Γουλιέλμος Ροβέρτος του Λα Μαρκ
| Γουλιέλμος Ροβέρτος του Λα Μαρκ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1 Ιανουαρίου 1563[1] |
| Θάνατος | 11 Ιανουαρίου 1588 Ελβετία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Ερρίκος Ροβέρτος του Λα Μαρκ και Φραγκίσκη της Βουρβόνης-Βαντόμ |
| Αδέλφια | Καρλόττα του Λα Μαρκ Ζαν ντε Λα Μαρκ |
| Οικογένεια | Οίκος του Λα Μαρκ |
Ο Γουλιέλμος-Ροβέρτος, γαλλ.: Guillaume-Robert de la Marck (π.1563 - 11 Ιανουαρίου 1588) από τον Οίκο τού Λα Μαρκ ήταν Γάλλος προτεστάντης πρίγκιπας, δούκας και στρατιωτικός διοικητής. Με το πρόωρο τέλος τού πατέρα του Ερρίκου-Ροβέρτου τού Λα Μαρκ το 1574, ο 11χρονος διέμενε στην οικογένειά του στο πριγκιπάτο τού Σεντάν υπό την επιτροπεία της Φρανσουάζ ντε Μπουρμπόν-Βαντόμ. Όταν έληξε η επιτροπεία το 1584, επέτρεψε στο Σεντάν να γίνει πυρήνας για τις προτεσταντικές δυνάμεις, στη σύγκρουσή τους με την Καθολική Ένωση, οδηγώντας τις επιθέσεις εναντίον τού Γκιζ στο Νταινύ.
Το 1587 ο Γκιζ επιτέθηκε στο πριγκιπάτο, αλλά ο Μπουγιόν αποφάσισε να το αφήσει υπό την επιτροπεία της αδελφής του και πήγε να ηγηθεί των μισθοφορικών δυνάμεων στην Αλσατία για τη Ναβάρρα, χάνοντας τη μάχη τού Βιμόρι από τον Γκιζ στα τέλη του 1587. Έχοντας μικρή στρατιωτική επιτυχία υποχώρησε στην Ελβετία, όπου απεβίωσε τον Ιανουάριο του 1588. Ελλείψει παιδιών, τους τίτλους και τα εδάφη του τα κληρονόμησε η αδελφή του, η οποία παντρεύτηκε τον Tυρέν, τερματίζοντας έτσι τον έλεγχο τού Λα Μαρκ επί τού Μπουγιόν και τού πριγκιπάτου τού Σεντάν.
Πρώιμη ζωή και οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Γουλιέλμος-Ροβέρτος γεννήθηκε το 1563, γιος τού Ερρίκου-Ροβέρτου και της Φρανσουάζ ντε Μπουρμπόν-Βαντόμ, της κόρης τού Mονπανσιέ. Βαπτισμένος ως Προτεστάντης, συνόδευσε τον θείο του Μονπανσιέ σε μία αποστολή στην Αγγλία. Όταν επιτέλους έφτασε στην ενηλικίωσή του το 1584, ανέλαβε την ηγεσία τού πριγκιπάτου από τη μητέρα του, η οποία είχε ενεργήσει ως επίτροπος κατά τα χρόνια της ανηλικιότητάς του. [2] [3]
Η βασιλεία του Ερρίκου Γ΄[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μπουγιόν έκανε τον οικοδεσπότη στον βασιλιά της Ναβάρρας το 1574, ο οποίος είχε καταφύγει στο πριγκιπάτο τού Σεντάν από την αυλή, όπου ήταν κρατούμενος, τον τελευταίο χρόνο της ζωής τού Ερρίκου-Ροβέρτου. [4]
Έχοντας αναλάβει τον πλήρη έλεγχο τού πριγκιπάτου του το 1584, βελτίωσε την άμυνα της πόλης, κτίζοντας έναν προμαχώνα. [3] Προτεστάντες στρατιώτες χρησιμοποίησαν το Σεντάν ως βάση, συγκρούστηκαν το 1584 με τον Γκιζ, επιτιθέμενοι στο Ροκρουά. Σε απάντηση, οι της Καθολικής Λίγκας επιτέθηκαν στον Ντουζύ, αλλά ο Μπουγιόν οδήγησε σε μία αντεπίθεση εναντίον των δυνάμεων της Λίγκας, κατατροπώνοντάς την στο Νταινύ. [2] [3]
Το 1587 ο Γκιζ εισέβαλε στο πριγκιπάτο τού Σεντάν, ελπίζοντας να εκδιώξει τους Ουγενότους που ο Μπουγιόν είχε δώσει καταφύγιο στην επικράτειά του. [5] Την ίδια χρονιά ο Μπουγιόν αποφάσισε να αφήσει την επικράτειά του υπό την επιτροπεία της αδελφής του και να προχωρήσει στην επίθεση κατά της Λίγκας, εισερχόμενος στην Αλσατία ως επικεφαλής ενός μισθοφορικού στρατού. Αφού ηττήθηκε από τον Γκιζ στη μάχη τού Βιμορύ, παρέδωσε τη διοίκηση στον Κοντί και αποσύρθηκε στην Ελβετία, όπου λίγο αργότερα απεβίωσε. [2] [3]
Στενός σύμμαχος τού Ερρίκου ΣΤ΄, το τέλος του το 1588 ήρθε ως πλήγμα για τον πρίγκιπα. [6] Με το τέλος του η Λωρραίνη εισέβαλε στο πριγκιπάτο του. Καθώς δεν είχε απογόνους, το πριγκιπάτο επρόκειτο να κληρονομηθεί από την αδελφή του Καρλόττα τού Λα Μαρκ Τρία χρόνια αργότερα ο Tυρέν την παντρεύτηκε, με αποτέλεσμα το δουκάτο τού Μπουγιόν και το πριγκιπάτο τού Σεντάν να περιέλθουν σε έναν άλλο Οίκο, αυτόν τού Λα Τουρ ντ'Ωβέρν. [7]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Baird, Henry (1880). Rise of the Huguenots Vol 2 of 2. Hodder & Stoughton.
- Congar, Pierre (1969). Sedan et le pays sedanais, vingt siècles d'histoire. Guénégaud.
- Holt, Mack P. (2005). The French Wars of Religion, 1562-1629. Cambridge University Press.
- Salmon, J.H.M (1975). Society in Crisis: France during the Sixteenth Century. Metheun & Co.
- Sartelet, Alain (1991). La Principauté de Sedan. Éditions Terres Ardennaises.
Παραπομπές σε πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 catalogue
.bnf .fr /ark: /12148 /cb144690313. - ↑ 2,0 2,1 2,2 Congar 1969.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Sartelet 1991.
- ↑ Baird 1880, σελ. 625.
- ↑ Salmon 1975, σελ. 240.
- ↑ Holt 2005, σελ. 128.
- ↑ Salmon 1975, σελ. 241.