Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γουστάβος Άιφελ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γουστάβος Άιφελ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Gustave Eiffel (Γαλλικά)
Γέννηση15  Δεκεμβρίου 1832[1][2][3]
Ντιζόν[4]
Θάνατος27  Δεκεμβρίου 1923[1][5][6]
Παρίσι[7]
Τόπος ταφήςLevallois-Perret Cemetery[8][9]
Κατοικίαrue Rabelais[9][10]
place d'Iéna
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[11]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[1]
ΣπουδέςΚεντρική Σχολή Παρισίων
Collège Sainte-Barbe
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός μηχανικός[12]
αρχιτέκτονας[13][14]
καινοτόμος επιχειρηματίας
μηχανικός[14]
γενικός εργολάβος
military flight engineer[15]
Αξιοσημείωτο έργοGarabit Viaduct
Pont métallique sur l'Adour
Πύργος του Άιφελ
Άγαλμα της Ελευθερίας
Ponte de D. Maria Pia
Περίοδος ακμής1855
Οικογένεια
ΣύζυγοςMarguerite Gaudelet
ΓονείςAlexandre Eiffel
ΣυγγενείςTullie Moneuse (θεία) και Georges Salles
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαπρόεδρος (Ιανουάριος 1889 – Δεκέμβριος 1889)[16]
ΒραβεύσειςΑξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (2  Απριλίου 1889)
ΣυνεργάτηςThéophile Seyrig
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γουστάβος Άιφελ (γαλλικά: Alexandre Gustave Eiffel, προφέρεται: [alɛksɑ̃dʁ ɡystav ɛfɛl]· πραγματικό επώνυμο: Bönickhausen ή Βοnickhausen, 15 Δεκεμβρίου 1832 - 27 Δεκεμβρίου 1923), ορθότερα στα ελληνικά: Εφέλ, ήταν Γάλλος μηχανικός και αρχιτέκτονας. Γεννήθηκε στη Ντιζόν και έγινε γνωστός χτίζοντας γέφυρες. Ο Άιφελ ήταν διάσημος από τα μεγαλοφυή του σχέδια και την άριστη τεχνογνωσία του στις σιδηροκατασκευές. Κάποτε είχε δηλώσει ότι ο διάσημος πύργος του «πήρε το σχήμα του από τον ίδιο τον άνεμο». Το 1890 επικεντρώθηκε στη μελέτη της αεροδυναμικής και διατήρησε ένα γραφείο μέσα στον πύργο έως το θάνατό του. Το 1889, όταν ανεγέρθηκε ο Πύργος του Άιφελ, βραβεύτηκε για το επίτευγμά του με το μετάλλιο της Λεγεώνας της Τιμής.

Ο Αλεξάντρ Γουσταύος Άιφελ γεννήθηκε στη Γαλλία, στην Κοτ ντ'Ορ, το πρώτο παιδί της Κατρίν-Μελάνι (το γένος Μονέζ) και του Αλεξάντρ Μπονιχάουζεν του Άιφελ.[17] Ήταν απόγονος της Μαργκερίτ Φρεντερίκ (το γένος Λιντερίζ) και του Ζαν-Ρενέ Μπονιχάουζεν, οι οποίοι είχαν μεταναστεύσει από τη γερμανική πόλη Μαρμαζέν και εγκαταστάθηκαν στο Παρίσι στις αρχές του 19ου αιώνα.[18] Η οικογένεια υιοθέτησε το όνομα Άιφελ ως αναφορά στα βουνά Άιφελ στην περιοχή από την οποία είχαν έρθει. Αν και η οικογένεια χρησιμοποιούσε πάντα το όνομα Άιφελ, το όνομα του Γκυστάβ καταχωρήθηκε κατά τη γέννησή του ως Μπονιχάουζεν του Άιφελ, και δεν άλλαξε επίσημα σε Άιφελ μέχρι το 1880.[19][20]

