Γελένα Σκέρλιτς Κόροβιτς
| Γελένα Σκέρλιτς Κόροβιτς | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 16 Οκτωβρίου 1887 Βελιγράδι[1] |
| Θάνατος | 16 Φεβρουαρίου 1960 (72 ετών) Βελιγράδι |
| Εθνικότητα |  Σερβία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Σερβίας Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Σερβικά Γαλλικά |
| Σπουδές | d:Q31186033 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μεταφράστρια |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Βλαντιμίρ Κόροβιτς |
| Αδέλφια | Jovan Skerlić |
Η Γελένα Σκέρλιτς Κόροβιτς (Σερβικά: Јелена Скерлић Ћоровић), (16 Οκτωβρίου 1887 - 16 Φεβρουαρίου 1960) ήταν Σέρβα συγγραφέας, μεταφράστρια, κριτικός λογοτεχνίας και καθηγήτρια της γαλλικής γλώσσας.[2] Ήταν η αδελφή του λογοτεχνικού ιστορικού και κριτικού Γιόβαν Σκέρλιτς και η σύζυγος του ιστορικού Βλαντιμίρ Κόροβιτς.[3]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Κόροβιτς γεννήθηκε το 1887 στο Βελιγράδι της τότε Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας από μια εύπορη οικογένεια. Οι γονείς της ήταν η Περσίντα και ο Μίλος Σκέρλιτς. Ο αδερφός της ήταν ο Γιόβαν Σκέρλιτς, ένας σημαντικός Σέρβος λογοτεχνικός κριτικός. Η μητέρα της Κόροβιτς, Περσίντα Σκέρλιτς, η οποία πέθανε το 1893, ήταν αφοσιωμένη στα παιδιά και την οικογένειά της και είχε μεγάλη επιρροή σε αυτά, ενθαρρύνοντάς τους να μάθουν και να σπουδάσουν.
Το 1907, η Κόροβιτς αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Θηλέων στο Βελιγράδι.[4] Στη συνέχεια εγγράφηκε ως φοιτήτρια μερικής απασχόλησης στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου και σπούδασε γαλλικά υπό την καθοδήγηση του καθηγητή Μπόγκνταν Πόποβιτς, ενώ εργαζόταν επίσης ως δασκάλα Γαλλικών σε ένα ιδιωτικό σχολείο στο Σμεντέρεβο. [4]Κατά τη διάρκεια των σπουδών της, η Κόροβιτς γνώρισε τον Βλαντιμίρ Κόροβιτς, τον οποίο παντρεύτηκε το 1910.[3] Είχαν δύο κόρες, την Μιργιάνα και τη Μιλίτσα.[5]
Η οικογένεια Κόροβιτς άλλαζε αρχικά τον τόπο διαμονής τους συχνά, ζώντας στο Σεράγεβο (1910-1914), στη Μπάνια Λούκα (1914-1917) και στο Ζάγκρεμπ, Ντουμπρόβνικ και Μόσταρ (1917-1919). Το 1919 που επέστρεψαν στο Βελιγράδι ο Βλαντιμίρ Κόροβιτς έγινε μόνιμος καθηγητής στο Τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου.[3] Κατά την περίοδο 1920-1922, η Κόροβιτς εργάστηκε ως δασκάλα Γαλλικών σε ένα Γυμνάσιο στο Βελιγράδι.
Η Κόροβιτς αναδιαμόρφωσε το διαμέρισμά της σε σαλόνι, όπου η ελίτ της περιόδου του μεσοπολέμου συγκεντρώνοταν κάθε Τρίτη για να συζητήσουν τη λογοτεχνία, την ιστορία, τον πολιτισμό και τα τρέχοντα γεγονότα.[2]
Η Κόροβιτς πέθανε στις 16 Φεβρουαρίου 1960 στο σπίτι της στο Βελιγράδι.
Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Κόροβιτς μετέφρασε έργα από τα Γαλλικά, Ρωσικά και Αγγλικά στα Σερβικά. Από τα γαλλικά και τα ρωσικά μετέφρασε κυρίως μυθιστορήματα και διηγήματα, όπως τα έργα των Ιουλίου Βερν, Ανατόλ Φρανς, Γκι ντε Μοπασάντ, Αντρέ Τεριέ, Αλφόνς Νταντέ, Κλοντ Φαρέρ και άλλους. Μεταξύ των αγαπημένων της Ρώσων συγγραφέων ήταν οι Φιοντόρ Ντοστογέφσκι και ο Μαξίμ Γκόρκι. Η Κόροβιτς δημοσιεύσε επίσης και δικά της πρωτότυπα έργα, συμπεριλαμβανομένων των Srpski književni glasnik, Narod, Bosanska vila, Knji Knevni jug, Prilozima za književnost, jezik, istoriju i folklor και Politika.
Το 1932, δημοσίευσε μια λογοτεχνική ανάλυση της ποίησης του Ομάρ Καγιάμ συνοδευόμενη από μια προσαρμογή εννέα Ρουμπαγιάτ με βάση τη μετάφραση του Έντουαρντ Φιτζέραλντ, μαζί με έναν δεύτερο τόμο που περιείχε εβδομήντα πέντε Ρουμπαγιάτ, το οποίο προσαρμόστηκε από τη γαλλική μετάφραση του πρωτότυπου. [6] Έγραψε μια σειρά άρθρων για τους Μίλοβαν Γκλίσιτς, Μπόγκνταν Πόποβιτς και Πάβλε Πόποβιτς, καθώς και αυτοβιογραφικά βιβλία της παιδικής της ηλικίας.
Προς το τέλος της ζωής της, η Κόροβιτς εργάστηκε κυρίως για τα απομνημονεύματα της (Život među ljudima) τα οποία περιελάμβανε μαρτυρίες για τον σύζυγό της Βλαντιμίρ Κόροβιτς, τον αδελφό της Γιόβαν Σκέρλιτς και τους φίλους της Ισαντόρα Σέκουλιτς, Ντεσάνκα Μαξίμοβιτς, Μπρανίσλαβ Νούσιτς, Νικολά Πάσιτς, καθώς και άλλοι σύγχρονοι. [3][7] Αρκετές μεταφράσεις και ημιτελή απομνημονεύματα της παρέμειναν αδημοσίευτες μετά το θάνατό της
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ hdl
.handle .net /11240%2F61f822db-8811-4d4e-af51-557b439f7240. - ↑ 2,0 2,1 Congress, Library of (1978). The National Union Catalog, Pre-1956 Imprints: A Cumulative Author List Representing Library of Congress Printed Cards and Titles Reported by Other American Libraries. ISBN 9780720107395.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Jelena Skerlić Ćorović». NEWW Women Writers. Huygens ING. 5 Ιουνίου 2017. hdl:11240/61f822db-8811-4d4e-af51-557b439f7240. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2021.
- ↑ 4,0 4,1 Đorđević, B. (2014-12-14). «Sve je ograničeno sem duha i mašte» (στα sr). Večernje Novosti. https://www.novosti.rs/vesti/kultura.71.html:524087-Sve-je-ograniceno-sem-duha-i-maste. Ανακτήθηκε στις 2021-04-03.
- ↑ «Jelena Skerlić Ćorović». History of Women's Writing in Serbian until 1915. Knjiženstvo, Journal for Studies in Literature, Gender and Culture. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2021.
- ↑ «Rubaije Omera Hajjama». Mulla Sadra Foundation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2021.
- ↑ Hadžić, Zorica. «Život Među Ljudima, 2019/2020 Katalog» (PDF) (στα Σερβικά). Akademska Knjiga. σελίδες 58–59. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2021.[νεκρός σύνδεσμος]
|
