Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γεώργιος Τάγαρις

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γεώργιος Τάγαρις
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος14ος αιώνας[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός ηγέτης
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΣτρατοπεδάρχης

Ο Γεώργιος Τάγαρις (άκμασε περί το 1346-1355) ήταν Ρωμαίος στρατηγός των μέσων του 14ου αι., που ανήλθε στο βαθμό του μεγάλου στρατοπεδάρχου.

Ο Οίκος των Τάγαρι αναφέρεται για πρώτη φορά στις πηγές τον 14ο αι.[2] Ο πατέρας του Μανουήλ ήταν ο πρώτος από τον Οίκο, που διακρίθηκε: η γενναιότητά του και και ικανότητά του ως στρατηγού αναγνωρίστηκε από τον Ανδρόνικο Β΄ Παλαιολόγο Αυτοκράτορα των Ρωμαίων, που τον προώθησε στον βαθμό τού μεγάλου στρατοπεδάρχου και τού έδωσε ως δεύτερη σύζυγο την ανιψιά του Θεοδώρα Παλαιολογίνα Ασανίνα.[2][3]

Δεν γνωρίζουμε αν ο Γεώργιος ήταν γιος της πρώτης συζύγου του Μανουήλ, της Μονομαχίνας Δούκαινας ή της Θεοδώρας.[4] Ο Παύλος Παλαιολόγος Τάγαρις Λατίνος Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης (έζησε π. 1330-μετά το 1394, πατριάρχευσε 1379/80-1384) ήταν γιος ή αδελφός του ή είχε άλλη συγγένεια με τον Γεώργιο.[2][5]

Ο Γεώργιος εμφανίζεται για πρώτη φορά το 1346 κατά τον δεύτερο εμφύλιο των ετών 1341-47. Ήταν ήδη μέγας στρατοπεδάρχης, όπως και ο πατέρας του πριν από αυτόν. Ο Ιωάννης ΣΤ΄ Καντακουζηνός είχε συμμαχήσει με τον Ορχάν μπέη της Βιθυνίας, έτσι η αντιβασίλισσα Άννα της Σαβοΐας εμπιστεύτηκε τον Γεώργιο και τον έστειλε σε αποστολή να συμμαχήσει με τον Σαρουκχάν μπέη της Μαγνησίας. Ο Σαρουκχάν -που γνώριζε τον πατέρα του Γεωργίου, από τότε που ο Μανουήλ ήταν κυβερνήτης της Φιλαδέλφειας- δέχθηκε με χαρά το αίτημα.[2][6]

Η επόμενη αναφορά των πηγών στον Γεώργιο είναι το 1356· ήταν ένας από τους αποδέκτες επιστολών τού πάπα Ιννοκεντίου ΣΤ΄, που τον παρακαλούσε για την υποστήριξή του στην Ένωση της Καθολικής με την Ορθόδοξη Εκκλησία.[2][6]

  1. Ανακτήθηκε στις 27  Νοεμβρίου 2018.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Trapp 1991, σελ. 2006.
  3. PLP, 27400. Τάγαρις Μανουήλ.
  4. PLP, 27399. Τάγαρις Γεώργιος; 27400. Τάγαρις Μανουήλ.
  5. PLP, 27401. Τάγαρις, Παῦλος Παλαιολόγος.
  6. 6,0 6,1 Guilland 1967, σελ. 510.
  • Guilland, Rodolphe (1967). "Le Stratopédarque et le Grand statopédarque". Recherches sur les institutions byzantines, Tome I (in French). Berlin: Akademie-Verlag. pp. 498–521.
  • Trapp, Erich (1991). "Tagaris". In Kazhdan, Alexander P. The Oxford Dictionary of Byzantium. New York and Oxford: Oxford University Press. p. 2006. ISBN 978-0-19-504652-6.
  • Trapp, Erich; Beyer, Hans-Veit; Walther, Rainer; Sturm-Schnabl, Katja; Kislinger, Ewald; Leontiadis, Ioannis; Kaplaneres, Sokrates (1976–1996). Prosopographisches Lexikon der Palaiologenzeit (in German). Vienna: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften. ISBN 3-7001-3003-1.