Δάφνις και Χλόη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για την ομότιτλη βουβή ταινία του 1931, δείτε: Δάφνις και Χλόη (ταινία).
Δάφνις και Χλόη
ΣυγγραφέαςΛόγγος
ΤίτλοςΔάφνις καὶ Χλόη
Ποιμενικά
Γλώσσααρχαία ελληνικά
Μορφήμυθιστόρημα
ΧαρακτήρεςDaphnis, Χλόη και Dorcon
ΤόποςΛέσβος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Δάφνις και Χλόη, πίνακας του Γάλλου ζωγράφου Ραφαέλ Κολέν (1890).

Δάφνις και Χλόη είναι μία ιστορία αγάπης που έγραψε ένας εκ των πρώτων μυθιστοριογράφων του κόσμου, ο Έλληνας Λόγγος, συγγραφέας του 3ου μ.Χ. αιώνα.

Το έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην εποχή μας δεν έχουν διασωθεί άλλα έργα του Λόγγου, αλλά το Δάφνις και Χλόη διασώθηκε πλήρες και αποτελείται από 4 βιβλία. Το έργο αυτό ήταν γνωστό από την περίοδο της Αναγέννησης στην Κεντρική Ευρώπη. Πριν όμως γίνει γνωστό στην Ευρώπη, αγαπήθηκε και διασκέδαζε τις δέσποινες και τις αρχόντισσες της Μήθυμνας, από τον 3ο μ.Χ. αιώνα.

Στο βουκολικό αυτό αρχαίο ελληνικό μυθιστόρημα, η φύση, οι ήρωές του και ο ταπεινός κόσμος των αγροτών και των δούλων που τους περιβάλλει, εξιδανικεύονται από τον συγγραφέα. Το ύφος του έργου είναι μοναδικό για την εκλεπτυσμένη περιγραφή του έρωτα και της φύσης. Τίποτα δεν καλύπτεται με πέπλο και όμως το κάθε τι είναι γεμάτο μυστήριο.

Η υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δάφνις και Χλόη - Louise Marie-Jeanne Hersent-Mauduit.

Η υπόθεση διαδραματίζεται σε μία παραλία της Λέσβου, όπου οι δύο βοσκοί Λάμων και Δρύας βρίσκουν, υιοθετούν κι ανατρέφουν μαζί δύο έκθετα παιδιά, ένα αγόρι και ένα κορίτσι. Τα παιδιά φορούν πολλά κοσμήματα, δείγμα της καταγωγής τους. Οι θετοί τους γονείς, οι βοσκοί Λάμων και Δρύας, τους δίνουν τα ονόματα Δάφνις και Χλόη. Όταν μεγαλώνουν τα παιδιά, αναλαμβάνουν τη βοσκή των κοπαδιών (κατσικιών και προβάτων) από τους θετούς γονείς τους, ενώ η φλόγα της αγάπης αρχίζει να διαφαίνεται στις νεανικές τους καρδιές.

Δάφνις και Χλόη στην τέχνη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δάφνις και Χλόη, γλυπτό του Γάλλου Ζαν-Πιέρ Κορτό (1824).

Από το θέμα του εμπνεύστηκαν ζωγράφοι, όπως ο Μπουρντόν (Εθνική Πινακοθήκη Λονδίνου), ο Ζεράρ (Μουσείο Λούβρου), ο Μαρκ Σαγκάλ, γλύπτες όπως ο Νταλού και ο Κορτό (Μουσείο Λούβρου). Γνωστή είναι και η ομώνυμη χορογραφική συμφωνία του Μωρίς Ραβέλ σε 3 μέρη με χορικά.

Το μυθιστόρημα για πρώτη φορά μεταφράστηκε στη γαλλική γλώσσα από τον Αμνώ επίσκοπο της Ωξέρ το 1551 και η πρώτη ολοκληρωμένη έκδοση έγινε το 1810 από τον Πωλ-Λουΐ Κουριέ. Ακολούθησαν πολλές εκδόσεις με σχόλια και διορθώσεις. Στα γερμανικά η καλύτερη έκδοση θεωρείται του εκδοτικού οίκου Prestel – Verlag (1994), εμπλουτισμένη με 42 λιθογραφίες του Σαγκάλ. Ο Γεώργιος Βενδότης ήταν ο πρώτος νεο-έλληνας που μετέφρασε και εξέδωσε το έργο, από το τυπογραφείο του στη Βιέννη.

Η ταινία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1931 γυρίστηκε βουβή ταινία του ελληνικού κινηματογράφου υπό τον ίδιο τίτλο (Δάφνις και Χλόη) βασισμένη στο Ειδύλλιον του Λόγγου σε σενάριο και σκηνοθεσία του Ορέστη Λάσκου.

Το 1963 ο Νίκος Κούνδουρος γύρισε την ταινία "Μικρές αφροδίτες", βασισμένη στο ειδύλλιο του Λόγγου και στα "Ειδύλλια" του Θεόκριτου.

Το 1966 η Μίκα Ζαχαροπούλου γύρισε την ταινία "Δάφνις και Χλόη '66", μεταφέροντας το μύθο του Λόγγου στη σύγχρονη εποχή.

Το 1969 ο Ορέστης Λάσκος γύρισε την ταινία "Δάφνις και Χλόη, μικροί εραστές", βασισμένη στο ειδύλλιο του Λόγγου.

Εκδόσεις στα νέα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Λόγγος. Δάφνις και Χλόη, μετάφραση Ιώ Τσοκώνα, εκδ. Μεταίχμιο, 2017.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Φαίδων Θεοφίλου, Η Μήθυμνα στο φως της ιστορίας, Ιστορικός περίπατος, Εκδόσεις Εντελέχεια, 2010.
  • Ελίζα-Αννα Δελβερούδη, "Ορέστη Λάσκου, Δάφνις και Χλόη. Μια κινηματογραφική διασκευή του Μεσοπολέμου", Τα Ιστορικά, τ. 18, τχ. 34 (2001), σ. 167-196.

Διαδίκτυο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Daphnis and Chloe στο Wikimedia Commons