Γκιον Μαρκαγκιόνι
| Γκιον Μαρκαγκιόνι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 28 Αυγούστου 1888 ή 15 Αυγούστου 1886[1] Orosh |
| Θάνατος | 26 Απριλίου 1966 Ρώμη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Αλβανίας (έως 1939) Βασίλειο της Αλβανίας (από 1939) |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός[2] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | γερουσιαστής του Βασιλείου της Ιταλίας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γκιον Μαρκαγκιόνι (αλβανικά: Gjon Markagjoni ή Marka Gjoni, 15 Αυγούστου 1886[3] ή 28 Αυγούστου 1888[4] – 28 Απριλίου 1966) ήταν Αλβανός φύλαρχος και πολιτικός, ο οποίος κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο συνεργάστηκε με τις δυνάμεις του Άξονα. Λόγω της δοσιλογικής δράσης του, μετά την απελευθέρωση της Αλβανίας αυτοεξορίστηκε στην Ιταλία, όπου και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1886 ή το 1888 στον οικισμό Ορός[3][4] της βόρειας Αλβανίας (περιοχή που τότε αποτελούσε έδαφος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) και ήταν γιος του μετέπειτα επικεφαλής της ρωμαιοκαθολικής φυλής των Μιρδιτών, Μάρκα Γκιόνι. Το 1921 έλαβε μέρος στην απόπειρα απόσχισης της Μιρδιτίας από το αλβανικό κράτος με επικεφαλής τον πατέρα του και με την υποστήριξη του βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας. Μετά την καταστολή της εξέγερσης, ο Μαρκαγκιόνι κατέφυγε προσωρινά στη Γιουγκοσλαβία, όπου παρέμεινε μέχρι την αμνήστευσή του κατά το επόμενο έτος[5].
Στα χρόνια που ακολούθησαν τον επαναπατρισμό του, ο Μαρκαγκιόνι συμμάχησε με τον τότε υπουργό Εσωτερικών και αργότερα βασιλιά της χώρας, Αχμέτ Ζόγου, διαδέχτηκε τον αποθανόντα πατέρα του στην ηγεσία των Μιρδιτών και με πρωτοβουλίες του προσπάθησε να τερματίσει τις πολυάριθμες βεντέτες μεταξύ αντιπάλων οικογενειών του αλβανικού Βορρά. Ακόμη, επί κυβέρνησης Ζόγου έλαβε τον στρατιωτικό βαθμό του αντισυνταγματάρχη[5].
Το 1939 αντιτάχθηκε δημόσια στον Ζόγου, ενώ μετά την εισβολή και την ακόλουθη κατάληψη της Αλβανίας από τα ιταλικά στρατεύματα, συνεργάστηκε με τις δυνάμεις Κατοχής. Συγκεκριμένα, έλαβε τον τίτλο του πρίγκιπα και τον Αύγουστο του 1939 ορίστηκε μέλος της Ιταλικής Γερουσίας[3][5], ενώ κατά τη μετάβασή του στην Ιταλία έγινε δεκτός από τον δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι[5]. Παράλληλα, στις αρχές του 1943 ορίστηκε από τις ιταλικές αρχές ως υπουργός Εσωτερικών στη βραχύβια αλβανική δοσιλογική κυβέρνηση του Μαλίκ Μπουσάτι[3]. Από αυτή τη θέση, οργάνωσε σκληρές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις κατά των ανταρτών και παράλληλα ήρθε σε σύγκρουση με τον Μπουσάτι λόγω διαφορετικών απόψεων επί του τρόπου αντιμετώπισης της αντιστασιακής δράσης[6].
Μετά την ιταλική συνθηκολόγηση του 1943 συνεργάστηκε με τις γερμανικές δυνάμεις Κατοχής[5]. Στα τέλη του 1944 υποστήριξε - από κοινού με άλλους ηγέτες δοσιλογικών αντικομμουνιστικών δυνάμεων του Βορρά - την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων από τη χώρα[7], την οποία εγκατέλειψε και ο ίδιος με προορισμό την Ιταλία, όπου και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του, εξασφαλίζοντας άσυλο από το Βατικανό. Ακόμη ενεπλάκη σε ένα βαθμό στις κινήσεις των Αλβανών εξόριστων για την ανατροπή του κομμουνιστικού καθεστώτος της Αλβανίας[5].
Απεβίωσε στις 28 Απριλίου του 1966 στη Ρώμη[3], όπου και ετάφη. Σε ό,τι αφορά την προσωπική του ζωή, ο Μαρκαγκιόνι ήταν παντρεμένος από το 1904 με τη Μρίκα Περβίζι[4], κόρη έτερης ισχυρής οικογένειας της περιοχής, μαζί με την οποία απέκτησε εννιά παιδιά[3].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 notes9
.senato .it /web /senregno .nsf /7cac68604d19a87ec125711400382b02 /e340303f1b2c3fa64125646f005d253b?OpenDocument. - ↑ (Ιταλικά) I Senatori d'Italia. e340303f1b2c3fa64125646f005d253b. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2022.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 «Marka Gjoni Gjon». senato.it (στα Ιταλικά). Senato della Repubblica. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2023.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «Kapidan Gjon Markagjoni». gjonmarkagjoni.com (στα Αγγλικά). Familja e Kapidan Gjon Marka Gjonit. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2023.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Elsie, Robert (2015). The Tribes of Albania. History, Society and Culture. London / New York: I.B. Tauris. σελ. 232-233.
- ↑ Fischer, Bernd Jürgen (1999). Albania at War. 1939-1945. London: Hurst & Company. σελ. 141-142.
- ↑ Fischer (1999). σελ. 233.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Elsie, Robert (2015). The Tribes of Albania. History, Society and Culture. London / New York: I.B. Tauris.
- Fischer, Bernd Jürgen (1999). Albania at War. 1939-1945. London: Hurst & Company.
