Γιώργος Λούκος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιώργος Λούκος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Γιώργος Λούκος (Ελληνικά)
Γέννηση1950[1][2]
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Γαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕλληνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Αγγλικά
Γερμανικά
ΣπουδέςΛεόντειος Σχολή[3]
Πανεπιστήμιο Αιξ-Μασσαλίας[3]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταχορευτής μπαλέτου
διευθυντής
ΕργοδότηςOpéra National de Lyon[3]
Ελληνικό Φεστιβάλ Α.Ε.
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (1995)[3]
Αξιωματικός του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (2000)[3]

O Γιώργος Λούκος (1950) είναι Έλληνας αρχιτέκτονας και πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής του Mπαλέτου της Όπερας της Λυών.[4][5] Το διάστημα 2006-2015 διετέλεσε ως πρόεδρος και διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου[6][7][8][9] και κατά τη θητεία του, με βάση αρκετές πηγές, είχε αξιοσημείωτο έργο.[10][11][12]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου και πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Σε ηλικία 17 ετών εγκαταστάθηκε στη Γαλλία. Έκτοτε ζει μόνιμα στη Λυών έχοντας αποκτήσει τη γαλλική υπηκοότητα.

Έχει σπουδάσει Αρχιτεκτονική και στη συνέχεια Φιλοσοφία σε πανεπιστήμια της Γαλλίας. Ασχολήθηκε ενεργά με τον χορό[13] και το θέατρο.

Διετέλεσε συνεργάτης σε έργα και δημιουργίες με τους Μορίς Μπεζάρ, Ρολάν Πετί και Μπομπ Γουίλσονωως χορευτής. Αργότερα έγινε βοηθός σε μεγάλες όπερες, όπως την Μετροπόλιταν Όπερα της Νέας Υόρκης και την English National Opera. Το 1985, ορίσθηκε διευθυντής μπαλλέτου της όπερας της Λυών και παρέμεινε στη θέση του ως το 2020.[14]

Μετά από πρόταση του υπουργείου Πολιτισμού, το 2006 ανέλαβε το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.

Το όνομα του ενεπλάκη το 2015 σε υπόθεση διασπάθισης δημοσίου χρήματος από τον τότε υπουργό Πολιτισμού Αριστείδη Μπαλτά, οπότε και ο Λούκος εξαναγκάστηκε σε παραίτηση. Καλλιτέχνες, όπως ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός, ο Λάκης Λαζόπουλος κ.α.- τον είχαν υπερασπιστεί και διαμαρτυρήθηκαν για την δίωξή του,[15][16], όπως επίσης τον υπερασπίστηκε δημόσια ο Ευάγγελος Βενιζέλος.[17]

Αθωώθηκε παμψηφεί από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων τον Ιούνιο του 2023.[18][19]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. catalogue.bnf.fr/ark:/12148/cb14200595z. Ανακτήθηκε στις 15  Ιουνίου 2021.
  2. 2,0 2,1 Διεθνές Πρότυπο Aναγνωριστικό Ονόματος. isni.org/isni/0000000001002930. Ανακτήθηκε στις 15  Ιουνίου 2021.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 eall.gr/blog/2017/06/21/5696-2/. Ανακτήθηκε στις 30  Σεπτεμβρίου 2021.
  4. Μπακογιάννη, Κατερίνα (18 Μαΐου 2015). «Γιώργος Λούκος: «Δουλεύω χωρίς μισθό, γι' αυτό με κρατούν!»». Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2023. 
  5. «Ο Γιώργος Λούκος και η «χειρονομία» της Προέδρου της Δημοκρατίας». iefimerida.gr. 28 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2023. 
  6. «Η δεκαετία του Γιώργου Λούκου». Athens Epidaurus Festival. 29 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2023. 
  7. Κανελλόπουλος, Δημήτρης (31 Δεκεμβρίου 2015). «Αποκλειστικό: Αγιοποιείται ο Γιώργος Λούκος!». Η Εφημερίδα των Συντακτών. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2023. 
  8. «128 καλλιτέχνες υπέρ του Γιώργου Λούκου». Athinorama.gr. 3 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2023. 
  9. «10 λόγοι για τους οποίους πρέπει να φύγει ο Γιώργος Λούκος: Τoo good to be true in Greece». eirinika.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2023. 
  10. «Πάνω από 120 καλλιτέχνες υποστηρίζουν με επιστολή τους τον Γιώργο Λούκο». ProtoThema. 3 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2024. 
  11. Ζώης, Νικόλας (21 Ιουνίου 2023). «Γιώργος Λούκος: «Νιώθω δικαιωμένος»». Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2024. 
  12. Κουστένη, Ματούλα (24 Ιουνίου 2023). «Αθώωση Γιώργου Λούκου: Το χρονικό μιας ντροπιαστικής υπόθεσης για τον ελληνικό πολιτισμό». LiFO.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2024. 
  13. «Yourgos Loukos». The Kennedy Center. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2023. 
  14. Κατσουνάκη, Μαρία (20 Φεβρουαρίου 2020). «Εντυπωσιακή συστράτευση στο πλευρό του Γιώργου Λούκου». Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2023. 
  15. «Γνωστοί καλλιτέχνες με επιστολή υπέρ του Γιώργου Λούκου». LiFO.gr. 3 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2023. 
  16. Τσαγκαρουσιάνος, Στάθης (31 Δεκεμβρίου 2015). «Ο άνανδρος τρόπος με τον οποίο απομακρύνθηκε ο Λούκος». LiFO.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2023. 
  17. «Βενιζέλος: Η απομάκρυνση Λούκου δεν παραπέμπει σε κατάσταση ευνομούμενης πολιτείας». iefimerida.gr. 5 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2023. 
  18. «Αθωώθηκε ο Γιώργος Λούκος –Ο ρόλος ΣΥΡΙΖΑ και Μπαλτά στην υπόθεση». iefimerida.gr. 21 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2023. 
  19. Ζώης, Νικόλας (20 Ιουνίου 2023). «Αθωώθηκε ο Γιώργος Λούκος – «Σήμερα νιώθω δικαιωμένος»». Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2023.