Γέζι Βετουλάνι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γέζι Βετουλάνι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Jerzy Vetulani (Πολωνικά)
Γέννηση21  Ιανουαρίου 1936
Κρακοβία
Θάνατος6  Απριλίου 2017[1]
Κρακοβία[2]
Αιτία θανάτουτροχαίο ατύχημα
Συνθήκες θανάτουθανατηφόρο δυστύχημα[2]
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Ρακοβίτσκι
ΚατοικίαΚρακοβία
Χώρα πολιτογράφησηςΠολωνία
Θρησκείααθεϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΠολωνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΠολωνικά[3]
Αγγλικά
Ιταλικά
Ρωσικά
Εκπαίδευσηδιδακτορικό δίπλωμα
Υφηγεσία
πτυχίο επιστημονικού καθηγητή
ΣπουδέςΓιαγκιελόνιο Πανεπιστήμιο (έως 1957)[4]
Bartłomiej Nowodworski High School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταβιοχημικός
νευροεπιστήμονας[5]
φαρμακολόγος
διδάσκων πανεπιστημίου[2]
φαρμακοποιός[6]
νευρολόγος[6]
βιολόγος[6]
ΕργοδότηςΙνστιτούτο Φαρμακολογίας της Πολωνικής Ακαδημίας Επιστημών (1976–2006)
Πανεπιστήμιο Βάντερμπιλτ (1973–1975)
Οικογένεια
ΤέκναTomasz Vetulani[7]
ΓονείςAdam Vetulani και Ιρένα Λατίνικ-Βετουλάνι
ΑδέλφιαKristine Vetulani-Belfoure
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςAnna-Monika Prize[2]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γέζι Άνταμ Γκράτσιαν Βετουλάνι (πολωνικά: Jerzy Adam Gracjan Vetulani) (21 Ιανουαρίου 1936 - 6 Απριλίου 2017) ήταν Πολωνός νευροεπιστήμονας, φαρμακολόγος και βιοχημικός, καθηγητής φυσικών επιστημών, μέλος της Πολωνικής Ακαδημίας Επιστημών και της Πολωνικής Ακαδημίας Μάθησης, ένας από τους Πολωνούς επιστήμονες που αναφέρονται πιο συχνά στο τομέα της βιοϊατρικής μετά το 1965.[8]

Συνδέθηκε με το Ινστιτούτο Φαρμακολογίας της Πολωνικής Ακαδημίας Επιστημών στην Κρακοβία, στο οποίο διετέλεσε Καθηγητής, Επικεφαλής του Τμήματος Βιοχημείας (1976-2006), Αναπληρωτής Διευθυντής Επιστημονικών Υποθέσεων (1994-2002) και Αντιπρόεδρος της Επιστημονικού Συμβουλίου (2003-2017).[9] Δημοσίευσε περισσότερες από 240 πρωτότυπες ερευνητικές εργασίες. Έλαβε πρώτη φορά αναγνώριση για μια πρώιμη υπόθεση του μηχανισμού δράσης των αντικαταθλιπτικών φαρμάκων, υποδηλώνοντας το 1975, μαζί με τον Φρίντολιν Σούσλερ, ότι η μειωμένη ρύθμιση των β-αδρενεργικών υποδοχέων είναι υπεύθυνη για τα αποτελέσματά τους.[10][11] Εκείνη την εποχή, ο Βετουλάνι ήταν Αναπληρωτής Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Βάντερμπιτ (1973-1975). Το 1983, έλαβε το Βραβείο Άννα-Μόνικα για έρευνα σχετικά με τους μηχανισμούς της ηλεκτροσπασμοθεραπείας.[12] Εκτός από την κατάθλιψη, τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα περιλάμβαναν τη μνήμη, τον εθισμό και τον νευροεκφυλισμό.

Ήταν ενεργός στον τομέα της εκλαΐκευσης της επιστήμης και έγινε αναγνωρίσιμος στην επιστημονική επικοινωνία στην Πολωνία. Ήταν επικεφαλής του δημοφιλούς επιστημονικού περιοδικού Wszechświat ως αρχισυντάκτης του (1981-2002) και ήταν γνωστός για τις δημοφιλείς διαλέξεις του που συγκέντρωσαν μεγάλο κοινό σε διάφορες περιπτώσεις. Από το 2010 διαχειρίστηκε κανάλια ιστολογίου και κοινωνικών μέσων και συνέταξε αρκετά δημοφιλή επιστημονικά βιβλία, μερικά από τα οποία έγιναν bestseller.

