Γρηγόρης Πεπόνης

Γρηγόρης Πεπόνης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1952
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	νέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	Εισαγγελέας

Ο Γρηγόριος Ζήκου Πεπόνης (γεννημένος το 1952 στην Πρέβεζα) είναι Έλληνας δικαστικός. Από το 2011 κατέχει τη θέση του Εισαγγελέα οικονομικού εγκλήματος. Η θητεία του έληξε τον Μάιο του 2013 και αφού υπέβαλλε την παραίτησή του, μαζί με τον επίσης Οικονομικό Εισαγγελέα Σπύρο Μουζακίτη.

Βιογραφία

Ο Γρηγόρης Πεπόνης γεννήθηκε το 1952 στην Πρέβεζα και είναι γιος του Ζήκου Πεπόνη, ενώ η καταγωγή του είναι από το μικρό χωριό Βρυσούλα. Έδωσε εξετάσεις και μπήκε στο Δικαστικό Σώμα το 1983. Η πρώτη του τοποθέτηση ήταν στο Ηράκλειο Κρήτης όπου προϊστάμενός του ήταν ο Γιώργος Ζορμπάς, με τον οποίο συνδέθηκε φιλικά. Το 2005 προήχθη σε αντεισαγγελέα Εφετών. Ως εισαγγελέας Πρωτοδικών υπηρέτησε στη Χαλκίδα, όπου συνυπήρξε με τον Σπύρο Μουζακίτη, τον σημερινό αναπληρωτή του. Η αρχή της καριέρας τους ταυτίστηκε με σκληρές διώξεις εναντίον οικονομικών παραγόντων της πόλης, με υποθέσεις για εικονικά τιμολόγια, δωροδοκίες και «σημαδεμένα χαρτονομίσματα». Δίωξη άσκησε και εναντίον συνεργάτη του ο οποίος (κατά τον Πεπόνη) έθαβε δικογραφίες. Αργότερα ως προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πειραιώς ασχολήθηκε με το ναυάγιο του « Εξπρές Σαμίνα» το 2000. Ενεργό ρόλο είχε και στην υπόθεση της ανακρίτριας Κωνσταντίνας Μπουρμπούλια και ειδικότερα στο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου σε σχέση με τις ιατρικές βεβαιώσεις για την αποφυλάκισή της.

Η υπόθεση πάντως που σημάδεψε την καριέρα του ήταν το σκάνδαλο δομημένων ομολόγων της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή, την οποία ανέλαβε μαζί με τον Α. Λιόγα το 2007. Αμέσως ζήτησε να σταλεί ο φάκελος στη Βουλή, γεγονός που σκόνταψε στις αντιρρήσεις του τότε Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γιώργου Σανιδά, κάτι που προκάλεσε τη δυσαρέσκειά του. Από τον Ιούλιο του 2011 είναι οικονομικός εισαγγελέας. Είναι παντρεμένος, πατέρας δύο θυγατέρων. Στον ελεύθερο χρόνο του ασχολείται με το διάβασμα και την άθληση.

Κριτική

Ο Πεπόνης είναι ένα ιδιαίτερα γνωστό πρόσωπο στον δικαστικό χώρο. Ύστερα από την υποβολή της παραίτησης του από την θέση του οικονομικού εισαγγελέα, που συνοδεύτηκε με καταγγελίες παρέμβασης στο έργο του, η Πρόεδρος του Αρείου Πάγου Ρένα Ασημακοπούλου και ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ιωάννης Τέντες, ψήφισαν να αντικατασταθεί από τη θέση του οικονομικού εισαγγελέα ως μη ανταποκρινόμενο, σύμφωνα με αυτούς, στα καθήκοντά του, αλλά το ανώτατο δικαστικό συμβούλιο δεν συμμερίσθηκε την άποψή τους και με απόφαση του τον διατήρησε στη θέση του. Σχετικά με την υπηρεσιακή του εξέλιξη πήρε όλες τις υπηρεσιακές προαγωγές, ενώ μετά τη λήξη της θητείας του σαν οικονομικού εισαγγελέα προάχθηκε στους ανώτατους βαθμούς του εισαγγελέα Εφετών και του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου.

