Γκουαλεγκουαϊτσού (Έντρε Ρίος)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 33°0′28″S 58°30′40″W / 33.00778°S 58.51111°W / -33.00778; -58.51111

Γκουαλεγκουαϊτσού
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Γκουαλεγκουαϊτσού
33°0′28″S 58°30′40″W
ΧώραΑργεντινή
Διοικητική υπαγωγήGualeguaychú Department
Υψόμετρο15 μέτρα
Πληθυσμός109.461 (2010)
Ταχ. κωδ.E2820
Τηλ. κωδ.03446
Ζώνη ώραςUTC−03:00
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Γκουαλεγκουαϊτσού (ισπανικά: Gualeguaychú‎‎) είναι πόλη στην επαρχία Έντρε Ρίος της Αργεντινής, στην αριστερή όχθη του ομώνυμου ποταμού (παραπόταμος του ποταμού Ουρουγουάη).[1] Βρίσκεται στα νοτιοανατολικά της επαρχίας, περίπου 230 χλμ. βορειοδυτικά του Μπουένος Άιρες. Το αστικό σύνολο έχει πληθυσμό 92.800 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2010.[2]

Όντας απέναντι από το Φράι Μπέντος, στα σύνορα Αργεντινής-Ουρουγουάης, η πόλη βρίσκεται κοντά στην Εθνική Οδό 14, οδό που συνδέει την πρωτεύουσα της Αργεντινής, Μπουένος Άιρες, με το βορειοανατολικό άκρο της αργεντινής Μεσοποταμίας.

Η πόλη φιλοξενεί ετήσιο καρναβάλι που είναι γνωστό στην περιοχή και στο οποίο συμμετέχουν άτομα από πολλές άλλες επαρχίες και χώρες σε όλο τον κόσμο. Θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα καρναβάλια στον κόσμο.[3] Το Γκουαλεγκουαϊτσού διαθέτει επίσης θερμές πηγές, παραλιακά θέρετρα και καζίνο.

Τοπολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πόλη έλαβε το όνομα του ποταμού που βρίσκεται δίπλα της, του Γκουαλεγκουαϊτσού. Σύμφωνα με καταγραφές του 1715 που έγιναν από τον ιερέα Πόλυκαρπ Ντούφο, το όνομα προέρχεται από την έκφραση στη γλώσσα γκουαρανί, «yaguarí guazú», που σημαίνει «ποτάμι με μπόλικο νερό».[4]

Παρελθόν και ίδρυση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η γη κατοικείται από τους προϊσπανικούς χρόνους από τις φυλές Τσανά και Τσαρούα. Από τον 17ο αιώνα, Ισπανοί εκπρόσωποι από τη Σάντα Φε και το Μπουένος Άιρες έδωσαν την κατοχή αυτών των εδαφών σε εποίκους που ίδρυσαν επισφαλείς αγροτικούς οικισμούς σε συνεχείς διαμάχες με τις ιθαγενείς φυλές. Οι συγκρούσεις αυτές κατέληξαν σε σειρά εκστρατειών και εξόντωση και υποδούλωση των ιθαγενών, οι οποίοι είχαν αποδεκατιστεί στα μέσα του 18ου αιώνα. Στις τελευταίες δεκαετίες του αιώνα αυξήθηκε ο αριθμός των ατόμων που διασκορπίστηκαν σε όλη την περιοχή από το Μπουένος Άιρες και τη Σάντα Φε, συμπεριλαμβανομένων των Ιησουιτών ιεραπόστολων. Οι κάτοικοι αυτοί ανέπτυξαν οικονομία διαβίωσης και είχαν συγκρούσεις με γαιοκτήμονες εποίκους, οι οποίοι είχαν ήδη εγκατασταθεί εκεί για δεκαετίες.[5]

Το 1770, ιδρύθηκε ένας οικισμός γύρω από ένα παρεκκλήσι στα νότια του Γκουαλεγκουαϊτσού.

