Γλυκόριζα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτό το λήμμα αφορά το φυτό. Για το γλυκό ζαχαροπλαστικής, δείτε: Γλυκόριζα (ζαχαροπλαστική).
Γλυκόριζα

Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Φυτά (Plantae)
Συνομοταξία: Αγγειόσπερμα
Ομοταξία: Δικοτυλήδονα
Τάξη: Χεδρωπά (Leguminosae)
Οικογένεια: Ψυχανθή
Γένος: Γλυκύρριζα (Glycyrrhiza)

Η γλυκόριζα (Glycyrrhiza glabra) είναι αυτοφυές φυτό που ευδοκιμεί στην τροπική Αμερική σε Μεσόγειο, Ασία καθώς και σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας.[1]

Ιστορία-Ονομασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το φυτό είναι γνωστό από τα αρχαία χρόνια. Αναφορές υπάρχουν από τον Θεόφραστο, για ένα φυτό που καλλιεργούσαν οι αρχαίοι Σκύθες και το χρησιμοποιούσαν σαν φάρμακο για το άσθμα.[2] Η καθεαυτό ονομασία του αποδίδεται στον Διοσκουρίδη.[3] Στην Ελλάδα συναντάται με τα ονόματα γλυκύριζα η άτριχος, ρεγολίτσα, κολιά κ.ά. Η ονομασία Γιάμπολη αναφέρεται στο φαρμακευτικό παρασκεύασμα που προέρχεται από την ρίζα του. Λόγω της ευρείας διάδοσης της καλλιέργειάς του, έχει δώσει το όνομά του σε τοπωνύμια π.χ Γλυκόρριζο Άρτας.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι βαθύρριζο ποώδες πολυετές φυτό με πτερωτά φύλλα. Στα άνθη του διακρίνουμε ποικιλοχρωμία ανάλογα με το είδος ( άσπρο, κίτρινο, μωβ, μπλε). Ο καρπός είναι ξηρός διαρρηκτός χέδρωπας.[4]

Χρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αποξηραμένα μπαστούνια γλυκόριζας
  • Χρησιμοποιείται στα ιατρικά παρασκευάσματα για την αντιμετώπιση του άσθματος, του έλκους καθώς και σαν αντιφλεγμονώδες.[5]
  • Στην ζαχαροπλαστική συναντάται η γεύση της σε πολλά γλυκά και καραμέλες.
  • Στην βιομηχανία καπνού χρησιμοποιείται σαν αρωματική ουσία για τον καπνό των τσιγάρων.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Υδρία Cambridge Ήλιος (1992). «Τόμος 4,σελίδα 1084». Γλυκόρριζα. Αθήνα: Εκδόσεις Τέσσερα Έψιλον. ISBN 960-7190-04-1. 
  2. Κώστας Μπαζαίος (2002). «σελίδα 141, Γλυκόριζα». 100 βότανα 1000 θεραπείες. Αθήνα: Εκδόσεις Διατροφή και Υγεία. σελ. 412. ISBN 960-7664-03-5. 
  3. David C. Stuart. «Dangerous Garden: The Quest for Plants to Change Our Lives (σελίδα 40)». 
  4. Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα (1984). «Τόμος 18,σελίδα 327». Γλυκόρριζα. Αθήνα: Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 
  5. Κώστας Μπαζαίος (2002). «Γλυκόριζα, σελίδα 142,». 100 βότανα 1000 θεραπείες. Αθήνα: Εκδόσεις Διατροφή και Υγεία. σελ. 412. ISBN 960-7664-03-5. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Glycyrrhiza glabra στο Wikimedia Commons