Οι επικριτές του Πεπόνη ισχυρίζονται ότι ανοίγει συνεχώς υποθέσεις χωρίς να τις κλείνει με σκοπό την δημιουργία πρωτοσέλιδων και τη δική του προβολή από τα ΜΜΕ: ως παράδειγμα αναφέρουν ότι ως οικονομικός εισαγγελέας έχει ανοίξει 162 υποθέσεις από τις οποίες σχεδόν καμία δεν έχει καταλήξει σε ουσιαστικό αποτέλεσμα. Στην πραγματικότητα ωστόσο και άσχετα με τους υποκειμενικούς χαρακτηρισμούς και υποκειμενικές κρίσεις όσων θίγονταν από τις ενέργειές του ή ενδεχομένως όσων ανεπιτυχώς επιδίωξαν την αντικατάστασή του από την θέση του οικονομικού εισαγγελέα, η μη κατάληξη όλων των υποθέσεων αναφέρεται σε διάρκεια ελάχιστων μηνών αυτών και ήταν λογικό να μην είχαν καταλήξει όλες, όταν μάλιστα στο νεοσύστατο θεσμό του εισαγγελέα οικονομικού εγκλήματος δεν είχε ακόμη δοθεί, ούτε καν η στοιχειώδης αναγκαία γραμματειακή υποδομή.

Ένα άλλο σημείο κριτικής είναι ότι ο Πεπόνης ενεργεί ως κομματικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας και όχι ως ουδέτερος και αδέκαστος λειτουργός της Δικαιοσύνης. Σημειώνεται, ωστόσο, ότι η Νέα Δημοκρατία ως Κυβέρνηση, την 20-3-2013 ψήφισε τον νόμο 4139/2013, ΦΕΚ Α΄74, θέσπισε τον εισαγγελέα διαφθοράς με αντικείμενο αρμοδιότητας που μέχρι τότε είχε ο Πεπόνης ως εισαγγελέας οικονομικού εγκλήματος και μη τεθείσας μεταβατικής διάταξης για τις υποθέσεις που χειριζόταν, ενώ στη συνέχεια και μετά την λήξη της θητείας του, που συνέβη αρχές Ιουλίου του 2013, επί Νέας Δημοκρατίας, στο αρ.2 παρ.1 περ. του ν.4022/2011 προστέθηκε με το αρ.8 παρ.1 δ του ν.4205/2013, εδάφιο τρίτο με το οποίο οι παραπάνω δικογραφίες που αφαιρέθηκαν από τον εισαγγελέα Πεπόνη, επανέρχοταν στον νέο αντικαταστάτη του Πεπόνη εισαγγελέα οικονομικού εγκλήματος, για την ολοκλήρωσή τους.

Εξετάζοντας τον Ιανουάριο του 2012 την υπόθεση του Αντρίκου Παπανδρέου και την τυχόν εμπλοκή του στην υπόθεση CDS, ο αρμόδιος Εισαγγελέας Πρωτοδικών Αριστείδης Κορρέας, ο οποίος επικουρούσε τον Πεπόνη, μετά από πολύμηνη έρευνα θεώρησε ότι δεν είχε εντοπίσει τίποτα εναντίον του Αντρίκου Παπανδρέου και έκρινε την καταγγελία ότι συμμετείχε σε κερδοσκοπικά παιχνίδια σε βάρος της Ελλάδας εντελώς αναληθή και αστήρικτη, ζητώντας στο πόρισμά του να τεθεί η υπόθεση στο αρχείο. Όμως τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου, ο Πεπόνης δεν υιοθέτησε την αναφορά αρχειοθέτησης του αντιεισαγγελλέα πρωτοδικών που τον επικουρούσε στο έργο του, επειδή αιτιολογημένα έκρινε την έρευνα ελλιπή και παράγγειλε την συμπλήρωσή της, όπως δικαιούταν και υποχρεούνταν να κάνει, προκαλώντας την έντονη αντίδραση του ΠΑΣΟΚ που τον κατηγόρησε ότι εξυπηρετεί συμφέροντα και παίζει πολιτικά παιχνίδια σε βάρος του. Το ότι ήταν πολλά τα ζητήματα της αρχικής παραγγελίας που έπρεπε να διερευνηθούν ή να διερευνηθούν συμπληρωματικά, προκύπτει και από το ότι η δεύτερη συμπληρωματική παραγγελία του Πεπόνη ολοκληρώθηκε πέντε χρόνια μετά τη λήξη της θητείας Πεπόνη και οκτώ χρόνια μετά την έναρξη της έρευνας.