Γιακισούγκι

Παραδοσιακές κατοικίες στην Ιαπωνία, που φέρουν ξυλεπενδύσεις τοίχου με την τεχνική Γιακισούγκι.

Εμφάνιση επιφάνειας ξύλινης σανίδας που έχει υποστεί μισοκάψιμο με την τεχνική Γιακισούγκι.

Γιακισούγκι (ιαπωνικά: 焼杉, αγγλ. Yakisugi) είναι παραδοσιακή ιαπωνική τεχνική με την οποία επιτυγχάνεται προστασία και συντήρηση σε εξωτερικές ξύλινες κατασκευές, ιδίως σε επενδύσεις τοιχοποιίας και στέγες. Η μέθοδος αυτή είναι πολύ απλή και εφαρμόζεται στην Ιαπωνία εδώ και αιώνες, αν και με την πάροδο των χρόνων, εξαπλώθηκε και σε άλλες χώρες του κόσμου.

Ετυμολογία

Η λέξη Γιάκι, στα γιαπωνέζικα, σημαίνει κάψιμο ή μισοκάψιμο με φωτιά, ενώ η λέξη σούγκι αναφέρεται στο είδος του γιαπωνέζικου κυπαρισσιού (Cryptomeria japonica). Ορισμένες φορές χρησιμοποιείται γι' αυτή την πανάρχαια τεχνική συντήρησης και ο όρος, Σόου Σούγκι Μπαν (ιαπωνικά: 焼杉板), που είναι με διαφορετικό γιαπωνέζικο χαρακτήρα. Η λέξη μπαν -ετυμολογικά- σημαίνει "ξύλινη σανίδα".

Μεθοδολογία

Η τεχνική συνίσταται στην αποκλειστική χρήση γιαπωνέζικου κυπαρισσιού (είδους εξαιρετικής αντοχής), το οποίο αφού ξηραθεί και κοπεί σε κατάλληλα σανίδια, υφίσταται μία επιφανειακή καύση (χωρίς να επιτραπεί η ανάφλεξη του κάθε ξύλινου στοιχείου), με χειρωνακτικό συνήθως τρόπο. Αυτό σαν θερμική κατεργασία διαρκεί ελάχιστο χρονικό διάστημα.

Η ξύλινη επιφάνεια γίνεται κατάμαυρη, στη συνέχεια ξύνεται με ειδικές βούρτσες, και κάθε στοιχείο επιδέχεται ενός φινιρίσματος μ' ένα φυσικό έλαιο, ή φυσικό βερνίκι. Μέσω της διεργασίας της μερικής ανθρακοποίησης, το ξύλο γίνεται έτσι λιγότερο υδρόφιλο, πιο ανθεκτικό σε μικροοργανισμούς (λ.χ. ξυλοφάγα έντομα) και αποκτά σημαντική πυραντοχή.

Ο ιάπωνας αρχιτέκτονας Τερουνόμπου Φουτζιμόρι χρησιμοποιεί εκτεταμένα την τεχνική γιακισούγκι στις κατασκευές του.