Την εποχή της γέννησης του Γκουστάβ, ο πατέρας του, πρώην στρατιώτης, εργαζόταν ως διοικητικός υπάλληλος για τον Γαλλικό Στρατό. Λίγο μετά τη γέννησή του, όμως, η μητέρα του επέκτεινε μια επιχείρηση ξυλοκάρβουνου που είχε κληρονομήσει από τους γονείς της, συμπεριλαμβάνοντας και μια επιχείρηση διανομής άνθρακα, και λίγο αργότερα ο πατέρας του παραιτήθηκε από τη δουλειά του για να τη βοηθήσει. Λόγω των επιχειρηματικών υποχρεώσεων της μητέρας του, ο Γκουστάβ πέρασε τα παιδικά του χρόνια ζώντας με τη γιαγιά του, αλλά παρόλα αυτά παρέμεινε κοντά στη μητέρα του, η οποία έμελλε να παραμείνει μια ισχυρή προσωπικότητα μέχρι τον θάνατό της το 1878. Η επιχείρηση ήταν αρκετά επιτυχημένη ώστε η μητέρα του να την πουλήσει το 1843 και να αποσυρθεί με τα έσοδα.[21] Ο Άιφελ δεν ήταν ένα φιλομαθές παιδί και θεωρούσε τα μαθήματά του στο Lycée Royal στη Ντιζόν βαρετά και χάσιμο χρόνου, αν και στα δύο τελευταία του χρόνια, επηρεασμένος από τους καθηγητές του στην ιστορία και τη λογοτεχνία, άρχισε να μελετά σοβαρά και απέκτησε το πτυχίο του στις ανθρωπιστικές επιστήμες και τις θετικές επιστήμες.[22] Σημαντικό ρόλο στην εκπαίδευσή του έπαιξαν ο θείος του, Ζαν -Μπατίστ Μολεράτ, ο οποίος είχε εφεύρει μια διαδικασία για την απόσταξη ξιδιού και είχε ένα μεγάλο χημικό εργοστάσιο κοντά στη Ντιζόν, και ένας από τους φίλους του θείου του, ο χημικός Μισέλ Περέ. Και οι δύο άνδρες πέρασαν πολύ χρόνο με τον νεαρό Γουσταύο, διδάσκοντάς τον για τα πάντα, από τη χημεία και την εξόρυξη μέχρι τη θεολογία και τη φιλοσοφία.

Ο Άιφελ συνέχισε τις σπουδές του στο Collège Sainte-Barbe στο Παρίσι, για να προετοιμαστεί για τις δύσκολες εισαγωγικές εξετάσεις που έθεταν οι σχολές μηχανικών στη Γαλλία, και απέκτησε τα προσόντα για εισαγωγή σε δύο από τις πιο αναγνωρισμένες σχολές - την École polytechnique και την École Centrale des Arts et Manufactures - και τελικά εισήχθη στην τελευταία. [23] Κατά τη διάρκεια του δεύτερου έτους του επέλεξε να ειδικευτεί στη χημεία και αποφοίτησε κατακτώντας την 13η θέση μεταξύ 80 υποψηφίων το 1855. Αυτή ήταν η χρονιά που το Παρίσι φιλοξένησε μια Παγκόσμια Έκθεση και η μητέρα του Άιφελ του αγόρασε ένα εισιτήριο διαρκείας.[24]

  1. 1 2 3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12522897m. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. «Alexandre Gustave Eiffel». (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. LH//892/60.
  3. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Gustave-Eiffel. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. archives.cotedor.fr/v2/ark:/71137/gcd3a5c5cbb0f87ea7be751032d3f2a99/49d4dd440583a08bd8a8c25c616c82b1/249/ZnJhZDAyMV8yMzlfNW1pMDlyMTg2XzAyNDhfMDAxLmpwZw==.
  5. (Αγγλικά) SNAC. w6x360vq. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. (Αγγλικά) Find A Grave. 4402. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  7. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 1  Δεκεμβρίου 2016. 500000800. Ανακτήθηκε στις 25  Οκτωβρίου 2018.
  8. «Actu.fr». (Γαλλικά) actu.fr. 1  Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 29  Ιουνίου 2023.
  9. 1 2 Roglo. p=gustave;n=eiffel. Ανακτήθηκε στις 29  Ιουνίου 2023.
  10. (Γαλλικά, Αγγλικά) Images d'Art. paul-joseph-albert-chevojon_hotel-particulier-de-gustave-eiffel-1-rue-rabelais_positif-monochrome-sur-support-papier-79945f7f-f4cc-4cc1-8d44-76f356114129. Ανακτήθηκε στις 29  Ιουνίου 2023.
  11. (Ολλανδικά) RKDartists. 271612. Ανακτήθηκε στις 27  Μαΐου 2020.
  12. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 19  Μαρτίου 2021. 500000800. Ανακτήθηκε στις 21  Μαΐου 2021.
  13. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500000800. Ανακτήθηκε στις 28  Ιουνίου 2023.
  14. 1 2 abART. 104568. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  15. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  16. www.iesf.fr/offres/doc_inline_src/752/IESF_Liste_Anciens_presidents.pdf.
  17. Harriss, J. (2004). The Tallest Tower. Unlimited Pub. σελ. 25. ISBN 9781588321046. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2015.
  18. Loyrette 1985, p. 21
  19. Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα autogenerated1.
  20. Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα Google Books 2016.
  21. Harvie 2006, p. 3
  22. Loyrette 1985, p. 25
  23. Harvie 2006, p. 7
  24. Harvie 2006, p. 9