Δεσιδέριου, πιθανότατα για αυτό τα Χρονικά τον αποδίδουν εσφαλμένα σαν πατέρα της. Ο πάπας Στέφανος Γ΄ στην επιστολή που έγραψε στον Καρλομάγνο και τον Καρλομάνος Α΄ δεν ξεκαθαρίζει με βεβαιότητα ποιος από τους δυο αδελφούς παντρεύτηκε την Γερβέργα. Η Τζανέτ Νέλσον αποδίδει την σύγχυση αυτή στο γεγονός ότι η σύζυγος του νεαρού Καρλομάν είχε το ίδιο όνομα με μία από τις κόρες του Δεσιδέριου.^[5]

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 198. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
↑ «Дезидерата» (Ρωσικά)
↑ p10316.htm#i103152. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
↑ ^5,0 ^5,1 Nelson, Janet L. (2007). Courts, elites, and gendered power in the early Middle Ages Charlemagne and others. Ashgate
↑ Carolingian civilization : a reader. Dutton, Paul Edward, 1952- (2nd ed.). Peterborough, Ont.: Broadview Press. 2004
↑ Einhard, approximately 770-840 (2008-09-30). Two lives of Charlemagne. Ganz, David,, Notker, Balbulus, approximately 840-912

Πηγές

Riché, Pierre. The Carolingians.
Murray, Archibald Callander, and Goffart, Walter A. After Rome's Fall: Narrators and Sources of Early Medieval History. University of Toronto Press: Toronto, 1998.
Nelson, Janet L. (2007). Courts, elites, and gendered power in the early Middle Ages Charlemagne and others. Ashgate.
Carolingian civilization : a reader. Dutton, Paul Edward, 1952- (2nd ed.). Peterborough, Ont.: Broadview Press. 2004.
Einhard, approximately 770-840 (2008-09-30). Two lives of Charlemagne. Ganz, David,, Notker, Balbulus, approximately

[80a08bfa66b094e87e150f433bb31ab2d8e43bd4-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 198. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.

[436b7b2eef99ee8ce6ac3228e5a5dce0acdeff9c-2] «Дезидерата» (Ρωσικά)

[89cf540d7384bf705854553fb865af6a353f164b-3] 10316.htm#i103152. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.

[b11af3ad307d2d3d81cdee9848ecbeedfbf99a19-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.

[Nelson,_Janet_L._2007-5] 5,0 ^5,1 Nelson, Janet L. (2007). Courts, elites, and gendered power in the early Middle Ages Charlemagne and others. Ashgate

[6] Carolingian civilization : a reader. Dutton, Paul Edward, 1952- (2nd ed.). Peterborough, Ont.: Broadview Press. 2004

[7] Einhard, approximately 770-840 (2008-09-30). Two lives of Charlemagne. Ganz, David,, Notker, Balbulus, approximately 840-912

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]