Τον Δεκέμβριο του 1777 ο κτηνοτρόφος Εστέμπαν Χούστο Γκαρσία ντε Ζούνιγκα διορίστηκε ως «διοικητής των τμημάτων Γκουαλεγκουαϊτσού, Γκουαλεγκουάι και Ουρουγάη». Το 1779 ο επίσκοπος του Μπουένος Άιρες, Σεμπάστιαν Μαλβάρ ι Πίντο, επισκέφτηκε την περιοχή. Όταν είδε την επισφαλή κατάσταση των μικροκαλλιεργητών σε σύγκριση με τους κτηνοτρόφους και τις επιδρομές των Πορτογάλων, αποφάσισε να ενημερώσει σχετικά τον αντιβασιλέα. Το 1782, ο αντιβασιλέας Χουάν Χοσέ ντε Βερτίζ ι Σαλσέντο ανέθεσε σε έναν λοχία από το Ντραγόνες ντε Αλμάνζα, τον Τομάς ντε Ροκαμόρα, να οργανώσει τους χωρικούς που ήταν διασκορπισμένοι σε χωριά της περιοχής για να ενισχύσει την ισπανική παρουσία στην περιοχή πριν από τις πορτογαλικές εισβολές από το Μπάντα Οριεντάλ.[6]

Το Γκουαλεγκουαϊτσού ιδρύθηκε στις 18 Οκτωβρίου 1783[1] από τον λοχία Τόμας ντε Ροκαμόρα υπό τον Αντιβασιλέα Βερτίζ. Όταν έφτασε στην πόλη ο Ροκαμόρα παρατήρησε ότι το μέρος όπου είχε δημιουργηθεί ο πρώτος οικισμός ήταν χαμηλό και επιρρεπές σε πλημμύρες, οπότε αποφάσισε να τον μεταφέρει προς τα βόρεια, μπροστά από το νησί Λιμπερτάδ. Σύμφωνα με τους νόμους των Ινδιάνων, ο Ροκαμόρα καθάρισε τη γη, έκανε μετρήσεις, όρισε δημόσιους χώρους, μοίρασε 85 τεμάχια γης, επέλεξε τα μέλη του Primer Cabildo (το πρώτο δημοτικό συμβούλιο) και διόρισε τον Άγιο Ιωσήφ ως προστάτη άγιο. Ως εκ τούτου, η πόλη ονομάστηκε Σαν Χοσέ ντε Γκουαλεγκουαϊτσού.[6]

20ός αιώνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Γκουαλεγκουαϊτσού γύρω στο 1900

Κατά τις πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα, το Γκουαλεγκουαϊτσού συνέχισε να αυξάνεται, με τον πληθυσμό να φτάνει τους 18.000 κατοίκους μέχρι το 1914. Η περαιτέρω αύξηση του πληθυσμού προήλθε από την οικονομική διαφοροποίηση, όπως η εγκατάσταση νέων μύλων δημητριακών και η ανάπτυξη των επιχειρήσεων στον κεντρικό δρόμο, 25 de Mayo. Αυτοί οι παράγοντες, καθώς και ένα λιμάνι και ο σιδηροδρομικός σταθμός του Γκουαλεγκουαϊτσού έκαναν την πόλη να επεκταθεί πολύ πέρα από την πλατεία της πόλης.[7]

Τουρισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Γκουαλεγκουαϊτσού είναι μία από τις τουριστικές πόλεις που βρίσκονται κοντά στα αστικά συγκροτήματα των επαρχιών Μπουένος Άιρες και Σάντα Φε και μία από τις πόλεις της Αργεντινής με τις περισσότερες επισκέψεις από διεθνείς τουρίστες. Υπάρχει μεγάλη εισροή τουριστών κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, που φτάνει τους 400.000, κυρίως από την περιοχή του Μπουένος Άιρες, αλλά και με πρόσφατη αύξηση τουριστών από τις επαρχίες Σάντα Φε και Κόρδοβα που ελκύονται από το «Καρναβάλι της Χώρας» και παραλίες της πόλης.

Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο καιρός στα περισσότερα μέρη του Έντρε Ρίος είναι ζεστός, αλλά κατά τους χειμερινούς μήνες μπορεί να πέσει γύρω στους 0 °C. Οι καλοκαιρινές θερμοκρασίες μπορούν να ξεπεράσουν τους 35 °C. Η μέση ετήσια βροχόπτωση είναι περίπου 1.200 mm και η μέση ετήσια υγρασία είναι 75%. Το Γκουαλεγκουαϊτσού κατέχει το ρεκόρ για τις περισσότερες βροχοπτώσεις σε μία ημέρα μεταξύ των πόλεων της Αργεντινής όταν έπεσαν 359,4 χιλιοστά βροχόπτωσης.[8]

Κλιματικά δεδομένα Γκουαλεγκουαϊτσού, Έντρε Ρίος (1981–2010, ακραίες τιμές 1961–σήμερα)
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Υψηλότερη Μέγιστη °C (°F) 41.0 40.6 38.2 35.5 33.2 29.9 32.4 35.2 37.0 37.1 38.5 40.7 41,0
Μέση Μέγιστη °C (°F) 31.6 29.8 28.2 23.9 20.2 17.1 16.7 19.2 20.6 24.0 27.0 29.9 24,0
Μέση Μηνιαία °C (°F) 25.1 23.7 22.0 17.8 14.2 11.3 10.7 12.8 14.7 18.0 20.9 23.4 17,9
Μέση Ελάχιστη °C (°F) 18.8 18.0 16.5 12.6 9.3 6.7 6.0 7.4 9.0 12.1 14.7 17.0 12,3
Χαμηλότερη Ελάχιστη °C (°F) 7.0 6.3 2.8 −0.4 −4 −7 −6.9 −5.1 −4 −1 2.0 4.5 −7
Υετός mm (ίντσες) 109,6 102,5 131,6 113,9 82,7 56 50,6 54,4 71 110,1 119,9 116,5 1,118,8
% υγρασίας 65.1 71.6 74.3 78.8 80.7 82.5 80.3 75.9 72.9 71.9 68.9 65.4 74,0
Μέσες ημέρες κατακρημνίσεων (≥ 0.1 mm) 7.6 7.6 8.1 8.7 6.6 6.5 6.1 5.8 6.9 9.2 8.3 8.6 90,0
Μέσες μηνιαίες ώρες ηλιοφάνειας 266.6 224.0 198.4 192.0 161.2 123.0 136.4 161.2 159.0 210.8 246.0 251.1 2.329,7
Ποσοστό πιθανής ηλιοφάνειας 61 61 51 56 49 40 42 47 45 52 59 56 52
Πηγή #1: Servicio Meteorológico Nacional[9][10]
Πηγή #2: NOAA (ηλιοφάνεια 1961–1990)[11]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1  Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Gualeguaychú» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 12 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σσ. 647–648 
  2. ↑ «Argentina: Provinces and Agglomerations - Population Statistics, Maps, Charts, Weather and Web Information». citypopulation.de. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2022. 
  3. ↑ «Carnival of Gualeguaychú 2018, the Carnival of the Country - Dates and Prices». Welcome Argentina (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2022. 
  4. ↑ Aeberhard, Danny· Benson, Andrew (2010). The Rough Guide to Argentina. UK: Rough Guides UK. σελ. 267. ISBN 978-1-4053-9191-7. 
  5. ↑ «GOBIERNO de Entre Ríos». www.entrerios.gov.ar. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2022. 
  6. ↑ 6,0 6,1 «El legado fundador de Rocamora». gualeguaychu.gov.ar. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2022. 
  7. ↑ VIVA Travel Guides Argentina. Viva Publishing Network. ISBN 978-1-937157-04-3. 
  8. ↑ «Datos extremos en el país y en el mundo». smn.gob.ar (στα Ισπανικά). Servicio Meteorológico Nacional. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2022. 
  9. ↑ «Estadísticas Climatológicas Normales - período 1981-2010» (στα Ισπανικά). Servicio Meteorológico Nacional. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2022. 
  10. ↑ «Clima en la Argentina: Guia Climática por Gualeguaychú Aero». Caracterización: Estadísticas de largo plazo (στα Ισπανικά). Servicio Meteorológico Nacional. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2022. 
  11. ↑ «Gualeguaychú Climate Normals 1961-1990». National Oceanic and Atmospheric Administration. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2022. 
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γκουαλεγκουαϊτσού_(Έντρε_Ρίος)&oldid=9513700"