Γεώργιος Αστερίου (βουλευτής Φθιωτιδοφωκίδας)
| Γεώργιος Αστερίου | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1890 |
| Θάνατος | 24 Μαρτίου 1950 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Λαϊκόν Κόμμα |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Φθιωτιδοφωκίδας) |
- Για τον αγωνιστή του 1821, δείτε Γεώργιος Αστερίου
Ο Γεώργιος Ν. Αστερίου (1890 - 24 Μαρτίου 1950) ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός, ο οποίος υπηρέτησε ως βουλευτής και ως αντιπρόεδρος του ελληνικού κοινοβουλίου.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε το 1890, γιος του Νικολάου Αστερίου. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάστηκε ως δικηγόρος.[1] Ήταν υποψήφιος βουλευτής Φθιωτιδοφωκίδος με τη σύμπραξη των Συντηρητικών στις εκλογές του 1926 χωρίς να εκλεγεί, καθώς έλαβε 918 ψήφους.[2]
Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Φθιωτιδοφωκίδος στις εκλογές του 1936 με το Λαϊκό Κόμμα.[1] Επανεξελέγη το 1946 με ον Συνδυασμό Ηνωμένης Παρατάξεως Εθνικοφρόνων (Λαϊκό Κόμμα) με 8.004 ψήφους.[3] Διετέλεσε αντιπρόεδρος της Βουλής από τις 6 Οκτωβρίου 1948 ως τις 31 Οκτωβρίου 1949.[4]
Ήταν γνωστός ως ανεκδοτολόγος, καθώς συνήθιζε να διηγείται ανέκδοτα με πρωταγωνιστές πολιτικούς.[5]
Σύζυγός του ήταν η αδερφή του δικηγόρου της Λαμίας και τελευταίου απογόνου της οικογένειας Τσάλλη, Κωνσταντίνου Τσάλλη.[6]
Ο Γεώργιος Αστερίου πέθανε στις 24 Μαρτίου 1950.[7]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974 Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977 (σελ. 23, αρ. 35 (pdf)
- ↑ [1]
- ↑ Εφημερίδα Εμπρός Αρχειοθετήθηκε 2018-11-05 στο Wayback Machine., 31-3-1946 (ΕΚΛΟΓΕΣ 1946 – ΟΙ 1.538 ΠΟΛΙΤΕΥΤΕΣ), ανάκτηση 7-10-2015.
- ↑ Δημοσθένη Κούκουνα, Οι Έλληνες πολιτικοί 1926-1949, εκδόσεις Μέτρον 1999, σελ. 23.
- ↑ Νίκος Μακρυγιάννης, "Οι Πρωθυπουργοί της Ελλάδας 1843-1979", Εκδοτική Εστία 1979, σελ. 211.
- ↑ Λαμιακός Τύπος, 11-12-7-2015, σελ. 6(pdf)
- ↑ Καθημερινή, Κοινωνικά, 25-3-1950, σελ.2.