Στην Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας, ήταν ενεργός στη δημοκρατική αντιπολίτευση και έγινε μέλος της Αλληλεγγύης το 1980. Δηλωμένος άθεος, διατηρούσε μια στενή και συμπαθητική σχέση με τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β΄ για αρκετές δεκαετίες. Το 2002 διεκδίκησε με επιτυχία την προεδρία της Κρακοβίας. Σε όλη του τη ζωή, ασχολήθηκε με διάφορες πολιτιστικές και κοινωνικές πρωτοβουλίες. Στα 20 του, ήταν εκφωνητής στο καμπαρέ Piwnica pod Baranami (1954-1961), και στα εβδομήντα του έγινε ερμηνευτής στο ζωντανό περιοδικό Gadający Pies (Ομιλών Σκύλος, 2010-2015).

Επιχειρηματολόγησε δημοσίως για τη νομιμοποίηση της κάνναβης και την ευρεία αποτιμώρηση των ναρκωτικών για ενήλικες χρήστες, επικρίνοντας έντονα την πολιτική κατασταλτικών ναρκωτικών της Πολωνίας και άλλων χωρών.

Ήταν Επίτιμος συνεργάτης της Ινδικής Ακαδημίας Νευροεπιστημών και της Νευρολογικής Εταιρείας της Οξφόρδης, επίτιμος γιατρός του Ιατρικού Πανεπιστημίου της Σιλεσίας και του Ιατρικού Πανεπιστημίου του Λοτζ και έλαβε πολλά βραβεία και κρατικές διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένου του Σταυρού του Ιππότη του Τάγμα της Αναγέννησης της Πολωνίας.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γέζι με τη μητέρα του, Ιρένα Λατίνικ-Βετουλάνι, το 1938.

Επιλεγμένα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρωτότυπα ερευνητικά έγγραφα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μονογραφίες και φυλλάδια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1964: Półprzewodniki organiczne (συν-συγγραφείς: Κσίστοφ Πίγκον, Καζίμιες Γκουμίνσκι, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne)
  • 1996: Teoria a praktyka leczenia depresji (εκδότης, δημοσιεύθηκε από το Collegium Medicum του Γιαγκελόνιου Πανεπιστημίου)
  • 2006: Narkotyki bez dydaktyki (δωρεάν έντυπο στο εβδομαδιαίο «Polityka»)
  • 2012: Farmakoterapia depresji - współczesne podstawy teoretyczne i doświadczenia kliniczne (συντάκτης, με τον Γιάνους Χάιτσμαν, έκδοση της Termedia)

Βραβεία και διακρίσεις (επιλογή)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. krakow.wyborcza.pl/krakow/7,44425,21603879,prof-jerzy-vetulani-nie-zyje.html?disableRedirects=true.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Ανακτήθηκε στις 22  Οκτωβρίου 2020.
  3. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0228766. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  4. nauka-polska.pl#/profile/scientist?id=47469.
  5. Polish Science. 47469. Ανακτήθηκε στις 30  Σεπτεμβρίου 2023.
  6. 6,0 6,1 6,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0228766. Ανακτήθηκε στις 19  Δεκεμβρίου 2022.
  7. Ανακτήθηκε στις 3  Οκτωβρίου 2016.
  8. Πιλτς, Άντζεϊ. «Najczęściej cytowani naukowcy oraz prace naukowe w Polsce, raport za lata 1965 – 2001 na podstawie bazy "Science Citation Index" dotyczącej wszystkich światowych publikacji» (στα Πολωνικά). biotechnologia.pl. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2018. 
  9. «Jerzy Vetulani» (στα Πολωνικά). Polska Akademia Nauk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2017. 
  10. Σούλσερ Φ., Βετουλάνι Γ.: Action of various antidepressant treatments reduces reactivity of noradrenergic cyclic AMP generating system in limbic forebrain, "Nature", 257, 1975.
  11. Χίλι, Ντέιβιντ (1997). The Antidepressant Era. Harvard University Press. σελ. 162. ISBN 0-674-03958-0. 
  12. «1982 / 1983 – 2nd Prize (Vetulani)». Anna Monika Stiftung. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2016. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]